Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Case Analysis - Coggle Diagram

- - - - S : -
      - O : BP = 141/96 mmHg.
        O : On 5%DN/2 1,000 ml + 50%MgSO4 10 gm IV drip 100 cc/hr
    - - ดูแลให้นอนพักบนเตียงเต็มที่ (Absolute bed rest) โดยจัดสิ่งแวดล้อมให้เงียบสงบ ลดการกระตุ้นจากภายนอกทั้งแสงและเสียงรบกวนเพื่อลดการกระตุ้นต่อสมองส่วนกลางให้การพยาบาลอย่างเป็นระบบเท่าที่จำเป็นเวลาเดียวกัน และดูแลให้ได้รับยา sedative ตามแผนการรักษา
      - ประเมินสัญญาณชีพ โดยเฉพาะความดันโลหิตทุก 1 ชั่วโมง
      - บันทึกปริมาณสารน้ำที่ได้รับและขับออกแต่ละวัน ควรออกไม่น้อยกว่า 30 cc/hr
      - ประเมินอาการนำก่อนชัก เช่น ปวดศีรษะ ตาพร่ามัว เป็นต้น
      - ดูแลให้ยาปูองกันการชักคือ MgSO4 ตามแผนการักษา และให้การดูแลภายหลงให้ยา
        
        5.1 ประเมินอาการร้อนที่ฉีด ร้อนวูบวาบทั่วตัว และดูแลภายหลังให้ยา
        
        5.2 ประเมินการหายใจทุก 1 ชั่วโมง อัตราการหายใจไม่ควรต่ ากว่า 12-14 ครั้ง/นาที
        
        5.3 ประเมิน DTR ทุก 2-4 ชั่วโมง เพราะ MgSO4 มีผลให้ DTR ลดลง
        
        5.4 ประเมินปริมาณปัสสาวะทุก 1 ชั่วโมง ปัสสาวะไม่ควรออกน้อยกว่า 25-30 มิลลิลิตร/ชั่วโมง เพราะ MgSO4 ขับออกทางไต
        
        5.5 ประเมินความดันโลหิตทุก 1 ชั่วโมง
        
        5.6 ประเมิน Magnesium toxicity โดยระยะแรกมีอาการ้อนวูบวาบ กระหายน้ำ เหงื่อออก ความดันโลหิตลดลง กล้ามเนื้ออ่อนปวกเปียก และ DTR ลดลง ในระยะหลังจะกดประสาทส่วนกลาง ซึม หายใจช้าลง การเต้นของหัวใจผิดปกติ หยุดหายใจและการท างานของระบบ
        หัวใจและระบบไหลเวียนล้มเหลว
        
        5.7 เตรียม 10% calcium gluconate เป็น antidote ของ MgSO4
        
        5.8 ประเมินการหดรัดตัวของมดลูกเป็นระยะ เพราะ MgSO4 ท าให้การหดรัดตัวของมดลูก
        ลดลง โดยประเมินในระยะรอคลอดทุก 30-60 นาที
      - ดูแลให้ยาลดความดันโลหิตตามแผนการรักษา เช่น hydralazine
        
        6.1 ประเมินสัญญาณชีพทุก 5-15 นาที จนครบครึ่งชั่วโมง โดยเฉพาะPR, RR,BP
        
        6.2 ถ้าความดันโลหิตต่ าลงมากให้รายงานแพทย์ โดยเฉพาะความดันโลหิต diastolic ไม่ควรลด
        ต่ำกว่า 90-100 mmHg เพราะจะท าให้การไหลเวียนเลือดไปที่มดลูกและรกไม่เพียงพอ
        
