Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิดและทฤษฎีทางการพยาบาล - Coggle Diagram

- - - - สาเหตุ
        
        จำนวนเตียงในโรงพยาบาลมีจำกัด
        
        การป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากการนอนโรงพยาบาลเป็นเวลานาน
        
        ลดต้นทุนค่าใช้จ่ายในการนอนโรงพยาบาล
        
        ส่งผลให้
        
        เกิดแนวคิดการดูแลต่อเนื่อง
  - - - การส่งต่อภายใน
        
        1.การขอคำปรึกษา(Concult)
        
        2.การส่งต่อ ขอย้ายภายในโรงพยาบาล ระหว่างแผนก
      - การส่งต่อภายนอก
        
        เป็นการส่งต่อผู้ป่วยไปยังหน่วยงานสุขภาพอื่นเพื่อการดูแลอย่างต่อเนื่อง
      - รูปแบบการส่งต่อ 2 แบบ
        
        1.ส่งต่อระหว่างสถานพยาบาล
        
        ข้อบ่งชี้การส่งต่อ
        
        1.เพื่อรักษาเฉพาะทาง
        
        2.ความไม่พร้อมของสถานพยาบาล เช่น ขาดเครื่องมือผ่าตัด เป็นต้น
        
        3.ผู้ป่วยขอร้อง
        
        2.จากสถานพยาบาลสู่ชุมชน
        
        ข้อบ่งชี้การส่งต่อ
        
        1.ผู้ป่วยต้องใช่อุปกรณ์การต่อแพทย์ต่อที่บ้าน เช่น เครื่องดูดเสมหะ
        
        2.มีปัญหาสุขภาพซับซ้อน เช่น ผู้ป่วยระยะสุดท้าย ผู้ป่วยโรคเรื้อรัง
    - - ใช้หลัก D Method
        
        D : Diagnosis ให้ความรู้เรื่องโรคที่เป็นอยู่ถึงสาเหตุ อาการ
        การปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง
        
        M : Medicine แนะนำการใช้ยาที่ตนเองได้รับอย่างละเอียด
        สรรพคุณของยา ขนาด วิธีใช้ ข้อควรระวังในการใช้ยาตลอดจนการสังเกตภาวะแทรกซ้อนรวมทั้งข้อห้ามการใช้ยา
        
        E ; Environment /Equipment/ Economic /
        Environment
        Environment : การจัดการสิ่งแวดล้อมที่บ้านให้เหมาะสมกับ
        ภาวะสุขภาพให้เหมาะสมกับภาวะสุขภาพ
        Economic : การใหข้อ้มลูเกี่ยวกับการจัดการปัญหาด้านเศรษฐกิจ สิทธิประโยชน์ต่างๆ
        Equipment : อุปกรณ์ที่ติดตัวผู้ป่วย เช่น สายให้อาหารทางจมูก
        สายสวนปัสสาวะ เป็นต้น
        
        T : Treatment : ทักษะที่เป็นตามแผนการรักษาเช่น การดูด
        เสมหะรวมถึงการเฝ้าสังเกตอาการตนเองและแจ้งให้พยาบาลทราบ
        
        H : Health : การส่งเสริม ฟื้นฟูสภาพทางด้านร่างกายและ
        จิตใจ ตลอดจนการป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่างๆ
        
        O : Out patient : การมาตรวจตามนัด การติดต่อขอความช่วยเหลือจากสถานพยาบาลใกล้บ้าน ในกรณีเกิดภาวะฉุกเฉิน
        ตลอดจนการส่งต่อผู้ป่วยให้ได้รับการดูแลต่อเนื่อง
        
        D : Diet : การเลือกรับประทานอาหารเหมาะสมกับโรคหลีกเลี่ยงหรืองดอาหารที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
- - - - 1.ความหมายขององค์รวม
        
        อังกฤษ : Holism เป็นคำนามมาจากภาษาอังกฤษโบราณคือ คำว่า Hal หมายถึง ทั้งหมด (Whole) หรือเพื่อบำบัด (To heal) หรือความสุข (Happy) ดังนั้น องค์รวม ในภาษาอังกฤษจึงเขียนได้ทั้ง
        Holistic หรือ Wholistic
        
