Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind - Coggle Diagram

- - - - Visual hallucination
        
        จอห์นเห็นชาร์ลส์ Parcher และ marcee ซึ่งบุคคลเหล่านี้ไม่มีตัวตนอยู่จริง
      - Auditory hallucination
        
        จอห์น หูแว่ว ได้ยินเสียงวิลเลียมสั่งให้ทำตาม
    - - สีหน้าเรียบเฉย แต่จะแสดงสีหน้า แววตา และท่าทีหวาดกลัวเมื่อพบจิตแพทย์
      - เหม่อลอย
    - - ไม่มีเพื่อนสนิทและมักมีปัญหา ในการปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน ผู้ป่วยชอบอยู่คนเดียว
    - - คิดว่ามีคนมาทำร้าย พวกชาวรัสเซีย
      - มีท่าทีหวาดระแวงเกือบตลอดเวลา
    - - เชื่อว่าตนเองเป็นสายลับของกระทรวงกลาโหม ถูกเรียกตัวให้ไปทำหน้าที่อย่างลับๆ
    - - จอห์นบอกว่าจิตแพทย์ที่รักษาเขาเป็นสายลับรัสเซีย ผู้ป่วยจึงไม่ให้ความร่วมมือในการรักษา
    - - ผู้ป่วยเดินหลังค่อม มองซ้ายขวาเกือบตลอดเวลา
  - - - ผู้ป่วยใน
        
        ประเมินอาการและปัญหาของผู้ป่วยSMI-Vตามเกณฑ์ CaseManagement
        
        หากไม่เข้าเกณฑ์ให้การดูแลตามโรคและสภาพปัญหาของผู้ป่วยในแต่ละราย
        
        วางแผนจำหน่าย และติดตามอาการต่อเนื่อง
      - ผู้ป่วยนอก
        
        ประเมืนผู้ป่วยมีอาการหรือพฤติกรรมตามเกณฑ์SMI-V
        
        ประเมินระดับพฤติกรรมความรุนแรงและอาการของผู้ป่วยSMI-V โดยใช้แบบประเมินOAS
        
        ผู้ป่วยต้องได้รับการตรวจวินิจฉัยและวางแผนการรักษาจากแพทย์
        
        กรณีผู้ป่วยได้รับการดูแลรักษาแบบผู้ป่วยนอก ต้องมีการดูแลและติดตามอาการอย่าต่อเนื่อง
  - - - คุณเคยได้ยินเสียงพูดหรือเสียงอะไรในขณะที่ไม่มีใครเลยบ้างไหม
    - - คุณเคยได้ยินเสียงอะไร
    - - คุณเห็นอะไรที่คนอื่นไม่เห็นบ้างไหม
    - - คุณคิดว่าตัวคุณเองมีกลิ่นซึ่งคนอื่นก็ได้กลิ่นนั้นด้วยหรือเปล่า
    - - อาการหลงผิดว่าถูกกลั่นแกล้งปองร้าย (Delusions of persecution)
        
        “ มีใครกำลังพยายามอันตรายคุณบ้างหรือเปล่า”เช่นจะวางยาพิษจะทำร้ายจะฆ่า “ เขาทำอย่างไร”
      - ถูกบังคับควบคุม (Delusions of control)
        
        “คุณรู้สึกว่ามีพลังหรืออำนาจบางอย่างมาควบคุมหรือเปล่า” (มันเป็นอย่างไรหรือ)
      - อาการหลงผิดว่าถูกพาดพิงถึง (Delusions of reference)
        
        ความรู้สึกว่าผู้ป่วยเป็นคนน่าวิจารณ์น่าตำหนิ
        
        “ ดูเหมือนว่าอะไร ๆ จะถูกจัดแจงไว้อย่างพิเศษบ้างหรือเปล่า”
        
        “ คุณเห็นอะไรที่พาดพิงถึงตัวคุณในโทรทัศน์หรือในหนังสือพิมพ์บ้างหรือเปล่า”
- - - - Thorazine 30 mg IM q 6 hrs
        
        ผลข้างเคียง
        
        วิงเวียนศีรษะอย่างรุนแรง
        
        กระสับกระส่าย ผุดลุกผุดนั่ง อยู่ไม่นิ่ง
        
        กล้ามเนื้อเกร็ง
        
        รู้สึกสับสน ความรู้สึกตัวลดลง
      - Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        ผลข้างเคียง
        
