Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind, อ้างอิง กันต์ธีร์ อนันตพงศ์.(2558)…

- - - - ได้เสียงของรูมเมทและคนว่าจ้างให้ทำงาน
    - - เห็นที่เป็นรูมเมทและหลานสาว
      - เห็น Parcher
- - - - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ถูกปองร้าย เห็นกลุ่มคนสะกดรอยตามเขาไปถึงที่ทำงาน”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “ได้ยินเสียงวิลเลี่ยมบอกให้ห้ามภรรยาที่กำลัง โทรหาโรงพยาบาล”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นวิลเลี่ยมกำลังจะทำร้ายภรรยาของตนเอง”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นคนพยายามตามทำร้าย
      - O: ผู้ป่วยมีประวัติทำร้ายตนเองและผู้อื่น O: ผู้ป่วยมีประวัติทำร้ายของ
    - - สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ เพื่อเป็นแนวทางให้ผู้ป่วยได้กล้าพูดเปิดใจถึงความคิด ความรู้สึก (ได้ทุกปัญหา)
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยหรือใช้เทคนิคในสร้างสัมพันธภาพสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
      - ประเมินอาการและความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย ได้แก่ ประเมินลักษณะทั่วไปของผู้ป่วย อารมณ์และความรู้สึกที่แสดงออก ลักษณะของคำพูด การรับรู้และประสาทหลอน ความคิดหลงผิด ความสามารถในการควบคุมตนเอง ความสามารถในการรับรู้กาลเวลา สถานที่ บุคคล
      - 4.พยาบาลต้องแสดงการมรับยอมรับอาการประสาทหลอนของผู้ป่วย ซึ่งทำได้โดยการรับฟังและไม่โต้แย้งแต่ถ้าผู้ป่วยถามว่าพยาบาลเห็นหรือได้ยินเช่นเดียวกับผู้ป่วยหรือไม่พยาบาลควรตอบให้ผู้ป่วยรู้ว่าพยาบาลไม่เห็นหรือไม่ได้ยินหรือกล่าวแต่เพียงว่า"ฉันคิดว่าเสียงที่คุณได้ยินเป็นเสียงจริงสำหรับคุณแต่ฉันไม่ได้ยินเสียงที่คุณได้ยิน"
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Thorazine 30 mg IM q 6 และ Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn hrs. ตามเวลาที่แพทย์สั่งและเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา
      - 7.สังเกตพฤติกรรมอย่างใกล้ชิด เช่น การหยิบจับสิ่งของ การเข้าใกล้คนอื่น เพื่อเฝ้าระวังการทำร้ายตัวเองและคนอื่น
      - 8.แนะนำให้ผู้ป่วยและญาติสังเกตอาการเตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบ เช่น เริ่มหงุดหงิดง่าย ไม่นอน/นอนไม่หลับ อาจเริ่มมีอาการประสาทหลอน รวมถึงมีพฤติกรรมไม่ร่วมมือ เช่นทิ้งยา/ ไม่กินยา พูดห้วน ตาขวาง การดื่มสุรา
      - 5.ให้ผู้ป่วยแยกแยะว่าอาการประสาทหลอนที่เกิดขึ้นนั้น เขารู้สึกอย่างไร อาการเกิดขึ้นในช่วงเวลาใดหรือมีเหตุการณ์อะไรนำมาก่อนเพราะผู้ป่วยจะได้รู้จักป้องกันตนเองไม่ให้เกิดอาการรุนแรงขึ้นพยาบาลต้องตระหนัก ว่ามีอาการประสาทหลอนบางประเภทมีแนวโน้มจะทำให้ผู้ป่วยมีปฏิกิริยาโต้ตอบรุนแรง
  - - - S:ภรรยารู้สึกน้อยใจที่จอห์นไม่ให้ความสนใจตนเอง S:ภรรยาไม่ได้ติดตามการรับประทานยาของจอห์น S:ภรรยารู้สึกว่าจอร์นมีความรู้สึกทางเพศลดลง
      - O: ภรรยามีสีหน้ากังวล เมื่อพูดคุยเรื่องการเจ็บป่วยของจอห์น
    - - สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย
      - 3.แสดงการยอมรับพฤติกรรมของผู้ป่วยจิตเภททั้งด้านบวกและด้านลบ ได้แก่ พฤติกรรม อารมณ์ หากผู้ดูแลเข้าใจสาเหตุของพฤติกรรมต่างๆ แล้วควรยอมรับและให้อภัย ควรอธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจด้วยเหตุผล
      - เตรียมญาติในการดูแลและอยู่ร่วมกับผู้ป่วย โดยการให้คำปรึกษาปัญหาต่างๆ ที่ญาติเผชิญอยู่ การให้ความรู้เกี่ยวกับลักษณะทั่วไปของอาการป่วยทางจิตเวช และการให้คำแนะนำในการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน
      - ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย การร่วมมือในการรักษาและพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในการดูแลผู้ป่วย เช่น การช่วยเหลือด้านจิตใจ เช่น คนรอบข้าง ผู้รักษาจะให้คำแนะนำที่ผู้ป่วยสามารถนำไปปฏิบัติได้ เช่น ช่วยผู้ป่วยในการหาวิธีแก้ปัญหาในแบบอื่นๆ ที่เขาพอทำได้
      - จัดให้มีหน่วยงานให้คำแนะนำ และช่วยแก้ปัญหาเมื่อครอบครัวเผชิญภาวะวิกฤติต่างๆเนื่่องมาจากการป่วยจิตเวช