        กรีก : Holistic มาจากรากศัพท์ภาษากรีก คือ คำว่า Holos มี
        ความหมายว่า หน่วยรวม หรือ องค์รวม
        
        นายแพทย์ประเวศ วะสี : สุขภาพองค์รวมเป็นแนวคิดที่มีความนายแพทย์ประเวศ วะสี : สุขภาพองค์รวมเป็นแนวคิดที่มีความแต่มองเป็นทุกอย่างในวิถีชีวิต และเป็นสิ่งที่มนุษย์ กำหนดด้วยตนเอง
        
        สมาคมพยาบาลองค์รวมของอเมริกา : ความสัมพันธ์ระหว่างร่างกาย จิตใจ สังคม จิตวิญญาณ อย่างสมดุล จึงให้ความสำคัญกับการประเมินและการรักษาสมดุลของตนเอง
      - 2.คุณลักษณะและจุดเน้นที่
        สำคัญของแนวคิดสุขภาพ
        แบบองค์รวม
        
        1.การสมดุล : การดูแลสุขภาพบุคคลให้มีความสมดุลทั้งด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สิ่งแวดล้อม และสังคม รวมทั้งความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่ตามความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับสังคม และสิ่งแวดล้อมมองการเจ็บป่วยเป็นโอกาส ที่ช่วยให้คนคนนั้นมีการพัฒนาเจริญงอกงาม
        
        2. ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
        
        1.เน้นที่ตัวบุคคลไม่ใช่โรค โดยคนเป็นภาพรวมไม่ใช่การนำเอาส่วน
        ต่างๆ มาประกอบ
        
        2.ผลกระทบต่อคนนั้นจะกระทบต่อคนโดยส่วนรวมไม่ใช่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย
        
        3. ความกลมกลืนกัน : เป็นความกลมกลืนของตนเอง ในแต่ละมิติกับบริบทภายนอก
    - - 1.คุณลักษณะของพยาบาล ในการพัฒนาศักยภาพ
        
        2.ให้ความสำคัญในมิติจิตวิญญาณเป็นอันดับแรกและทุกมิติต้องได้รับการประเมิน
        
        มีการผ่อนคลายความเครียด
        
        1.ความตั้งใจและใส่ใจ ในการประเมินและพัฒนาศักยภาพของตนเองเสมอ
      - 2.การพัฒนาศักยภาพแต่ละด้าน
        เพื่อให้การพยาบาลแบบองค์รวม
        
        ด้านอารมณ์
        (Emotional potential )
        
        ศักยภาพการตัดสินใจเลือก
        (Choice potential)
        
        ด้านจิตใจ
        (Mental Potential )
        
        ศักยภาพด้านสัมพันธภาพ
        (Relationship potential)
        
        ด้านร่างกาย
        (Physical Potential)
        
        ศักยภาพด้านจิตวิญญาณ
  - - - ด้านร่างกาย
        
        ผู้ป่วยหลังได้รับการผ่าตัดอาจมีอาการปวดหรือเจ็บที่แผลผ่าตัด ดังนั้นการพยาบาลด้านร่างกาย จึงประกอบด้วย
        การจัดการความเจ็บป่วย การพักผ่อน การทำความสะอาดร่างกาย
      - ด้านสังคม
        
        อาการปวดหลังก่อนผ่าตัดยังส่งผลต่อด้านจิตใจ สังคม และเศรษฐกิจ จากการรักษาที่มีระยะเวลาที่ยาวนานทำให้ต้องเสียค่าใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาลที่ยาวนานทำให้ค่าใช้จ่ายสูงขึ้นเรื่อยๆและยังคงต้องจ่ายอย่างต่อเนื่อง
      - ด้านจิตใจ
        
        ผู้ป่วยที่เกิดปัญหาสุขภาพแทรกซ้อนหลังจากที่ได้รับการผ่าตัด การพยาบาลด้านจิตใจจึงควรมีการ สนทนาพูดคุยกับผู้ป่วยเพื่อช่วยบรรเทาอาการเครียดให้ลดน้อยลง
      - ด้านจิตวิญญาณ
        
        เป็นด้านที่ส่งผลกระทบต่อทุกๆด้าน
- - - - พฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง
      - พฤติกรรมส่วนบุคคล
        
