Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

“A Beautiful Mind”, download, a beautiful mind russel crowe, unnamed,…

- - - - บางครั้งผู้ป่วยพูดคนเดียวเหมือนกำลังสนทนากับใคร
      - ผู้ป่วยยังมักเห็นเพื่อนมาปรากฏตัวอยู่กับเขาบ่อยๆในสถานการณ์ต่างๆ
  - - - ผู้ป่วยยังคงมีความเชื่อว่าตนเองเป็นสายลับของกระทรวงกลาโหม และกำลังถูกปองร้ายจากกลุ่มคนที่เป็นสายลับรัสเซีย
    - - จอห์นเก็บเป็นความลับไม่ให้ใครรู้ว่าเขาทำงานเป็นสายลับ
        
        เขารู้สึกกลัวและกังวลอย่างมาก
- - - - เป็นคนเก็บตัวและไม่มีเพื่อนสนิท
    - - เรียนจบปริญญาโททางด้านคณิตศาสตร์ อายุ20 ปี
- - - - มีความคิดจะทำร้ายตนเอง/ผู้อื่นให้ถึงแก่ชีวิตหรือมุ่งร้ายตนเองผู้อื่นหวังให้บาดเจ็บ
        
        จอห์นคิดว่าตนเองมีชิปฝังอยู่ในร่างกาย พยายามใช้มือควักเพื่อนำ Chip ออกมา จนทำให้ตนเองได้รับบาดเจ็บ
      - หวาดระแวงมีคนจะมาทำร้าย และพกอาวุธไว้กับตัว
        
        จอห์นคิดว่าตนเองกำลังถูกปองร้ายอยู่ตลอดเวลา
        
        จอห์นเห็นสายลับเข้ามาในบ้าน จึงพยายามพยายามปกป้องภรรยา
    - - ลักษณะการแสดงออกของผู้ป่วย
        
        ด้านคำพูด
        
        พูดหยาบคาย ไม่ยอมรับการเจ็บป่วย ปฏิเสธการป่วยจิต
        
        ด้านอารมณ์
        
        หงุดหงิด โกรธง่าย เอาแต่ใจตนเอง ดื้อไม่ฟังใคร
        
        ด้านพฤติกรรม
        
        มีพฤติกรรมเปลี่ยนไปจากเดิม เช่น ซึมเศร้า เก็บตัว เงียบขรึมกว่าปกติ พกพาอาวุธ ทำลายของ
        
        หน้าเคร่งเครียด ตาขวาง สายตาไม่เป็นมิตร เดินอาดๆ กระทืบเท้า เปิด-ปิดประตูแรง อยู่ไม่นิ่ง กระสับกระส่าย หงุดหงิด
      - การดูแลตนเองในกิจวัตรประจำวัน
        
        ไม่สนใจตัวเอง ไม่อาบน้ำแปรงฟัน ออกนอกบ้าน กลางคืนไม่นอน
      - อาการทางจิตกำเริบ
        
        มีอาการหลงผิด หูแว่ว พูดคนเดียว หวาดระแวง
    - - ผู้ป่วยไม่กลับมาป่วยซํ้า (remission) กำเริบซํ้า (relapse)
      - ผู้ป่วยไม่ก่อความรุนแรงทั้งต่อตนเองและผู้อื่น
      - ผู้ป่วยได้รับการดูแลต่อเนื่องตลอดช่วงชีวิตของการเจ็บป่วย สามารถอยู่ร่วมในสังคมได้ รวมทั้งมีคุณภาพ ชีวิตที่ดี
  - - - อาการประสาทหลอน (Hallucination)
        
        Auditory hallucination
        
        จอห์น หูแว่ว ได้ยินเสียงวิลเลียมสั่งให้ทำตาม
        
        Visual hallucination
        
        จอห์นเห็นชาร์ลส์ Parcher และ marcee ซึ่งบุคคลเหล่านี้ไม่มีตัวตนอยู่จริง
        
        Tactile hallucination
        
        Olfactory hallucination
        
        Gustatory hallucination
        
        การรับรู้ที่ผิดปกติผ่านทางประสาทสัมผัสทั้ง 5 โดยปราศจากสิ่งเร้าจากภายนอก (perception without external stimuli)
        
