Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แผนการสอนประจำหน่วยที่7 นโยบายกฎหมาย แผนผู้สูงอายุแห่งชาติและจริยธรรมใน…

- - - - 1) องค์การสหประชาชาติได้จัดประชุมสมัชชาผู้สูง ณ กรุงเวียนนาประเทศออสเตเรีย
        
        จัดตั้งคณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ ขึ้นเป็นครั้งแรก
        
        จัดทำแผนผู้สูงอายุฉบับที่ 1พ.ศ.2525-2544
        
        คระรัฐมนตรีมีมติให้ วันที่ 13 เมษายน ของทุกปีเป็นวัน ผู้สุงอายุแห่งชาติ
        2) แผนผู้สูงอายุฉบับที่ 1พ.ศ.2525-2544 ดำเนินงานใน 5 ด้าน 1.ด้านสุขภาพอนามัย 2.ด้านความมั่นคงรายได้การทำงาน 3.ด้านการศึกษาและวัตนธรรม 4.ด้านสวัสดิการสังคม 5.ด้านวิจัยและพัฒนาการ
    - - 2 มาตรา ดังนี้
        มาตราที่ 54 บัญญัติว่า “บุคคล ซึ่งมีอายุเกิน 60 ปีบริบูรณ์ และไม่มีรายได้ เพียงพอแก่การยังชีพมีสิทธิได้รับความช่วยเหลือจากรัฐ ทั้งนี้ตามที่กฎหมายบัญญัติ”
        มาตราที่ 80 วรรค 2 “รัฐต้องสงเคราะห์คนชรา ผู้ยากไร้ ผู้พิการ หรือทุพพลภาพ และผู้ด้อยโอกาสให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีและพึ่งตนเองได้”
    - - มีการรับรอง ปฎิญญามาเก๊า โดยคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจและสังคมภูมิภาคเอเชีย และแปซิฟิค-องค์การสหประชาชาติ และจัดทำแผนปฏิบัติการเรื่องผู้สูงอายุในภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิค
    - - เป็นปีสากลว่าด้วยผู้สูงอายุ ประเทศ ไทยจึงได้ออกระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยการส่งเสริมและประสานงาน ผู้สูงอายุแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ทำให้เกิด “คณะกรรมการส่งเสริมและ ประสานงานผู้สูงอายุแห่งชาติ” เรียกโดยย่อว่า “กสผ.” ภายใต้สำนักนายกรัฐมนตรีและ
    - - ได้มีการจัดทำแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2545 – 2564) ซึ่งเป็นแผนที่ทุก กระทรวง ทบวง กรม ถือปฏิบัติ ในขณะนี้
    - - ได้มีการจัดทำและประกาศใช้ พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546
    - - มาตราที่ 53 บัญญัติว่า “บุคคล ซึ่งมีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ และไม่มีรายได้เพียงพอ แก่การยังชีพ มีสิทธิได้รับสวัสดิการ
        มาตราที่ 80 วรรค 2 “รัฐต้อง คุ้มครองและพัฒนาเด็กและเยาวชน
- - - - ข้อที่ 1 ดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่าและศักดิ์ศรี พ้นจากการถูกทอดทิ้ง
      - ข้อที่ 2 ผู้สูงอายุควรอยู่กับครอบครัวโดยได้รับความเคารพรัก ความเข้าใจ ความเอื้ออาทร การดูแลเอาใจใส่
      - ข้อที่ 3 ผู้สูงอายุควรได้รับโอกาสในการศึกษาเรียนรู้ และพัฒนาศักยภาพของตนเองอย่างต่อเนื่อง
      - ข้อที่ 4 ผู้สูงอายุควรได้ถ่ายทอดความรู้ประสบการณ์ให้สังคม เหมาะสมกับวัยและตามความสมัครใจ
      - ข้อที่ 5 ผู้สูงอายุควรได้เรียนรู้ในการดูแลสุขภาพอนามัยของตนเอง
      - ข้อที่ 6 ผู้สูงอายุส่วนใหญ่พึ่งพาตนเองได้ สามารถช่วยเหลือครอบครัวและชุมชนมีส่วนร่วมในสังคม
      - ข้อที่ 7 รัฐมีส่วนร่วมขององค์กรภาคเอกชน ประชาชน สถาบันสังคมต้องกำหนดนโยบาย
      - ข้อที่ 8 ผู้สูงอายุ เพื่อเป็นหลักประกันและการบังคับใช้ในการพิทักษ์สิทธิ คุ้มครองสวัสดิภาพ และจัดสวัสดิการแก่ ผู้สูงอายุ
      - ข้อที่ 9 สถาบันสังคมต้องรณรงค์ปลูกฝังค่านิยม ให้สังคมตระหนักถึงคุณค่าของผู้สูงอายุตามวัฒนธรรม
  - - - รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 มาตรา 54 ได้บัญญัติเกี่ยวกับสิทธิผู้สูงอายุ ให้มีสิทธิได้รับความช่วยเหลือจากรัฐ เพื่อให้เป็นไปตามที่กฎหมายบัญญัติ และเพื่อให้ได้กฎหมายที่ครอบคลุมทุกด้านสำหรับผู้สูงอายุ
    - - กำหนดให้บุคคลซึ่งมีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์ขึ้นไปและมีสัญชาติไทยถือเป็น ผู้สูงอายุ (มาตรา 3) จะเห็นได้ว่า ผู้สูงอายุตามความหมายา “บุคคลซึ่งมีอายุเกินหกสิบปีบริบูรณ์และไม่มีรายได้เพียงพอแก่การยังชีพ มีสิทธิได้รับความช่วยเหลือ จากรัฐ ทั้งนี้ ตามที่กฎหมายบัญญัติ”
        มาตรา 80 รัฐต้องสงเคราะห์คนชรา ในพระราชบัญญัติฉบับนี้เลือกใช้คำ ว่า “ผู้สูงอายุ” โดยไม่ใช้คำว่า “คนชรา” เ
  - - - ประกอบด้วยการดำเนินงานใน 5 ด้าน ได้แก่
        
