Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยหญิงไทยอายุ 42 ปี, แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับการดูแลผู้ป่วยที่มีการแพ้ช…

- - - - Primary Assesment
        
        TRIAGE
        
        ESI 1 เนื่องจาก BP drop < 90/60 mmHg
        
        anaphylaxis
        
        A : Airway --> ผู้ป่วยสามารถพูดได้ airway patant แต่มีอาการบวมบริเวณปาก ลิ้น และลิ้นไก่ มีน้ำมูกใสๆไหลออกตลอดเวลา, ฟังปอดมีเสียง wheezing
        
        B : Breathing --> RR 32 ครั้ง/นาที มีอาการแน่นหน้าอก บ่นหายใจไม่ออก หายใจไม่สะดวก หายใจมีเสียง Stridor, O2 sat 87% มีภาวะ hypoxemia
        
        ให้ O2 mask with bag 6-8 lit/min keep O2 >95%
        
        C : Circulation -->PR 120 ครั้ง/นาที เบา, BP 90/50 mmHg, ปลายมือและปากเขียว
        
        เปิดเส้นให้ 0.9% NSS 1000 ml vein rate 200ml/hr keep BP มากกว่าหรือเท่ากับ 90/60 mmHg
        
        D : Disability -->มีอาการซึม ดูสับสน E4V4M5
        
        E : Environment/Exposure --> BT 37.2 C ไม่มีภาวะ hypothermia, รอบดวงตาคัน บวม แดง เยื่อบุตาแดง น้ำตาไหล ใบหูทั้งสองข้างบวม มีผื่นแดง คันทั่วตัวและอวัยวะเพศ
      - แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับการดูแลผู้ป่วยที่มีการแพ้ชนิดรุนแรง พ.ศ.2560
        (คณะทำงานเพื่อการรักษาและป้องกันการแพ้ชนิดรุนแรงแห่งประเทศไทย, 2560.)
        
        สาเหตุของการเกิด anaphylaxis แยกตามกลไกการเกิด
        
        1.Immunologic mechanisms ชนิด IgE-dependent
        
        ได้แก่ อาหาร ยา แมลง ยางธรรมชาติ
        น้ำอสุจิ สารก่อภูมิแพ้ในอากาศ
        เช่นจากสัตว์เลี้ยงหรือละอองเกสรหญ้า สารก่อภูมิแพ้จากการประกอบอาชีพ
        วัคซีนภูิมิแพ้
        ซึ่งสาเหตุที่พบได้บ่อยที่สุดคือ อาหาร ยาปฏิชีวณะ และแมลง ตามลำดับ
        
        โดนแมลงมีพิษต่อย
        
        จัดเป็นปฏิกิริยาภูมิไวเกิน ชนิดที่ 1 ที่เกิดขึ้นเฉียบพลัน ทำให้เกิดภาวะ anaphylaxis โดยออกฤทธิ์ผ่านการทำงานของ IgE และ mast cells กับ Basophils
        
        2 more items...
        
        2.Immunologic mechanisms ชนิด IgE-independent
        
        ได้แก่ ยาในกลุ่ม non-steroidal anti-inflammatory drugs, albumin, dextrans
        
        3.Non-immunologic mechanisms
        
        โดยการกระตุ้น mast cells โดยตรง ได้แก่ ethanal, ยาในกลุ่ม opioids และปจจัยทางกายภาพ เช่น การออกกำลังกาย ความร้อน แสงแดด ความเย็น
        
        4.Idiopathic anaphylaxis
        
        ในกรณีที่ประวัติและการตรวจเพิ่มเติมไม่บ่งบอกสาเหตุ ซึ่งอาจพบได้ร้อยละ 8-60
        
        แนวทางการรักษาในระยะเฉีบพลัน
        
        ประเมินและแก้ไขเรื่องทางเดินหายใจ (Airway, Breathing, Circulation) พร้อมกับการให้ยา
        
        ยาที่ใช้รักษาภาวะ anaphylaxis
        
        1.Epinephrine
        ขนาดยา 1:1000(1มก./มล.) 0.01 มก./กก. ฉีดเข้าชั้นกล้ามเนื้อ
        ถ้าผู้ป่วยมีอาการรุนแรงและไม่ตอบสนองต่อการให้ยาครั้งแรก สามารถให้ซ้ำได้อีก 1-2 ครั้ง ทุก 5-15 นาที
        
        เป็นยาที่มีความสำคัญมากที่สุด และจำเป็นต้องให้ในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีภาวะ anaphylaxis เนื่องจาก epinephrine มีฤทธิ์กระตุ้นทั้ง alpha และ beta adrenergic receptor
        
        3 more items...
        
        2.Antihistamine
        เป็นยาที่แนะนำให้ใช้หลังจากที่ให้ epinephrine ในการรักษาผู้ป่วยที่มีภาวะ anaphylaxis แล้ว
        
        3 more items...
        
        การรักษาประคับประคอง
        
        1.การให้ออกซิเจน
        
        เพื่อแก้ไขภาวะขาดออกซิเจน ในกรณีที่ผู้ป่วยมีอาการหอบ หายใจลำบาก และความดันโลหิตต่ำ พร้อมทั้งแก้ไขภาวะเลือดเป็นกรด ซึ่งมีผลต่อการอกฤทธิ์ของยาที่ใช้รักษา ภาวะ anaphylaxis โดยเฉพาะ epinephrine จะออกฤทธิ์ไม่ดี
        
        2.การจัดท่าผู้ป่วย
        
        ควรให้นอนหงาย ยกเท้าสูง เพื่อให้เลือดไหลเวียนไปยังอวัยวะสำคัญคือหัวใจ สมอง และไต
        
        3.การให้สารน้ำ
        
        ผู้ป่วยที่มีความดันโลหิตต่ำ หลังจากให้ epinephrine แล้ว ต้องรีบให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำโดยทันที
      - A national survey of Russian physicians' knowledge of diagnosis and management of food-induced anaphylaxis (Munblit,2017)
        
        จากการศึกษาพบว่า adrenaline ฉีดกล้ามเนื้อเป็นยาที่ได้รับเลือกในสถานการณ์ที่เกิดภาวะ anaphylaxis และควรฉีดโดยเร็วที่สุด
        prednisolone หรือยา Corticosteroid อื่น ๆ สามารถใช้สำหรับการป้องกัน biphasic anaphylaxis(เกิด anaphylaxis ซ้ำในเวลาต่อมา ภายหลังจากที่อาการดีขึ้นเป็นเวลาหลายชั่วโมง) และอาจลดความเสี่ยงของอาการระบบทางเดินหายใจระยะสุดท้ายได้ แต่ไม่สามารถแก้ไขภาวะภูมิแพ้แบบเฉียบพลันได้ ยา antihistamine ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการจัดการกับภาวะภูมิแพ้แบบรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ป่วยเซื่องซึม เนื่องจากอาจทำให้เกิดอาการง่วงนอนและปกปิดอาการระบบทางเดินหายใจได้