Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
โรคมาราสมัส (marasmus), maraslis, นายอดิเทพ ทองแสน รหัสนักศึกษา 621001103 …
โรคมาราสมัส (marasmus)
ความหมาย
Marasmus เป็นภาวะทุพโภชนาการชนิดหนึ่งที่ขาดแคลอรีที่พบได้บ่อยในทารกอายุต่ำกว่าหนึ่งปีในประเทศกำลังพัฒนา มันเกิดจากการบริโภคสารอาหารไม่เพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่งโปรตีนหรือไม่ สามารถย่อยสารอาหารได้อย่างเหมาะสม เงื่อนไขนี้อาจร้ายแรงมากราวกับว่าได้รับอนุญาตให้คงอยู่มันจะผ่านจดที่ไม่กลับคืนมาทำให้ไม่สามารถรักษาผู้ป่วยได้เพราะร่างกายของเขาหรือเธอไม่สามารถดูดสารอาหารได้เนื่องจากความเสียหายทางกายภาพที่เกิดจากการขาดสารอาหาร
คือมีน้ำหนักตามเกณฑ์ความยาว/ส่วนสูงต่ำกว่า -3 SD หรือต่ำกว่าร้อยละ 70ของค่ามัธยฐาน ผู้ป่วยจะมีลักษณะผอมแห่ง
สาเหตุและการติดต่อ
-
การติดต่อ
ส่วนมากจะไม่มีการติดต่อ แต่จะเกี่ยวกับการขาดอาหาร หรือการที่ทารกต่ำกว่า 1 ปี อย่านมเร็วเกินไป ทำให้ขาดทั้งพลังงานและโปรตีน ซึ่งบางครั้งจะขึ้นอยู่กับตัวมารดา ทำให้เด็กได้รับผลกระทบตามมาด้วย
อาการและอาการแสดง
การสูญเสียไขมันในร่างกายและเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้ออย่างเฉียบพลันทำให้ดัชนีมวลกาย (BMI) ต่ำผิดปกติ Marasmus คือการสูญเปล่าประเภทหนึ่ง ในเด็ก คือความล้มเหลวในการเจริญเติบโตหรือที่เรียกว่าการเจริญเติบโตที่แคระแกรน ในผู้ใหญ่และเด็กโตอาการหลักอาจคือการสูญเสียหรือการสูญเสียเนื้อเยื่อและไขมันในร่างกาย เด็กโตที่มีความสูญเปล่าอาจมีส่วนสูงตามวัย
เวียนศีรษะถาวร ขาดพลังงาน ผิวแห้ง ผมเปราะ การเจริญเติบโตช้า การติดเชื้อซ้ำ โรคอุจจาระร่วง โรคหัด การติดเชื้อทางเดินหายใจ หัวใจเต้นช้า ความดันเลือดต่ำแ ละภาวะอุณหภูมิต่ำ
การพยาบาล
- การซักประวัติทางด้านโภชนาการ ชนิดและปริมาณอาหารที่รับประทานักประวัติโรคประจํา ตัว โรคทางเมตาบอลิซึม การซักประวัติน้ําหนักตัวที่ ลดลงมากกว่าหรือเท่ากับร้อยละ10 ในช่วง 6 เดือน ที่ผ่านมา พร้อมทั้งบันทึกชนิตปริมาณของอาหาร อัตราการไหลพร้อมทั้งสังเกตอาการของภาวะการขาด
2.การตรวจร่างกาย โดยการวัดความหนา ของไขมันขันใต้ผิวหนังบริเวณต่าง ๆ แล้วนําไปคํานวณเป็นปริมาณของ ไขมันเทียบกับตารางมาตรฐานตามเพศและช่วงอายุ
- การติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
- การติดตามเพื่อคัดกรองความเสี่ยงต่อภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยวิกฤต
-
6.ดูแลเรื่องภาวะโภชนาการ และให้คําแนะนําในการเลือกรับประทานอาหารจําพวกโปรตีนเพื่อเพิ่มพลังงนให้แกร่างกาย
