Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind - Coggle Diagram

- - - - ขาดความสามารถในการปรับตัวเข้าหาผู้อื่น
      - มีลักษณะนิสัยที่ชอบเก็บตัวแยกตัวออกมาอยู่คนเดียว
      - เป็นพฤติกรรมที่หลีกเลี่ยงจากเหตุการณ์ บุคคล ที่ทำให้รู้สึกไม่ปลอดภัย
      - มักใช้ความคิดของตนเองฝ่ายเดียว ขาดเหตุผลที่เหมาะสมตามความเป็นจริง ในความคิดมีแต่เรื่องราวที่สมมติขึ้นจนทำให้หลงผิด
      - ไม่สามารถควบคุมพลังผลักดันของความต้องการพื้นฐานเป็นพฤติกรรมที่ขาดเหตุผล ไม่เหมาะสมกับวัย ตามใจตนเองเหมือนเด็ก
      - ตัดขาดจากสภาพความเป็นจริงไปสู้โลกของความฝัน
      - อารมณ์ไม่คงที่ เปลี่ยนแปลงง่าย
      - สาเหตุ
        
        1.มีบคุลิกภาพเก็บตัว (Schizoidpersonality) และขาดความมั่นคงทางจิตใจ
        
        ลักษณะของการเลี้ยงดูจากครอบครัว เช่น บิดามารดามีความขัดแย้งกัน บิดามารดาปกป้องมากเกินไป บิดามารดามีลักษณะแยกตนเอง
      - การรักษา
        
        1. การสร้างสัมพันธภาพ การยอมรับและไว้วางใจการเป็นแบบอย่างที่ดีในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น
        
        ให้คำชมเชยและให้กำลังใจเมื่อผู้ป่วยทำได้ดีและถูกต้อง
        
        จะทำให้ผ้ป่วยเกิดความภูมิใจและความกล้าแสดงออกเป็นการดึงเข้าสู่สังคมทางหนึ่งและลดพฤตกิรรมแยกตนเอง
        
        ไม่ตำหนิ
        
        จริงใจ เห็นใจ
        
        2. การให้ความจริงแก่ผู้ป่วยเมื่อผู้ป่วยมีอาการหลงผิดหรือประสาทหลอน เพื่อดึงผู้ป่วยให้กลับมาสู่โลกของความเป็นจริง
        
        ไม่ใช้คำถามที่ก่อให้เกิดความวิตกกังวลหรือคุกคามผู้ป่วย
        
        ให้โอกาสผู้ป่วยได้ทดสอบความหลงผิดด้วยตนเอง ได้ทำกิจกรรมกลุ่มบำบัดเพื่อให้มีความคิดอยู่กับงาน
        
        รับฟังอย่างเป็นกลางไม่โต้เถียง ขัดแย้งหรือเห็นด้วย ไม่ขบขันในเรื่องราวหลงผิด
        
        ผู้ป่วยมีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับบุคคลอื่น
        
        ประเมินอาการหลงผิดประสาทหลอนว่ามีมากน้อยเพียงใด
      - กรณ๊ศึกษา
        
        จอห์นมีลักษณะนิสัยวัยเด็กที่ชอบเก็บตัว ไม่มีเพื่อนสนิท มีปัญหาในการปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน และในช่วงวัยรุ่น จอห์นยังมีลักษณะนิสัยที่เก็บตัวและไม่มีเพื่อนสนิท
    - - ไม่มีความสนใจโต้ตอบสิ่งกระตุ้นหรือสิ่งแวดล้อม ผู้ป่วยจะมีสีหน้าเรียบเฉย
      - ไม่สนใจเรื่องการแต่งกาย การเรียนการทำงาน
      - การไม่มีความรู้สึก ไม่มีอารมณ์
      - กรณีศึกษา
        
        จอห์นอุ้มลูกไว้ที่ตักแต่ไม่สามารถปลอบลูกที่กำลังร้องไห้ได้
  - - - bizarre delusion
        
        เป็นความหลงผิดที่แปลกประหลาด เช่น เชื่อว่าตนสามารถติดต่อกับมนุษย์ต่างดาวได้
      - erotomanic delusion
        
        เป็นความหลงผิดว่ามีคนมาหลงรักตนและมักเป็นคนที่มีสถานภาพสูงกว่า
      - jealous delusion
        
        เป็นความหลงผิดว่าคู่ครองนอกใจ
      - grandiose delusion
        
        เป็นความหลงผิดคิดว่าตนเองมีความสำคัญ
      - สาเหตุ
        
        ปัจจัยทางสภาพแวดล้อมและจิตใจ
        
        พบโรคนี้ในผู้ที่อยู่ในสภาวะที่มีความเครียดสูงหรือผู้ที่มีความโดดเดี่ยว
        
        ปัจจัยอื่น ๆ
        
        Delusion Disorder
        
        อาจเกิดจากการดื่มแอลกอฮอล์และการใช้สารเสพติดต่าง ๆ
        
        ปัจจัยทางชีวภาพ
        
        สมองทำงานผิดปกติ
        
        ส่งผลต่อการควบคุมการรับรู้และความคิดของผู้ป่วย
      - การรักษา
        
        จิตบำบัด
        
        การบำบัดส่วนบุคคล
        
        เป็นการบำบัดเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยยอมรับ
        
        ทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเข้าใจผิด
        
        การบำบัดเพื่อช่วยปรับทัศนคติต่อสิ่งแวดล้อมและการมีปฏิสัมพันธ์
        
        เป็นการบำบัดโดยให้ผู้ป่วยเรียนรู้ที่จะตระหนัก
        
        เปลี่ยนแปลงวิธีคิดหรือพฤติกรรมของตัวเองที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกต่าง ๆ รวมถึงการเกิดภาวะซึมเศร้า
        
