Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษาที่ 1, อ้างอิง, สมาชิกในกลุ่ม นางสาวกนกวรรณ พลฤทธิ์ 62112222 …

- - - - 1 เดือน
        
        HB 2 วัคซีนไวรัสตับอักเสบบี
      - 2 เดือน
        
        DTwP-HB-Hib 1 วัคซีนรวมคอตีบ บาดทะยัก ไอกรน ไวรัสตับอักเสบบี และวัคซีนป้องโรคเยื่อสมองอักเสบจากเชื้อฮิบ
        
        OPV 1 วัคซีนโปลิโอชนิดรับประทาน
        
        Rota 1 วัคซีนป้องกันท้องเสียจากเชื้อโรต้า
      - แรกเกิด
        
        BCG วัคซีนป้องกันวัณโรค
        
        HB 1 วัคซีนไวรัสตับอักเสบบี
    - - 4 เดือน
        
        DTwP-HB-Hib 2 วัคซีนรวมคอตีบ บาดทะยัก ไอกรน ไวรัสตับอักเสบบี และวัคซีนป้องโรคเยื่อสมองอักเสบจากเชื้อฮิบ
        
        Rota 2 วัคซีนป้องกันท้องเสียจากเชื้อโรต้า
        
        OPV 2 + IPV วัคซีนโปลิโอชนิดรับประทาน วัคซีนโปลิโอชนิดฉีด
  - - - การเรียกหรือทำให้เด็กสนใจ โดยอาจใช้ของเล่นที่มีมีเสียง ให้เด็กหันมองตามเสียง
      - กระตุ้นให้เด็กอารมณ์ดี หัวเราะ โดยการพูดหยอกล้อ จักจี้ หรือทำนิ้วไต่ไปตามร่างกายให้เด็กรู้สึกสนุกและหัวเราะ
      - การฝึกให้เด็กรับรู้เกี่ยวกับการพูด การเลียนเสียง โดยการพูดคุยกับเด็กหลากหลายเสียง ยิ้ม และมองหน้าเด็กทุกครั้ง
    - - ฝึกกล้ามเนื้อมัดใหญ่ การคลาน การนั่ง การยืน เช่น วัยทารกควรส่งเสริมการเคลื่อนไหวโดยการเปลี่ยนท่านอนบ่อยๆ ส่งของเล่นให้หัดคว้า
      - พัฒนาในเด็ก3 เดือน จะสามารถนอนคว่ำและยกศีรษะได้ 45 องศาได้ชั่วครู่ การมองและหันตามสิ่งที่เคลื่อนไหว
    - - ฝึกกล้ามเนื้อมัดเล็ก การดูด การหยิบจับสิ่งของ การให้เด็กมองและกยิบจับสิ่งของโดยมีความสัมพันธ์กัน
      - พัฒนาการตามทฤษฎีด้านสติปัญญาของเพียเจท์ จะอยู่ในระยะ 1-4 เดือน ทารกจะเรียนรู้จากการทำซ้ำๆจากการรีเฟล็ก เช่น การหันเข้าหาเต้านม การดูดนม
    - - ทารกในช่วง 3 เดือนแรกจะ ยิ้มและสนิทกับคนคุ้นเคย จะร้องไห้เพื่อบอกความต้องการ ถ้ามีคนเล่นด้วยจะส่งเสียงอืออาเพื่อตอบรับ จะร้องไห้เมื่อมารดาหายไป
    - - เด็กจะร้องไห้เมื่อไม่ได้รับการอุ้มกอด เมื่อไม่ได้รับการตอบสนองต่อความต้องการ
  - - - เด็กจะต้องมีความยาวเพิ่มขึ้นเดือนละ 2.5 cm
    - - เด็กจะต้องมีเส้นรอบศีรษะเพิ่มขึ้นเดือนละ 1.25 cm
    - - จากสูตรคำนวณน้ำหนัก เด็กจะต้องมีน้ำหนัก (3+9)/2 = 6 kg แต่เด็กมีน้ำหนัก 5 kg
  - - - ดูแลไม่ให้เด็กถูหน้ากับหมอน ควรเก็บสิ่งของที่แข็งๆไม่ให้เด็กเอามาเข้าปาก ดูแลและให้ความอบอุ่นแกเด็ก ไม่ให้เด็กร้องไห้ เพราะจะทำให้แผลที่เย็บตึงเกิดไหมหลุดไเป็นแผลเป็นไม่สวยงาม
    - - แนะนำให้พาเด็กมาตรวจตามนัด เพื่อทำการผ่าตัด ตกแต่งแผล ยิ่งเด็กที่มีเพดานโหว่จะทำให้เด็กมีใบหน้าผิดรูปและพูดไม่ชัด ไม่มั่นใจในตนเอง ไม่อยากเข้าสังคมได้
- - - - การดูแลเรื่องโภชนาการ การได้รับวิตามินโฟลิก และโฟเลท
      - การรับประทานอาหาร 5 หมู่ เหมาะสม น้ำหนักตามเกณฑ์
- - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่มีการอุดกั้นทางเดินหายใจ
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของการอุดกั้นทางเดินหายใจ เช่น การสำลักนม , หายใจลำบาก
        