        6.3 หลีกเลี่ยงการสวนอุจจาระ และการตรวจภายใน
        
        6.4 สังเกตอาการน าของการชักและเตรียมอุปกรณ์ฉุกเฉินในการช่วยฟื้นคืนชีพ ได้แก่ mouth
        gag เครื่องดูดเสมหะ เครื่องช่วยหายใจ ออกซิเจน และอื่น
      - ดูแลและส่งเสริมการขับสารน้ าออกจากร่างกาย โดยให้นอนท่าตะแคงซ้าย บันทึกปริมาณสารน้ำเข้าและขับออกจากร่างกาย สังเกตอาการบวม ชั่งน้ำหนัก และดูแลการได้รับยาขับปัสสาวะตามแผนการรักษา
  - - - ประเมินการหดตัวของมดลูก คลึงมดลูกให้และสอนให้รู้วิธีการทดสอบการแข็งตัวของมดลูกโดยบอกตำแหน่ง ของมดลูก และให้สัมผัสดูถ้ามดลูกนิ่มให้คลึงจนแข็งแล้วจึงหยุดคลึง ถ้าคลึงดูแล้วมดลูกแข็งดีก็ไม่ต้องคลึงเพราะจะทำให้กล้ามเนื้อมดลูกอ่อนล้า เกิดตกเลือดได้ให้ทำทุก 2-4 ชั่วโมง หรือเมื่อรู้สึกว่ามีเลือดออกจากช่องคลอดมากกว่าปกติ แต่ถ้าคลึง มดลูกแล้วเลือดยังไหลไม่หยุดให้รีบรายงานพยาบาลทันทีเนื่องจากพยาบาลไม่ สามารถอยู่กับมารดาได้ตลอดเวลาการแนะนำให้รู้จักวิธีคลึงมดลูกจะช่วยป้องกันการ ตกเลือดที่จะเกิดตามมาได้
      - เน้นย้ำให้ปัสสาวะทุกครั้งเมื่อปวด ไม่กลั้นปัสสาวะ ปัสสาวะทุก 3-4 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการยืดขยายของกระเพาะปัสสาวะซึ่งจะส่งผลให้เกิดการตกเลือดหลังคลอด
      - กระตุ้นให้ลูกดูดนมมารดาหลังคลอด ทุก 2-3 ชั่วโมง เพื่อให้หลั่งฮอร์โมนออกซิโทซิน ทำให้มดลูกหดรัดตัวดี ช่วยขับน้ำคาวปลา ลดความเสี่ยงตกเลือดหลังคลอด และทำให้มดลูกเข้าอู่เร็ว
      - บอกและแนะนำให้สังเกตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของน้ำคาวปลาว่าในวันแรกจะ มีสีแดงและจะค่อย ๆ จางลงปริมาณไม่ควรเกิน 1 ผืนต่อชั่วโมงไม่มีกลิ่นเหม็นเน่าและจะหมดภายใน 3-4 สัปดาห์ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของน้ำคาวปลาเป็นตัวบ่งชี้ถึงประสิทธิภาพ การทำงานของมดลูก
      - แนะนำให้ลุกเดินเพื่อให้น้ำคาวปลาไหลสะดวกเพื่อให้การหดรัดตัวของมดลูกดีขึ้น
      - วัดระดับยอดมดลูกทุกวันในเวลาเดียวกันวันละ 1 ครั้งและแนะนำว่าจะคลำมดลูก ไม่ได้ทางหน้าท้องในวันที่ 10-12 หลังคลอด เพื่อประเมินดูการเข้าอู่ของมดลูกซึ่งถ้า เป็นไปตามปกติก็จะลดลงวันละ 1 นิ้วฟุต
      - บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง เพื่อทราบอาการเปลี่ยนแปลงของมารดาหลังคลอด เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือที่ถูกต้องและรวดเร็ว
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบ เพื่อให้มารดาหลังคลอดพักผ่อนให้เพียงพอ เนื่องจากมารดาหลังคลอดมีการสูญเสียพลังงานจึงทำให้มีอาการอ่อนเพลีย
      - แนะนำให้สังเกตอาการผิดปกติและแจ้งในเจ้าหน้าที่ทราบ ได้แก่ ซีด วูบ หน้ามืด ใจสั่น เหงื่อออก ตัวเย็น หนาวสั่น ง่วงหาวนอน เยื่อบุตาไม่ซีด เพื่อให้ได้รับการช่วยเหลือได้ทันที
        ให้ข้อมูล
  - - - แนะนํามารดาให้รักษาความสะอาดบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์และฝีเย็บ โดยล้างด้วยน้ำสบู่ซับให้แห้ง เปลี่ยนผ้าอนามัยเมื่อชุ่ม สังเกตความผิดปกติของแผลฝีเย็บ เพื่อป้องกันการตดเชื้อและทําให้แผลแห้งและหายเร็วขึ้น
      - แนะนํามารดาให้พักผ่อนท่านอนตะแคงหรือท่านอนคว่ำหลีกเลี่ยงการนั่งหรือยืนนานๆ เพื่อลดการคั่งของน้ำเลือดที่ฝีเย็บและผนังช่องคลอดซึ่งจะทําให้ความเจ็บปวดลดลง
      - แนะนําให้มารดาขมิบช่องคลอด วันละ 3-4 ครั้ง โดยแต่ละครั้งจะต้องขมิบ 100-200 ครั้ง เพื่อให้การไหลเวยนดีอาการปวดฝีเย็บจะลดลง
      - ดูแลให้รับยาแก้ปวด พาราเซทตามอล ตามแผนการรกษาเพื่อบรรเทาอาการปวด