        อาการประสาทหลอนเหล่านี้มักรบกวนชีวิตประจําวันของผู้ป่วย เช่น ทําให้รู้สึกกลัว รําคาญ
        
        มีการตอบสนองในลักษณะพฤติกรรมที่แปลกหรือไม่เหมาะสม เช่น พูดคนเดียวโต้ตอบกับเสียงแว่ว ชี้ภาพหลอนที่เห็นโดยที่คนอื่นไม่เห็น
      - การแสดงอารมณ์น้อยกว่าปกติ
        (Blunted affect)
        
        สีหน้าเรียบเฉย แต่จะแสดงสีหน้า แววตา และท่าทีหวาดกลัวเมื่อพบจิตแพทย์
        
        เหม่อลอย
      - ความรู้สึกไม่เป็นมิตร (Hostility)
        
        ไม่มีเพื่อนสนิทและมักมีปัญหา ในการปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน ผู้ป่วยชอบอยู่คนเดียว
      - ความรู้สึกหวาดระแวง (Suspiciousness)
        
        คิดว่ามีคนมาทำร้าย พวกชาวรัสเซีย
        
        มีท่าทีหวาดระแวงเกือบตลอดเวลา
      - คิดว่าตนเองมีความสารถเกินจริง (Grandiosity)
        
        เชื่อว่าตนเองเป็นสายลับของกระทรวงกลาโหม ถูกเรียกตัวให้ไปทำหน้าที่
        อย่างลับๆ
      - การไม่ร่วมมือ (Uncooperativeness)
        
        จอห์นบอกว่าจิตแพทย์ที่รักษาเขาเป็นสายลับรัสเซีย ผู้ป่วยจึงไม่ให้ความร่วมมือในการรักษา
      - ท่าทางและการเคลื่อนไหวผิดปกติ (Mannerism and posturing)
        
        ผู้ป่วยเดินหลังค่อม มองซ้ายขวาเกือบตลอดเวลา
  - - - ประเมินอาการประสาทหลอนทางตาหรือภาพหลอน
        
        คุณเห็นอะไรที่คนอื่นไม่เห็นบ้างไหม
      - ประเมินอาการประสาทหลอนทางจมูก
        
        คุณคิดว่าตัวคุณเองมีกลิ่นซึ่่งคนอื่นก็
        ได้กลิ่นนั้นด้วยหรือเปล่า
      - ประเมินอาการประสาทหลอนทางหูหรือหูแว่ว
        
        คุณเคยได้ยินเสียงอะไร
      - คำถามประเมินอาการหลงผิดอาการหลงผิด
        
        อาการหลงผิดว่าถูกกลั่นแกล้งปองร้าย (Delusions of persecution)
        
        “ มีใครกำลังพยายามอันตรายคุณบ้างหรือ”
        
        เช่นจะวางยาพิษจะทำร้ายจะฆ่า “ เขาทำอย่างไร”
        
        ถูกบังคับควบคุม (Delusions of control)
        
        “คุณรู้สึกว่ามีพลังหรืออำนาจบางอย่างมาควบคุมหรือเปล่า” (มันเป็นอย่างไรหรือ)
        
        อาการหลงผิดว่าถูกพาดพิงถึง (Delusions of reference)
        
        “ ดูเหมือนว่าอะไร ๆ จะถูกจัดแจงไว้อย่างพิเศษบ้างหรือเปล่า”
        
        “ คุณเห็นอะไรที่พาดพิงถึงตัวคุณในโทรทัศน์หรือในหนังสือพิมพ์บ้างหรือเปล่า”
        