7.การบันทึกปริมาณสารน้ํา เข้าและออก อย่างน้อยเวรละ 1 ครั้ง การชั่งน้ำหนักผู้ป่วยอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง ในเวลาที่ใกล้เคียงกัน
-
- การติดตามประเมินภาวะโภชนาการ
การรักษา
การรักษาเบื้องต้นของ marasmus มักประกอบด้วยผงนมผงแห้งผสมกับน้ํา ต้ม ต่อมาส่วนผสมรวมถึงน้ํามันพืชเช่นงาเคซีนและน้ําตาล เคซีนเป็นโปรตีนจากนม น้ํามันเพิ่มปริมาณพลังงานและความหนาแน่นของส่วนผสม เมื่อเด็กเริ่มฟื้นตัวพวกเขาควรมีอาหารสมดุลมากขึ้นซึ่งตรงกับความต้องการ ทางโภชนาการของพวกเขา หากการคายน้ําเป็นปัญหาเนื่องจากท้องร่วงควรให้ความชุ่มชื้นเป็นลําดับแรก เด็กอาจไม่จําเป็นต้องของเหลวที่ส่งเข้าทางหลอดเลือดดํา การชุ่มชื้นในช่องปาก อาจเพียงพอ การติดเชื้อเป็นเรื่องปกติในหมู่เด็กที่มี marasmus ดังนั้นการรักษาด้วยยา ปฏิชีวนะหรือยาอื่น ๆ เป็นมาตรฐาน การรักษาโรคติดเชื้อและปัญหาด้านสุขภาพ อื่น ๆ สามารถช่วยให้โอกาสในการฟื้นตัวดีที่สุด
-
การป้องกัน
1 มีนโยบายระดับชาติในการส่งเสริมภาวะโภชนาการมีการกระจาย แหล่งอาหาร และการเฝ้าระวังภาวะโภชนาการเพื่อการรักษาทันทีที่พบกรณีปัญหา
2.ให้เด็กได้อาหารอย่างเพียงพอ และมีคุณภาพอาหารที่ดีที่สุด สําหรับทารกแรกเกิดจนถึง 6 เดือน คือ น้ํานมแม่ และควรได้อาหารเสริมที่มีคุณค่าทางโภชนาการหลังจากอายุ 3 เดือนแล้ว
3.รัฐต้องส่งเสริมให้มีการผลิตอาหาร ทั้งระดับท้องถิ่น และ อุตสาหกรรมภายในประเทศ มีการควบคุมอาหารที่ผลิตได้ ให้ถึงมือผู้ที่ยากจน พยายามจัดสถานที่เลี้ยงดูเด็กวัยก่อนเรียนในระดับ 1 หมู่บ้าน โดยให้รวมถึงการดูแลอาหารที่เด็กกินด้วย ถ้าเป็นเด็กอยู่ใน วัยเรียน ก็ส่งเสริมให้โรงเรียนดําเนินการโครงการอาหารกลางวันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ให้ถึงปากท้องเด็กนักเรียน ที่ยากจน
4.ให้ความรู้ด้านโภชนาการแก่ประชาชน ต้องถ่ายทอดความรู้ด้าน โภชนาการให้แก่ประชาชน เพื่อนําไปปฏิบัติได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หญิงตั้งครรภ์ที่กินอาหารอย่างถูกหลักโภชนาการ จะได้รับประโยชน์ทั้งแม่และลูก
5.สําหรับคนที่มีรายได้น้อยโดยการกินอาหารที่ให้โปรตีนจากพืช แทนโปรตีนจากเนื้อสัตว์ที่มีราคาแพง โปรตีนจากพืชเรียกว่า "โปรตีนเกษตร" มีลักษณะคล้ายเนื้อสัตว์และให้คุณค่าทาง โภชนาการ (โปรตีน) ไม่น้อยไปกว่าเนื้อสัตว์ ในราคาที่ไม่แพงนัก การน่าโปรตีนเกษตรมาประกอบอาหารให้เด็กเล็กกิน จะช่วยให้เด็ก ได้รับโปรตีน ซึ่งเป็นสารอาหารที่สําคัญในการเจริญเติบโตของเด็ก
6.การให้ภูมิคุ้มกันโรค เช่นวัณโรค โปลิโอ ไอกรด หัด อหิวาตกโรค และไข้ไทฟรอยด์เป็นต้น เพื่อให้เด็กไม่เป็นโรค
-
-