  - - - S: ผู้ป่วยบอกว่ามีคนสะกดรอยตาม และถูกปองร้ายจากกลุ่มคนที่เป็นสายลับรัสเซีย
        S: ผู้ป่วยบอกว่าจิตแพทย์ที่รักษาเขาเป็นสายลับรัสเซีย
      - O: ผู้ป่วยนั่งกุมมือและบีบมือตัวเองเกือบตลอดเวลา สีหน้า วิตกกังวลแววตาหวาดระแวงก้มหน้าเป็นส่วนใหญ่
        O:เมื่อพูดถึงการเป็นสายลับจะพูดรัวเร็ว
        O:มีพฤติกรรมแยกตัวออกจากสังคม
    - - 5.สอนวิธีแสดงออกอย่างเหมาะสมในสถานการณ์ต่างๆ เพื่อให้ผู้ป่วยมีอารมณ์มั่นคงมากขึ้น
      - 1.สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอด้วยท่าทีเป็นมิตร โดยใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งเงียบพยายามสบตาและสัมผัสผู้ป่วยด้วยความระมัดระวัง เพื่อให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลเห็นใจ ทำให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจและระบายความรู้สึกออกมา
      - 3.ผู้ป่วยที่มีความหวาดระแวงในบางสิ่ง เช่น มีคนจะลอบฆ่า พยาบาลต้องยอมรับในพฤติกรรมหวาดระแวง ไม่โต้แย้ง ต่อต้าน และจัดบรรยากาศให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย การให้ความจริงกับผู้ป่วยจะกระทำได้ต้องแน่ใจว่าผู้ป่วยรับได้ การให้เหตุผลเพียงอย่างเดียวผู้ป่วยอาจไม่เชื่อถือพยาบาลอาจจะต้องแสดงพฤติกรรมให้ผู้ป่วยแน่ใจด้วย เช่นชิมอาหารให้ดู เป็นต้น
      - 2.เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยหรือใช้เทคนิคในสร้างสัมพันธภาพสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
      - 6.ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย และพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชนในการดูแลผู้ป่วย เช่น ให้ความรู้ผู้ป่วย ญาติ/ผู้ดูแลเรื่องสาเหตุ อาการ การดําเนินโรค การรักษาและผลข้างเคียงจากการใช้ ยาจิตเวช
      - 4.ให้ผู้ป่วยได้มีกิจกรรมเข้ากลุ่มบำบัด ลดเวลาการอยู่คนเดียว เพื่อให้ผู้ป่วยได้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น แต่ในผู้ป่วยหวาดระแวงจะมีความเคลือบแคลงสงสัยไม่แน่ใจในการพบปะผู้คนหรือการเข้าร่วมกิจกรรม โดยออกมาในรูปแบบของการแยกตัวเอง รุกรานผู้อื่นก่อนเพื่อป้องกันตนเองหรือกล่าวหาผู้อื่น กล่าวหาว่ากิจกรรมบำบัดกลุ่มไม่น่าสนใจพยาบาลต้องคอยสังเกตและระมัดระวังการก่อความวุ่นวาย การทำร้ายผู้อื่นและถ้าผู้ป่วยสามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ควรชมเชยเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจ และภาคภูมิใจในตัวเอง
  - - - S:ญาติบอกว่า ผู้ป่วยหยุดยาเอง
        S:ญาติบอกว่า ผู้ป่วยนำยาไปซ่อน
        S:จอห์นบอกว่าการรับประทานยาทำให้ประสิทธิภาพในการใช้ชีวิตประจำวันและอารมณ์ทางเพศลดลง
      - O:หลังจากที่จอห์นหยุดรับประทานยา จอห์กลับมาเห็นภาพหลอนอีกครั้ง
    - - 3.แลให้ผู้ป่วยได้รับยา Thorazine 30 mg IM q 6 และ Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn hrs. ตามเวลาที่แพทย์สั่งและเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา)
      - 4.ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย การร่วมมือในการรักษาด้วยยา เพื่อพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวในการดูแลผู้ป่วย
      - 2.เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
      - 5.ให้ความรู้กับผู้ป่วยและครอบครัว ถึงพยาธิสภาพของโรค แผนการรักษาพยาบาล เพื่อร่วมกัน
        ให้การดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเหมาะสมกับโรค
      - 1.สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ
      - 6.สอนให้ผู้ป่วยและครอบครัวสังเกตอาการเตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบเช่นเริ่มหงุดหงิดง่ายไม่นอนหรือนอนไม่หลับอาจเริ่มมีอาการประสาทหลอน รวมถึงมีพฤติกรรมไม่ร่วมมือ เช่น ทิ้งยา ไม่กินยาพูดห้วน และตาขวาง ให้รีบมาพบแพทย์
      - 7.เสริมสร้างพลังอำนาจ และสอนทักษะการจัดการกับความเครียด แก่ครอบครัว ในการดูแลรักษาผู้ป่วย เพื่อให้เข้าใจในเรื่องโรคของผู้ป่วย
- - - - สารสื่อประสาทในสมอง เช่น โดปามีน ซีโรโตนิน
- - - - ทักษะการอยู่ร่วมกันภายในบ้าน
        