        2.เสียงหายใจ เสียงปอดปกติ
        
        3.Chest x-ray ปกติ
        
        4.สัญญาณชีพปกติ
      - กิจกรรมทางการพยาบาล
        
        3.จัดท่านอนศีรษะสูงขณะให้ทารก เพื่อป้องกันการสำลักนม
        
        ดูแลให้มารดาให้นมลูกได้ถูกวิธี โดยใช้จุกนมที่มีรูโต นิ่ม ยาวขึ้น วางตําแหน่งริมฝีปากที่ไม่มีรอยแหว่ง โดยเเนะนำให้ป้อนครั้งละน้อยๆเเต่บ่อยครั้ง หรือทุก 3-4 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการสำลักนมของเด็ก
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 1 ชม. เพื่อติดตามอาการเปลี่ยนแปลง
        
        เเนะนำให้บิดามารดาหรือผู้ดูแลเด็กใช้ช้อนหรือ syringe หยดนมในกระพุ้งแก้มด้านใน ใช้ในกรณีที่เด็กดูดนมเองไม่ได้
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงจากการอุดกั้นทางเดินหายใจเพื่อประเมินการสำลักนม
        
        6.เเนะนำให้เด็กใส่เพดานเทียมเวลาดูดนม โดยในเด็กที่มีเพดานโหว่มากแนะนำให้ทำความสะอาดก่อนเเละหลังใช้เพดานเทียมทุกครั้ง เปลี่ยนเพดานปลอมทุก 2-3เดือนหรือตามการเจริญเติบโตของเด็ก เพื่อป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่นตามมา เช่น ติดเชื้อ ทางเดินอาหาร
        
        สอน สาธิตมารดาให้ช่วยเหลือทารกโดยการอุ้มดูดนมที่ถูกวิธี คือท่าอุ้มให้ศีรษะบุตรและลำตัวเอียง 45 องศา อมให้ลึกถึงลานนมและกระตุ้นให้ดูดทุก 2 ชั่วโมง จับทารกไล่ลมเป็นระยะทุก 15-30 นาทีหลังดูดนมเพื่อป้องกันทารกสำลักนม
        
        ดูเเล ทําความสะอาดปากและฟันทุกครั้งหลังให้นมและเช็ดในช่องปากทุกครั้งที่อาบน้ำ
        
        9.แนะนำให้เด็กอยู่ในอากาศที่ถ่ายเทสะดวกและหลีกเลี่ยงควันบุหรี่เพราะเด็กอาจหายใจไม่ทันและสำลักได้
    - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่มีภาวะะพร่องสารน้ำ สารอาหาร และอิเล็คโตรไลท์
      - เกณฑ์การประเมินผล
        
        1.ม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องสารน้ําและอิเล็คโตรไลท์
        
        2.น้ำหนักเพิ่มขึ้นตามเกณฑ์อายุ
        
        3.เด็กดูดกลืนนมได้ดีขึ้น ไม่มีการสำลักนม ไม่มีอาการอาเจียน
        
        4.มีภาวะโภชนาการระดับปกติตามเกณฑ์ 90-100% (W/A)
      - กิจกรรมทางการพยาบาล
        
        3.ดูเเลให้ทารกได้รับนมอย่างเพียงพอต่อร่างกาย โดยน้ำหนักเด็ก (kg) x 120) / 30 = ปริมาณนม ใน 1 วัน (ออนซ์) จะได้ (5*120)/30 = 20 ออนซ์ใน 1วัน
        
