Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Acute Gastroenteritis (กระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบเฉียบพลัน), image -…

- - - - S : แม่บอกว่า “ลูกมีไข้ ไม่ลดลงเลย”
        O : ข้อมูลจากการสังเกต - มีอาการซึม - ปากแห้ง
        
        สัญญาณชีพ
        
        T= 38.5
        P = 119 ครั้ง/นาที
        
        R = 40 ครั้ง/นาที
        
        O2 96 %
        
        BP 82/40
        ผลการตรวจทางห้องปฎิบัติการ
        
        BUN 2.0 ต่ำ
        -Creatinine 3.09 สูง
        -Na 134 ต่ำ
        -Cl 120 สูง
        -CO2 14 ต่ำ
        -Urine Sp.Gr 1.036สูง
      - Analysis : การที่เชื้อเข้าสู่กระเพาะอาหารส่วนใหญ่เชื้อจะถูกทำลายเกือบหมด แต่ในกรณีที่เกิดภาวะความเป็นกลางในกระเพาะอาหารหรือมีกรดในกระเพาะอาหารน้อยทำให้เชื้อแบ่งตัวไปยังลำไส้เล็กและสร้าง enterotoxin ขึ้น ซึ่งท๊อกซินนี้จะจับกับเซลล์บุผนังลำไส้เล็กทันที โดยไม่ทำอันตรายต่อเซลล์บุผนังลำไส้เล็ก ต่อมาจะหลั่ง isotonic fluid ออกมาจำนวนมาก จึงทำให้ลำไส้เล็กและลำไส้ใหญ่ดูดกลับไม่หมด หรือดูดซึมไม่ทันจึงทำให้เกิดอาการถ่ายอุจจาระเป็นน้ำ ร่างกายอ่อนเพลีย น้ำหนักลด มีไข้ริมฝีปากแห้ง กระหายน้ำ เป็นต้น ทำให้เกิดการเสียสมดุลของสารน้ำและอิเล็คโตรลัยท์
      - วัตถุประสงค์ : ลดการติดเชื้อในทางเดินอาหาร
      - เกณฑ์การประเมิน : - อุณหภูมิร่างกายปกติ -ผลการตรวจ CBC ปกติ - ไม่มีอาการซึม- รับประทานนมได้ตามปกติ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินภาวะที่มีไข้ ได้แก่ การสังเกตอุณหภูมิของร่างกาย การวัดชีพรและการหายใจ สังเกตลักษณะและสีของผิวหนัง อาการไม่สบายต่างๆ
        
        ดูแลให้ได้รับยาลดไข้ Paracetamol 0.6 ml PRN q 4 hr
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา ตามแผนการรักษา Cefotaxime 250 mg v drip in q 8 hr
        
        ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับการพักผ่อนมากที่สุด การจัดสิ่งแวดล้อม บรรยากาศให้เหมาะแก่การพักผ่อน ลดเสียงรบกวนต่างๆ
        
        จัดบรรยากาศแวดล้อมให้อยู่ในสภาพที่อากาศถ่ายเทได้สะดวก อาจจะมีการเปิดพัดลม
        
        เช็ดตัวให้ผู้ป่วยเมื่อมีไข้สูง
        
        ดูแลให้การพยาบาลแบบ aseptic tecnique ทำความสะอาดอุปกรณ์เครื่องใช้และสิ่งแวดล้อมรอบตัวผู้ป่วย เน้นล้างมือให้สะอาดก่อนและหลังให้การพยาบาลทุกครั้ง
  - - - S : แม่บอกว่า “เมื่อลูกดูดนมเสร็จ สักพักถ่ายออกมาหมดเลย”
        O: ดูดนมได้ดี ปากแห้ง ถ่ายเหลว
        On 5 % D/w/s 1000 cc v drip in 40 cc/hr ได้รับนม Lactose Free formular
      - Analysis : ลำไส้ส่วนที่ทำหน้าที่ดูดซึมสารอาหารทำลายเซลล์ที่เจริญเติบโตเต็มที่และทำหน้าที่ดูดซึมสารอาหารตรงส่วนยอดของวิลไล (Villi) แล้วมีเซลล์ที่เข้ามาแทนที่ซึ่งเป็นเซลล์ที่ยังไม่สมบูรณ์ (Immature) ทำให้ส่วนของวิลไลหคสั้นลงพื้นที่ผิวในการดูดซึมน้อยลงซึ่งนอกจากจะทำให้การดูดซึมบกพร่องแล้วยังหลั่งของเหลวเข้าสู่ลำไส้ด้วยและลดการผลิตเอ็นไซม์ไดแซคคาริเดส (Disaccharidase) ทำให้มีความผิดปกติในการดูดซึมสารอาหารเช่นคาร์โบไฮเดรตเกิดการสะสมแล็คโตสและน้ำตาลตัวอื่น ๆ ในโพรงลำไส้เป็นเหตุให้เกิดออสโมลาริตี้ในโพรงลำไส้สูงกว่าปกติ แต่ลำไส้ต้องการคงไว้ซึ่งไอโซโทนิคน้ำจึงถูกดูดซึมกลับเข้ามาในโพรงลำไส้เกิดการท้องร่วงแบบออสโมติค (Osmotic Diarrhea)
      - วัตถุประสงค์ : ไม่เกิดภาวะขาดสารอาหาร
      - เกณฑ์การประเมิน : - ถ่ายเหลวและอาเจียนลดลง
        -น้ำหนักไม่ลดลง น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างน้อยวันละ 10 กรัม
        -รับประทานนมได้ ไม่อาเจียน
        -ริมฝีปากไม่แห้ง และไม่มีอาการกระหายน้ำ
        -สัญญาณชีพปกติ
        -มีความรุนแรงของการขาดสารน้ำลดลง
      - ดูแลให้ได้รับประทานนมแม่ หรือนมผสมตามความต้องการของร่างกาย
        
