Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful mind, อ้างอิง, นางสาวนิลาวัลย์ ดีเสมอ เลขที่38 รหัส62123301068…

- - - - เป็นสายลับของกระทรวงกลาโหม
      - กำลังถูกปองร้ายจากกลุ่มคนที่เป็นสายลับรัสเซีย
- - - - ผู้ป่วยได้ยินเสียงลูกร้อง ทั้งที่ลูกอยู่บ้านแม่ภรรยา
      - ผู้ป่วยได้ยินเสียง วิลเลี่ยมคนบอกให้ห้ามภรรยาที่กำลังโทรหาโรงพยาบาลและสั่งให้ทำร้ายภรรยา
    - - ผู้ปวยเห็นชาล์ล มาซี่หลานของชาล์ล วิลเลี่ยม
      - เห็นคนพยายามตามทำร้ายเขา
- - - - ร้องตะโกน
      - ดูถูกคนอื่น
- - - - หรือตำรวจำได้รับแจ้งตามมาตรา 22 ให้มีอำนาจนำตัวบุคคลนั้นหรือเข้าไปในถานที่ใดๆ เพื่อนำตัวบุคคลนั้น ส่งสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบำบัดรักษาซึ่งอยู่ใกล้โดยไม่ชักช้า
  - - - เป็นบุคคลที่ต้องได้รับการบำบัดรักษา
        
        มีภาวะอันตราย
        
        มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
  - - - กรณีที่ผู้ป่วยให้ความยิมยอมเป็นลายลักษณ์อักษร และต้องรับทราบถึงเหตุผลความจำเป็น
        
        ภาวะแทรกซ้อน
        
        ประโยชน์ของการบำบัด
        
        ความเสี่ยง
      - แต่ในกรณีมีเหตุฉุกเฉินหรือมีความจำเป็นการรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้าต้องได้รับความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์ของคณะกรรมการสถานบำบัดรักษา
  - - - ต้องให้แล้วเสร็จภายใน 24 ชั่วโมงนับตั้งแต่บุคคลนั้นมาถึงสถานพยาบาล
  - - - ให้คณะกรรมการสถานบำบัดรักษามีอำนาจสั่งย้ายผู้ป่วยไปรับการบำบัดรักษาในสถานบำบัดรักษาอื่นได้ ตามระเบียบที่คณะกรรมการกำหนด
- - - - O: ผู้ป่วยมีหนวด เครายาว
      - O: ผู้ป่วยผมยาว
      - O: ผู้ป่วยไม่ค่อยรับประทานอาหาร
      - O: ผู้ป่วยมีรูปร่างผอม
      - วัตถุประสงค์
        
        ไม่พร่องกิจวัตรประจำวัน
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ป่วยสามารถดูแลร่างกายของตัวเองได้
        
        ผู้ป่วยรับประทานอาหารได้เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        กระตุ้นเเละดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยในการรับประทานอาหารและน้ำ เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารที่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวัน เช่น อาบน้ำ แปรงฟัน โกนหนวด เครา และตัดผมให้สั้นอยู่เสมอ เพื่อดูแลสุขลักษณะของผู้ป่วยให้สะอาดอยู่เสมอ
        
        ส่งเสริมให้ผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง และคอยช่วยเหลือในสิ่งที่ผู้ป่วยไม่สามารถทำได้
        
        บันทึกการรับประทานอาหารและชั่งน้ำหนักทุกสัปดาห์ เพื่อประเมินภาวะโภชนาการของผู้ป่วย
  - - - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ชอบอยู่คนเดียวเพราะว่าเพื่อนชอบแกล้งและเห็นว่าเก่งกว่า ฉลาดกว่า”
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “มีความสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์และทำการทดลองด้วยตนเองตั้งแต่ อายุ 12 ปี”
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ไม่ชอบกิจกรรมนันทนาการ”
      - O: ผู้ป่วยมีประวัติ หมกมุ่นอยู่กับคณิตศาสตร์และสมการ
      - O: ผู้ป่วยมีประวัติ เก็บตัวและไม่มีเพื่อนสนิท
      - วัตถุประสงค์
        
