Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
สรุปองค์ความรู้หน่วยที่ 1-6 - Coggle Diagram
สรุปองค์ความรู้หน่วยที่ 1-6
หน่วยที่ 1 แนวคิด หลักการ และแนวปฏิบัติในการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียน
ผู้เรียนทุกคนสามารถพัฒนาตนเองได้ตามธรรมชาติและเต็มศักยภาพ
การวัด
ผลจากการวัดอาจเป็นตัวเลขหรือสัญลักษณ์
องค์ประกอบของการวัด
เครื่องมือ
(สำคัญที่สุด)
หากใช้เครื่องมือผิด = ข้อมูลผิด
ข้อมูลที่ได้
ปัญหา
การประเมิน
การตัดสินคุณค่าของสิ่งที่ได้ทำการวัด (ต้องมีเกณฑ์การประเมิน)
เกณฑ์มาตรฐาน
เกณฑ์ที่กำหนดเอง
องค์ประกอบของการประเมิน
เกณฑ์
(สำคัญที่สุด)
เพราะหากได้ข้อมูลเดียวกันแต่ใช้เกณฑ์ต่างกันจะทำให้การตัดสินใจแตกต่างกัน
การตัดสินใจ
ข้อมูล
การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
กิจกรรมการเรียนการสอน
การวัดและประเมินผล
จุดประสงค์การเรียนรู้
หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551
มาตรฐาน
ตัวชี้วัด
ไม่มีเครื่องมือใดที่สามารถวัดความรู้ที่อยู่ในตัวผู้เรียนได้ พฤติกรรมที่ผู้เรียนแสดงออกไม่สามารถจับต้องได้เป็นรูปธรรม จึงต้องมีการใช้เครื่องมือ เช่น ข้อสอบ แบบสังเกตพฤติกรรม เป็นต้น
วิธีลดการคาดเคลื่อนการวัดผลการศึกษา
วัดหลาย ๆ ครั้ง
ใช้เครื่องมือที่หลากหลาย
จุดมุ่งหมาย
ค้นหาและพัฒนาสมรรถภาพของผู้เรียน เพื่อพิจารณาว่านักเรียนไม่เข้าใจเรื่องใด จะได้สอนให้นักเรียนเกิดความรู้ความเข้าใจตามศักยภาพของผู้เรียน
หลักการในการวัดผลการศึกษา
ใช้วิธีการวัดที่เหมาะสม
ใช้เครื่องมือที่หลากหลาย
กำหนดจุดประสงค์ให้ชัดเจน
เลือกตัวแทนของสิ่งที่จะวัดให้เหมาะสม
ใช้ผลจากการวัดให้คุ้มค่า
ไม่ได้มุ่งตัดสินว่านักเรียนอ่อน/เก่ง ผ่าน/ไม่ผ่าน จุดประสงค์สำคัญคือ
ค้นหาและพัฒนาผู้เรียน
มีความยุติธรรม
ดำเนินการสอบที่มีคุณภาพ
การที่ผู้สอนจะทราบว่าผู้เรียนบรรลุตามจุดประสงค์หรือไม่ ต้องอาศัยการวัดและประเมินผลการเรียนรู้
หน่วยที่ 3 การประเมินตามสภาพจริง
การจัดการเรียนการสอนแบบเดิม
ยึดผู้สอนเป็นศูนย์กลาง
เน้นเนื้อหาเป็นหลัก
ใช้ข้อสอบเป็นเครื่องมือหลักของการวัดผล
การจัดการเรียนการสอนแบบใหม่
เน้นกระบวนการคิด
เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง
มุ่งให้ความสำคัญต่อ "กระบวนการเรียนรู้ของผู้เรียน"
ใช้เครื่องมือการวัดผลที่หลากหลาย
ยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง
กิจกรรมการเรียนการสอน
ผู้สอนควรเลือกนำมาใช้ให้เหมาะสมกับเนื้อหาและกลุ่มของผู้เรียน และพัฒนาให้ครบทั้ง 3 ด้าน คือ พุทธิพิสัย จิตพิสัย และทักษะพิสัย
การวัดและประเมินผล
เน้นการบูรณาการการเรียนรู้ทุกด้านเข้าด้วยกัน
ใช้วิธีการประเมินหลายชนิด
ใช้เกณฑ์ที่ยืดหยุ่นหลากหลาย
เครื่องมือที่ใช้ในการประเมิน
การสังเกต
การสัมภาษณ์
การสอบถาม
การทดสอบ
แฟ้มสะสมผลงาน
การประเมินผลที่หลากหลายและมีวิธีการที่เหมาะสมกับวิธีการเรียนรู้ เรียกรวมกันว่า "การประเมินตามสภาพจริง" ซึ่งเน้นการประเมินผู้เรียนโดยพิจารณาจากพัฒนาการของผู้เรียน ความประพฤติพฤติกรรมการเรียน และการเข้าร่วมกิจกรรม