        ปัจจัยด้านจิตวิทยา ได้แก่ การรับรู้ภาวะสุขภาพของตนเอง
        
        ปัจจัยด้านสังคมวัฒนธรรม ได้แก่ สัญชาติ วัฒนธรรม การศึกษา เป็นต้น
        
        ปัจจัยด้านชีววิทยา ได้แก่ อายุ ดัชนีมวลกาย เป็นต้น
    - - 2.1การรับรู้ประโยชน์ของการปฏิบัติพฤติกรรม (Perceived Benefits of Action)
      - 2.2การรับรู้อุปสรรคในการปฏิบัติพฤติกรรม (Perceived Barriers to Action)
      - 2.3.การรับรู้ความสามารถของตนเอง
        (Perceived Self-Efficacy)
      - 2.4.ความรู้สึกที่มีต่อพฤติกรรม
        (Activity-Related Affect)
      - 2.6.อิทธิพลจากสถานการณ์ (Situational Inflences)
      - 2.5.อิทธิพลระหว่างบุคคล (Interpersonal Influences)
    - - 3.1.ความมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติพฤติกรรม
      - 3.2ความจำเป็นอื่นและทางเลือกอื่นที่เกิดขึ้น
      - 3.3พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ
  - - - ปัจจัยส่วนบุคคล
        
        1.เพศ
        
        4.สภาวะวัยรุ่น
        
        3.ลักษณะรูปร่าง
        
        2.อายุ
      - พฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง
    - - รับรู้ประโยชน์ต่อการปฏิบัติ
      - รับรู้ความสามารถในการปฏิบัติ
      - รับรู้อุปสรรคในการปฏิบัติ
    - - พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ
      - ความมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติ
      - ความจำเป็นอื่นและทางเลือกอื่น
- - - - งานเขียน
        
        2) ในปี ค.ศ. 1988 ทฤษฎีของวัทสันชื่อ “ ศาสตร์เกี่ยวกับมนุษย์และการดูแล ” (Human Science and Human Caring)
      - สร้างโดย ดร.จีน วัทสัน (Jean Watson)
      - วัทสันเกิดปี ค.ศ. 1940 ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
      - ได้รับการตีพิมพ์การพัฒนาทฤษฎีการดูแลระหว่างบุคคล
      - วัตสันเชื่อว่า การพยาบาลต้องเข้าใจความเป็นตัวตนและจิตใจของผู้ใช้บริการ รวมถึงปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการดูแลด้วยความเอื้ออาทร
  - - - 5.การพยาบาลต้องยึดถือการดูแลความเป็นมนุษย์
        
        -ภาวะสุขภาพดีและการเจ็บป่วย
      - 10.การดูแลมนุษย์
        
        -ปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
      - 4.รักศักดิ์ศรีของตนเอง
      - 6.การดูแล
        
        -เป็นจุดเน้นในการปฏิบัติการพยาบลา
        
        -แกนกลางของการพยาบาล
      - 2.มนุษย์ต้องการความรักและการดูแลซึ่งกันและกัน
      - 11.ประโยชน์ของวิชาชีพการพยาบาลต่อสังคม
        
        -การยึดมั่นในการดูแลเชิงมนุษย์นิยมทั้งด้านทฤษฎี การปฏิบัติ และการวิจัย
      - 8.ค่านิยมเกี่ยวกับการดูแลของพยาบาล
        
        -ค่านิยม/อุดมคติที่เน้นความเป็นมนุษย์จึงอยู่ในภาวะวิกฤติ
        
        -ถูกบดบังไว้จากการใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ที่เพิ่มขึ้น
      - 3.ก่อนจะดูแลผู้อื่นพยาบาลต้องดูแลตนเองด้วยความสุภาพอ่อนโยน
      - 7.การดูแลเชิงมนุษย์นิยม
        
        -รายบุคคลหรือกลุ่ม ได้รับความสนใจจากระบบบริการสุขภาพน้อยลง
      - 9.การอนุรักษ์และการศึกษาเรื่องการดูแลมนุษย์
      - 1.การดูแลและความรักเป็นพลังสากล
  - - - ขั้นประเมินผล
        
        ต้องมีจุดหมายเป็นเกณฑ์วัดตัดสินว่าบรรลุจุดมุ่งหมายมากน้อยเพียงใด
      - ขั้นวินิจฉัยทางการพยาบาล
        
