Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การวิจารณ์วรรณกรรมเบื้องต้น, นางสาวณัฐชา พิมพ์ชารี 6340101107 …

- - - - ประวัติศาสตร์
      - ประเพณี
      - วัฒนธรรม
      - วิทยาศาสตร์
      - ภูมิศาสตร์
- - - - ด้านวรรณศิลป์
        
        ทำให้ผู้อ่านเกิดจินตนาการ
        
        เด็กได้รับผลในทางอารมณ์และความรู้สึก
        
        ความสดชื่น
        
        เบิกบาน
        
        ขบขัน
        
        เพลิดเพลิน
        
        ขบคิด
        
        โศกเศร้า
        
        ถูกใจ
        
        ทำให้เกิดความรู้สึกในใจ
        
        สร้างภาพคิดในสมองได้ดี
      - คุณค่าด้านสังคม
        
        เด็กสามารถแก้ไขปัญหาในชีวิตประจำวันได้
        
        เด็กสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้
  - - - ภาพวาด
      - ภาพถ่าย
      - ภาพตัดแปะ
  - - - ขนาดตัวอักษรประมาณ 20-30 พอยท์
      - ตัวอักษรมีรูปแบบที่ชัดเจนอ่านง่าย
      - ถูกต้องตามหลักเกณฑ์ทางภาษา
    - - ขนาด 8 หน้ายก (18.5 x 26 ช.ม.)
      - ขนาด 16 หน้ายกเล็ก (13 x 18.5 ซ.ม.)
      - ขนาด 16 หน้ายกใหญ่ (14.8 x 21 ซ.ม.)
- - - - มีการสอนวิชาวรรณคดีวิจารณ์ในสถาบันการศึกษา
      - เริ่มรับเอาแบบอย่างการวิจารณ์ตามแบบอย่างตะวันตก
    - - มีการวิจารณ์วรรณกรรมเพิ่มขึ้น มีการก่อตั้งวรรณคดีสโมสร
      - การวิจารณ์วรรณกรรมโดยนักวิจารณ์รุ่นใหม่ มีการเผยแพร่บทวิจารณ์ตามหน้าหนังสือพิมพ์
      - การวิจารณ์ในยุคเริ่มต้น (พ.ศ. 2419 – 2475) ยังจำกัดแวดวงเฉพาะกลุ่ม จนสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6)
    - - ระยะนักวิจารณ์กลุ่ม ความคิด ศิลปะเพื่อชีวิต มีบทบาทอย่างมาก
      - รูปแบบการวิจารณ์เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม มีความเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวทางการเมือง
    - - มีการเคลื่อนไหวในเรื่องการวิจารณ์วรรณกรรมซบเซา ในปีพ.ศ. 2508
      - หลังพ.ศ.2512 ได้นำเอาวรรณคดีวิจารณ์แผนใหม่จากตะวันตกเข้ามาวิจารณ์วรรณคดีไทย
      - มีการวิจารณ์คุณภาพทางด้านปัญญามากกว่าความบันเทิงใจ
    - - นักวิจารณ์รุ่นใหม่ฟื้นฟู แนวคิดศิลปะเพื่อชีวิตมาเป็นแนว
      - การวิจารณ์แนวมาร์กซิส มีความเฟื่องฟูถึงขีดสุด
      - บรรยากาศในการวิจารณ์มีความคึกคักและเต็มไปด้วยความขัดแย้ง
      - นักวิจารณ์กลุ่มสังคมนิยม วิจารณ์เป็นเครื่องชี้นำความคิดทางการเมือง
      - กลุ่มอนุรักษ์นิยมและกลุ่มมนวทัศน์นิยม แก้ไขความขัดแย้งด้วยการเสนอแนวทางใหม่ๆในการวิจารณ์วรรณกรรม
    - - ระยะที่การวิจารณ์แนวคิดศิลปะเพื่อชีวิต
      - แนวความคิดเสรีประชาธิปไตยกลับมาเป็นแนวความคิดหลัก
      - เมื่อพ.ศ.2525พัฒนาไปสู่ความมีศิลปะที่เป็นสากลมากขึ้นและดำเนินเข้าสู่ยุคโลกาภิวัตน์หรือยุคโลกไร้พรมแดน
      - มุ่งเน้นไปสู่ความเป็นมนุษย์นิยม ที่ประสบปัญหาใหม่ทางเทคโนโลยีกับชีวิต
  - - - แลกเปลี่ยนสนทนาในวงแคบ
      - แทรกความคิดไว้ในบทประพันธ์