Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind, อ้างอิง - Coggle Diagram

- - - - ด้านพันธุกรรม
        
        สารสื่อประสาทในสมอง
        
        สารโดปามีน
        
        สารซีโรโตนิน
        
        ลักษณะกายวิภาคของสมองผิดปกติ
    - - การเลี้ยงดูของบุคคลในครอบครัว
        
        การใช้อารมณ์ที่รุนแรง
        
        มีลักษณะจู้จี้ จุกจิกกับผู้ป่วยมากเกินไป
        
        มีท่าทีที่ไม่เป็นมิตรต่อกัน
      - ครอบครัวขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรค
        
        การดูแล
        
        ไม่เข้าใจความเจ็บป่วยของผู้ป่วย
        
        ทะเลาะเบาะแว้งกับอาการหลงผิดของผู้ป่วย
        
        ไม่พาผู้ป่วยมารับการรักษา
        
        ไม่มีเวลาดูแลผู้ป่วยให้ได้รับประทานยา ต่อเนื่อง
    - - ไม่มีสัมพันธภาพกับผู้อื่น
      - ชอบเก็บตัว
      - ไม่มีเพื่อนสนิท
- - - - O: ผู้ป่วยมีประวัติ ทำร้ายตนเอง และผู้อื่น
        O: ผู้ป่วยมีประวัติ ทำลายข้าวของ
      - S: ผู้ป่วยบอกว่า “ถูกปองร้าย เห็นกลุ่มคนสะกดรอยตามเขาไปถึงที่ทำงาน”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “ได้ยินเสียงวิลเลี่ยมบอกให้ห้ามภรรยาที่กำลัง โทรหาโรงพยาบาลและสั่งให้ทำร้ายภรรยาว่า คุณต้องหยุดเธอจอห์น เธอจะเผยความลับของเราอีกและคุณจะถูกเข้าโรงพยาบาล และบอกอีกว่าห้ามเธอซะ”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นวิลเลี่ยมกำลังจะทำร้ายภรรยาของตนเอง”
        S: ผู้ป่วยบอกว่า “เห็นคนพยายามตามทำร้าย”
    - - เพื่อป้องกันการทำร้ายตนเองและผู้อื่น
    - - 2.ผู้ป่วยควบคุมตนเองได้เมื่อถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้า
      - 1.ผู้ป่วยไม่ทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
    - - สร้างสัมพันธภาพแบบ one to one เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกปลอดภัย และไว้วางใจ
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้ปลอดภัย ปราศจากอาวุธ เพื่อป้องกันการทำร้ายตัวเองและผู้อื่น
      - ยอมรับในความคิดหลงผิดของผู้ป่วย โดยพยาบาลไม่ควรโต้แย้ง และไม่ควรนำคำพูดของผู้ป่วยไปพูดล้อเล่น เพื่อให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจ
      - การให้ความจริง โดยใช้คำพูดให้ผู้ป่วยรับรู้ เช่น "เสียงนั้น" แทนคำว่า "เขา" หรือ"ภาพที่คุณเห็นเป็นอย่างไรคะ"ตลอดการสนทนาบอกให้ผู้ป่วยรับทราบว่าพยาบาลรับรู้อย่างไร เช่น "คุณได้ยินเสียงคนพูด แต่ฉันไม่ได้ยินอะไร" เพื่อให้ผู้ป่วยอยู่ในโลกความเป็นจริง
      - สังเกตพฤติกรรมอย่างใกล้ชิด เช่น การหยิบจับสิ่งของ การเข้าใกล้คนอื่น เพื่อเฝ้าระวังการทำร้ายตัวเองและคนอื่น
      - หลีกเลี่ยงการเข้าไปจับต้องตัวผู้ป่วย และไม่ควรใช้ภาษาหรือกิริยาที่ก่อให้เกิดความสงสัยหรือตีความได้ไม่ชัดเจน เพื่อป้องกันการเข้าใจผิดคิดว่าพยาบาลจะเข้าไปทำร้าย
  - - - O: ผู้ป่วยพูดคุยคนเดียวเหมือนสนทนากับใคร
      - O: ผู้ป่วย หมกมุ่นอยู่กับคณิตศาสตร์และสมการ
      - O: ผู้ป่วยชอบเก็บตัวไม่มีเพื่อนสนิท
      - S: ผู้ป่วยชอบอยู่คนเดียวเนื่องจากรู้สึกว่าเพื่อนชอบแกล้งเขาเพราะเห็นว่าเขาเก่งกว่า ฉลาดกว่า
      - S: ผู้ป่วยมีความสนใจทางด้านวิทยาศาสตร์และทำการทดลองด้วยตนเองตั้งแต่ อายุ 12 ปี
      - S: ผู้ป่วยไม่ชอบกิจกรรมนันทนาการ
    - - เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นมากขึ้น
    - - 1.ผู้ป่วยไม่อยู่คนเดียวและใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับผู้อื่น
      - 2.ผู้ป่วยรับรู้สิ่งกระตุ้นตามความจริง คิดในสิ่งที่อยู่บนพื้นฐานของความจริง
      - 3.เข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมบำบัด มีปฏิสัมพันธ์กับสมาชิกกลุ่ม แสดงความคิดเห็นและทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น
      - 4.ผู้ป่วยไม่พูดและหัวเราะคนเดียว
      - 5.ผู้ป่วยไม่หมกมุ่นอยู่กับคณิตศาสตร์และสมการ
      - 6.ผู้ป่วยไม่เก็บตัวและมีเพื่อน
    - - สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอด้วยท่าทีเป็นมิตร โดยใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งเงียบพยายามสบตาและสัมผัสผู้ป่วยด้วยความระมัดระวัง ถึงแม้ผู้ป่วยจะไม่พูด ถามคำถามง่าย ๆ ถ้าผู้ป่วยไม่พูดใช้เทคนิคการแปลความหมาย เพื่อให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลเห็นใจผู้ป่วย เช่น "มันคงยากมากสำหรับคุณเมื่อ " เทคนิค ดังกล่าวทำให้ผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจและระบายความรู้สึกออกมา
