Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ธรรมชาติของภาษาและ พลังของภาษา - Coggle Diagram
ธรรมชาติของภาษาและ
พลังของภาษา
ความหมาย
ภาษา หมายถึง เสียงที่เป็นคำพูดหรือถ้อยคำสำนวนที่ ใช้พูดกันรวมทั้งกิริยาอาการที่แสดงออกมาแล้วสามารถทำความเข้าใจกันได้ถูกต้องตรงกัน
๑. ภาษาที่เป็นถ้อยคำ หรือ วัจนภาษา หมายถึงภาษาที่ ใช้เสียงพูด หรือตัวอักษรที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นมาโดยตกลง กันให้ใช้เรียกแทนสิ่งของ ความคิด
๒. ภาษาที่ไม่เป็นถ้อยคำ หรือ อวัจนภาษา หมายถึง ภาษาที่เกิดจากกิริยาอาการต่างๆ ที่แสดงออกมาทางร่างกาย หรือสัญลักษณ์ที่มองเห็นแล้วผู้อื่นเกิดความเข้าใจความหมาย
ธรรมชาติของภาษามีดังนี้
๑. ภาษาใช้เสียงสื่อความหมาย มนุษย์แต่ละชาติมีการกำหนดเสียงที่ใช้สื่อสารกันเพื่อ สื่อความหมาย ภาษาจึงเป็น สิ่งที่สังคมร่วมกันกำหนดขึ้นที่จะให้เสียงใดมีความหมาย อย่างใด
๒. หน่วยในภาษาประกอบกันเป็นหน่วยที่ใหญ่ขึ้นได้ ภาษาประกอบด้วยหน่วยต่างๆ เรียงจากหน่วยที่เล็กไปเป็น หน่วยที่ใหญ่ได้ดังนี้
๒.๑ เสียง เป็นหน่วยที่เล็กที่สุดในภาษา แบ่งเป็น เสียงพยัญชนะ เสียงสระ เสียง วรรณยุกต์
๒.๒ พยางค์ เกิดจากการนำหน่วยเสียงในภาษามา ประกอบกัน อาจมีความหมาย หรือไม่มีความหมายก็ได้
๒.๓ คำ เกิดจากพยางค์ที่ได้กำหนดความหมาย เมื่อ กำหนดความหมายให้พยางค์นั้นก็จะกลายเป็นคำใช้สื่อสาร ได้
๒.๔ กลุ่มคำหรือวลี เกิดจากการนำคำมาประกอบกัน ตามหลักการใช้ถ้อยคำของแต่ละภาษา
๒.๕ ประโยค เกิดจากการนำคำมาเรียงลำดับกันตาม ระบบทางภาษาแต่ละภาษาแล้วได้ใจความสมบูรณ์
๓. ภาษามีการเปลี่ยนแปลง ภาษาที่ไม่มีการนำไปใช้ในชีวิตประจำวันเราเรียกว่า “ภาษา ตาย” ซึ่งจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงอีก เช่น ภาษาสันสกฤต ภาษา ละติน การศึกษาภาษาที่ตายแล้วเป็นการศึกษาเพื่อหาความรู้ใน ส่วนที่เกี่ยวข้อง สาเหตุที่ทำให้ภาษาเปลี่ยนแปลง
เช่น
๓.๑ ธรรมชาติของการออกเสียง การพูดในชีวิตประจำวัน
ทำให้เกิดลักษณะต่างๆ ได้
๓.๒ การเรียนภาษาของเด็ก เด็กที่เริ่มเลียนแบบเสียงพูดของ
ผู้ใหญ่มักออกเสียงไม่ตรงกับผู้ใหญ่
๓.๓ ความเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม สภาพวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป
ทั้งความเป็นอยู่ อาชีพ การคมนาคม การศึกษา ทำให้เกิดคำต่างๆ
พลังของ
ภาษา
๑. ภาษาช่วยธำรงสังคม ภาษาใช้กำหนดแนวทางปฏิบัติให้
สังคมธำรงอยู่ได้
๒. ภาษาแสดงความเป็นปัจเจกบุคคล การใช้สำนวนภาษา
ของแต่คนแสดงถึงลักษณะเฉพาะตน
๓. ภาษาช่วยให้มนุษย์พัฒนา ภาษาถ่ายทอดความรู้และ
พัฒนาความคิด ให้เกิดสิ่งใหม่ ๆ
๔. ภาษาช่วยกำหนดเหตุการณ์ที่จะให้มีขึ้นในอนาคต
๕. ภาษาช่วยจรรโลง เช่น บทเพลง นิทาน นิยายคำอวยพร