        1) ด้านสุขภาพอนามัย
        2) ด้านความมั่นคงทางรายได้และการทำงาน
        3) ด้านการศึกษาและวัฒนธรรม 4) ด้านสวัสดิการสังคม 5) ด้านวิจัยและพัฒนา
    - - มองว่าผู้สูงอายุ เป็นบุคคลที่ได้ทำคุณประโยชน์ต่อสังคมและสมควรได้รับการตอบแทน
  - - - 1) ประชากรผู้สูงอายุที่มีสถานภาพดี สุขภาพ ดีทั้งกายและจิต ครอบครัวอบอุ่นมีสังคมที่ดี มีหลักประกันที่มั่นคง ได้รับสวัสดิการและการบริการที่ เหมาะสม
        
        4) ระบบสวัสดิการและการบริการจะต้องสามารถรองรับผู้สูงอายุให้สามารถดำรงอยู่กับ
        
        5) รัฐจะต้องส่งเสริมและสนับสนุนให้เอกชนเข้ามามีส่วนร่วมในระบบบริการ
        
        3) ครอบครัวและชุมชนเป็นสถาบันหลัก
        
        2) ผู้สูงอายุที่ทุกข์ยากและต้องการการเกื้อกูล
    - - ยุทธศาสตร์ที่ถูกกำหนดขึ้นมีลักษณะบูรณาการและครอบคลุมในทุกมิติ มุ่งหวังให้ ประชากรทุกคนเตรียมการเข้าสู่การเป็นผู้สูงอายุที่มีคุณภาพ ดำารงชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี พึ่งตนเองได้
      - ยุทธศาสตร์ที่ 1 ยุทธศาสตร์ด้านการเตรียมความพร้อมของประชากรเพื่อวัยสูงอายุที่มีคุณภาพ
      - ยุทธศาสตร์ที่ 2 ยุทธศาสตร์ด้านการส่งเสริมผู้สูงอายุ
      - ยุทธศาสตร์ที่ 3 ยุทธศาสตร์ด้านระบบคุ้มครองทางสังคมสำหรับผู้สูงอายุ
      - ยุทธศาสตร์ที่ 4 ยุทธศาสตร์ด้านการบริหารจัดการเพื่อการพัฒนางานด้านผู้สูงอายุระดับชาติ และการ พัฒนาบุคลากรด้านผู้สูงอายุ โดยมีมาตรการดำเนินการ
      - ยุทธศาสตร์ที่ 5 ยุทธศาสตร์ด้านการประมวล และพัฒนาองค์ความรู้ด้านผู้สูงอายุ และการติดตาม ประเมินผล การด ำเนินการตามแผนผู้สูงอายุแห่งชาติ โดยมีมาตรการดำเนินการ
  - - - ผู้สูงอายุไม่ใช่ผู้ด้อยโอกาสหรือเป็นภาระต่อสังคม แต่สามารถมีส่วนร่วม เป็นพลัง พัฒนาสังคม จึงควรได้รับการส่งเสริมและเกื้อกูลจากครอบครัว ชุมชน และรัฐให้ดำรงชีวิตอยู่อย่างมี คุณค่า มีศักดิ์ศรี
    - - ประชากรผู้สูงอายุที่มีสถานภาพดี (สุขภาพ ดีทั้งกาย และจิต ครอบครัวอบอุ่นมีสังคมที่ดี มีหลักประกันที่มั่นคง ได้รับสวัสดิการและการบริการที่เหมาะสมอยู่ อย่างมีคุณค่า มีศักดิ์ศรี พึ่งตนเองได้ มีส่วนร่วม มีโอกาสเข้าถึงข้อมูลและข่าวสารอย่างต่อเนื่อง)
    - - ยุทธศาสตร์ที่ถูกกำหนดขึ้นมีลักษณะบูรณาการและครอบคลุมในทุกมิติ ประกอบด้วย 5 ยุทธศาสตร์ 18 มาตรการหลัก 44 มาตรการย่อย 56 ดัชนีชี้วัด และดัชนีรวมของแผน
        