      - สนใจและให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกกลัวหรือความวิตกกังวลที่เกิดจากความคิดหลงผิดและประสาทหลอน สนทนากับผู้ป่วยในเรื่องที่เป็นจริง เช่น สถานการณ์หรือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง
      - ประเมินอาการประสาทหลอนเช่น พูดและหัวเราะคนเดียว เงี่ยหูฟัง หยุดพูดกลางคัน รับฟังสิ่งที่ผู้ป่วยเล่าถึงอาการประสาทหลอนโดยไม่โต้แย้งและไม่ขัดจังหวะแต่ควรใช้เทคนิคการตั้งข้อสงสัยในขณะสนทนา เช่น "มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อนะคะ " เทคนิคการตรวจสอบความเข้าใจและขอความกระจ่าง เพื่อสะท้อนความคิดของผู้ป่วยขณะสนทนา เช่น "คุณหมายถึง…ใช่ไหม " หรือ "ฉันไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไรช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้ไหมคะ " เทคนิคดังกล่าวช่วยให้ผู้ป่วยทราบว่าคนอื่นมองอย่างไรและการใช้เทคนิคเหล่านี้พยาบาลต้องอยู่บนพื้นฐานการยอมรับผู้ป่วย
      - ไม่แสดงการยอมรับว่าสิ่งที่ผู้ป่วยได้ยินอยู่ในโลกของความจริง โดยใช้คำพูดให้ผู้ป่วยรับรู้ เช่น "เสียงนั้น" แทนคำว่า "เขา" และ "ที่คุณคิดว่าคุณได้ยิน " หรือ "ภาพที่คุณคิดว่าเห็น" ตลอดการสนทนาและบอกให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลรับรู้อย่างไร เช่น "คุณได้ยินเสียงคนพูดแต่ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไร"
      - ส่งเสริมให้ใช้เทคนิคการผ่อนคลายความเครียดวิธีต่าง ๆ
      - กระตุ้นให้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น เมื่อผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจพยาบาลโดยให้เข้ากลุ่มเล็กก่อน เมื่อปรับตัวได้ดีขึ้น จึงให้เข้ากลุ่มใหญ่ โดยมีพยาบาลอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจ ขณะเข้ากลุ่มควรได้รับการเกื้อหนุนจากกลุ่มอย่างเหมาะสมเป็นทั้งผู้นำ และผู้ตามเพื่อพัฒนาวุฒิภาวะของอีโก้ ทักษะทางสังคมที่อยู่ในโลกของความเป็นจริง สร้างความไว้วางใจ และสัมพันธภาพกับบุคคลอื่นได้อย่างเหมาะสม มีอารมณ์มั่นคงมากขึ้น เพื่อลดโอกาสการฝันกลางวัน (Day dream) และดึงผู้ป่วยออกจากอาการประสาทหลอน และหลงผิด
      - ดูแลให้ได้รับยารักษาอาการทางจิตตามแผนการรักษา สังเกตผลของยาว่าผู้ป่วยมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นเหมาะสมมากขึ้น มีอาการประสาทหลอนลดลง และอาการข้างเคียงของยามีอาการ Extrapyramidal symptoms หรือไม่ เช่น ปากแห้ง ตาพร่ามัว ง่วงนอน หน้ามืดเมื่อเปลี่ยนท่า ไวต่อแสง อาการเคลื่อนไหผิดปกติ ควบคุมไม่ได้
  - - - S : ผู้ป่วยมีความโดดเด่นทางด้านการเรียนในระดับอัจฉริยะ มีความคิดว่านักคณิตศาสตร์มีความสำคัญต่ออเมริกา
      - O : ผู้ป่วยพูดตะกุกตะกักในบางครั้ง
      - O : ผู้ป่วยหมกมุ่นอยู่กับคณิตศาสตร์และสมการ
      - O : ผู้ป่วยไม่สนใจในการดูแลตัวเอง
      - O : ผู้ป่วยไม่มีสมาธิขณะสอนหนังสือ
      - O : ผู้ป่วยเชื่อในสิ่งที่ไม่เป็นจริง
    - - 1.ผู้ป่วยไม่บกพร่องในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน
      - 2.ผู้ป่วยรับรู้เกี่ยวกับโรคที่เป็น
    - - ผู้ป่วยเเยกความคิดเเบบมีเหตุผลได้
      - ผู้ป่วยไม่พูดตะกุกตะกัก
      - ผู้ป่วยมีสมาธิมากขึ้น
      - ผู้ป่วยอยู่กับความเป็นจริง
    - - กระตุ้นเเละดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยในการรับประทานอาหารและน้ำอย่างเพียงพอและให้ผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวัน เช่น อาบน้ำแปรงฟัน
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเองและคอยช่วยเหลือในสิ่งที่ผู้ป่วยไม่สามารถทำได้
      - บันทึกการรับประทานอาหารและชั่งน้ำหนักทุกสัปดาห์เพื่อประเมินภาวะโภชนาการ
      - ส่งเสริมผู้ป่วยให้มีสมาธิ โดยการลดสิ่งรบกวนรอบข้างเเละส่งเสริมกิจกรรมพัฒนากระบวนการคิด เช่น เกมต่อจิ๊กซอว์ เป็นต้น
      - ส่งเสริมศักยภาพการดูแลตนเอง ของผู้ป่วยการร่วมมือในการรักษา และพัฒนาการมีส่วนร่วมของครอบครัว
      - ให้ความรู้กับผู้ป่วยและครอบครัว ถึงพยาธิ สภาพของโรค แผนการรักษาพยาบาล และการดูแลช่วยเหลือผู้ป่วย
      - ส่งเสริมให้ผู้ป่วยอธิบายวิธีเเก้ปัญหาด้วยตัวเอง เเละพยาบาลคอยเเนะนำ ให้กำลังใจเพื่อสร้างความมั่นใจ ลดการพูดตะกุกตะกัก
- - - - chlorpromazine 30 mg IM q6 hrs
        