        ความรู้สึกว่าผู้ป่วยเป็นคนน่าวิจารณ์น่าตำหนิ
      - ประเมินอาการประสาทหลอน
        
        คุณเคยได้ยินเสียงพูดหรือเสียงอะไรในขณะที่ไม่มีใครเลยบ้างไหม
- - - - คอยรับฟังความคิดเห็น ความรู้สึกของผู้ป่วยด้วยความเข้าใจและเห็นใจ
      - แนะนำให้รับฟังความคิดเห็น ญาติผู้ป่วยเป็นผู้ที่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยมากที่สุด
      - ให้ความรักความอบอุ่นแก่ผู้ป่วยตามสมควร
      - แนะนำให้ดูแลผู้ป่วยได้รับยาอย่างต่อเนื่องและได้รับยาตามคำแนะนำของแพทย์อย่างสม่ำเสมอ ไม่หยุดยาเอง หรือหาแนวทางที่จะให้ผู้ป่วยได้รับยาอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ รวมทั้งมาพบแพทย์ตามนัดหมายด้วย
      - ญาติจะต้องไม่ทำให้ผู้ป่วยเกิดความกลัววิตกกังวล
      - พยายามหลีกเลี่ยงการแสดงอารมณ์ต่อผู้ป่วย เช่น ไม่สนใจ ไม่พูดคุยกับผู้ป่วย คอยจับผิด ตำหนิติเตียนโดยไม่มีเหตุผล พูดบ่นซ้ำ ๆ ถึงความผิดพลาดในอดีตของผู้ป่วย
      - ไม่แสดงความห่วงใย หรือคาดหวังผู้ป่วยจนเกินไป
    - - พูดหลายเรื่องผสมกันจนคนฟังไม่เข้าใจ
      - หรือไม่พูดเพราะอาการทางจิตต่างๆ
    - - กรณีที่พูดหลายเรื่อง ควรให้ผู้ป่วยหยุดพูดเป็นครั้งคราว และกระตุ้นให้ผู้ป่วยได้อธิบายสิ่งที่เขาได้พูดไป
        
        กรณีผู้ป่วยไม่พูดหรือไม่โต้ตอบ ควรใช้การตีความหรือการคาดเดาจากภาษาท่าทาง (non-verbal) ของผู้ป่วย และกระตุ้นผู้ป่วย โดยการวิเคราะห์ความรู้สึกของผู้ป่วย (verbalizing the implied)
      - ขั้นตอนในการสร้างสัมพันธภาพและเทคนิคการสนทนาเพื่อการบำบัด
        