        4.ดูเเลให้ชั่งน้ําหนักทารกวันละ 1 ครั้ง เพื่อติดตามน้ําหนักของเด็ก
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง ได้แก่ RR , HR , BT และBP เพื่อติดตามอาการเปลี่ยนเเปลงของทารก
        
        หากทารกไม่สามารถรับนมได้ตามปกติให้รายงานแพทย์ เพื่อพิจารณาใส่สายให้อาหารทางปากหรือให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงภาวะพร่องสารน้ําและอิเล็ค โตรไลท์เพื่อประเมินโภชนาการ
        
        บันทึกปริมาณสารน้ําเข้าออกของเด็ก เพื่อประเมินการขาดน้ํา ของเด็ก
        
        ดูเเลและส่งเสริมให้เด็กดูดนมมารดาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะการดูดนมจากเต้ามารดาช่วยป้องกันการสำลักได้ดี โดยใช้เทคนิคการปรับท่าอุ้มและการประคองเต้า สามารถช่วยให้เด็กปากแหว่งเพดานโหว่ดูดนมมารดาจากเต้าได้สาเร็จ รวมทั้งช่วยป้องกันการสำลักและท้องอืด แต่ถ้าเด็กไม่สามารถดูดนมแม่ได้ ควรใช้เทคนิคการจัดท่าอุ้มเด็กให้ ศีรษะสูง 45 องศาระหว่างดูดนม และใช้ขวดนมแบบพิเศษที่เป็นพลาสติกอ่อนสามารถบีบช่วยให้น้านมไหล พร้อมทั้งใช้จุกนมยาวและมีรูกว้างขึ้น
        
        แนะนำวิธีการไล่ลม โดยสามารถทำได้ทั้งท่าพาดบ่าและท่านั่ง ควรให้นมแล้วเว้นเป็นระยะเพื่อไล่ลม เนื่องจากในขณะดูดนมริมฝีปากปิดได้ไม่สนิททำให้มีลมเข้าไปได้ มากกว่าปกติ ซึ่งจะทำให้ทารกทานนมได้น้อยลง จึงควรไล่ลม เป็นระยะๆ
  - - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ป้องกันภาวะพร่องสารน้ำสารอาหาร และอิเล็คโตรไลท์
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        น้ำหนักเพิ่มขึ้นตามเกณฑ์อายุ
        
        เด็กดูดกลืนได้ดีขึ้น ไม่สำลัก ไม่อาเจียน
        
        weight for age 90 - 100 %
        
        ไม่มีอาการอ่อนเพลีย
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 4 ชม. ได้แก่ BP HR RR BT เพื่อติดตามอาการ
        
        2.ประเมินอาการและอาการแสดงของภาวะพร่องสารน้ำและสารอิเล็กโตรไลท์ ได้แก่ อาการง่วงซึม อ่อนเพลีย ผิวแห้ง ตาแห้ง ปากแห้ง เพื่อติดตามอาการ
        
        ชั่งน้ำหนักเด็กวันละ 1 ครั้ง เพื่อติดตามน้ําหนักของเด็ก
        
        ให้นมทารกอย่างถูกวิธีและเหมาะสม คือ น้ำหนักเด็ก (kg) x 120) / 30 = ปริมาณนม ใน 1 วัน (ออนซ์) จะได้ (5*120)/30 = 20 ออนซ์ใน 1วัน
        
        6.หากทารกไม่สามารถรับนมได้ตามปกติ รายงานแพทย์เพื่อ พิจารณาใส่งายให้อาาารทางปาก หรือให้สารน้ำทางหลอดเลือด ดํา
        
        7.บันทึกปริมาณมารน้ําเข้า-ออกของเด็ก เพื่อประเมินการขาดน้ำ ของเด็ก
        
        8.ตาตามค่า Electrolyte ทางห้องปฏิบัติการ
        
        3.ให้สารน้ำตามแผลการรักษา ได้แก่ 5% DN/5 500 ml IV 10 ml/hr. เพื่อให้ได้รับสารน้ำที่เพียงพอ
    - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ผู้ดูแลมีความรู้เกี่ยวกับโรคและการดูแลรักษาเด็ก
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ดูแลให้ความร่วมมือในการดูแลเด็ก
        