        ง่วงซึม
        
        ปากแห้ง
        
        ปวดศีรษะ
        
        ตาสู้แสงไม่ได้
        
        อาจมีอาการข้างเคียงทางระบบประสาท
      - Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        ง่วงซึม
        
        นอนไม่หลับ
        
        ปวดศีรษะ
        
        มองเห็นภาพซ้อน
        
        เดินเซ
        
        หายใจลำบาก
    - - เป็นการใช้กระแสไฟฟ้าไปกระตุ้นให้สารสื่อนำประสาทภายในสมองที่หลั่งผิดปกติ
      - ECT 1 course (5 times per week/ 10 weeks)
      - ผลข้างเคียง
        
        ปวดศีรษะ
        
        ปวดเมื่อยเนื้อตัว
        
        สับสน
        
        สูญเสียความจำชั่วคราว
  - - - ให้ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจเรื่อง โรคจิตเภท การจัดการความเครียด
      - พื่อให้ครอบครัวปรับทัศนคติและความคาดหวัง การสื่อสารและบทบาทในการดูแลผู้ป่วย
    - - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะเฉียบพลัน
      - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะเรื้อรัง
      - สำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทระยะเรื้อรังที่มีอาการหูแว่ว
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยโรคจิตเภทเพิ่มความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ
    - - ทักษะการดูแลตนเอง
      - ทักษะการอยู่ร่วมกันภายในบ้าน
      - ทักษะทางสังคม
      - ทักษะการทำงาน
      - ทักษะการพักผ่อน
      - ทักษะการใช้ชีวิตในชุมชน
    - - การสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด (therapeautic relationship)
      - การทำจิตบำบัดแบบประคับประคอง (Supportive psychotherapy)
    - - การทำจิตบำบัดประคับประคอง
      - การทำกลุ่มสุขภาพจิตศึกษา
      - ให้กำลังใจ
    - - ชื่นชมผู้ป่วยหรือให้รางวัล เมื่อผู้ป่วยทำพฤติกรรมที่เหมาะสม
      - เบี่ยงเบนความสนใจของผู้ป่วย เมื่อมีพฤติกรรมก้าวร้าว
    - - การเล่นเกม/เกมคอมพิวเตอร์/เกมกระดาน เช่น หมากรุก
      - ศิลปะบำบัด
      - ดนตรีบำบัด
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยโรคจิตเภทรับรู้การสื่อสารเชิงบำบัด เป็นการพัฒนาความสามารถในการปรับตัว
      - เน้นการสื่อสาร การใช้สัมพันธภาพ และการจัดสิ่งแวดล้อม เพื่อลดความเครียด
- - - - มีความหมกมุ่นอยู่กับอาการหลงผิด
      - หูแว่ว
      - มีอาการหวาดระแวง
      - ไม่ไว้วางใจผู้อื่น
      - หลงผิดคิดว่าตนเองถูกปองร้าย หรือคิดว่ามีคนขู่จะทำร้าย
      - การแยกตัวหรือมีพฤติกรรมก้าวร้าว
      - ทำร้ายตนเองและผู้อื่น