        ได้จากการรับรู้ข้อมูลจากผู้ป่วยเป็นการเขียนปัญหาที่เกิดขึ้น
      - ขั้นปฏิบัติการพยาบาล
        
        พยาบาลต้องปฏิบัติตามแผนโดยมีปัจจัยการดูแล10ประการเชื่อม
      - ขั้นประเมินสภาพ
        
        ประเมินสภาพร่างกายและตรวจทางห้องทดลองในการประเมินความต้องการจะประเมินตามทัศนะของผู้ป่วย
      - ขั้นวางแผนการพยาบาล
        
        โดยวางแผนร่วมกับผู้ป่วยตกลงจุดมุ่งหมายร่วมกัน
  - - - 2.1 ระบบคุณค่าการสร้างประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์
        
        2.2 ความศรัทธา และความหวัง
        
        2.3 ความไวต่อความรู้สึกของตนเองและบุคคลอื่น
        
        2.4 การสร้างสัมพันธภาพการช่วยเหลือไวว้างใจ
        
        2.5 การยอมรับการแสดงออกของความรู้สึกทั้งทางบวกและทางลบ
      - 2.6 การใช้การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรคในกระบวนการดูแล
        
        2.7 การส่งเสริมการเรียนการสอนที่เข้าถึงจิตใจของบุคคล
        
        2.8 การประคับประคองสนับสนุนและแก้ไขสิ่งแวดล้อมด้านกายภาพ จิตสังคม และ จิตวิญญาณ
        
        2.9การช่วยเหลือเพื่อตอบสนองความต้องการของบุคคล
        
        2.10 การเสริมสร้างพลังจิตวิญญาณในการมีชีวิตอยู่
    - - 1.1 ตัวตน (self) บุคคลมีตัวตนทั้นลักษณะที่เป็นอยู่จริงและตัวตนในอุดมคติที่บุคคลอยากจะเป็น
      - 1.2 สนามปรากฏการณ์ (Phenomena Field) ภูมิหลังหรือประสบการณ์ชีวิตของบุคคล
      - 1.3 การดูแลที่เกิดขึ้นจริง (Actual Caring Occasion) เป็นการดูแลขณะเวลาที่พยาบาลผู้ให้การ
        ดูแลและผู้รับการดูแลรับรู้ตรงกนั หรือเข้าใจถึงความรู้สึกซึ่งกันและกัน
- - - - บุคคลเป็นระบบเปิด มีหน่วยย่อยทำงานประสานกันอย่างเป็นระบบ ทำให้สามารถปรับตัวได้ดีเมื่อมีการปฎิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม ในการปรับตัวของบุคคลมีกระบวนการทำงานที่ประกอบด้วย
        
        1. สิ่งนำเข้า ( Input ) เป็นขั้นตอนแรกของระบบซึ่งในขั้นตอนนี้สิ่งนำเข้า คือ สิ่งเร้าจากสิ่งแวดล้อมหรือจากตัวบุคคล และระดับการปรับตัวของบุคคล ( Adaptive Level )อาจจะมีระดับยากหรือง่ายขึ้นอยู่กับสิ่งเร้าที่ผ่านเข้ามา
        
        3. สิ่งนำออกหรือผลลัพธ์ ( Output ) เป็นผลของการปรับตัวของบุคคลที่จะสังเกต
        ได้จากกพฤติกรรมการปรับตัวทั้ง 4 ด้าน การปรับตัวที่แสดงออกอาจเป็นการ
        ปรับตัวที่ดีหรือมีปัญหาได้ การปรับตัวที่ดีจะทำให้สามารถบรรลุเป้าหมาย
        ของการดำรงชีวิตและพัฒนาการซึ่งในระบบเมื่อมีผลลัพธ์ออกมาแล้ว
        จะสามารถนำผลย้อนกลับ ( feedback ) เข้าสู่ระบบใหม่ได้
        
        2. กระบวนการ ( Process ) เป็นกลไกที่ภายในตัวบุคคลที่มีการทำงานเป็นระบบและให้ผลลัพท์ออกมา ซึ่งกระบวนการในที่นี้หมายถึง กลไกควบคุม หรือกลไกการเผชิญ (Coping Mechanism) ที่ประกอบด้วยกลไลย่อย 2 กลไก
        