        การรักษาด้วยยา
        
        ยาระงับอาการทางจิต
        
        เป็นยาที่มีส่วนช่วยปิดกั้นการทำงานของตัวรับสารโดปามีน
        
        แพทย์มักใช้ยากลุ่มนี้เพื่อรักษาอาการของโรคนี้เป็นกลุ่มแรก
        
        ยากล่อมประสาท
        
        ใช้ในกรณีที่ผู้ป่วยมีความวิตกกังวลมาก
        
        มีปัญหาเรื่องการนอนหลับ
      - กรณีศึกษา
        
        จอห์นกรีดแขนตนเองเพราะว่าคิดว่าที่แขนมีการฝังชิป
        
        จอห์นพูดว่า “ผมไม่ค่อยชอบคนอื่น คนอื่นก็คงไม่ชอบผมเหมือนกัน” ซึ่งจากประโยคที่จอห์นพูดทำให้เห็นว่าจอห์นมีอาการหลงผิดที่คิดว่าคนอื่นไม่ชอบตนเอง
        
        จอห์นคิดว่ามีคนสะกดรอยตามตนเองอยู่ตลอดและพยายามจะทำร้ายเขา
        
        จอห์นคิดว่าตนเองเป็นสายลับคอยถอดรหัสทางการทหาร
      - การพยาบาล
        
        สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู้ป่วยแบบตัวต่อตัว
        
        ยอมรับผู้ป่วยโดยการเรียกชื่อให้ถูกต้อง รับฟังเรื่องราวอย่างสนใจเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
        
        การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยรักษาคำพูดให้ข้อมูลอย่างชัดเจน
        
        แสดงการยอมรับอาการ โดยไม่โต้แย้งหรือท้าทายว่าที่ผู้ป่วยเล่าไม่เป็นความจริง
        
        ไม่แสดงกิริยาที่อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดความสงสัยหรือไม่มั่นใจ
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        ประเมินอาการหวาดระแวงทุกครั้งที่มารับบริการ
        
        ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย
    - - พูดไม่ต่อเนื่อง เช่น พูดรัวเร็ว พูดแล้วหยุดชะงัก พูดอ้อมค้อม
      - การออกเสียง เช่น พูดตะกุกตะกัก พูดติดอ่าง พูดไม่ชัด
      - พูดประโยคออกมาไม่สัมพันธ์กัน
      - กรณีศึกษา
        
        จอห์นจะพูดตะกุกตะกักตอนที่เขากำลังสอนหนังสือ แต่เมื่อพูดถึงเรื่องการเป็นสายลับ ถูกสะกดรอยตามจะพูดรัว เร็ว
      - กิจกรรมการพยาบาลผู้ที่มีปัญหาเรื่องการสร้างสัมพันธ์ภาพ
        
        3.การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยรักษาคำพูดให้ข้อมูลอย่างชัดเจนตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการจ้องมอง
        
        4.แสดงการยอมรับอาการประสาทหลอน หรือหวาดระแวงของผู้ป่วยโดยไม่โต้แย้งหรือท้าทายว่าที่ผู้ป่วยเล่าไม่เป็นความจริง แต่แสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งได้โดยใช้เทคนิคการให้ความจริง (presenting reality) ในขณะการสนทนา เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยเกิดความเข้าใจว่าความคิดที่เกิดขึ้นนั้นมาจากการเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นและหวาดระแวงน้อยลง
        
        2.ยอมรับผู้ป่วยโดยการเรียกชื่อให้ถูกต้อง รับฟังเรื่องราวอย่างสนใจเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ ไม่หัวเราะในพฤติกรรมผู้ป่วย
        
        5.ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย การร่วมมือในการรักษาด้วยยาและพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในการดูแลผู้ป่วย
        
        สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู้ป่วยแบบตัวต่อตัว (one to one relationship) โดยเน้นการสร้างความไว้วางใจและความเชื่อถือ ทุกครั้งที่พบกับผู้ป่วย
    - - 1. auditory hallucination
        
        มีหูแว่วได้ยินเสียงจากภายนอก อาจเป็นเสียงรูปแบบต่างๆหรือเสียงคนคุยกัน
      - 2.visual hallucination
        
        มีภาพหลอนโดยอาจเห็นเป็นคน สัตว์ สิ่งของ หรืออย่างอื่น
      - • 3.olfactory hallucination
        
        ได้กลิ่นแปลกๆ เช่น กลิ่นเหม็นไหม้
      - • 4.gustatory hallucination
        
        รู้สึกว่าลิ้นได้รับรสแปลกๆ เช่น รสโลหะ
      - • 5.tactile hallucination
        
        มีความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาไต่ตามตัว หรือรู้สึกแปลกๆตามผิวหนัง
      - การรักษา
        