        ไม่บกพร่องในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        1.ผู้ป่วยไม่อยู่คนเดียวและมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกับผู้อื่น
        
        2.สามารถสร้างปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นได้
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอด้วยท่าทีเป็นมิตร โดยใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งเงียบพยายามสบตาและสัมผัสผู้ป่วยด้วยความระมัดระวัง เพื่อให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลเห็นใจ ทำให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจและระบายความรู้สึกออกมา
        
        สอนวิธีแสดงออกอย่างเหมาะสมในสถานการณ์ต่างๆ เพื่อให้ผู้ป่วยมีอารมณ์มั่นคงมากขึ้น
        
        ให้ผู้ป่วยได้มีกิจกรรมเข้ากลุ่มบำบัด ลดเวลาการอยู่คนเดียว เพื่อให้ผู้ป่วยได้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้เป็นตัวของตัวเอง โดยให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมร่วมกับสมาชิกอื่น และพยาบาลควรให้กำลังใจหรือเสริมแรง เพื่อให้ผู้ป่วยสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น
  - - - วัตถุประสงค์
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        1.ผู้ป่วยไม่ทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
        
        2.ผู้ป่วยควบคุมตนเองได้เมื่อถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้า
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        สร้างสัมพันธภาพแบบ one to one เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย และไว้วางใจ
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย ปราศจากอาวุธ เพื่อป้องกันการทำร้ายตัวเองและผู้อื่น
        
        ยอมรับในความคิดหลงผิดของผู้ป่วย โดยพยาบาลไม่ควรโต้แย้ง และไม่ควรนำคำพูดของผู้ป่วยไปพูดล้อเล่น เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
        
        สังเกตพฤติกรรมอย่างใกล้ชิด เช่น การหยิบจับสิ่งของ การเข้าใกล้คนอื่น เพื่อเฝ้าระวังการทำร้ายตัวเองและคนอื่น
        
        หลีกเลี่ยงการเข้าไปจับต้องตัวผู้ป่วย และไม่ควรใช้ภาษาหรือกิริยาที่ก่อให้เกิดความสงสัยหรือตีความได้ไม่ชัดเจน เพื่อป้องกันการเข้าใจผิดคิดว่าพยาบาลจะเข้าไปทำร้าย
        
        เพื่อป้องกันการทำร้ายตนเองและผู้อื่น
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ถูกปองร้าย เห็นกลุ่มคนสะกดรอยตามเขาไปถึงที่ทำงาน”
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ได้ยินเสียงวิลเลี่ยมบอกให้ห้ามภรรยาที่กำลัง โทรหาโรงพยาบาลและสั่งให้ทำร้ายภรรยาว่า คุณต้องหยุดเธอจอห์น เธอจะเผยความลับของเราอีกและคุณจะถูกเข้าโรงพยาบาล และบอกอีกว่าห้ามเธอซะ”
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นวิลเลี่ยมกำลังจะทำร้ายภรรยาของตนเอง”
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นคนพยายามตามทำร้าย”
      - O: ผู้ป่วยมีประวัติ ทำร้ายตนเอง และผู้อื่น
      - O: ผู้ป่วยมีประวัติ ทำลายข้าวของ
  - - - O: ผู้ป่วยมีประวัติ ไม่รับประทานยา ซ่อนยา
      - O: ครอบครัวมีประวัติ ไม่เข้าใจความเจ็บป่วยของผู้ป่วย
      - O: ครอบครัวมีประวัติ ทะเลาะเบาะแว้งกับอาการหลงผิดของผู้ป่วย
      - O: ครอบครัวมีประวัติ ไม่พาผู้ป่วยมารับการรักษา
      - O: ครอบครัวมีประวัติ ไม่มีเวลาดูแลผู้ป่วยให้ได้รับประทานยา ต่อเนื่อง
      - วัตถุประสงค์
        