        การกระตุ้นให้ผู้ใช้บริการพูดระบายความคิด ความรู้สึก
        
        การส่งเสริมให้เข้าใจตรงกัน
        
        การกระตุ้นให้ผู้ใช้บริการเป็นฝ่ายนำในการสนทนาและทำให้การสนทนาดำเนินต่อไป
        
        การกระตุ้นให้ผู้พูด คิดและไตร่ตรองเรื่องราวของเขาใหม่
        
        ส่งเสริมให้ผู้ใช้บริการรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า
    - - ช่วยกระตุ้นให้ผู้ป่วยค้นหาว่าตนเองมีความรู้สึกอะไรอยู่ และรู้สึกอย่างไร เพื่อให้ผู้ป่วยทำความเข้าใจและทราบถึงปัญหาของตนเอง
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยพูดหรือระบายความรู้สึก เพื่อลดความวิตกกังวล
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบเงียบ เพื่อลดสิ่งกระตุ้นที่จะไปเพิ่มความวิตกกังวล
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยวางแผนเลือกพฤติกรรม หรือกิจกรรมที่เหมาะสมเพื่อจะช่วยผ่อนคลายและทำให้เกิดความสบายใจ
      - สร้างสัมพันธภาพ เพื่อให้ผู้ป่วยเชื่อมั่นและไว้วางใจ
    - - จัดเวลาเข้าไปพบและพูดคุยกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอ เพื่อจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าตนเองได้รับการยอมรับและยังเป็นที่ต้องการของผู้อื่น
  - - - จอห์นเริ่มมีอาการหูแว่ว เห็นภาพหลอน ขณะศึกษาปริญญาเอกและกำลังหมกมุ่นคิดค้นทฤษฎีด้านคณิตศาสตร์
      - จอห์นเห็นภาพหลอนและมีอาการหูแว่วตลอดเวลาขณะทำงาน
    - - เมื่อเริ่มทำงานวีลเลอร์แลปส์ จอห์นคิดว่าตนเองทำงานเป็นสายลับควบคู่ไปด้วย
      - จอห์นยังคงพบชาร์ลส์ และมีหลานสาวตามมาด้วย
      - จอห์นเริ่มสร้างห้องทำงานลับ เพื่อถอดรหัสจากนิตยสารต่างๆ
      - จอห์นคิดว่ามีคนสะกดรอยตาม จากการที่เขาทำงานเป็นสายลับ
      - เมื่อจอห์นได้รับการรักษาและกลับไปอยู่บ้าน ไม่ได้รับประทานยาตามแผนการรักษา จนทำให้จอห์นกลับมาเห็นชาร์ลส์อีกครั้ง
    - - จอห์นเริ่มมีอาการที่แตกต่างจากคนอื่นอย่างเห็นได้ชัดเจน ตั้งแต่เริ่มเข้ามาศึกษาระดับปริญญาเอก
  - - - การพูดอย่างไม่มีระเบียบแบบแผน (การพูดในลักษณะที่หัวข้อ วลีหรือประโยคที่กล่าวออกมาไม่สัมพันธ์กัน)
      - พฤติกรรมที่ไม่มีระเบียบแบบแผนที่คนในสังคมหรือวัฒนธรรมของผู้ป่วยไม่ทำกัน พฤติกรรมการเคลื่อนไหวมากเกินไป น้อยเกินไป หรือแปลกประหลาด (catatonic behavior)
      - อาการประสาทหลอน (Hallucinations)
      - อาการด้านลบ เช่น สีหน้าทื่อ เฉยเมย แยกตัวจากคนอื่น
      - อาการหลงผิด (Delusions)
- - - - อาการข้างเคียงที่พบ
        
        นอนไม่หลับ
        
        เซื่องซึม
        
        ไร้อารมณ์ทางเพศ
        
        การเคลื่อนไหวเชื่องช้า
    - - Thorazine 30 mg IM q 6 hrs
        
        ผลข้างเคียง
        
        วิงเวียนศีรษะอย่างรุนแรง
        
        กระสับกระส่าย ผุดลุกผุดนั่ง อยู่ไม่นิ่ง
        
        กล้ามเนื้อเกร็ง
        
        รู้สึกสับสน ความรู้สึกตัวลดลง
        
        เป็นยากลุ่มเก่า (FGAs) จัดอยู่ในกลุ่มAntipsychotics
        ใช้รักษาความผิดปกติของจิตใจ อารมณ์และสภาวะอื่น
      - Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        ผลข้างเคียง
        
        วิงเวียนศีรษะ
        
        ตาพร่ามัว
        
        มึนงง สับสน ง่วงซึม
        
        ยารักษาอาการวิตกกังวล กลุ่มAntianxiety drungs ใช้เพื่อคลายความวิตกกังวลอันเป็นสาเหตุหนึ่งของปัญหานอนไม่หลับ
  - - - ทำให้ไม่สามารถควบคุมตนเองได้
        