        ยุทธศาสตร์ที่ 1 การเตรียมความพร้อมของประชากรเพื่อวัยสูงอายุที่มีคุณภาพ
        
        ยุทธศาสตร์ที่ 2 การส่งเสริมและการพัฒนาผู้สูงอายุ
        
        ยุทธศาสตร์ที่ 3 ระบบคุ้มครองทางสังคมสำหรับผู้สูงอายุ
        
        ยุทธศาสตร์ที่ 4 การบริหารจัดการเพื่อการเพิ่มการพัฒนางานด้านผู้สูงอายุอย่างบูรณาการระดับชาติและ การพัฒนาบุคลากรด้านผู้สูงอายุ
        
        ยุทธศาสตร์ที่ 5 การประมวล พัฒนา และเผยแพร่องค์ความรู้ด้านผู้สูงอายุและการติดตามระเมินผล
- - - - ฉบับแรก เกิดคำว่า "ข้าราชการพลเรือน" ขึ้นเป็นครั้งแรก หมายถึง ผู้ทำงานรับใช้พระเจ้าแผ่นดิน ผู้ที่ทำงานสนองเบื้องพระบาทฯ มีหน้าที่ดูแลทุกข์บำรุงสุขของประชาชน ข้าราชการ ผู้เข้ารับราชการจะมี สิทธิประโยชน์ ได้แก่ ค่ารักษาพยาบาล การศึกษาบุตร ค่าเช่าบ้าน บำเหน็จ ชำ นาญ การลา เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ฯลฯ ส่วนลูกจ้างประจำเป็นกลุ่มบุคคลที่ทำงาน คล้าย กับข้าราชการ แตกต่างกัน เพียงหน้าที่ที่รับผิดชอบ
    - - กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ คือ กองทุนที่นายจ้างและลูกจ้างร่วมกันจัดตั้งขึ้น เงินของกองทุนมาจาก เงินที่ลูกจ้างจ่ายส่วนหนึ่งเรียกว่า "เงินสะสม" และนายจ้างจ่ายส่วนหนึ่งเรียกว่า "เงินสมทบ" นั่นคือ นอกจากลูกจ้างจะออมแล้ว นายจ้างยังช่วยลูกจ้างออมอีกแรงหนึ่งด้วย
    - - เพื่อสร้างหลักประกันและความมั่นคงในการดeรงชีวิตให้แก่ลูกจ้างที่จ่ายเงินสมทบ เข้ากองทุน ในที่นี้เรียกว่า "ผู้ประกันตน"
- - - - 1) พินัยกรรมแบบเขียนเองทั้งฉบับ
        2) พินัยกรรมแบบธรรมดาต้องทำเป็นหนังสือ มีการลงลายมือผู้ทำพินัยกรรมพยาน 2 คน
        3) พินัยกรรมแบบเอกสารฝ่ายเมือง ผู้ทำพินัยกรรมต้องไปทำที่อำเภอแจ้งความประสงค์ว่าตน ต้องการทำพินัยกรรม
        4) พินัยกรรมแบบเอกสารลับ ผู้ทำพินัยกรรมต้องลงลายมือชื่อในพินัยกรรมบรรจุไว้ในซองและคาบรอยผนึกบนซอง
        5) พินัยกรรมแบบวาจา มักทำเมื่อไม่สามารถทำพินัยกรรมแบบอื่นได้ มีพยาน 2 คน และ พยานแจ้งความประสงค์ของผู้ทำพินัยกรรมต่อนายอำเภอ
    - - ประเมินความพร้อมในการ รับรู้ความพร้อมที่จะตาย ผู้สูงอายุอาจพร้อมหรือไม่พร้อมที่จะเข้าสู่ระยะสุดท้ายของชีวิต หากยังไม่พร้อมต้องมีเทคนิคในการ สนทนาอย่างรอบคอบในการบอกข้อมูลแก่ผู้ป่วยสูงอายุ ได้รับการดูแลรักษาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดทรมานอย่างเต็มที่ ได้ประกอบ พิธีทางศาสนาตามความเชื่อของตน
    - - Active Euthanasia คือ การที่แพทย์ฉีดยา ให้ยา หรือกระทำโดยวิธีการอื่นๆ ที่ทำให้ผู้ปุวย ตายโดยตรง มีในเนเธอร์แลนด์ประเทศเดียว Passive Euthanasia คือ การที่แพทย์ปล่อยให้ผู้ปุวยที่สิ้นหวังตายโดยไม่ให้การรักษา