        การรับคำปรึกษาจากจิตแพทย์
        
        จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีอาการประสาทหลอน
        
        ช่วยให้ผู้ป่วยเข้าใจสิ่งที่ตนเองกำลังเผชิญได้ดี
        
        ช่วยผู้ป่วยพัฒนากลยุทธ์การรับมือกับอาการประสาทหลอนได้
        
        การใช้ยารักษา
        
        ขึ้นอยู่กับสาเหตุทั้งหมดของผู้ป่วย
        
        หากผู้ป่วยมีอาการประสาทหลอนจากการดื่มแอลกอฮอล์อย่างหนัก
        
        แพทย์จะให้ยาที่ลดอาการประสาทหลอนลง
      - สาเหตุ
        
        ภาวะกังวลใจและอาการซึมเศร้า
        
        มีอาการภาพหลอนเกิดขึ้นโดยปกติจะเกิดขึ้นในระยะสั้นๆ
        
        ระยะเวลาที่เกิดขึ้นของอาการ
        
        ภาวะอารมณ์
        
        ความรู้สึกผู้ป่วยในช่วงเวลาหนึ่ง
        
        โรคจิตเภท
        
        เกิดจากความผิดปกติทางจิตที่ทำให้คนไม่อยู่ในโลกของความเป็นจริง
        
        การใช้ยา
        
        ใช้ยาหลอนประสาททำให้เกิดภาพหลอนขึ้น
        
        เปลี่ยนแปลงกระบวนการทำงานของสมอง
        
        เกิดการประมวลผลเกิดความคิดที่ผิดปกติ
        
        ภาวะถอนพิษสุรา
        
        เกิดภาพหลอน
        
        เกิดอาการเพ้อได้
        
        โรคเกี่ยวกับระบบประสาทสัมผัส
        
        เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในสมองและระบบประสาทสัมผัส
        
        เกี่ยวกับการมองเห็นหรือการได้ยินเสียงที่ส่งข้อมูลไปประมวลผลที่สมอง
        
        อาการหูเเว่วหรือเห็นภาพผิดปกติ
        
        ภาวะหลอนประสาท
        
        สาเหตุอื่นๆ
        
        การใช้ยา
        
        กระตุ้นทำให้เกิดภาวะประสาทหลอน
        
        โรค
      - กรณีศึกษา
        
        จอห์นเกือบทำร้ายลูกและภรรยาเนื่องจากเห็นคนในกองทัพตามมาที่บ้าน และคนในกองทัพพูดว่า คุณต้องหยุดเธอ เธอจะเปิดเผยความลับของเรา ซึ่งคำพูดนี้พูดตอนที่ภรรยาของเขาโทรคุยกับจิตแพทย์
        
        จอห์นเห็นภาพเพื่อนร่วมห้อง (ชาล์ว) มาร์ซี หลานของชาล์วและสายลับที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง
        
        จอห์นฝากชาร์ลให้ดูแลลูกในอ่างอาบน้ำ เพราะเข้าใจว่าชาร์ล คอยดูแลลูกของตนอยู่ จนทำให้ลูกเกือบได้รับอันตราย
      - การส่งเสริมผู้ป่วยให้มีการรับรู้ตามความเป็นจริง
        
        หากพบอาการกำลังแสดงประสาทหลอน ควรบอกสิ่งที่เป็น จริงกับผู้ป่วยขณะนั้น
        
        แสดงการยอมรับอาการที่ผู้ป่วยเป็น โดยการรับฟังและไม่ โต้แย้ง
        
        ประเมินอาการประสาทหลอนที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วยว่าเกี่ยวข้องกับระบบรับสัมผัสใด
        
        หลีกเลี่ยงการเข้าไปจับต้องผู้ป่วย เพราะผู้ป่วยจะมีแนวโน้ม ตีความหรือการรับรู้ผิด
        
        เรียกชื่อผู้ป่วยให้ชัดเจนใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวล และกระตุ้นให้ ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ
    - - สาเหตุ
        
        ปัจจัยทางชีวภาพ
        
        ผลมาจากปัจจัยทางพันธุกรรม
        
        ปัจจัยสภาพแวดล้อม
        
        ปัจจัยที่มีอิทธิพล
        
        พื้นฐานทางครอบครัว
        
        วิธีการเลี้ยงดู
        
        ไม่ได้รับความรัก ความเอาใจใส่
        
        การถูกทอดทิ้ง
        
        ตลอดจนถูกทำร้ายหรือถูกล่วงละเมิดทางเพศ
        
        จมอยู่กับความเครียดมายาวนานนั้น
      - การรักษา
        
        จิตบำบัด
        
        เป็นวิธีรักษาผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมความผิดปกติในระดับไม่รุนแรง
        
        ช่วยให้ผู้ป่วยเรียนรู้ที่จะยอมรับข้อบกพร่องของตน
        
        เพิ่มความเชื่อมั่นในตนเองและความเชื่อใจต่อผู้อื่น
        
        รู้จักรับมือกับอารมณ์และแสดงออกอย่างเหมาะสม
        
        การสร้างสัมพันธภาพเพื่อตอบสนองความต้องการพื้นฐาน
        
        การแสดงความจริงใจ เห็นใจ
        
        ไม่ตำหนิ
        
        ให้คำชมเชยและให้กำลังใจเมื่อผู้ป่วยทำได้ดีและถูกต้อง
        
        ทำให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจในการแสดงพฤติกรรมนั้นๆ
      - พฤติกรรมที่ผิดแปลกไปจากปกติ
        
