Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Speelruimte van de rechter, Verhouding tussen rechter en wetgever, …

- - - - Stap 3: Welke regel past het meest?
        
        Stap 4: Welke feiten moeten nader worden onderzocht
- - - - De rechter laat de beslissing een bepaalde kant opvallen maar is daar niet vrij in. De rechter heeft verschillende logische ladders. Bovenaan staan algemene regels. Rechter kiest de ladder.
        
        Waarom logische ladders?
        
        zij stellen de rechter in staat aan te sluiten met beslissingen uit het verleden
        
        publiek kan zijn beslissing controleren
        
        de rechter kan zijn eigen beslissing controleren
        
        Wijsheid is geïntitutionaliseerd, door logica kan de rechter creatief zijn in het vinden van alternatieve ladders
        
        Heuristiek & legitimatie
        
        Bij legitimatie dienen regels alleen om beslissingen achteraf te rechtvaardigen
        
        Bij heuristiek vormen regels een belangrijke leidraad bij de manier waarop men tot een oordeel komt
        
        Regels hebben een erg beperkte heuristieke functie volgens Llewellyn. Hij beredeneert inductief: nl. van bijzonder naar algemeen.
        
        Bij legitimatie van het oordeel achteraf stelt men de gang van zaken zo voor alsof het redeneerproces op deductieve wijze is doorlopen: begonnen met een algemene regel en van daaruit afgedaald naar een bijzonder geval
        
        Koppeling naar Hart
        
        Eerst zijn er regels en dan pas de rechter. Rechters en wetgevers hebben rechtsprekende en wetgevende bevoegdheid. Dit op grond van secundaire regels: bevoegdheidsverlenende secundaire regels. De herkenningsregel geeft de wetgever de bevoegdheid om recht te te maken. De berechtingsregel geeft de rechter de bevoegdheid recht te spreken. Dus: Hart is het niet helemaal eens met Llewellyn. Hij zegt dat zelfs in een open textuur in de heuristische fase de rechter zich door regels laat leiden, die regels worden gezien als standaarden voor handelen. (de functie van rechter zou niet een bestaan zonder secundaire regels)
- - - - Verschil tussen rechtsbeginselen en rechtsregels
        Beiden wijzen in de richting van specifieke beslissingen over wettelijke verplichtingen in specifieke omstandigheden maar;
        
        het verschil is in de manier waarop zij als richtsnoer dienen. Regels zijn toepasbaar op een alles of niets-manier. De regel is geldig of niet.
        
        een rechtsbeginsel daarentegen levert goede redenen ten gunste van een bepaalde richting maar noopt niet tot een specifieke beslissing
        
        rechtsbeginselen hebben een dimensie van gewicht of belang, bij doorkruisende beginselen wordt het belang van beide tegen elkaar afgewogen. Regels hebben dat niet. Bij botsen van regels geldt er één
        
        Wanneer mag een rechter een bestaande rechtsregel veranderen?
        
        de verandering moet een bepaald beginsel bevorderen het beginsel dat de verandering rechtvaardigt
        
        bij het voorstellen van een verandering moet de rechter rekening houden met belangrijke standaarden die pleiten tegen afwijking van de heersende doctrine
- - - - Doordat de rechter andere dingen afweegt zal hij niet op de stoel van de wetgever gaan zitten (onderscheid rechtsbeginselen en beleidsoverwegingen)
        
        Beleidsoverwegingen hebben betrekking op een bepaald doel van de gemeenschap
        
        Spelen een rol in de totstandkoming van recht. Zodra de regeling van kracht is kan men daaraan rechten ontlenen. De rechter zal zich bij het beslissen baseren op argumenten mbt die rechten, beginselen
        
        beleidsoverwegingen zijn niet meer aan de orde als zij in wetgeving zijn verankerd. dan is het een exclusionary reason
        
        Argumenten die op beginselen berusten, rechtvaardigen een politieke beslissing door te laten zien dat de beslissing in een bepaald individueel of groepsrecht respecteert of waarborgt.