Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A beautiful mind, บรรณานุกรม -กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2560).…

- - - - ภรรยารู้สึกน้อยใจที่จอห์นไม่ให้ความสนใจตนเอง
      - ภรรยาไม่ได้ติดตามการรับประทานยาของจอห์น
      - ภรรยารู้สึกว่าจอร์นมีความรู้สึกทางเพศลดลง
    - - ภรรยามีสีหน้ากังวล เมื่อพูดคุยเรื่องการเจ็บป่วยของจอห์น
      - ภรรยาเขวี้ยงของแตก ตอนที่จอห์นไม่ยอมมีเพศสัมพันธุ์ด้วย
    - - สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย
        
        เตรียมญาติในการดูแลและอยู่ร่วมกับผู้ป่วย โดยการให้คำปรึกษาปัญหาต่างๆ ที่ญาติเผชิญอยู่ การให้ความรู้เกี่ยวกับลักษณะทั่วไปของอาการป่วยทางจิตเวช และการให้คำแนะนำในการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน
        3.แสดงการยอมรับพฤติกรรมของผู้ป่วยจิตเภททั้งด้านบวกและด้านลบ ได้แก่ พฤติกรรม อารมณ์ หากผู้ดูแลเข้าใจสาเหตุของพฤติกรรมต่างๆ แล้วควรยอมรับและให้อภัย ควรอธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจด้วยเหตุผล
        
        ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย การร่วมมือในการรักษาและพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนในการดูแลผู้ป่วย เช่น การช่วยเหลือด้านจิตใจ เช่น คนรอบข้าง ผู้รักษาจะให้คำแนะนำที่ผู้ป่วยสามารถนำไปปฏิบัติได้ เช่น ช่วยผู้ป่วยในการหาวิธีแก้ปัญหาในแบบอื่นๆ ที่เขาพอทำได้
        
        จัดให้มีหน่วยงานให้คำแนะนำ และช่วยแก้ปัญหาเมื่อครอบครัวเผชิญภาวะวิกฤติต่างๆเนื่่องมาจากการป่วยจิตเวช
  - - - ผู้ป่วยบอกว่าจิตแพทย์ที่รักษาเขาเป็นสายลับรัสเซีย
      - ผู้ป่วยบอกว่ามีคนสะกดรอยตาม และถูกปองร้ายจากกลุ่มคนที่เป็นสายลับรัสเซีย
    - - ผู้ป่วยนั่งกุมมือและบีบมือตัวเองเกือบตลอดเวลา สีหน้า วิตกกังวล แววตาหวาดระแวง ก้มหน้าเป็นส่วนใหญ่
      - เมื่อพูดถึงการเป็นสายลับจะพูดรัวเร็ว
      - มีพฤติกรรมแยกตัวออกจากสังคม
    - - สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ
        
        เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยหรือใช้เทคนิคในสร้างสัมพันธภาพสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
        
        ผู้ป่วยที่มีความหวาดระแวงในบางสิ่ง เช่น มีคนจะลอบฆ่า พยาบาลต้องยอมรับในพฤติกรรมหวาดระแวง ไม่โต้แย้ง ต่อต้าน และจัดบรรยากาศให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย การให้ความจริงกับผู้ป่วยจะกระทำได้ต้องแน่ใจว่าผู้ป่วยรับได้ การให้เหตุผลเพียงอย่างเดียวผู้ป่วยอาจไม่เชื่อถือพยาบาลอาจจะต้องแสดงพฤติกรรมให้ผู้ป่วยแน่ใจด้วย เช่นชิมอาหารให้ดู เป็นต้น
        
        ประเมินอาการและความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย ได้แก่ ประเมินลักษณะทั่วไปของผู้ป่วย อารมณ์และความรู้สึกที่แสดงออก ลักษณะของคำพูด การรับรู้และประสาทหลอน ความคิดหลงผิด ความสามารถในการควบคุมตนเอง
        5.. การสื่อสารกับผู้ป่วยต้องเปิดเผยรักษาคำพูดให้ข้อมูลอย่างชัดเจน ตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการจ้องมอง
        
        ผู้ป่วยหวาดระแวงจะมีความเคลือบแคลงสงสัยไม่แน่ใจในการพบปะผู้คนหรือการเข้าร่วมกิจกรรม โดยออกมาในรูปแบบของการแยกตัวเอง รุกรานผู้อื่นก่อนเพื่อป้องกันตนเองหรือกล่าวหาผู้อื่น กล่าวหาว่ากิจกรรมบำบัดกลุ่มไม่น่าสนใจพยาบาลต้องคอยสังเกตและระมัดระวังการก่อความวุ่นวาย การทำร้ายผู้อื่นและถ้าผู้ป่วยสามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ควรชมเชยเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความมั่นใจ และภาคภูมิใจในตัวเอง
        
        ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเองของผู้ป่วย และพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชนในการดูแลผู้ป่วย เช่น ให้ความรู้ผู้ป่วย ญาติ/ผู้ดูแลเรื่องสาเหตุ อาการ การดําเนินโรค การรักษาและผลข้างเคียงจากการใช้ ยาจิตเวช
  - - - จอห์นหยุดยาเอง
      - จอห์นนำยาไปซ่อน
      - จอห์นบอกว่าการรับประทานยาทำให้ประสิทธิภาพในการใช้ชีวิตประจำวันและอารมณ์ทางเพศลดลง
    - - หลังจากที่จอห์นหยุดรับประทานยา จอห์กลับมาเห็นภาพหลอนอีกครั้ง
    - - 1.สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ
        2.เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
        
        ประเมินอาการและความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย ได้แก่ ประเมินลักษณะทั่วไปของผู้ป่วย อารมณ์และความรู้สึกที่แสดงออก ลักษณะของคำพูด การรับรู้และประสาทหลอน ความคิดหลงผิด ความสามารถในการควบคุมตนเอง ความสามารถในการรับรู้กาลเวลา สถานที่ บุคคล
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Thorazine 30 mg IM q 6 และ Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn hrs. ตามเวลาที่แพทย์สั่งและเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยและญาติสังเกตอาการเตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบ เช่น เริ่มหงุดหงิดง่าย ไม่นอน/นอนไม่หลับ อาจเริ่มมีอาการประสาทหลอน รวมถึงมีพฤติกรรมไม่ร่วมมือ เช่นทิ้งยา/ ไม่กินยา พูดห้วน ตาขวาง การดื่มสุรา
        
        สอนทักษะการติดตาม การกำกับการ กินยาของผู้ป่วยให้แก่ อสม.ในพื้นที่เพื่อช่วยสนับสนุนกิจกรรมการพยาบาล
  - - - จอห์นเชื่อว่าตนเองเป็นสายลับ และกำลังถูกปองร้าย
      - จอห์นเห็นภาพหลอน และคิดว่าภาพหลอนนั้นจะไปทำร้ายภรรยาของเขา
      - จอห์นปล่อยลูกทิ้งไว้ในอ่างอาบน้ำเพราะคิดว่ามีคนอยู่กับลูก
      - 4.จอห์นคิดว่าพาร์เชอร์คนที่เขาทำงานด้วยจะมาทำร้ายครอบครัว เขาจึงเข้าไปปัดโทรศัพท์จากภรรยาเพื่อป้องกันไม่ให้ภรรยาได้รับอันตราย
    - - จอร์นมีพฤติกรรมทำลายของโดยการโยนโต๊ะทำงานของตนเองออกจากหน้าต่างห้องของตน
      - จอร์นมีพฤติกรรมก้าวร้าว
      - จอห์นใช้ศีรษะตนเองโขกกับหน้าต่าง
      - จากการตรวจสภาพจิตหัวข้อการรับรู้เกี่ยวกับตนเองจอห์นยอมรับว่าตนเองแตกต่าง ตนเองแสดงพฤติกรรมแปลก เพราะต้องรักษาความลับทางการทหารและมีคนจะมาทำร้าย
    - - สร้างสัมพันธภาพ แนะนำตนเองเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัยไว้วางใจที่จะทำการรักษาด้วย พยาบาลต้องให้ความสำคัญกับการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดอย่างสม่ำเสมอ เพื่อเป็นแนวทางให้ผู้ป่วยได้กล้าพูดเปิดใจถึงความคิด ความรู้สึก
        
        เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้เล่าเรื่องราวถึงเหตุการณ์ที่เจอ อาการต่างๆ รับฟังด้วยความตั้งใจ อาจเรียกชื่อของผู้ป่วยหรือใช้เทคนิคในสร้างสัมพันธภาพสะท้อนความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกว่าเราใส่ใจในสิ่งที่ผู้ป่วยพูดให้ผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกและได้รับรู้ถึงข้อมูลปัญหามากขึ้น
        
        ประเมินอาการและความคิดของผู้ป่วยว่ามีผลอย่างไรต่อพฤติกรรมและการกระทำของผู้ป่วย ได้แก่ ประเมินลักษณะทั่วไปของผู้ป่วย อารมณ์และความรู้สึกที่แสดงออก ลักษณะของคำพูด การรับรู้และประสาทหลอน ความคิดหลงผิด ความสามารถในการควบคุมตนเอง ความสามารถในการรับรู้กาลเวลา สถานที่ บุคคล
        
        พยาบาลต้องยอมรับในความคิดหลงผิดของผู้ป่วย โดยพยาบาลไม่ควรโต้แย้ง หรือท้าทายว่าสิ่งที่ผู้ป่วยเล่าให้ฟังนั้นไม่จริง พยาบาลไม่ปฏิบัติตามที่ผู้ป่วยเชื่อ และไม่ควรนำคำพูดของผู้ป่วยไปพูดล้อเล่น เช่น ถ้าผู้ป่วยถามว่าพยาบาลเห็นหรือได้ยิน เช่นเดียวกับผู้ป่วยหรือไม่พยาบาลควรตอบให้ผู้ป่วยรู้ว่าพยาบาลไม่เห็นหรือไม่ได้ยิน
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา Thorazine 30 mg IM q 6 และ Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn hrs. ตามเวลาที่แพทย์สั่งและเฝ้าระวังผลข้างเคียงของยา
        
        ลดโอกาสในการเกิดอาการประสาทหลอนต่างๆ โดยการสนทนากับผู้ป่วยด้วยถ้อยคำทีชัดเจนเรียกชื่อผู้ป่วยให้ถูกต้องและกระตุ้นให้ผู้ป่วยเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยและญาติสังเกตอาการเตือนก่อนอาการทางจิตกำเริบ เช่น เริ่มหงุดหงิดง่าย ไม่นอน/นอนไม่หลับ อาจเริ่มมีอาการประสาทหลอน รวมถึงมีพฤติกรรมไม่ร่วมมือ เช่นทิ้งยา/ ไม่กินยา พูดห้วน ตาขวาง การดื่มสุรา
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม มีบรรยากาศผ่อนคลาย อากาศถ่ายเทสะดวก ไม่เป็นมุมอับเพื่อช่วยลดภาวะเครียดของผู้ป่วยลง
        
        ให้ความรู้แก่ญาติให้เข้าใจในความเจ็บป่วย ช่วยประคับประคองด้านอารมณ์และเพื่อการมีส่วนร่วมใน
        การรักษา