Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การพยาบาลผู้ป่วยที่มีปัญหาสุขภาพระบบผิวหนัง, E91953BE-E432-45B3-8692…
การพยาบาลผู้ป่วยที่มีปัญหาสุขภาพระบบผิวหนัง
การประเมินสภาพทั่วไปของผู้ป่วยโรคผิวหนัง
การประเมินสภาพทั้วไปของผู้ป่วยโรคผิวหนัง
อาการสำคัญที่นำผู้ป่วยมาพบแพทย์อาจเป็นการเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง หรืออาการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น คัน เจ็บ ชา ปวดแสบปวดร้อน ระยะเวลาท่ีมีอาการ ตำแหน่งที่เกิดอาการผิดปกติ ฯลฯ
ระยะเวลาที่เป็น
การได้รับการรักษาก่อนมาพบแพทย์
ภาวะสุขภาพหรือความเจ็บป่วยอื่น
ประวัติในครอบครัว
การตรวจร่างกาย
การตรวจเพื่อวินิจฉัยโรคมีรายละเอียดที่สำคัญ 2 ประการ คือ
การตรวจสุขภาพโดยทั่วไปของผู้ป่วย
การตรวจเพื่อหาความผิดปกติของผิวหนัง ผม และเล็บ
การตรวจผิวหนัง
ผิวหนังทั่วร่างกายควรได้รับการตรวจอย่างละเอียด (ห้องตรวจควรมีแสงสว่างเพียงพอ) การตรวจต้องดู
ลักษณะของพยาธิสภาพของผิวหนัง (skin lesions)
ลักษณะสัมพันธ์ของการวางตัวหรือเรียงตัวของพยาธิสภาพที่ผิวหนัง (configuration)
พยาธิสภาพเรียงเป็นแถวยาว (linear configuration) เช่น linear grouped vesicle ในโรคงูสวัด
สักษณะพยาธิสภาพเป็นวง (Iris หรือ Target lesion)
แบบแผนการกระจายตัวของพยาธิสภาพที่ผิวหนัง
ตำแหน่งของการเกิดพยาธิสภาพ เช่น ศรีษะ ใบหน้า ลำคอ มือ เท้า สิ่งที่ต้องตรวจและพิจารณาประกอบ ได้แก่
ลักษณะผิว เช่น ผิวแห้ง ผิวมัน
ลักษณะเส้นผม หนังศีรษะ
ลักษณะเล็บ มีเล็บหลุด มีแผล เป็นต้น
ความผิดปกติของผิวหนัง
หิด scabies เป็นโรคติดต่อของผิวหนังเกิดจากตัวไร ที่เรียกว่า Sarcoptes Scabicivar heminis
กลาก Dermatophytosis, Ring worm infection เป็นโรคเชื้อราที่ผิวหนัง cutaneous mycosis หรือส่วน Keratineous appendage ของผิวหนัง ได้แก่ ผม ขน เล็บ
เกิดจากเชื้อราในกลุ่ม Dermatophytes 3 สายพันธุ์ ได้แก่
Trichophyton, Microsporon และEpidermophyton
เชื้อราทั้ง 3 สายพันธุ์ ทำให้เกิดโรคกลากตามผิวหนังทุกส่วนของร่างกาย เช่น ศรีษะ ใบหน้า มือ เล็บ ขาหนีบ ง่ามมือ ง่ามเท้า และเรียกชื่อตามบริเวณที่เกิดโรค
โรคผื่นแพ้พันธุกรรม (atopic dermatitis)
อาการแสดง
ทารก มีปื้นแดงที่มีขอบเขตไม่แน่นอนขึ้นที่บริเวณแก้ม บางครั้งอาจเป็นตุ่มแข็งและตุ่มน้ำ ซึ่งอาจมีหนองและตกสะเก็ด ผื่นดังกล่าวอาจลุกลามไปยังลำตัว คอ มือ และเท้าได้
เด็ก อาการผื่นจะเกิดขึ้นเฉพาะที่มากกว่าในทารก มักมีผื่นขึ้นบริเวณข้อพับและหลังเท้า เมื่อผื่นแดงซึ่งมีตุ่มน้ำแตกแล้ว แผลจะแห้งตกสะเก็ด และทำให้ผิวหนังหนาขึ้น
ผู้ใหญ่ ผื่นที่เกิดจะแห้ง และเป็นแผ่นหนา
การรักษา
ระยะเฉียบพลัน
ทำความสะอาดด้วยน้ำยา น้ำเกลือ 0.9 % วันละ 3-4 ครั้ง เมื่อแผลแห้งดีแล้วหยุดเช็ดทำความสะอาด ระยะนี้ไม่ควรทายา
ถ้าเป็นรุนแรงมากอาจให้ยากลุ่มสเตียรอยด์จนกว่าผื่นจะแห้ง
ถ้ามีอาการแสดงของการอักเสบติดเชื้อ ให้รับประทานยาปฏิชีวนะ นาน 7-10
ถ้าคันมากให้ antihistamine
ระยะเรื้อรัง
ถ้าเป็นบริเวณกว้าง และผื่นไม่หนามาก ให้ใช้สเตียรอยด์ชนิดเจือจาง ถ้าผืนหนามากใช้ความเข้มข้นปานกลางถึงเข้มข้นมาก หรืออาจใช้วิธีการฉีดยาที่บริเวณผื่น
กลุ่มอาการสตีเวนส์จอห์นสัน Stevens Johnson Syndrome
อาการ
อาการนำของโรค มีผื่นขึ้น 1-14 วัน ผู้ป่วยจะมีอาการไข้ ปวดศรีษะ ปวดเมื่อยตามตัว เจ็บคอ เป็นหวัด ไอ ปวดข้อ อาเจียน ถ่ายเหลว เป็นอาการนำมาก่อนบางคนอาจมีสักษณะเป็นไข้สูง
สาเหตุของการเกิดโรค
สาเหตุเกิดจากยา ที่พบบ่อย ได้แก่
ยาปฏิชีวนะ
ยากันชัก
ยาต้านไวรัสเอดส์
สาเหตุจากการติดเชื้อ
เขื้อไวรัส (เชื้อเริม เชื้อเอชไอวี ไวรัสตับอักเสบ)
เชื้อแบคทีเรีย (สเตรปโตค็อกคัสกลุ่มเอ คอตีบ)
เชื้อรา และโปรโตซัวบางชนิด
การรักษา
ผู้ป่วยโรคนี้ไว้รักษาในโรงพยาบาลจนกว่าจะปลอดภัย เนื่องจากลักษณะคล้าย แผลถูกไฟไหม้หรือน้้าร้อนลวก จึงควรรักษาในหออภิบาลผู้ป่วยหนัก ICU หรือหอ อภิบาลผู้ป่วย Burn Unit ทุกราย
ในรายที่เป็นรุนแรง อาจใช้เวลานานหลายสัปดาห์ หรือเป็นแรมเดือน ทั้งนี้พบว่า โรคนี้มีอัตราการเสียชีวิตประมาณร้อยละ 5-12 ส่วนในรายที่ไม่รุนแรง โรคมักจะหายได้ ภายใน 1-2 สัปดาห์ โดยไม่มีภาวะแทรกซ้อน ในรายที่ผิวหนังมีการติดเชื้อแทรกซ้อน ผื่นตุ่มอาจจะหายช้า 2-6 สัปดาห