        ไม่มีโอกาสกลับมาเป็นซ้ำ
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        1.ผู้ป่วยรับประทานยาและไม่ซ่อนยา
        
        2.ครอบครัวมีความรู้เกี่ยวกับโรคที่ผู้ป่วยเป็น
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        1 ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อช่วยลดอาการกลับมาเป็นซ้ำ
        
        2 ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย การร่วมมือในการรักษาด้วยยา เพื่อพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวในการดูแลผู้ป่วย
        
        3 ให้ความรู้กับผู้ป่วยและครอบครัว ถึงพยาธิสภาพของโรค แผนการรักษาพยาบาล เพื่อร่วมกันให้การดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเหมาะสมกับโรค
        
        4 สอนให้ผู้ป่วยและครอบครัว สังเกตอาการเตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบ เช่น เริ่มหงุดหงิดง่าย ไม่นอนหรือนอนไม่หลับ อาจเริ่มมีอาการประสาทหลอน รวมถึงมีพฤติกรรมไม่ร่วมมือ เช่น ทิ้งยา ไม่กินยา พูดห้วน และตาขวาง ให้รีบมาพบแพทย์
        
        5 เสริมสร้างพลังอำนาจ และสอนทักษะการจัดการกับความเครียด แก่ครอบครัว ในการดูแลรักษาผู้ป่วย เพื่อให้เข้าใจในเรื่องโรคของผู้ป่วย
        
        6 ให้ข้อมูลในแหล่งที่สามารถช่วยเหลือได้ในกรณีฉุกเฉิน แก่ครอบครัว เพื่อป้องอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับผู้ป่วยและช่วยเหลือได้ทันที
- - - - ด้านพันธุกรรม
        
        สารสื่อประสาทในสมอง
        
        สารโดปามีน
        
        สารซีโรโตนิน
        
        ลักษณะกายวิภาคของสมองผิดปกติ
    - - การเลี้ยงดูบุคคลในครอบครัว
        
        ลักษณะครอบครัว
        
        การใช้อารมณ์ที่รุนแรง
        
        ด่าท่อ
        
        มีลักษณะจู้จี้ จุกจิกมากเกินไป
        
        มีท่าทีไม่เป็นมิตรต่อกัน
      - ครอบครัวขาดความรู้ ความเข้าใจ
        
        การดูแลผู้ป่วย
        
        ทะเลาะเบาะแว้งกับอาการหลงผิดของผู้ป่วย
        
        ไม่พาผู้ป่วยมารับการรักษา
        
        ไม่เข้าใจความเจ็บป่วยของผู้ป่วย
        
        ไม่มีเวลาดูแลผู้ป่วยให้ได้รับประทานยา ต่อเนื่อง
        
        ครอบครัวมีฐานะยากจน
        
        ไม่มีเงินมารักษาผู้ป่วยต่อเนื่อง
    - - ไม่มีเพื่อนสนิท
      - ชอบเก็บตัว
      - ไม่มีสัมพันธภาพกับผู้อื่น
- - - - ผลข้างเคียง
        
        ปากแห้ง
        
        ปวดศีรษะ
        
        ง่วงซึม
      - กลุ่มฟีโนไทอาซีน (Phenothiazine)
      - ข้อบ่งชี้
        
        ควบคุมอาการคลุ้มคลั่งในโรคจิตเภท
      - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ยับยั่งการหลั่งสารสื่อประสาท Dopamine
    - - ผลข้างเคียง
        
        นอนไม่หลับ
        
        ง่วงซึม
        
        มองเห็นภาพซ้อน
        
        เดินเซ
      - กลไกการออกฤทธิ์
        
        ยาจะซึมผ่านเข้าไปในสมองและออกฤทธิ์ขัดขวางการทำงานของสารเคมีที่เป็นสารสื่อประสาทที่เรียกว่า GABA (Gamma amino butyric acid)
        