        ร้องตะโกนโดยที่ไม่มีสิ่งใดมากระตุ้น
        
        ไม่ใส่ใจตนเอง มีการแต่งกายที่ไม่เหมาะสม สกปรก
        
        จะมีพฤติกรรมวุ่นวาย พลุ่กพล่าน กระวนกระวาย
        
        พฤติกรรมเคลื่อนไหวผิดแปลกไปจากปกติ
        
        การเคลื่อนไหวที่มากเกินไปหรือน้อยเกินไป
        
        ผู้ป่วยจะคงอยู่ในท่าใดท่าหนึ่งของการเคลื่อนไหวที่กำลังกระทำอยู่โดยที่การกระทำนั้นยังไม่สิ้นสุด
      - กรณ๊ศึกษา
        
        จากการสังเกตผู้ป่วยเดินหลังค่อม มองซ้ายขวาเกือบตลอดเวลา
        
        จอห์นมีอาการเดินไม่แกว่งแขน ซอยเท้าถี่ เดินกอดอก ก้มหน้า
        
        จอห์นนั่งกุมมือ และบีบมือตัวเองตลอดเวลา
      - การพยาบาล
        
        หากมีปัญหาในการทรงตัว จัดหาอุปกรณ์ช่วยเดิน มีเจ้าหน้าที่ช่วยประคอง
        
        ช่วยดูแลกิจวัตร งดการอาบน้ำตามลำพัง
        
        พยาบาล/ผู้ช่วยเหลือคนไข้ ดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
        
        แนะนำผู้ป่วยให้ค่อยๆ เปลี่ยนท่าเพราะอาจเกิดหน้ามืด
        
        ติดสัญญาณเรียกไว้ที่เตียง
        
        ดูแลให้ได้รับยาทางจิตเวช
        
        ประเมินความเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุ
        
        กรณีที่ผู้ป่วยมีอาการสับสน มึนงงมาก สามารถผูกมัดได้
    - - ความหมาย
        
        ภาวะผิดปกติทางความคิดที่ทำให้เคลือบแคลงสงสัยหรือระแวงผู้อื่นอย่างไม่มีเหตุผล ผู้ป่วยอาจรู้สึกว่ามีคนจ้องทำร้ายอยู่ตลอดเวลา
      - การรักษา
        
        การใช้ยา
        
        จำเป็นต้องได้รับการรักษาด้วยยาต้านโรคจิต
        
        เพื่อบรรเทาอาการหวาดระแวง
        
        แพทย์อาจให้ยาต้านเศร้าหรือยาคลายเครียดที่มีฤทธิ์อ่อน ๆ เพื่อระงับอาการไม่ให้กำเริบ
        
        ฝึกทักษะในการเผชิญความเครียด
        
        เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยรู้จักผ่อนคลายจากความเครียด
        
        รู้วิธีรับมือกับอาการวิตกกังวล
        
        ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเองให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้
        
        จิตบำบัด
        
        รักษาผู้ป่วย
        
        อาการหวาดระแวงในระดับไม่รุนแรง
        
        โรคบุคลิกภาพผิดปกติแบบหวาดระแวง
        
        ช่วยให้ผู้ป่วยเรียนรู้ที่จะยอมรับข้อบกพร่องของตน
        
        เพิ่มความเชื่อมั่นในตนเองและความเชื่อใจต่อผู้อื่น
        
        รู้จักรับมือกับอารมณ์และแสดงออกอย่างเหมาะสม
      - สาเหตุ
        
        ปัญหาสุขภาพจิต
        
        รู้สึกวิตกกังวล ซึมเศร้า
        
        ความเชื่อมั่นในตัวเองต่ำ
        
        ไม่ไว้ใจหรือหวาดระแวงผู้อื่น
        
        ปัญหาสุขภาพกาย
        
        หวาดระแวง
        
        โรคสมองเสื่อม
        
        พาร์กินสัน
        
        โรคฮันติงตัน (Huntington's Disease)
        
        ผลข้างเคียงจากการใช้ยาและสารเสพติด
        
        กัญชา แอมเฟตามีน โคเคน เครื่องดื่มแอลกอฮอล์
        
        การใช้สารอื่น ๆ เช่น สารเฟนไซคลิดีน และสเตียรอยด์ ที่นักกีฬาใช้สำหรับฉีดกล้ามเนื้อ หรือยาฆ่าแมลง
      - กรณีศึกษา
        
        จอห์นจะมองซ้ายทีขวาที มองด้วยสายตาหวาดระแวงเพราะกลัวว่าจะมีคนจากกองทัพตามมาทำร้าย
        
        จอห์นบอกว่าเขาเป็นคนใจเย็น ไม่ชอบยุ่งกับใคร แต่การมีคนมาสะกดรอยตามทำให้เขากลัวและกังวลอย่างมาก
      - การพยาบาล
        