        ผู้ดูแลบอกขั้นตอนการรักษาและวิธีการ ดูแลเด็กได้ถูกต้อง
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินความรู้ความเข้าใจ และอธิบายเกี่ยวกับโรคและการ ดูแลรักษาเด็ก
        
        แนะนําการดูแลทารกที่ถูกวิธี ในเรื่องการให้นม การผูกแขน ทารกไม่ให้เอามือเข้าปาก เพื่อป้องการการติดเชื้อ
        
        เปิดโอกาสให้ซักถามข้อมูลที่ยังไม่เข้าใจเพื่อให้มีความรู้และลดความกังวล
        
        พูดคุยให้กําลังใจแกjผู้ดูแล เพื่อเสริมสร้างความมั่นใจให้แก่ผู้ดูแล ในการดูแลเด็ก
        
        3.อธิบายอาการและอาการแสดงต่างๆของโรคให้มารดาฟังเพื่อให้มารดาเข้าใจอาการและการแสดงออกต่างๆของเด็ก
    - - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่มีการติดเชื้อทางเดินหายใจ
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        ไม่มีอาการหายใจเหนื่อย
        
        ไม่มีเสมหะปนนม
        
        ไม่หายใจเหนื่อย
        
        Chest X-ray ปกติ
        
        สัญญาณชีพปกติ
        
        BT = 36.4 - 37.2 องศา
        
        HR = 100 -120 bpm
        
        RR = 25 - 50 bpm
        
        ฟังเสียงปอดปกติ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงการติดเชื้อและประเมินปอดโดยการฟังเสียงปอกเพื่อประเมินการทำงานของปอด
        
        2.ประเมินสัญญาณชีพทุก 4 ชม. ได้แก่ BP HR RR BT เพื่อติดตามอาการการติดเชื้อ
        
        3.จัดท่านอนศีรษะสูงขณะให้นมเพื่อป้องกันการสำลักดูแลให้ผู้ดูแลป้อนนมถูกวิธีใช้จุกนมที่มีรูโตนิ่มยาวขึ้นวางตำแหน่งริมฝีปากที่ไม่มีรอยแหว่งโดยป้อนครั้งละน้อยบ่อยครั้งหรือทุก 3-4 ชั่วโมง
        
        หากเด็กดูดไม่ได้ใช้ช้อนหรือ syringe หยดในกระพุ้งแก้มด้านในใส่เพดานเทียมเวลาดูดนมในเด็กที่มีเพดานโหว่มากโดยทำความสะอาดก่อนและหลังใช้ทุกครั้งเปลี่ยนเพดานปลอมทุก 2-3 เดือนหรือตามการเจริญเติบโตของเด็ก
        
        จับทารกไล่ลมเป็นระยะทุก 15-30 นาทีเพื่อป้องกันการสำลัก
        
        6.ทำความสะอาดปากและฟันทุกครั้งหลังให้นมและเช็ดในช่องหูทุกครั้งที่อาบน้ำเตรียมลูกสูบยางแดงดูดเสมหะขณะเด็กสำลักโดยจับเด็กตะแคงหน้าไปด้านใดด้านหนึ่ง
        
        7.ดูแลให้ได้รับยา Ceftriaxone 250 mg IV q 12 hr. เพื่อรักษาการติดเชื้อ และเฝ้าระวังอาการข้างเคียง คือ ผิวซีด อ่อนเพลีย หายใจถี่ หายใจไม่อิ่ม และยา Paracetamol syrup 1⁄2 tsp. oral prn q 4-6 hr. และเฝ้าระวังผลข้างเคียง เจ็บคอ มีผื่นคัน หนาวสั่น คลื่นไส้อาเจียนเล็กน้อยและยา 2G syrup 1.5 ml oral tid pc และเฝ้าระวังอาการข้างเคียง คือ คลื่นไส้อาเจียนเล็กน้อย
        
