Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สถานการณ์ที่ 1 Ca Lung metastesis - Coggle Diagram

- - - - SD: มีอาการไอแห้งๆเป็นบางครั้ง
      - OD: มีอาการเหนื่อยหอบ อัตราการหายใจ 22 ครั้ง/นาที
        นอนราบไม่ได้ หายใจ Room air O2 sat
        98%
    - - ให้ร่างกายได้รับออกซิเจนเพียงต่อความต้องการของร่างกาย
      - ลดการติดเชื้อและป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อโรค
    - - อุณหภูมิร่างกายไม่เกิน 37.5 องศา
      - ลักษณะหายใจปกติ ไม่มีอาการเหนื่อยหอบ นอนราบได้ อัตราการหายใจ 16-20 ครั้ง/นาที
    - - ประเมินอุณหภูมิของร่างกายทุก 4 ชั่วโมง เพื่อติดตามอาการไข้ ถ้าอุณหภูมิร่างกายมากกว่า 38.5 c ให้ยาลดไข้ตามแผนการรักษา
      - ประเมินการทำงานของปอดและการหายใจของผู้ป่วย
      - สังเกตอาการ Cyanosis
      - จัดท่าให้นอนศรีษะสูงเพื่อให้หายใจได้สะดวก
      - ดูแลให้ได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาปฏิชีวนะอย่างถูกต้องตามแผนการรักษาและสังเกตอาการข้างเคียงของยา
      - ดูแลสุขอนามัยของผู้ป่วยและความสะอาดของสิ่งแวดล้อม
  - - - SD:ผู้ป่วยหายใจหอบเหนื่อย
      - OD:เป็นโรคมะเร็งปอด
    - - เพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนและร่างกายได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
    - - ไม่มีอาการแน่นหน้าอกและหายใจสะดวกเป็นปกติ
      - สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        T 36.5-37.4 °C , PR 60-100 ครั้ง/นาที, RR 16-20 ครั้ง/นาที BP 140/90 mmHg. O2 Sat 100%
    - - ประเมินภาวะพร่องออกซิเจน ประเมินอัตราการหายใจ ชีพจร สีของเล็บ ปลายมือปลายเท้า การหายใจหอบชีพจรเร็ว
      - จัดท่านอนศีรษะสูงเพราะทำให้กระบังลมเคลื่อนต่ำลง ปอดขยายตัวได้เต็มที่ เพิ่มพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซมากขึ้น
      - ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อน บนเตียง เพราะการพักผ่อนบนเตียงจะช่วยลดการใช้ออกซิเจนในการทำกิจกรรมทำให้อาการเหนื่อยอ่อนเพลียลดลง
      - วัด vital Sign ทุก 4 ชั่วโมง เพราะการประเมินสัญญาณชีพจะช่วยให้ทราบความรุนแรงของภาวะพร่องออกซิเจน
      - ประเมิน O2 saturation ทุก 4 ชั่วโมงเพราะเป็นการวัดระดับความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด
  - - - SD: ผู้ป่วยบอกว่ามีอาการเจ็บแปลบที่หน้าอกขณะหายใจเข้า
      - OD: มีอาการเหนื่อยหอบ อัตราการหายใจ 22 ครั้ง/นาที นอนราบไม่ได้ หายใจ Room air O2 sat 98%
    - - ป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการมีลมและสารน้ำในเยื่อหุ้มปอด
    - - ลักษณะหายใจปกติไม่มีอาการเหนื่อยหอบ
      - อาการเจ็บแปลบที่หน้าอกขณะหายใจเข้าลดลง
      - อัตราการหายใจไม่เกิน 20 ครั้ง/นาที
    - - ประเมินอัตราการหายใจ
      - ดูแล Intercostal drainage(ICD) ให้ทำงานได้ตามปกติเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจจะเกิดขึ้น โดย ดูแลให้เป็นระบบปิดอยู่เสมอเพื่อไม่ให้มีรอยรั่วให้ลมเข้าไปในเยื่อหุ้มปอดมากขึ้น
        บีบรูดสายยางทุก2 ชั่วโมงเพื่อป้องกันการอุดตันของสายยาง
      - ดูแลขวดน้ำที่ต่อจาก ICDให้ต่ำกว่าทรวงอกผู้ป่วยเสมอเพื่อให้สารน้ำในเยื่อหุ้มปอดไหลออกมาได้สะดวก
      - ดูแลแท่งแก้วในขวดที่ต่อจากผู้ป่วยให้จมอยู่ใต้น้ำเสมอเพื่อป้องกันอากาศเข้าไปในเยื่อหุ้มปอดเพิ่มขึ้น