  - - - อธิบายให้ฟังว่าการปวดมดลูกเกิดจากกล้ามเนื้อมดลูกหดรัดตัวสลับกับการคลายตัวซึ่งครรภ์หลังมักจะปวดกว่าครรภ์แรกเพราะมดลูกของครรภ์หลังสูญเสียการตึงตัวของกล้ามเนือมากกว่า และจะปวดมดลูกมากยิ่งขึ้น ถ้าให้นมบุตรเพราะขณะทารกดูดนม ร่างกายจะหลั่ง oxytocin ทำให้มดลูกคลายตัวและสามารถป้องกันการตกลือดหลังคลอดได้
      - สอนเทคนิคการหายใจผ่อนคลาย หายใจเข้าทางจมูกช้า ๆ ให้เต็มปอดนับ 1-10 กลั้นลมหายใจ 2-3 วินาทีแล้วจึงหายใจออกทางปากช้าๆ โดยระยะเวลาหายใจออกเป็นสองเท่าของหายใจเข้าทำสลับกัน 5-10 ครั้ง
      - แนะนำมารดาให้นอนคว่ำโดยเอาหมอนรองหน้าท้องน้อย เพื่อให้น้ำคาวปลาไหลได้ดีขึ้น เพราะจะช่วยไล่ก้อนเลือด ลิ่มเลือดที่อยู่ในช่องคลอด หรือช่องท้องออกมา
      - ดูแลให้รับยาแก้ปวด พาราเซทตามอล ตามแผนการรกษาเพื่อบรรเทาอาการปวด
  - - - ระยะหลังคลอดการดูแลสตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุมากในระยะนี้ควรเน้นเกี่ยวกับการวางแผนการคุมกำเนิดกระตุ้นและส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมมารดารวมทั้งการเลี้ยงดูทารก และการมาตรวจติดตามหลังคลอดอย่างต่อเนื่อง
      - สังเกตและเฝ้าระวังการตกเลือดหลังคลอดเพราะสามารถเกิดได้กับมารดาอายุมาก มากกว่ามารดาอายุน้อย
      - แนะนำการปฏิบัติตนขณะตั้งครรภ์ทั้งด้านโภชนาการการปฏิบัติตนกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายขณะตั้งครรภและการสังเกตอาการผิดปกติที่ควรรีบมาโรงพยาบาลขณะตั้งครรภ์
      - การให้ความรู้และคำปรึกษา โดยพยาบาลจะต้องประเมิน
        ความต้องการในด้านความรู้ รู้และความต้องการคำปรึกษาของสตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุมากซึ่งครอบคลุมถึงความวิตกกังวล ความไม่มั่นใจในเหตุการณ์ที่
        จะเผชิญ และการปฏิบัติตัวในระยะตั้งครรภ์ขณะคลอด และระยะหลังคลอด
      - การสนับสนุนทางอารมณ์ เพื่อลดความเครียดและความวิตกกังวล โดยการสนับสนุนด้านข้อมูล สร้างสัมพันธภาพแสดงความห่วงใยสอบถามความรู้สึก ปัญหาและความต้องการของสตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุมากรับฟังความคิดเห็นอย่างจริงใจสามารถช่วยเหลือสตร้งครรภ์ที่มีอายุมากให้สามารถเผชิญความเครียดนำ ไปสู่การปรับตัวที่ดี และลดความวิตกกังวลได้อย่างมีประสิทธิภาพ
  - - - แนะนำสตรีตั้งครรภ์ให้เห็นถึงประโยชน์ของการออกกำลังกาย และกระตุ้นให้มีการออกกำลังกายอย่างเหมาะสม รวมทั้งบอกถึงข้อห้ามการออกกำลังกายของสตรีตั้งครรภ์
      - อธิบายและให้คำแนะนำหญิงตั้งครรภ์ว่า กิจกรรมทางกายสำหรับสตรีในระยะตั้งครรภ์และสตรีในระยะหลังคลอดที่มีสุขภาพดีโดยแนะนำให้ทำกิจกรรมทางกายอย่างน้อย ๑๕๐ นาทีต่อสัปดาห์โดยเป็นกิจกรรมทางกายระดับปานกลาง เช่น การเดินเร็ว ๆแต่ไม่ควรออกกำลังกายมากเกินไป จนกระทั่งรู้สึกอ่อนเพลีย หรือออกกำลังกายชนิดที่เป็นอันตรายต่อสตรีและทารกในครรภ์ เนื่องจากการออกกำลังกายอย่างหนักขณะตั้งครรภ์อาจสัมพันธ์กับการคลอดทารกน้ำหนักตัวน้อยแต่ถ้าออกกำลังกายระดับปาน กลางจะทำให้สตรีตั้งครรภ์มีสุขภาพที่แข็งแรง และช่วยป้องกันภาวะเลือดคั่งที่ส่วนปลายของร่างกาย
      - ข้อห้ามในการออกกำลังกายของสตรีตั้งครรภ์ ข้อห้ามอย่างเด็ดขาด (absolute contraindications) ได้แก่ โรคหัวใจที่มีการทำงานของหัวใจไม่ดีอย่างชัดเจน โรคปอดที่มีการจำกัดการ ขยายตัวของปอด ภาวะปากมดลูกบวม การตั้งครรภ์ที่มีทารกมากกว่า ๑ คนขึ้นไป การมีเลือดออกทางช่อง คลอดในไตรมาสที่สองและสามของการตั้งครรภ์ ภาวะรกเกาะต่ำในการตั้งครรภ์ครั้งนี้มีอาการคลอดก่อนกำหนด ถุงน้ำคร่ำแตก ความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์ และภาวะซีดรุนแรงมีค่าฮีโมโกลบินต่ำกว่า ๗ กรัม/เดซิลิตร
      - แนะนำแนวทางการออกกำลังกาย
        