หน่วยที่ 4 เครื่องมือที่ใช้ในการวัดผล
การสังเกต
ใช้วัด P , A
แบบไม่มีโครงสร้าง
แบบมีโครงสร้าง
มาตราส่วนประมาณค่า
ใช้วัด P , A
แบ่งออกเป็นหลายลักษณะ
แบบบรรยาย
แบบตัวเลข
แบบใช้สัญลักษณ์หรือภาพ
แบบใช้สัญลักษณ์หรือภาพ
วัดระดับความถี่ ความมาก-น้อย ของพฤติกรรมของผู้เรียน
ข้อดี
ได้ระดับของพฤติกรรมของผู้เรียนว่ามีมากน้อยเพียงใด
เปรียบเทียบกับเกณฑ์ที่กำหนดไว้ได้
นำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในการปรับปรุงผู้เรียน
ข้อเสีย
คำถามต้องชัดเจน
การสัมภาษณ์
ใช้วัด K , P , A
แบบมีโครงสร้าง
แบบสัมภาษณ์ที่สร้างขึ้นไว้แล้ว
ข้อดี
จัดหมวดหมวดหมู่ง่าย สะดวกต่อการวิเคราะห์
ข้อเสีย
ไม่ยืดหยุ่น
แบบไม่มีโครงสร้าง
ไม่จำเป็นต้องใช้คำถามเหมือนกันทุกคน
ตรวจสอบรายการ
ใช้วัด P , A
ใช่/ไม่ใช่ , มี/ไม่มี
นิยมใช้ในกรณีที่มีลำดับขั้นตอนการปฏิบัติงานและใช้ในการบันทึกผลที่ได้จากการปฏิบัติของผู้เรียน
ข้อดี
ง่ายต่อการใช้
ใช้ร่วมกับการสังเกตได้
ข้อเสีย
คุณลักษณะของผู้เรียนที่จะวัดต้องชัดเจน มิเช่นนั้นจะทำให้การสื่อความหมายไม่ตรงกัน
ผู้วัดจะต้องมีโอกาสคลุกคลีกับผู้เรียนมากพอสมควร
การวัดผลภาคปฏิบัติ
ใช้วัด K , P
สอดคล้องกับการประเมินตามสภาพจริง
แบบสอบถาม
ใช้วัด K , P , A
นิยมใช้กันมาก
แบบปลายปิด
มีตัวเลือกคำตอบให้
แบบปลายเปิด
ผู้ตอบเขียนคำตอบได้อย่างอิสระ
แบบวัดเชิงสถานการณ์
ใช้วัด K , P , A
การจำลองสถานการณ์ขึ้นแล้วให้บุคคลแสดงความรู้สึกหรือแสดงความคิดเห็น
ข้อดี
สามารถวัดพฤติกรรมของผู้เรียนในระดับสูงได้
ข้อสีย
ต้องมีความรู้ความสามารถในการสร้างและนำไปผนวกกับเงื่อนไขตามเนื้อหา
เครื่องมือหรือเทคนิคที่ใช้ในการวัดพฤติกรรมทางการศึกษามีหลายชนิด มีลักษณะการใช้ที่แตกต่างกันตามโอกาสหรือสถานการณ์ การมีเครื่องมือหรือเทคนิคหลายชนิดช่วยให้การวัดครอบคลุมพฤติกรรมการศึกษา
ครูผู้สอนต้องมีความรู้ความเข้าใจและเลือกใช้เครื่องมือให้ถูกต้อง
หน่วยที่ 6 แนวทางการวัดและประเมินสำหรับนักเรียนที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษทางการศึกษา
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ 2542 กำหนดแนวทางการจัดการศึกษาเกี่ยวกับคนพิการไว้ว่า การจัดการศึกษาต้องจัดให้บุคคลมีสิทธิและโอกาสเสมอภาคกันในการรับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ไม่น้อยกว่า 12 ปี ที่รัฐจะต้องจัดให้อย่างทั่วถึงและมีคุณภาพโดยไม่เก็บค่าใช้จ่าย
จุดมุ่งหมายการวัดและประเมินผล
เพื่อประเมินพัฒนาการและผลการเรียนรู้
ใช้ระหว่างการจัดการเรียนการสอนเป็นระยะ ๆ
เพื่อตัดสินผลการเรียน
ใช้เกณฑ์ต่ำกว่าเด็กทั่วไป
เพื่อประเมินความรู้ความสามารถพื้นฐาน
แผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล (IEP)
ประเมินความรู้ ทักษะ และความพร้อมพื้นฐาน
วางแผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล (IEP)
จุดเด่น
ทราบความสามารถหรือศักยภาพของผู้เรียนในปัจจุบัน
จุดด้อย
ทราบสิ่งที่ผู้เรียนไม่สามารถทำได้