      - เปลี่ยนขวดแก้วและดูแลบริเวณแผลที่มี ICD โดยยึดหลัก Aseptic technique เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
      - เมื่อต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วยไปนอกหอผู้ป่วยควรเตรียมคีมหนีบ (clamp) ท่อ ICD ไปด้วยถ้าเกิดอุบัติเหตุที่ทำให้ขวด ICD แตกจะได้หนีบท่อไว้เพื่อป้องกันลมเข้าไปในเยื่อหุ้มปอด
      - สังเกตอาการของการมีลมหรือน้ำเพิ่มขึ้นในเยื่อหุ้มปอด เช่นมีอาการเหนื่อย หรือเจ็บหน้าอกแบบเสียวแปลบขณะหายใจเข้ามากขึ้น
      - ฝึกให้ผู้ป่วยบริหารการหายใจ(deep breathing) เพื่อให้ปอดขยายตัวได้เต็มที่
  - - - SD: ผู้ป่วยบอกว่าคอแห้ง ไอจนเจ็บคอและหน้าท้อง
      - OD: -
    - - บรรเทาอาการไอให้น้อยลง
    - - อาการไอน้อยลง
      - สุขสบายขึ้นไม่เจ็บหน้าท้อง
    - - สังเกตอาการไอ
      - แนะนำให้จิบน้ำอุ่นบ่อยๆเพื่อให้คอชุ่มชื้นลดการระคายเคืองได้ในสำคอ
      - ดูแลให้ได้รับยาแก้ไอยาตามการรักษาของแพทย์
      - สอนวิธีการหายใจและไออย่างมีประสิทธิภาพ (Effective cough) และกระตุ้นให้หายใจและไออย่างถูกต้องเพื่อขับเสมหะออกได้
      - แนะนำให้หลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นที่จะทำให้เกิดอาการไอมากขึ้น เช่น อาหารทอด อาหารเผ็ด ควัน ฝุ่นละอองเป็นต้น
  - - - SD:ผู้ป่วยมีอาการเหนื่อยหอบ นอนราบไม่ได้
      - OD:อัตราการหายใจเท่ากับ 22 ครั้งต่อนาที O2 sat Room air O2
        98%
    - - ส่งเสริมให้การแลกเปลี่ยนก๊าซในถุงลมปอดมีประสิทธิภาพมากที่สุด
    - - ลักษณะหายใจปกติ ไม่มีอาการหายใจลำบาก อัตราการหายใจประมาณ 16-20 ครั้งต่อนาที
      - ผู้ป่วยไม่เกิดอาการขาดออกซิเจน
    - - ประเมินสัญญาณชีพโดยเฉพาะลักษณะการหายใจว่ามีการหายใจเร็วและแรงขึ้นหายใจลำบากหรือใช้กล้ามเนื้อคอและไหล่ช่วยในการหายใจหรือไม่ และสังเกตอาการ cyanosis
      - จัดท่าให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูงเพื่อทำให้กระบังลมเคลื่อนต่ำลง ไม่ไปดันปอดทำให้ปอดขยายตัวได้ดีขึ้น การระบายอากาศและการแลกเปลี่ยนแก๊ส เป็นไปได้ดีขึ้น
      - ดูแลให้ได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษาของแพทย์
      - ฝึกให้ผู้ป่วยบริหารการหายใจให้ถูกต้องโดยหายใจเข้าลึกๆให้ท้องป่องแล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกอย่างช้าๆ จนหมด เพื่อลดการเกิด airway collapse และฝึกกล้ามเนื้อกระบังลมให้แข็งแรง
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยสามารถออกกำลังกายได้มากขึ้นโดยเริ่มเดินในเวลาสั้นๆ 10-15 นาทีแล้วค่อยๆ เพิ่มเวลาจนถึง 30 ถึง 40 นาที ต่อวัน ถ้าผู้ป่วยสามารถทำได้อาจเพิ่มแรงของการออกกำลังกายโดยการเดิน ให้เร็วขึ้นเพื่อช่วยให้คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยดีขึ้นจากการต้องนอนอยู่แต่ในบ้านมาเป็นผู้ที่สามารถทำกิจกรรมนอกบ้านได้บ้าง
      - ติดตามผลการตรวจ chest X-ray และ blood gas เป็นระยะๆ
  - - - SD:ผู้ป่วยบอกว่านอนราบไม่ได้
      - OD:อัตราการหายใจ 22 ครั้ง/นาที นอนราบไม่ได้ หายใจ Room air O2 sat 98%
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยนอนในท่าที่สุขสบาย
      - เพื่อให้ผู้ป่วยหายใจปอดขยายได้เต็มที่
    - - ผู้ป่วยมีอาการดีขึ้นจากเดิม
      - ผู้ป่วยบอกว่าหายใจสะดวกขึ้น ปอดขยายตัวได้เต็มที่
    - - เปลี่ยนอิริยาบถบ่อย ๆ
      - จัดท่านอน fowler position เพื่อให้ปอดขยายตัวได้ดี
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้เคลื่อนไหวร่างกายเท่าที่สามารถกระทำได้