        2.2 กลไกการรับรู้ (Cognator mechanism ) เป็นกลไกที่เกิดจากการเรียนรู้นั่นคือการทำงานของจิตและอารมณ์ 4 กระบวนการ ได้แก่ การรับรู้ การเรียนรู้ การตัดสินใจและการแก้ปัญหา ซึ่งจะช่วยให้บุคคลเลือกหรือจดจำสิ่งต่างๆรวมทั้งมีการหยั่งรู้และมีการตัดสินใจในเรื่องนั้นๆก่อให้เกิดการตอบสนองด้านอัตมโนทัศน์ ด้านบทบาทหน้าที่ และด้านการพึ่งพาระหว่างกัน ทั้งนี้ต้องอาศัยการทำงานของสมองในด้านการรับรู้ การรับส่งข้อมูล การเรียนรู้จากประสบการณ์ในอดีต การตัดสินใจและการควบคุมอารมณ์
        
        2.1 กลไกการควบคุม ( Regulator Mechanism ) เป็นกลไกการควบคุมที่เกิดขึ้นในระบบตามธรรมชาติ นั่นคือกลไกการปรับตัวพื้นฐานของบุคคลซึ่งเกิดจากการทำงานประสานกันระหว่างกระบวนการทางระบบประสาทของร่างกายและฮอร์โมนที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ เมื่อสิ่งแวดล้อมมากระทบก็จะมีการตอบสนองอัตโนมัติ และมีกระบวนการทำงานภายในที่ต้องอาศัยการประสานกันทั้ง ทางเคมี ทางระบบประสาทและระบบต่อมไร้ท่อเกิดการตอบสนองทางสรีระ และจะส่งออกมาเป็นพฤติกรรมที่ปรากฏ และส่งผลกระทบบางส่วนไปยังศูนย์การรับรู้
    - - เป็นพฤติกรรมเพื่อบอกผลลัพธ์ของการปรับตัวของบุคคล มี 4 ด้านดังนี้
        
        2.2 การปรับตัวด้านอัตมโนทัศน์ ( Self - concept Mode ) เป็นการปรับตัวเพื่อให้ได้มาซึ่งความมั่นคงทางด้านจิตใจ อัตมโนทัศน์เป็นความเชื่อและความรู้สึกที่บุคคลมีต่อตนเองในระยะเวลาใดเวลาหนึ่งในเรื่องเกี่ยวกับด้านรูปร่างหน้าตา ความสามารถหรือความเชื่อ ซึ่ง
        อัตมโนทัศน์มิได้มีแต่กำเนิดแต่เป็นผลจากการที่บุคคลมีปฏิสัมพันธ์กับสังคมหรือสิ่งแวดล้อมตั้งแต่เกิด ดังนั้นอัตมโนทัศน์จึงเกิดจากการเรียนรู้และมีพัฒนาการอย่างต่อเนื่องและสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามบทบาท เวลาและสถานการณ์ การปรับตัวด้านอัตมโนทัศน์ ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ
        
        2.2.2 อัตมโนทัศน์ส่วนบุคคล ( Personal self ) เป็นความคิด ความเชื่อ ความรู้สึกถึงคุณค่าของตนเอง หรืออุมคติ ความคาดหวังในชีวิต ซึ่งประกอบด้วย
        
        อัตมโนทัศน์ด้านความคาดหวัง ( Self – ideal / expectancy) เป็นการรับรู้ตนเองในเรื่องเกี่ยวกับความนึกคิด และความคาดหวังของบุคคลที่ปรารถนาจะเป็นว่าตนเองจะเป็นอะไรหรือทำอย่างไร ตลอดจนความคาดหวังของบุคคลอื่นที่มีต่อตนเอง ถ้าเกิดปัญหาบุคคลจะแสดงพฤติกรรมสะท้อนถึงความรู้สึก หมดหวัง ท้อแท้ เบื่อหน่ายชีวิต หมดกำลังใจ รู้สึกขาดอำนาจในการควบคุมสถานการณ์
        