        มึนงง, สับสบ, ง่วงซึม
        
        วิงเวียนศีรษะ
        
        ตาพร่า
  - - - ควบคุมตัวเองไม่ได้
        
        ทำร้ายตนเอง
        
        ทำร้ายบุคคลรอบข้าง
- - - - ญาติจะต้องไม่ทำให้ผู้ป่วยเกิดความกลัววิตกกังวล
      - คอยรับฟังความคิดเห็น ความรู้สึกของผู้ป่วยด้วยความเข้าใจและเห็นใจ
      - แนะนำให้รับฟังความคิดเห็น ญาติผู้ป่วยเป็นผู้ที่ใกล้ชิดกับผู้ป่วยมากที่สุด
      - ให้ความรักความอบอุ่นแก่ผู้ป่วยตามสมควร
      - แนะนำให้ดูแลผู้ป่วยได้รับยาอย่างต่อเนื่องและได้รับยาตามคำแนะนำของแพทย์อย่างสม่ำเสมอ ไม่หยุดยาเอง หรือหาแนวทางที่จะให้ผู้ป่วยได้รับยาอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ รวมทั้งมาพบแพทย์ตามนัดหมายด้วย
      - พยายามหลีกเลี่ยงการแสดงอารมณ์ต่อผู้ป่วย เช่น ไม่สนใจ ไม่พูดคุยกับผู้ป่วย
      - พยายามหลีกเลี่ยงการแสดงอารมณ์ต่อผู้ป่วย เช่น ไม่สนใจ ไม่พูดคุยกับผู้ป่วยคอยจับผิด ตำหนิติเตียนโดยไม่มีเหตุผล พูดบ่นซ้ำ ๆ ถึงความผิดพลาดในอดีตของผู้ป่วย
      - ไม่แสดงความห่วงใย หรือคาดหวังผู้ป่วยจนเกินไป
    - - พูดหลายเรื่องผสมกันจนคนฟังไม่เข้าใจ
      - ไม่พูดเพราะอาการทางจิตต่างๆ
    - - กรณีที่พูดหลายเรื่อง ควรให้ผู้ป่วยหยุดพูดเป็นครั้งคราว และกระตุ้นให้ผู้ป่วยได้อธิบายสิ่งที่เขาได้พูดไป
      - กรณีผู้ป่วยไม่พูดหรือไม่โต้ตอบ ควรใช้การตีความหรือการคาดเดาจากภาษาท่าทาง (non-verbal) ของผู้ป่วย และกระตุ้นผู้ป่วย โดยการวิเคราะห์ความรู้สึกของผู้ป่วย (verbalizing the implied)
    - - สร้างสัมพันธภาพ เพื่อให้ผู้ป่วยเชื่อมั่นและไว้วางใจ
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบเงียบ เพื่อลดสิ่งกระตุ้นที่จะไปเพิ่มความวิตกกังวล
      - ช่วยกระตุ้นให้ผู้ป่วยค้นหาว่าตนเองมีความรู้สึกอะไรอยู่ และรู้สึกอย่างไร
      - เพื่อให้ผู้ป่วยทำความเข้าใจและทราบถึงปัญหาของตนเอง
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยพูดหรือระบายความรู้สึก เพื่อลดความวิตกกังวล
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยวางแผนเลือกพฤติกรรม หรือกิจกรรมที่เหมาะสม
      - เพื่อจะช่วยผ่อนคลายและทำให้เกิดความสบายใจ
    - - จัดเวลาเข้าไปพบและพูดคุยกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอ เพื่อจะช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าตนเองได้รับการยอมรับและยังเป็นที่ต้องการของผู้อื่น
    - - การสร้างสัมพันธภาพแบบตัวต่อตัวกับผู้ป่วย โดยเน้นการสร้างความไว้วางใจและความเชื่อถือทุกครั้งที่พบกับผู้ป่วย
      - ยอมรับผู้ป่วย โดยการเรียกชื่อของผู้ป่วยให้ถูกต้อง รับฟังเรื่องราวอย่างสนใจเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ ไม่หัวเราะในพฤติกรรมผู้ป่วย
      - การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยรักษาคำพูด ให้ข้อมูลอย่างชัดเจน
        ตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการจ้องมองผู้ป่วย
      - แสดงการยอมรับอาการหวาดระแวงของผู้ป่วย โดยไม่
        โต้แย้งหรือท้าทายว่าที่ผู้ป่วยเล่าไม่เป็นความจริง แต่แสดงความคิดเห็นที่ขัดแย้งได้โดยใช้เทคนิคการให้ความจริง(presenting reality)
      - ไม่แสดงกิริยาที่อาจทำให้ผู้ป่วยเกิดความสงสัยหรือไม่มั่นใจ ระมัดระวังการกระซิบต่อหน้าผู้ป่วย เพราะผู้ป่วยอาจเข้าใจว่ากำลังถูกนินทา หรือระแวง
      - ประเมินอาการหวาดระแวงทุกครั้งที่มารับบริการ โดยการสอบถามข้อมูลทั้งจากผู้ป่วยและญาติ เพื่อประเมินอาการและให้การพยาบาลได้เหมาะสม
      - แนะนำญาติให้ชมเชยผู้ป่วยหากทำกิจกรรมร่วมกับครอบครัวได้เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจและภาคภูมิใจในตนเอง
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อช่วยลดอาการหวาดระแวง
      - การดูแลช่วยเหลืออาการข้างเคียงจากยารักษาโรคจิต
    - - พระราชบัญญัติสุขภาพจิต2551
        