        ผู้ป่วยหวาดระแวง มักจะมีความโกรธ ก้าวร้าวควบคู่ไปด้วยเสมอ ควรใช้วิธี โอนอ่อนผ่อนปรนอดทนในสิ่งที่ผู้ป่วยแสดงออก และให้ผู้ป่ายทำกิจกรรมที่ระบายความก้าวร้าว
        
        ให้ผู้ป่วยมีกิจกรรม ลดเวลาที่ผู้ป่วยอยู่คนเดียว ซึ่งอาจทำให้มีความคิดหมกมุ่นอยู่ในเรื่องเดิม ๆ
        
        3.ผู้ป่วยที่มีความหวาดระแวงในบางสิ่ง การให้ความจริงกับผู้ป่วยจะกระทำได้ต้องแน่ใจว่าผู้ป่วยรับได้ การให้เหตุผลเพียงอย่างเดียว ผู้ป่วยอาจไม่เชื่อถือ พยาบาลอาจจะต้องแสดงพฤติกรรมให้ผู้ป่วยแน่ใจด้วย
        
        ผู้ป่วยหวาดระแวงจะมีความเคลือบแคลงสงสัย พยาบาลต้องคอยสังเกตและระมัดระวังการก่อความวุ่นวาย การทำร้ายผู้อื่นและถ้าผู้ป่วยสามารถข้าร่วมกิจกรรมได้ ควรชมเชยเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจ และภาคภูมิใจในตัวเอง
        
        2.สร้างความไว้วางใจในการติดต่อกับผู้ป่วยแบบตัวต่อตัว (One to one relationship) โดยเน้นการสร้างความวางใจและความเชื่อถือ
        
        การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผย จริงใจ รักษาคำพูด ให้ข้อมูลอย่างชัดเจนตรงไปตรงมาหลีกเลี่ยงการมองเห็นจ้อง หรือระมัดระวังการกระซิบกระซาบต่อหน้าผู้ป่วย เพราะผู้ป่วยอาจเข้าใจว่าพยาบาลนินทาให้ร้ายหรือระแวง
        
        1.ยอมรับในพฤติกรรมหวาดระแวง ไม่โต้แย้ง ต่อต้าน และประเมินระดับความรุนแรงของอาการ
    - - กรณีศึกษา
        
        จอห์นมองเห็นภาพทุกอย่างเป็นการแก้สมการคณิตศาสตร์
        
        จอห์นทำงานส่งอาจารย์ แต่งานยังไม่สำเร็จ เขาย้ำคิดย้ำทำจดจ่ออยู่กับการแก้สมการเป็นเวลานาน จนคิดทฤษฎีใหม่ได้สำเร็จ
        
        จอห์นหมกมุ่นจากการถอดรหัสลับ
        
        จอห์นเครียดจากการคิดหมกมุ่น จนทำให้ควบคุมตนเองไม่ได้
      - เป็นความครุ่นคิดในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง อาจมีอาการเหม่อใจลอยลักษณะการหมกมุ่นในความคิดที่ผิดปกติอื่นๆ
        
        เรื่องความเจ็บป่วย
        
        ครอบครัว
        
        การงาน
      - การฟื้นฟูผู้ป่วย
        
        ทักษะการอยู่ร่วมกันภายในบ้าน
        
        ทักษะการทำงาน ฝึกให้ผู้ป่วยมีความรับผิดชอบในการทำงานหรือทำงานที่ได้รับมอบหมาย
        
        1 ทักษะการดูแลตนเองเป็นการฝึกให้ผู้ป่วยรู้จักทำกิจวัตรประจำวันต่างๆ
        
        ทักษะทางสังคม ฝึกให้ผู้ป่วยรู้จักมารยาทของการเข้าสังคมและการอยู่ร่วมกันกับบุคคลอื่นๆในสังคม
        
        ทักษะการใช้เวลาว่างและการพักผ่อน
        
        6.ทักษะการใช้ชีวิตในชุมชน ฝึกให้ผู้ป่วยรู้จักการใช้สาธารณูปโภคต่างๆ ในชุมชนอย่างถูกต้อง
  - - - โดยต้องมี active phase (ตามข้อA) อย่างน้อยนาน 1 เดือน
      - ที่เหลืออาจเป็น prodromal หรือ residual phase
      - อาการที่พบอาจเป็นอาการด้านลบหรืออาการตามข้อ A ตั้งแต่ 2 อาการขึ้นไปแต่แสดงออกเล็กน้อย
    - - 3.การพูดแบบไม่มีระเบียบแบบแผน (disorganized speech)
      - 2.อาการประสาทหลอน (hallucination)
      - 1.อาการหลงผิด (delusion)
      - 4.พฤติกรรมไม่มีระเบียบแบบแผนและเคลื่อนไหวผิดแปลกไปจากปกติ (grossly disorganized or catatonic behavior)
      - 5.อาการด้านลบ (Negative symptoms)
        