        8.ติดตามค่าแลปทางห้องปฏิบัติการ
    - - เกณฑ์การประเมิน
        
        1.ไม่มีอาการและอาการแสดงของการอุดกั้นทางเดินหายใจ เช่น การสำลักนม , หายใจลำบาก
        
        2.เสียงหายใจ เสียงปอดปกติ
        
        3.Chest x-ray ปกติ
        
        4.สัญญาณชีพปกติ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงจากการอุดกั้นทางเดินหายใจเพื่อประเมินการสำลักนม
        
        ประเมินสัญญาณชีพทุก 1 ชม.เพื่อติดตามอาการเปลี่ยนแปลง
        
        ดูแลให้ได้รับ O2 cannula 3 LPM ตามแผนการรักษา
        
        จัดท่านอนศีรษะสูงขณะให้ทารก เพื่อป้องกันการสำลักนม
        
        ดูแลให้มารดาให้นมลูกได้ถูกวิธี โดยใช้จุกนมที่มีรูโต นิ่ม ยาวขึ้น วางตําแหน่งริมฝีปากที่ไม่มีรอยแหว่ง โดยเเนะนำให้ป้อนครั้งละน้อยๆเเต่บ่อยครั้ง หรือทุก 3-4 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการสำลักนมของเด็ก
        
        เเนะนำให้บิดามารดาหรือผู้ดูแลเด็กใช้ช้อนหรือ syringe หยดนมในกระพุ้งแก้มด้านใน ใช้ในกรณีที่เด็กดูดนมเองไม่ได้
        
        เเนะนำให้เด็กใส่เพดานเทียมเวลาดูดนม โดยในเด็กที่มีเพดานโหว่มากแนะนำให้ทำความสะอาดก่อนเเละหลังใช้เพดานเทียมทุกครั้ง เปลี่ยนเพดานปลอมทุก 2-3เดือนหรือตามการเจริญเติบโตของเด็ก เพื่อป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนอื่นตามมา เช่น ติดเชื้อ ทางเดินอาหาร
        
        สอน สาธิตมารดาให้ช่วยเหลือทารกโดยการอุ้มดูดนมที่ถูกวิธี คือท่าอุ้มให้ศีรษะบุตรและลำตัวเอียง 45 องศา อมให้ลึกถึงลานนมและกระตุ้นให้ดูดทุก 2 ชั่วโมง จับทารกไล่ลมเป็นระยะทุก 15-30 นาทีหลังดูดนมเพื่อป้องกันทารกสำลักนม
        
        ดูเเล ทําความสะอาดปากและฟันทุกครั้งหลังให้นมและเช็ดในช่องปากทุกครั้งที่อาบน้ำ
        
        แนะนำให้เด็กอยู่ในอากาศที่ถ่ายเทสะดวกและหลีกเลี่ยงควันบุหรี่เพราะเด็กอาจหายใจไม่ทันและสำลักได้
      - เป้าหมายการพยาบาล
        