        อัตมโนทัศน์ด้านศีลธรรม จรรยา ( Moral ethical self ) เป็นความรู้สึกนึกคิดที่มีต่อตนเองเกี่ยวกับศีลธรรมจรรยา กฏเกณฑ์ ค่านิยมทางสังคม ขนบธรรมเนียมประเพณี ถ้ามีความบกพร่องก็จะแสดงออกในรูปของรู้สึกผิด ตำหนิตนเองหรือโทษตนเอง
        
        อัตมโนทัศน์ด้านความมั่นคงในตนเอง ( Self - consistency ) เป็นการรับรู้ต่อตนเองตามความรู้สึกเกี่ยวกับความพยายามในการดำรงไว้ซึ่งความมั่นคงหรือความปลอดภัย ถ้าหากมีการปรับตัวไม่ได้บุคคลจะแสดงออกในพฤติกรรม เช่นความวิตกกังวล ไม่สบายใจ เจ็บปวดทางด้านจิตใจ
        
        2.2.3 การปรับตัวด้านบทบาทหน้าที่ ( Role function mode ) การปรับตัวด้านนี้เป็นการตอบสนองด้านสังคมของบุคคลเพื่อให้เกิดความมั่นคงทางสังคม บุคคลมีบทบาทในสังคมแตกต่างกันออกไปและในบุคคลเดียวอาจต้องมีหลายบท ซึ่งการปรับตัวด้านบทบาทมี 3 ด้าน
        
        ในการปรับตัวด้านบทบาทหน้าที่บุคคลจะแสดงออกทางพฤติกรรมและทางใจเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึก ทัศนคติและความชอบไม่ชอบที่บุคคลมีต่อบทบาทของตน ถ้าไม่สามารถปรับตัวได้ก็จะเกิดความบกพร่องในการแสดงบทบาทหน้าที่ ได้ใน 4 ลักษณะ
        
        ไม่ประสบผลสำเร็จในบทบาทใหม่ที่บุคคลได้รับ ( Ineffective role transition ) เป็นพฤติกรรมที่มีการแสดงถึงความรู้สึกที่ไม่สามารถทำหน้าที่ตามบทบาทของตนเองได้ บทบาทการปรับตัวนี้ส่วนใหญ่เป็นผลจากการขาดความรู้ การฝึกปฏิบัติและเป็นแบบอย่าง เช่นมีความพึงพอใจเต็มใจเป็นพยาบาล แต่การแสดงบทบาทหน้าที่พยาบาลไม่สมบูรณ์ หรือบทบาทแม่ที่มีลูกคนแรกแต่ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่มารดาได้อย่างเหมาะสม
        
        การแสดงบทบาทไม่ตรงกับความรู้สึกที่แท้จริง ( Role distance ) เป็นภาวะที่บุคคลแสดงบทบาททั้งทางด้านกายและใจ แต่ไม่ตรงกับความรู้สึกที่แท้จริง เช่น การหัวเราะรื่นเริงในขณะที่ร่างกายเจ็บป่วยและมีความกังวล ถ้ามีพฤติกรรมนี้บ่อยครั้งจนกลายเป็นนิสัยจะทำให้เป็นคนไม่เข้าใจตนเอง หรือเก็บกด
        
        ความขัดแย้งในบทบาท ( Role conflict ) เป็นภาวะที่บุคคลไม่สามารถแสดงบทบาทของตนเองได้อย่างเต็มที่ตามที่ควรจะเป็น เช่น มารดาที่มีความเจ็บป่วยแล้วทำให้ไม่สามารถแสดงบทบาทในการเลี้ยงดูบุตรได้เต็มที่ ทำให้เกิดความรู้สึกผิด สับสน
        
        ความล้มเหลวในการแสดงบทบาท ( Role failure ) เป็นภาวะที่ไม่สามารถปฏิบัติกิจกรรมได้ตามบทบาทหน้าที่ที่ควรจะทำ เช่น บิดาไม่สามารถทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวหารายได้ให้ครอบครัวได้ เพราะมีความพิการ
        
        บทบาทตติยภูมิ ( Tertiary role ) เป็นบทบาทชั่วคราวที่บุคคลมีอิสระที่จะเลือกเพื่อส่งเสริมให้บรรลุซึ่งเป้าหมายบางอย่างของชีวิต เช่น บทบาทของสมาชิกสมาคม
        