        เรียนรู้ทักษะในการดูแลผู้ป่วยอย่างถูกวิธี 2.ดูแลสภาจิตใจตนเองไม่ให้เครียด 3.ฟื้นฟูทักษะในการดูแลตนเอง 4.เฝ้าระวังอาการทางจิตกำเริบ
      - ทักษะการทำงาน
      - ทักษะการดูแลตนเอง
        
        1.ส่งเสริมให้มีการกินยาต่อเนื่อง 2.ฟื้นฟูทักษะในการดูแลตนเอง 3.เฝ้าระวังอาการทางจิตกำเริบ 4.ดูแลให้เข้าถึงสิทธิขั้นพื้นฐาน
      - ทักษะการพักผ่อน
      - ทักษะการใช้ชีวิตในสังคม ชุมชน
        
        1.ยอมรับ เข้าใจผู้ป่วย 2. ผู้ป่วยเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน มองการเจ็บป่วยว่าเป็นปัญหา/ความทุกข์ของชุมชน 3. สนับสนุนให้มีกิจกรรมร่วมกับชุมชน สร้างอาชีพ เพื่อสามารถพึ่งพาตนเองได้
  - - - 1. Thorazine 30 mg IM q 6 hrs
        
        กลุ่มยา : Antipsychotic agen ข้อบ่งใช้**
        
        ใช้รักษาและควบคุมอาการโรคจิตชนิดคุ้มคลัง และโรคจิตเภท (mania andschizophrenia)
        
        รักษาพฤติกรรมกาวร้าวในเด็ก
        
        รักษาผู้ป่วย psychotic ใช้ลดอาการกระสับกระส่าย หวาดระแวง
        
        ผลข้างเคียง - ตาพร่า ความดันในลูกตาเพิ่ม - ปากคอแห้ง ท้องผูก และปัสสาวะคั่ง - Postural hypotension (ความดันตกในท่ายื่น) - ง่วงนอน นอนหลับได้ หิวและรับประทานมากขึ้น
      - 2. Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        กลุ่มยา:** Benzodiazepine ข้อบ่งใช้
        ออกฤทธิ์ที่สมองหรือระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) ใช้เป็นยาคลายกังวลหรือยากล่อมประสาท (Tranquilizer) ทำให้จิตใจสงบ ใช้สำหรับรักษาผู้ป่วยที่มีอาการผิดปกติทางอารมณ์ เช่นความเครียดวิตกกังวลรักษาอาการฟุ้งซ่านที่เกิดจากโรคประสาท
        
        ผลข้างเคียง เกิดภาวะเสียความจำข้างหน้า ง่วงซึม กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน กล้ามเนื้อเปลี้ย สับสนมึนงง เวียนศีรษะ ใจสั่นชีพจรเต้นเร็ว หลอดเลือดดำอักเสบ หลอดเลือดดำมีลิ่มเลือด