        ไม่มีการอุดกั้นทางเดินหายใจ
- - - - Robertsonian translocation คือ การมีสารพันธุกรรมของโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมาแต่จำนวนแท่งของโครโมโซมไม่เพิ่มขึ้น มีการสับเปลี่ยนหรือเคลื่อนย้ายโครโมโซมผิดปกติ (Translocation) คือ บางส่วนของแท่งโครโมโซมที่ 21 ย้ายไปติดอยู่กับโครโมโซมคู่ที่ 13, 14, 15, 21 หรือ 22
      - Mosaicism คือ การที่เซลล์บางเซลล์ในร่างกายมีแท่งโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง คือมี 47 แท่ง แต่บางเซลล์มีโครโมโซม 46 แท่งเหมือนปกติ เรียกว่า Trisomy 21 Mosaicism
      - Trisomy 21 คือ การที่มีโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง มีเป็นโครโมโซม 47 แท่ง จากการไม่แยกคู่ของโครโมโซมขณะเซลล์แบ่งตัวในระยะ meiosis ที่เรียกว่า meiotic nondisjunction
      - Partial Trisomy 21 คือ โครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมาเพียงบางส่วน ไม่ใช่ทั้งโครโมโซม โดยส่วน ของโครโมโซมที่เกินมานั้น มียีนที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มอาการดาวน์ (Down Syndrome Critical Region or DSCR) ซึ่งอยู่บนแขนยาวของโครโมโซมคู่ที่ 21 รวมอยู่ด้วย
    - - เกิดจากการเกินมาของโครโมโซมคู่ที่ 21
  - - - ปัจจัยด้านพันธุกรรม (Hereditary/Genetic factor) ในครอบครัวที่มีสมาชิกมีประวัติเป็นโรค มีโอกาสเกิดถึงร้อยละ 60
      - . ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม (environmental factor) เป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการสร้างอวัยวะที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ เช่น การสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์ การได้รับยาหรือสารเคมีบางประเภท การขาดสารอาหาร ตลอดจนการขาดวิตามิน และจากการติดเชื้อหัดเยอรมันในขณะมารดาตั้งครรภ์ 3 เดือนแรก
    - - ในช่วงอายุครรภ์ 3-12 สัปดาห์ จะเริ่มมีการสร้างเนื้อเยื่อของริมฝีปาก และเจริญเป็นเพดานอ่อนและเพดานแข็ง อย่างสมบูรณ์ในสัปดาห์ที่ 7-11 เมื่อเกิดความผิดปกติในระยะการแบ่งตัวนี้จะทาให้เนื้อเยื่อของริมฝีปากและเพดานไม่เชื่อมต่อกันจึงเกิดความพิการขึ้น
- - - - ข้อวินิจฉัยการพยาบาลที่ 1 : เสี่ยงมีการอุดกั้นทางเดินหายใจ เนื่องจากการสำลักนม
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        สำลักนมบ่อยครั้ง
        
        หายใจเหนื่อย
        
        มีริมฝีปากด้านซ้ายแยกออกจากกันและมีรอยโหว่บริเวณเพดานปากด้านบน
        
        เป็น Down syndrome โดยมีอาการของโรคดังนี้ ลิ้นโตคับปาก, เพดานปากโค้งสูงเเละเเคบ,การดูดกลืนนมผิดปกติ
      - ข้อวินิจฉัยการพยาบาลที่ 2: มีภาวะพร่องสารน้ำ สารอาหารเเละอิเล็คโตรไลท์เนื่องจากการดูดกลืนผิดปกติ
        
        ข้อมูลสนุบสนุน
        
        น้ำหนัก 5 kg.
        
        มีริมฝีปากด้านซ้ายแยกออกจากกันและมีรอยโหว่บริเวณเพดานปากด้านบน
        
        ขาดอาหารระดับ 1 (W/A= 83.33 A%
        
        เป็น Down syndrome โดยมีอ่การของโรคดังนี้ ลิ้นโตคับปาก, เพดานปากโค้งสูงเเละเเคบ,การดูดกลืนนมผิดปกติ
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        BT 38.3 oC
        
        มีเสมหะปนนม
        
        HR 158 bpm
        
        ริมฝีปากด้านซ้ายแยกออกจากกันและมีรอยโหว่บริเวณเพดานปากด้านบน
        
        เป็น Down Syndrome มีอาการ เพดานปากโค้งสูงและแคบ ลิ้นโตคับปาก
        
        หายใจเหนื่อย
        
        สำลักนมบ่อยครั้ง
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        weight for age = 83.3 % แปลผลคือขาดสารอาหาร ระดับ 1
        
        ริมฝีปากด้านซ้ายแยกออกจากกันและมีรอยโหว่บริเวณเพดานปากด้านบน
        
        แผลบวม
        
        เป็น Down Syndrome มีอาการ เพดานปากโค้งสูงและแคบ ลิ้นโตคับปาก
        
        สำลักนมบ่อยครั้ง
        
        น้ำหนัก 5 kg.
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        มารดาบอกว่าเด็กร้องกวนตลอดเวลา
        
        มีแผลบวม
    - - มีริมฝีปากด้านซ้ายแยกออกจากกันและมีรอยโหว่บริเวณเพดานปากด้านบน
      - เป็น Down syndrome โดยมีอาการของโรคดังนี้ ลิ้นโตคับปาก, เพดานปากโค้งสูงเเละเเคบ,การดูดกลืนนมผิดปกติ
      - สำลักนมบ่อยครั้ง
      - หายใจเหนื่อย