        ส่งผลให้สมองตอบสนองต่ออาการของโรคไปในทิศทางที่ดีขึ้น
      - ข้อบ่งชี้
        
        ระงับอาการวิตกกังวล (Anxiolytic)
  - - - ผลข้างเคียง
        
        ปวดเมื่อยเนื้อตัว
        
        สับสน
        
        ปวดศีรษะ
        
        สูญเสียความจำชั่วคราว
      - ข้อบ่งใช้
        
        ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยยา
        
        ผู้ป่วยที่ทนต่อผลข้างเคียงของยาไม่ได้
        
        ผู้ป่วยที่ต้องการผลรักษาที่รวดเร็ว
  - - - การสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด
      - การทำจิตบำบัดแบบประคับประคอง
    - - การทำจิตบำบัดประคับประคอง
      - การทำกลุ่มสุขภาพจิตศึกษา
      - ให้กำลังใจ
    - - ทักษะทางสังคม
      - ทักษะการทำงาน
      - ทักษะการอยู่ร่วมกันภายในบ้าน
      - ทักษะการพักผ่อน
      - ทักษะการดูแลตนเอง
      - ทักษะการใช้ชีวิตในชุมชน
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยโรคจิตเภทเพิ่มความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ
    - - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะเรื้อรัง
      - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะที่มีอาการหูแว่ว
      - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะเฉียบพลัน
    - - ชื่มชมผู้ป่วยหรือให้รางวัลเมื่อผู้ป่วยทำพฤติกรรมที่เหมาะสม
      - เบี่ยงเบนความสนใจของผู้ป่วย เมื่อมีพฤติกรรมก้าวร้าว
    - - การเล่นเกม/เกมคอมพิวเตอร์/เกมกระดาน เช่น หมากรุก
      - ศิลปะบำบัด
      - ดนตรีบำบัด
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยโรคจิตเภทรับรู้การสื่อสารเชิงบำบัดเป็นการพัฒนาความสามารถในการปรับตัว
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยและครอบครัวมีความรู้ความเข้าใจเรื่องโรค
      - เพื่อให้ผู้ป่วยทบทวนสิ่งที่ได้เรียนรู้และมองอนาตค
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจเรื่อง โรคจิตเภทการจัดการความเครียด
      - เพื่อให้ครอบครัวปรับทัศนคติและความหวังการสื่อสารและบทบาทในการดูแลผู้ป่วย
    - - จิตบำบัดรายบุคคล
        
        สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย
        
        ผู้ป่วยสามารถแก้ไข้ปัญหาด้วยตนเอง
        
        จัดสิ่งแวดภายในหอให้น่าอยู่
        
        ผู้ป่วยปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ดีขึ้น
      - จิตบำบัดรายกลุ่ม
        
        จัดกิจกรรมกลุ่ม
        
        เกิดการเรียนรู้แลกเปลี่ยนประสบการณ์
        
        ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างเหมาะสม
        
        เกิดการพัฒนาทักษะทางสังคม การสร้างสัมพันธภาพและช่วยเหลือกัน
        
        ครอบครัวบำบัด
        
        ลดความตึงเครียดภายในบ้าน
        
        เกิดการยอมรับและให้ความร่วมมือในการดูแล
        
        การกลับมาเป็นซ้ำของผู้ป่วยลดลง
        
        ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคของผู้ป่วยรวมทั้งการปฏิบัติตัวร่วมกับผู้ป่วย
    - - การให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยอยู่ร่วมกับครอบครัวให้มากขึ้น
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม
- - - - ICD-10
        
        (F20-F29)โรคจิตเภทพฤติกรรมแบบโรคจิตเภทและโรคหลงผิด
        
        F22.0 ความหลงผิดแบบหลงผิด (Delusional disorder)
        
        คิดว่าตนเองโดนปองร้าย
        
        คิดว่าตัวเองเป็นสายลับถอดรหัสได้
        
        F20.0โรคจิตเภทแบบระแวง (Paranoid Schizophrenia)
        
        ผู้ป่วยกลัวถูกทำร้าย
        
        ผู้ป่วยคิดว่ามีคนตามปองร้าย
        
        ผู้ป่วยมีอาการหูแว่ว