        ควรออกกำลังกายหลังจากรับประทานอาหาร 1-2 ชั่วโมง และไม่ควรออกกำลังกายก่อนรับประทานอาหารเพื่อป้องกันภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ
        
        ความดันโลหิตไม่ควรเกิน ๑๔๐/๙๐ มิลลิเมตรปรอท
        
        ควรออกกำลังกายระดับเบาถึงปานกลาง และควรมีการอบอุ่นร่างกายก่อนและหลังออกกำลังกาย ควรออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอตลอดสัปดาห์ ดีกว่าการออกกำลังกายเป็นเวลานานๆ ภายในหนึ่งวัน
- - - - สนับสนุนให้จัดชั้นเรียนเพื่อเตรียมความพร้อมให้บุตรคนโตในการปรับตัวกับทารก โดยคำนึงถึงรูปแบบการปรับตัวทั้งทางบวกและทางลบ
      - เปิดโอกาสให้บุตรคนโตเข้าเยี่ยมมารดาหลังคลอดและทารกโดยเร็วที่สุด เพื่อช่วยส่งเสริมให้ปรับพฤติกรรมให้เข้ากับทารกให้เร็วที่สุด
      - กระตุ้นให้มารดาหลังคลอดและบิดาให้ความสนใจกับพี่บุตรคนโต โดยอาจให้ของขวัญแก่บุตรคนโต หรือบอกว่าทารกเป็นของขวัญที่ดีที่สุด
      - เปิดโอกาสให้บุตรคนโตสัมผัสและอุ้มทารก และเล่าให้บุตรคนโตฟังว่าตอนบุตรคนโตเกิดมาก็นอนอยู่ในเตียง ร้องไห้ หิวนม ช่วยเหลือตนเองไม่ได้เหมือนทารกในขณะนี้
      - แนะนำให้หญิงหลังคลอดและสามี เปิดโอกาสให้บุตรคนโตเข้ามามีส่วนร่วมในการเลี้ยงทารก โดยทำให้รู้ว่าเขายังเป็นบุตรที่พ่อและแม่รักและต้องการเหมือนทารกคนใหม่ เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับบุตรคนโตว่าพ่อและแม่สามารถดูแลเขาได้ดีเหมือนกับทารก
      - ให้คำปรึกษาแก่มารดาหลังคลอดและสามีในเรื่องความคาดหวังเกี่ยวกับสัมพันธภาพระหว่างบุตรคนโตกับทารก ซึ่งสอดคล้องกับพัฒนาการตามวัย
      - จัดตุ๊กตาและของเล่นให้กับบุตรคนโต เพื่อให้ทราบถึงการแสดงออกเกี่ยวกับความรู้สึกที่มีต่อทารกคนใหม่
  - - - จัดให้มารดานอนพักบนเตียงหลังคลอดบุตรอย่างน้อย 6-8 ชั่วโมงหลังจาหลอดเพื่อบรรเทาอาการอ่อนเพลีย และป้องกันอุบัติเหตุ
      - วัดความดันโลหิตและตรวจดูความเข้มข้นของเหลือด เพื่อประเมินสภาพร่างกาย ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและประเมินศักยภาพการทรงตัว
      - แนะนำการเปลี่ยนท่าอย่างช้าๆ เพื่อให้การไหลเวียนดี เลือดไปเลี้ยงสมองดี การทรงตัวดีขึ้นจะเป็นการป้องกันอุบัติเหตุ
      - แนะนำวิธีป้องกันการบาเจ็บที่ศีรษะขณะเปลี่ยนท่า โดยแนะนำให้นั่งลงบนพื้นทันทีเมื่อเริ่มมีอาการวิงเวียน เพื่อป้องกันการบาดเจ็บที่ศีรษะ
      - อนุญาตให้มารดาทำกิจกรรมข้างเตียงและไกลเตียงตามศักยภาพหลังคอด 6-8 ชั่วโมง ในรายที่ไม่มีอาการวิงเวียน โดยแนะนำญาติหรือพยาบาลคอยระวังการเกิดอุบัติเหตุอย่างใกล้ชิด
      - แนะนำมารดาหลีกเลี่ยงการอาบน้ำอุ่น การงอเข่าเวลาขับถ่ายหรืออาบน้ำ เพราะอาจทำให้เลือดไปเลี้ยงสมองไม่เพียงพอ เป็นสาเหตุทำให้หน้ามืดเป็นลม
  - - - มีโรคประจำตัวที่อาจมีผลต่อการตั้งครรภ์ เช่น โรคหัวใจ เบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคไต โรค ทางพันธุกรรม โรคจิต และปัญญาอ่อน เป็นต้น
      - มีบุตรเพียงพออย่างน้อย 2 คน และบุตรมีสุขภาพดี
    - - ข้อดี
        