ต้องดำเนินการด้วยวิธีที่หลากหลาย เหมาะสมกับสภาพปัญหาความต้องการจำเป็นพิเศษทางการศึกษาและศักยภาพของผู้เรียน
ใช้แผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล (IEP) เป็นเครื่องมือในการเชื่อมโยงกับมาตรฐานและตัวชี้วัดตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551
วัด/ประเมิน
IEP
วัด/ประเมิน
เกณฑ์
IEP
หน่วยที่ 5 เครื่องมือที่ใช้ในการวัดผลในศตวรรษที่ 21
แนวคิดหลัก
เน้นองค์ความรู้ ทักษะ ความเชี่ยวชาญและสมรรถนะที่เกิดกับตัวผู้เรียน
กรอบแนวคิด
การนำทักษะไปใช้กับนักเรียนทุกคนจำเป็นต้องพัฒนาให้มีความรู้ ความเข้าใจเนื้อหา จะสามารถคิดอย่างมีวิจารณญานและสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงต้องอาศัยการบูรณาการภายใต้บริบทการสอนความรู้วิชาหลัก ผู้เรียนต้องเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นเพื่อให้ประสบความสำเร็จในโลก
แนวทางการวัดและประเมินทักษะ
เพื่อพัฒนาผู้เรียน
ประเมินระหว่างการจัดการเรียนรู้
การให้ข้อมูลย้อนกลับแก่ผู้เรียน
เพื่อตัดสินผลการเรียน
ผ่าน/ไม่ผ่าน
ให้โอกาสผู้เรียนแสดงความรู้ความสามารถด้วยวิธีที่หลากหลาย
ใช้การอิงเกณฑ์ดีกว่าอิงกลุ่ม
เป็นการประเมินแบบสมดุลเชิงคุณภาพ
จุดเน้น
สร้างและพัฒนาแฟ้มสะสมงาน
ใช้เทคโนโลยีเพื่อยกระดับการวัดและประเมินผล
นำผลสะท้อนของผู้เรียนมาปรับปรุงแก้ไขงาน
ประเมินผลเชิงคุณภาพ
วิธีการวัดและประเมินทักษะ
การปฏิบัติ
ตามสภาพจริง
การสื่อสารส่วนบุคคล
แฟ้มสะสมงาน
ต้องเป็นการประเมินผลเชิงคุณภาพ เน้นการปฏิบัติจริง บูรณาการวิธีการประเมิน ใช้เครื่องมือวัดที่หลากหลาย พัฒนาระบบแฟ้มสะสมงานของผู้เรียน นำเทคโนโลยีมาใช้ในการวัดและประเมินผล และนำผลสะท้อนจากการปฏิบัติของผู้เรียนมมาปรับปรุงแก้ไขงาน
หน่วยที่ 2 พฤติกรรมทางการศึกษา
ทั่วโลกใช้
พฤติกรรมด้านจิตพิสัย (จิตใจ)
เห็นคุณค่า (ยอมรับ/อยากนำไปใช้)
จัดระบบค่านิยม (เก็บรวบรวมข้อมูล)
ตอบสนอง
สร้างลักษณะนิสัยจากค่านิยม
รับรู้
พฤติกรรมด้านทักษะพิสัย (ร่างกาย)
ตอบสนองตามแนวชี้แนะ
รับรู้
เตรียมความพร้อม
ริเริ่ม
(ขั้นสูงสุด)
ปฏิบัติได้ด้วยตอนเอง
ตอบสนองที่ซับซ้อน
ดัดแปลง
พฤติกรรมด้านพุทธิพิสัย (สมอง)
นำไปใช้ (นำไปเขียน)
ขั้นพื้นฐาน
วิเคราะห์ (แยกแยะ)
ขั้นสูง
เข้าใจ (อธิบาย)
ขั้นพื้นฐาน
สังเคราะห์ (แนวคิด)
ขั้นสูง
รู้ (ส่วนประกอบ)
ขั้นพื้นฐาน
ประเมินค่า (ตัดสินใจ)
ขั้นสูงสุด
ประเทศไทยใช้
หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551
พฤติกรรมการเรียนรู้
P
ด้านทักษะและการปฏิบัติ (Practice)
A
ด้านเจตคติหรือคุณลักษณะอันพึงประสงค์ (Attitude)
K
ด้านความรู้ (Knowledge)
มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด 8 กลุ่มสาระ
คุณลักษณะอันพึงประสงค์
กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน
สมรรถนะ
วิสัยทัศน์
จุดหมาย
ความสำคัญของการกำหนดมาตรฐานการเรียนรู้
เป็นแนวทางในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้และพัฒนาผู้เรียนให้ครบทุกด้าน
เป็นแนวทางในการวัดและประเมินผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ทุกด้าน