        ความคิดอ่านและการพูดลดลง
        
        ไม่พูดหรือพูดน้อย
  - - - เห็นภาพหลอน
        
        เห็นว่ามีคนอยู่ด้วยตลอดเวลา
        
        เห็นคนจะมาทำร้ายตนเอง ภรรยาและลูก
      - หูแว่ว
        
        ได้ยินเสียงคนสั่งให้ทำตาม
    - - คิดว่ามีคนมาทำร้าย
      - คิดว่ามีคนสะกดรอยตามตลอดเวลา
    - - เชื่อว่าตนเองเป็นสายลับ
      - คิดว่าจิตแพทย์เป็นสายลับรัสเซีย
    - - มองซ้าย ขวาเกือบตลอดเวลา
      - พยายามโต้ตอบกับใครบางคน
      - นั่งกุมมือ และบีบมือตัวเองเกือบตลอดเวลา
      - เหม่อลอย ชอบอยู่คนเดียว
  - - - ถูกครอบครวัตําหน
      - ครอบครัวไม่ช่วยแก้ไขปัญหาให้ดีขึ้น
    - - ไม่มีเพื่อนสนิท ชอบเก็บตัว
      - ไม่มีปฏิสัมพันธก์บผู้อื่น
      - สภาพแวดล้อมรอบข้าง
    - - เกิดความเครียดจนทำให้ขัดเเย้งในจิตใจ
      - ในอดีตเจอแกล้งบ่อย
    - - สารสื่อประสาทในสมองบกพร่อง
  - - - การดูแลโดยครอบครัว
        (family caregiving)
        
        บทบาทของญาติใน
        การป้องกันการกลับเป็นซ้ำ
        
        รับฟังความคิดเห็น
        
        พยายามหลีกเลี่ยงการแสดงอารมณ์ต่อผู้ป่วย
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาอย่างต่อเนื่อง
        
        ไม่พูดข่มขู่ผู้ป่วยว่าจะจับไปขังหรือปล่อยทิ้งไว้ที่โรงพยาบาล
        
        ไม่แสดงความห่วงใย หรือคาดหวังผู้ป่วยจนเกินไป
        
        การดูแลหรือช่วยเหลือสมาชิกที่เจ็บป่วยโดยไม่มีค่าตอบแทนจากสมาชิกครอบครัวคนอื่น หรือเพื่อนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน
      - การบำบัดรักษาด้วยสิ่งแวดล้อม (Milieu Therapy)
        
        กรณีศึกษา
        
        ในขณะที่จอห์นกำลังรักษาอาการป่วยทางจิต จอห์นได้กลับมาใช้ชีวิตที่มหาวิทยาลัยปรินซ์ตันส์ ได้ลองเข้ามานั่งเรียนกับนักศึกษา เชื่อว่าอยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคยจะสามารถช่วยบรรเทาอาการจิตเสื่อมได้
        
        บทบาทพยาบาล
        
        จัดระเบียบหอผู้ป่วยให้ปลอดภัย สะดวกสบายตามความเหมาะสม มีตารางกิจกรรมของแต่ละวันให้ผู้ป่วยมองเห็นชัดเจน
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยปฏิบัติตามกฎระเบียบข้อตกลงในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข เพื่อการรักษาและสามารถยึดหยุ่นได้ตามความเหมาะสมและความจำเป็น
        
        3.กระตุ้นให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมตามตารางกิจกรรม เพื่อแก้ไขปัญหา และปรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
        
        4.ส่งเสริมให้ผู้ป่วยพึ่งพาดนเอง มีความรับผิดขอบ และมีส่วนร่วมตัดสินใจในการกระทำต่างๆ
        
        5.ให้คำปรึกษาแนะนำแก่ผู้ป่วยและแบบแบบอย่างที่ดีให้ผู้ป่วยเรียนรู้และเสียนแบบในการปฏิบัติตัว การสื่อสาร และการสร้างสัมพันธภาพต่อกัน
        
        มีทัศนคติที่ดีและปฏิบัติตัวต่อผู้ป่วยด้วยท่าทีอบอุ่น นุ่มนวล พูดจาสุภาพ
        
        ให้การดูแลผู้ป่วยอย่างทั่วถึงและยุติธรรม ยอมรับในความเป็นบุคคลและเคารพในสิทธิส่วนบุคคลของผู้ป่วย
        
        นำกระบวนการพยาบาลมาโช้ในการปฏิบัติการพยาบาลและประเมินผล
        
        ประชุมทีมงานเพื่อแก้ไขปัญหาและหาแนวทางช่วยเหลือผู้ป่วย
        
        ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานกับบุคลากรในทีม ผู้ป่วย ญาติและหน่วยงาน อื่นๆและหาแนวทางช่วยเหลือผู้ป่วย
        
        ประชุมทีมงานเพื่อแก้ไขปัญหา
        
        ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานกับบุคลากรในทีม ผู้ป่วย ญาติและหน่วยงาน อื่นๆ
        
        ความหมาย
        
        จุดมุ่งหมายให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกับผู้อื่น มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่น สามารถปรับตัวได้อย่างเหมาะสม เกิดความคิดริเริ่ม และมีความเชื่อมั่นในตนเองมากขึ้น
    - - ต่อตนเอง
        
        ถูกล้อเลียนจากคนในสังคม
        
        ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมส่วนใหญ่
        
        อาการรุนแรงขึ้น
        
        สูญเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้น
        
        รักษานานขึ้น
      - คนรอบข้าง
        
        เสี่ยงที่จะโดนทำร้าย
        
        เกิดความเครียดสูง และวิตกกังวล
        
        ผู้อื่นหวาดกลัว
    - - Thorazine 30 mg IM q 6 hrs.
        