        สังเกตและบันทึกการตอบสนองต่อการได้รับสารอาหาร เช่น อาเจียน ถ่ายอุจจาระเพิ่มขึ้น
        
        ชั่งน้ำหนักทุกวัน ด้วยเครื่องชั่งเดียวกัน และเวลาเดียวกัน
        
        ให้นมผสม Lactose free formular เสริมแก่ร่างกาย
  - - - S: แม่บอกว่า “วันนี้ถ่ายเหลว 10 ครั้ง อาเจียน 1 ครั้ง”
        O : - มีอาการซึม -ปากแห้ง -ถ่ายเหลว อุณหภูมิร่างกาย 38.5 On 5 % D/w/s 1000 cc v drip in 40 cc/hr ได้รับนม Lactose Free formular
      - Analysis : การที่มีการถ่ายเหลวจะทำให้มีน้ำและอาหารผ่านออกอย่างรวดเร็วทำให้ร่างกายดูดซึมไม่ทัน กลไกการดูดซึมที่สำคัญคือ โซเดียมโปตัสเซียมปั๊ม เมื่อเกิดความผิดปกติ จะทำให้ไม่สามารถนำน้ำและเกลือจากโพรงลำไส้เข้าสู่ระบบไหลเวียนได้ และมีสารคัดหลั่งจากลำไส้ผ่านออกไปด้วย ร่างกายจึงอ่อนเพลีย น้ำหนักลด มีอาการของการขาดน้ำ เช่น กระหายน้ำมาก มีไข้ อ่อนเพลีย ผิวหนังแห้ง เยื่อบุในปากแห้ง เป็นต้น เช่นเดียวกับภาวะที่มีการอาเจียน จะมีการสูญเสียน้ำและสารอาหารออกจากร่างกายเป็นจำนวนมาก ซึ่งความสำคัญของระบบทางเดินอาหารคือ ช่วยควบคุมสมดุลสารน้ำและอีเล็กโตรลัยต์ โดยมีการดูดกลับน้ำและสารละลายน้ำในส่วนของลำไส้เล็ก ในภาวะปกติน้ำและอิเล็กโตรลัยต์จำนวนเล็กน้อยสูญเสียไปในทางเดินอาหาร เมื่อเกิดอาการอาเจียนหรือท้องเดินจะสูญเสียน้ำและอิเล็กโตรลัยต์เป็นจำนวนมาก
      - วัตถุประสงค์ : ไม่เกิดภาวะเสียสมดุลของสารน้ำและอีเล็กโตรลัยต์ในร่างกาย
      - เกณฑ์การประเมิน :
        -ไม่มีอาการอาเจียน
        -ไม่มีถ่ายเหลว
        -ปากมีความชุมชื้น ไม่แห้ง
        -อุณหภูมิร่างกายปกติ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        บันทึกปริมาณน้ำที่ได้รับและที่ขับออกจากร่างกายอย่างถูกต้อง การกะปริมาณของอุจจาระควบคู่กับการบอกจำนวนครั้ง
        
        ประเมินภาวะสมดุลของสารน้ำและเกลือแร่เป็นระยะๆ แล้วแต่ความรุนแรงของอาการ ได้แก่ การสังเกตและการประเมินจำนวนครั้งของการถ่ายอุจจาระ ลักษณะอุจจาระ ปัสสาวะ ปริมาณ และสี ตรวจดูความยืดหยุ่นของผิวหนัง เยื่อบุริมฝีปากแห้ง การตรวจวัดสัญญาณชีพ
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำตามแผนการรักษา
        คือ 5 % D/w/s 1000 cc v drip in 40 cc/hr
        
        ชั่งน้ำหนักทุกวัน ด้วยเครื่องชั่งเดียวกัน และเวลาเดียวกัน
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบ อากาศถ่ายเทสะดวก ไม่เย็นเกินไปและไม่ร้อนเกินไป
        
        ดูแลให้เด็กได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ ไม่รบกวนเด็กโดยจำเป็น ให้การพยาบาลในคราวเดียวกัน เช่น วัดไข้ ให้อาหาร/นม