        สิทธิผู้ป่วย
        
        มาตรา 15
        
        ได้รับการบำบัดรักษาตามมาตรฐานทางการแพทย์ โดยคำนึงถึง
        ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
        
        ได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและการบำบัดรักษา
        ไว้เป็นความลับ เว้นแต่มีกฎหมายบัญญัติไว้ให้เปิดเผยได
        
        ได้รับการคุ้มครองจากการวิจัยตามมาตรา ๒๐
        
        ได้รับการคุ้มครองในระบบประกันสุขภาพและประกันสังคม และ
        ระบบอื่นๆ ของรัฐอย่างเสมอภาคและเท่าเทียมกัน
        
        มาตรา 16
        
        ห้ามมิให้ผู้ใดเปิดเผยข้อมูลด้านสุขภาพของผู้ป่วยในประการ
        ที่น่าจะทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ป่วย
        
        มาตรา 17
        
        บำบัดรักษาโดยการผูกมัดร่างกาย การกักบริเวณ หรือแยกผู้ป่วยจะกระทำไม่ได้ เว้นแต่เป็นความจำเป็นเพื่อป้องกันการเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยเอง บุคคลอื่น หรือทรัพย์สินของผู้อื่น
        
        มาตรา 18
        
        การรักษาทางจิตเวชด้วยไฟฟ้า
        
        กรณีผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นหนังสือผู้ป่วยต้องได้รับทราบเหตุผลความจำเป็น ความเสี่ยงที่อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายร้ายแรง หรืออาจเป็นผลทำให้ไม่สามารถแก้ไขให้ร่างกายกลับคืน สู่สภาพเดิม และประโยชน์ของการบำบัดรักษา
        
        กรณีมีเหตุฉุกเฉิน เพื่อประโยชน์ของผู้ป่วยต้องได้รับความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์ของคณะกรรมการสถานบำบัดรักษา
        
        การบำบัดรักษาทางสุขภาพจิต
        
        มาตรา 21
        
        การบำบัดรักษาจะกระทำได้ต่อเมื่อผู้ป่วยได้รับการอธิบายเหตุผลความจำเป็นในการบำบัดรักษาต้องได้รับความยินยอมจากผู้ป่วย เว้นแต่เป็นผู้ป่วยตามมาตรา ๒๒
        
        มาตรา 22
        
        บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตในกรณีใดกรณีหนึ่งดังต่อไปนี้
        เป็นบุคคลที่ต้องได้รับการบำบัดรักษา
        
        มีภาวะอันตราย
        
        มีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา
        
        มาตรา 27
        
        ต้องมีแพทย์อย่างน้อยหนึ่งคนและพยาบาลอย่างน้อยหนึ่งคนทำการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น
  - - - จอห์นเริ่มมีอาการที่แตกต่างจากคนอื่นอย่างเห็นได้ชัดเจน ตั้งแต่เริ่มเข้ามาศึกษาระดับปริญญาเอก
    - - จอห์นเริ่มมีอาการหูแว่ว เห็นภาพหลอน ขณะศึกษาปริญญาเอกและกำลังหมกมุ่นคิดค้นทฤษฎีด้านคณิตศาสตร์
      - จอห์นเห็นภาพหลอนและมีอาการหูแว่วตลอดเวลาขณะทำงาน
    - - เมื่อเริ่มทำงานวีลเลอร์แลปส์ จอห์นคิดว่าตนเองทำงานเป็นสายลับควบคู่ไปด้วย
      - จอห์นยังคงพบชาร์ลส์ และมีหลานสาวตามมาด้วย
      - จอห์นเริ่มสร้างห้องทำงานลับ เพื่อถอดรหัสจากนิตยสารต่างๆ
      - จอห์นคิดว่ามีคนสะกดรอยตาม จากการที่เขาทำงานเป็นสายลับ
      - เมื่อจอห์นได้รับการรักษาและกลับไปอยู่บ้าน ไม่ได้รับประทานยาตามแผนการรักษา จนทำให้จอห์นกลับมาเห็นชาร์ลส์อีกครั้ง