        ใช้รักษา ความผิดปกติของจิตใจ
        
        ผลข้างเคียง
        
        เจ็บหน้าอก
        
        มีความรู้สึกสับสน ความรู้สึกตัวลดลง
        
        หัวใจเต้นผิดปกติ เต้นเร็วหรือเต้นช้าลง
        
        กล้ามเนื้อบริเวณใบหน้า คอ และหลังชักกระตุก
        
        ชาตามแขนและขา
        
        กล้ามเนื้ออ่อนแรง
        
        กลุ่ม Phenothiazine
      - Diazepam 10 mg IM q 4 hrs. prn
        
        กลุ่ม Benzodiazepine
        
        ขัดขวางการทำงานของสารเคมีที่เป็น
        สารสื่อประสาทที่เรียกว่า GABA
        
        ผลข้างเคียง
        
        ง่วงซึม
        
        กล้ามเนื้อหัวใจทำงานไม่ประสานกัน
        
        สับสน มึนงง
        
        ใจสั่น
        
        ชีพจรเต้นเร็ว
        
        เสียความจำข้างหน้า
        
        ระคายเคืองทางเดินอาหาร
    - - การดูแลผู้ป่วยของญาติผู้ดูแลผู้ป่วย
        
        ไม่มีเความเอาใจใส่
        
        มีความเชื่อและเจตคติที่ไม่ดีต่อการกินยา
        
        ญาติรู้สึกเป็นภาระมีความเครียดสูง
      - การให้บริการผู้ป่วยในโรงพยาบาล
        
        การเตรียมความพร้อมญาติก่อนจำหน่ายจากโรงพยาบาลไม่เพียงพอ
        
        ญาติผู้ดูแลผู้ป่วยโดยตรงไม่ได้รับการเตรียมความพร้อมก่อนจำหน่าย
      - ความเข้าใจเรื่องโรคและกระบวนการรักษา
        
        ไม่ตะหนักถึงความสำคัญของการกินยาอย่างต่อเนื่อง
        
        เข้าใจว่าโรคนี้รักษาได้โดยไม่จำเป็นต้องกินยา
        
        คิดว่าอาการหายดีแล้วไม่ต้องกินยาต่อเนื่อง
        
        ความเข้าใจเรื่องโรคและกระบวนการรักษาไม่ถูกต้อง
        
        ไม่ยอมรับการเจ็บป่วยของตนเอง
      - การดูแลต่อเนื่องในชุมชน
        
        ขาดการประสานข้อมูลการดูแลผู้ป่วยต่อเนื่อง
        
        ผู้ป่วยไม่ได้รับการดูแลจากเจ้าหน้าที่
        
        ผู้ป่วยและญาติไม่ต้องการ การดูแลจากเจ้าหน้าทีในชุมชน
        
        รู้สึกไม่คุ้นเคย ไม่มั่นใจ
      - อาการข้างเคียงจากยา
      - ศักยภาพของบุคลากรสาธารณสุขในชุมชน
        
        เจ้าหน้าที่ในชุมชนมีศักยภาพไม่เพียงพอ
    - - สร้างสัมพันธภาพ
        
        ให้การเสริมแรงทางบวก
        
        ให้ผู้ป่วยไว้วางใจ
      - จัดให้ผู้ป่วยสนทนาเกี่ยวกับ
        ความเข้าใจเรื่องโรคและการรักษา
        
        ตระหนักถึงผลเสียมากขึ้น
        
        สังเกตผลของการรับประทานยา
      - กล่าวชื่นชม
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้พูดคุยและระบายความรู้สึก
    - - ใช้รักษาผู้ป่วยจิตเวชในปัจจุบัน
      - กระตุ้นให้เกิดภาวะชักด้วยยกระแสไฟฟ้าจำนวนจำกัดผ่านเข้าสู่สมองในระยะเวลาจำกัด
        
        มีผลทำให้อาการทางจิตทุเลาหายเร็วขึ้น
      - กรณีศึกษา
        
        หมอบอกว่ากับภรรยาจอห์นว่าต้องรักษาด้วยไฟฟ้า สัปดาห์ละ 5 ครั้ง เป็นเวลา 10 สัปดาห์
        
        จอห์นเคยได้รับการรักษาด้วยยาแต่ยังมีพฤติกรรมทำร้ายตนเองและมีอาการหลงผิดประสาทหลอนอยู่
        
        แพทย์จึงพิจารณาใช้การรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ขั้นตอนการเตรียมผู้ป่วยก่อนทำการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        หากมีภาวะความดันโลหิตสูง จิตแพทย์จะพิจารณาให้ยาลดความดันในเวลา 06.00 น. และดื่มน้ำได้ไม่เกิน 30-60 ซีซี
        
        งดน้ำ งดอาหารหลังเที่ยงคืนจนเสร็จสิ้นกระบวนการรักษา
        
        ทำความสะอาดร่างกาย สระผม ตัดเล็บให้สั้น ไม่ทาเล็บมือ-เล็บเท้า
        
        ถอดฟันปลอม หากมีปัญหาฟันผุ ฟันโยกต้องแจ้งพยาบาลก่อนเสมอ
        
        ไม่ทาแป้งบริเวณใบหน้า ไม่สวมเครื่องประดับใดๆ
        
        ปัสสาวะก่อนทำการรักษา
        
        ดูแลขณะทำการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        เตรียมความพร้อมของอุปกรณ์ที่ใช้ขณะทำการรักษา
        