        เป็นวิธีคุมกำเนิดแบบถาวร ไม่มีผลกระทบต่อรอบประจำเดือนและการมีเพศสัมพันธ์ อีกทั้งการทำมีประสิทธิภาพสูง ความผิดพลาดน้อยกว่าร้อยละ 1
        
        ทำได้ง่าย ปลอดภัย ได้ผลดี ราคาไม่แพง
        
        ในระยะหลังคลอด สามารถผ่าตัดทำหมันได้ง่าย เนื่องจากมดลูกอยู่สูงที่ระดับสะดือ และใช้ยาสลบน้อยเนื่องจากได้รับยาระงับปวดขณะคลอดมาก่อนแล้ว
      - ข้อเสีย
        เป็นการผ่าตัดวิธีหนึ่ง อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ ต้องทำโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
    - - หลังทำหมันให้นอนพัก 2-3 ชั่วโมง หลีกเลี่ยงการดื่มน้ำและรับประทานอาหารจนกว่าจะหายจากอาการมึนงง หรือง่วงซึม หากปวดมากให้รับประทานยาแก้ปวด ถ้ามีเลือดออกหรือปัสสาวะ ไม่ออก ให้รายงานแพทย์
      - ในรายที่ส่องกล้อง อาจเกิดอาการแทรกซ้อน เช่น อึดอัดแน่นท้อง จากก๊าซที่เหลือค้างอยู่ในช่องท้อง ปวดร้าวไปที่ไหล่ทั้งสองข้าง เวียนศีรษะ คลื่นไส้อาเจียน
      - ในรายที่ทำผ่าตัดทางหน้าท้อง ระวังไม่ให้แผลเปียกน้ำจนกว่าจะตัดไหมประมาณ 5-7 วัน 4. ในรายที่ทำหมันแห้ง สามารถทำงานเบาได้ตามปกติ งดทำงานหนัก 1 สัปดาห์ ในรายที่ทำหมัน หลังคลอดงดทำงานหนัก 4-6 สัปดาห์
      - มาตรวจตามนัดหลังทำหมันครบ 1 สัปดาห์ เพื่อดูแลแผลทำหมันและตัดไหม นัดตรวจภายใน 6 สัปดาห์หลังผ่าตัดเพื่อตรวจหาความผิดปกติ หลังจากนั้นนัดตรวจร่างกายประจ าปี 6. ถ้ามีอาการผิดปกติ เช่น แผลติดเชื้อ เลือดออก ไข้สูง ปวดท้องมาก เป็นลม หรือ ขาดประจำเดือนหลังทำหมัน ให้ปรึกษาแพทย์
  - - - เข้าไปพูดคุยกับมารดาเพื่อสร้างสัมพันธภาพและความไว้ใจ
      - เปิดโอกาสให้มารดาได้ระบายความรู้สึกพร้อมตั้งใจฟัง แสดงความเข้าอกเข้าใจ
      - เปิดโอกาสให้มารดาซักถามข้อสงสัย พร้อมทั้งตอบคำถามมารดาเพื่อให้มารดาทำความเข้าใจ
      - อธิบายให้มารดาเข้าใจอย่างละเอียด