        ทำร้ายตนเอง
        
        ทำร้ายบุคคลรอบข้าง
- - - - ได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและการบำบัด รักษาไว้เป็นความลับเว้นแต่มีกฎหมายบัญญัติไว้ให้เปิด เผยได้
      - ได้รับการคุ้มครองในระบบประกันสุขภาพและประกัน สังคมและระบบอื่นๆของรัฐอย่างเสมอภาคและเท่าเทียม กัน
      - ได้รับการบำบัดรักษาตามมาตรฐานทางการแพทย์โดย คำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
      - ได้รับการคุ้มครองจากการวิจัยตามมาตรา 20
    - - เพื่อความปลอดภัยของสาธารณชน
      - มีกฎหมายเฉพาะบัญญัติให้ต้องเปิดเผย
      - ในกรณีที่อาจเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยหรือผู้อื่น
    - - มีภาวะอันตราย
      - มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
  - - - เมื่อพบบุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตตามมาตรา 22 (ผู้ที่มีภาวะอันตราย และ/หรือมีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา)
    - - เพื่อนำส่งสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบำบัดรักษาที่อยู่ใกล้เคียงโดยไม่ชักช้า
      - เพื่อรับการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้นตามมาตร 27
      - พนักงานฝ่ายปกครอง เช่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เป็นต้น หรือตำรวจ
      - โดยจะมีผู้ดูแลบุคคลดังกล่าวไปด้วยหรือไม่ก็ได้
      - แจ้งพนักงานเจ้าหน้าที่ เช่น แพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่สาธารณาสุข เป็นต้น
    - - นับแต่เวลาที่บุคคลนั้นมาถึงสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบำบัดรักษา
      - สถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบำบัดรักษาต้องประเมินอาการและวินิจฉัยเบื้องต้นภายใน 48 ชั่วโมง
      - โดยมีแพทย์และพยาบาลอย่างละ 1 คน เป็นผู้ตรวจวินิจฉัยอาการเบื้องต้น
    - - กรณีที่เป็นผู้ป่วยมาตรา 22 คณะกรรมการสถานบำบัดจะเป็นผู้ลงความเห็นถึงแผนการดูแลผู้ป่วยต่อไป โดยมีคำสั่งอย่างได้อย่างหนึ่ง ดังต่อไปนี้
        
        ให้บุคคลนั้นต้องเข้ารับการบำบัดรักษาในสถานบำบัดรักษา
        
        ให้บุคคลนั้นต้องรับการบำบัดรักษา ณ สถานที่อื่นนอกจาสถานบำบัดรักษาเมื่อบุคคลนั้นไม่มีภาวะอันตราย ทั้งนี้จะกำหนดเงื่อนไขใด ๆ ที่จำเป็นเกี่ยวกับการบำบัดรักษาให้บุคคลนั้นหรือผู้รับดูแลบุคคลปฏิบัติด้วยก็ได้
      - ส่งรักษาในสถานบำบัด (โรงพยาบาลจิตเวช) เมื่อผู้ป่วยจำเป็นต้องได้รับการตรวจวินิจฉัยและการประเมินอาการโดยละเอียด ภายใน 30 วันหลังรับไว้
- - - - การใช้ยาคือการปรับสารเคมีในสมองที่เป็นสาเหตุของโรคให้มีความสมดุล หรือรักษาอาการป่วยทางร่างกายที่ทำให้เกิดโรคทางจิตเวช เช่น โรคติดเชื้อในสมอง
    - - การรักษาโดยไม่ใช้ยา จะเน้นเรื่องการดูแลจิตใจของตนเอง ไม่มุ่งเน้นที่จะเปลี่ยนแปลงผู้อื่น เพราะอาจทำได้ยากกว่า สามารถปรับตัวกับปัญหาต่าง ๆ มีสติรู้เท่าทันอารมณ์ ความคิด ความคาดหวังที่เกิดขึ้น และปรับความคาดหวังให้ตรงกับความเป็นจริง
      - ครอบครัวบําบัด เพื่อช่วยลดปัญหาด้านความสัมพันธ์ลดความตึงเครียดในครอบครัว เปิดโอกาสให้คน ในครอบคราวได้พูดระบายสิ่งที่อยู่ในใจ
      - กลุ่มบําบัด เพื่อแลกเปลี่ยนเรื่องราว ปัญหา ที่คล้ายๆกัน รวมถึงแชร์ประสบการณ์ในการแก้ปัญหาต่อกัน
      - การฟื้นฟูทักษะด้านอาชีพ เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตนเอง ทำให้รู้สึกว่ามีคุณค่า