        ทวนสอบความถูกต้องของผู้ป่วย แฟ้มประวัติร่วมกับแพทย์ผู้ทำการรักษา
        
        ตรวจสอบความพร้อมผู้ป่วยซ้ำก่อนทำการรักษา ได้แก่ การวางหมอนการจัดท่านอน การใส่สายออกซิเจน
        
        ใส่ mouth guard จับบริเวณปากและขากรรไกร ดูแลบุคลากรจับผู้ป่วยอย่างถูกต้องทุกตำแหน่ง
        
        วาง Electrodes พร้อมสื่อนำไฟฟ้าบริเวณขมับทั้ง 2 ข้าง แจ้งความพร้อมกับแพทย์เพื่อทำการรักษา
        
        ประเมินอาการผู้ป่วยตลอดระยะเวลาทำการรักษาด้วยไฟฟ้า เพื่อป้องกันอันตรายและภาวะแทรกซ้อนที่อาจจะเกิดขึ้น
        
        เมื่อสิ้นสุดระยะการชัก พลิกตะแคงหน้าผู้ป่วยไปด้านใดด้านหนึ่งป้องกันการสำลักน้ำลายหรือเสมหะ พลิกตะแคงตัวผู้ป่วยโดยจับบริเวณไหล่และสะโพกไปด้านเดียวกับศีรษะที่ตะแคง เอาหมอนออกจากเอวและไหล่ จัดท่านอนหงายราบ
        
        ประเมินความพร้อมของผู้ป่วยก่อนการเคลื่อนย้ายออกจากห้องทำการรักษา เช่น การหายใจ ความจำเป็นของการผูกมัด
        
        สังเกตภาวะแทรกซ้อนพร้อมบันทึกผลความเสี่ยงที่เกิดขึ้นหนึ่ง
        
        ขั้นตอนในการดูแลการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        อธิบายข้อมูลการรักษาด้วยไฟฟ้า
        
        ระยะเวลาของการรักษา
        
        ประโยชน์ของการรักษา
        
        ผลข้างเคียง
        
        การรักษาพยาบาลเมื่อเกิดผลข้างเคียง
        
        เตรียมความพร้อมผู้ป่วยด้านร่างกายและจิตใจก่อนทำการรักษาเพื่อลดความวิตกกังวลร่วมด้วย
        
        การดูแลระยะพักฟื้น
        
        ประเมินภาวะแทรกซ้อนและให้การดูแลระยะพักฟื้น
        
        วัดสัญญาณชีพ
        
        สังเกตอาการข้างเคียงหลังการรักษาด้วยไฟฟ้า เช่น ปวดศีรษะ ปวดหลัง คลื่นไส้อาเจียน
        
        ให้การพยาบาลอาการข้างเคียงที่เกิดขึ้นตามความเหมาะสม
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนประมาณ 30 นาที หรืออาจจะมากกว่า 30 นาที ขึ้นอยู่กับสภาพอาการของผู้ป่วย แต่ละคน
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยดื่มน้ำหวาน/โอวัลติน
        
        ประเมินความพร้อมในการกลับหอผู้ป่วย/กลับบ้าน
        
        ส่งต่อข้อมูลแก่พยาบาลประจำหอ เรื่องการดูแลผู้ป่วยหลังการรักษาด้วยไฟฟ้า พร้อมนำส่งผู้ป่วยกลับหอ
  - - - ผู้ที่เป็นโรคจิตเภทเป็นบุคคลที่มีโอกาสก่อให้เกิดอันตรายทั้งชีวิต ร่างกาย ตลอดจนทรัพย์ของตนเองและผู้อื่น
      - ผู้ป่วยจิตเภทมีสิทธิ์ได้รับการบำบัด รักษา คุ้มครองตามความยินยอมของผู้ป่วย
      - มาตรา 23 ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์อันนาเชื่อวาบุคคลนั้นมีลักษณะผิดปกติทางจิต หรือ มีภาวะอันตราย ให้แจ้งเจ้าหน้า/ตำรวจ ทันที
      - มาตรา 21 ในกรณีที่ผูป่วยมีอายุไมถึง 18 ปีบริบูรณ หรือขาดความสามารถในการตัดสินใจให้คู่สมรส ผู้บุพการี ผู้สืบสันดาน ผู้ปกครอง ผู้พิทักษ์ หรือผู้ปกครองดูแลบุคคลนั้น เป็นผู้ให้ความยินยอมแทน
    - - จอห์นเข้าใจว่าจิตแพทย์ เป็นผู้ก่อการร้าย ที่จะมาทำร้ายตนเอง เลยทำให้เขาชกหน้าจิตแพทย์
      - จิตแพทย์จึงนำตัวจอร์นไปโรงพยาบาลมีการผูกมัดมือจอร์นไว้ตั้งแต่พามาจากสถานที่ทำงาน มีภรรยาเป็นผู้ยินยอมให้การรักษา
- - - - จบปริญญาเอกทางด้านคณิตศาสตร์ข
      - ได้รับรางวัลจากผลงานชื่อ “Nash Equilibrium”