        บทบาทปฐมภูมิ ( Primary role ) เป็นบทบาทที่มีติดตัว เกิดจากพัฒนาการช่วงชีวิต บทบาทนี้เป็นตัวกำหนดพฤติกรรมที่เหมาะสมของบุคคลตลอดช่วงระยะเวลาที่บุคคลเจริญเติบโตเช่น บทบาทวัยรุ่น บทบาทของลูก การกำหนดบทบาทเช่นนี้ช่วยในการคาดคะเนว่าแต่ละเพศและวัยนั้นบุคคลควรมีพฤติกรรมอย่างไร
        
        บทบาททุติยภูมิ ( Secondary role) เป็นบทบาทที่เกิดจากพัฒนาการทางด้านสังคมการเรียนรู้ ขึ้นอยู่กับงานที่ทำซึ่งบทบาททุติยภูมิอาจมีหลายบทบาท เช่น หญิงไทยอายุ 50 ปีทำงานพยาบาลต้องทำหน้าที่เป็นหัวหน้างานการพยาบาลด้วย
        
        2.2.1 อัตมโนทัศน์ด้านร่างกาย ( Physical self ) เป็นความรู้สึกและการรับรู้ของบุคคลที่มีต่อสภาพด้านร่างกายและสมรรถภาพในการทำหน้าที่ของอวัยวะต่างๆของตนเอง เช่น ขนาด รูปร่างหน้าตา ท่าทาง ความสวยงาม สมรรถภาพในการทำหน้าที่ของอวัยวะต่างๆ เมื่อใดที่บุคคลรับรู้หรือรู้สึกว่าสภาพร่างกายและสมรรถภาพของตนเองบกพร่องหรือเปลี่ยนแปลงและไม่สามารถยอมรับได้จะนำมาซึ่งความสูญเสีย กังวลได้ อัตมโนทัศน์ด้านร่างกายแบ่งได้ 2 ด้านดังนี้
        
        ด้านภาพลักษณ์ของตนเอง ( Body image ) เป็นความรู้สึกที่มีต่อขนาดรูปร่าง หน้าตา ท่าทางของตนเอง เช่น คิดว่าเป็นคนสวย เป็นคนผิวดี ร่างกายสมส่วน
        
        ด้านรับรู้ความรู้สึกด้านร่างกาย ( Body sensation ) เป็นความรู้สึกเกี่ยวกับสภาวะและสมรรถภาพของร่างกาย เช่น ความรู้สึกเหนื่อยอ่อนเพลีย
        
        2.1 การปรับตัวด้านร่างกาย ( Physiological Mode ) เป็นวิธีการตอบสนองด้านร่างกายต่อสิ่งเร้าโดยสะท้อนให้เห็นการทำงานระดับเซลล์และเนื้อเยื่อต่างๆ การปรับตัวด้านสรีระเป็นการตอบสนองที่เกี่ยวข้องกับความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ ได้แก่ ออกซิเจน อาหาร การขับถ่าย การมีกิจกรรมและการพักผ่อน การป้องกันและเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ถือว่าเป็นตัวประสานและควบคุม 4 กระบวนการคือ การรับความรู้สึก น้ำและอิเลคโตรลัยท์ การทำงานของระบบประสาท และการทำงานของระบบต่อมไร้ท่อ
    - - สิ่งเร้า ( stimuli ) รอยให้ความหมายของสิ่งเร้าว่า เป็นทุกสถานการณ์หรือทุกภาวะการณ์ที่อยู่รอบตัวบุคคลและมีอิทธิพลต่อพัฒนาการและพฤติกรรมของบุคคล ( Roy, 1984 : 22 ) สิ่งเร้าเป็นทั้งภายในและภายนอกซึ่งกระตุ้นให้บุคคลมีการปรับตัว รอยใช้แนวคิดของเฮลสัน (Helson, 1964) แบ่งสิ่งเร้าออกเป็น 3 กลุ่ม คือ
        
        1. สิ่งเร้าตรง (Focal stimuli ) หมายถึง สิ่งเร้าที่บุคคลเผชิญโดยตรงและมีความสำคัญมากที่สุดที่ทำให้บุคคลต้องปรับตัว เช่น ได้รับการผ่าตัดหรือการฉายรังสี เป็นต้น
        
        3. สิ่งเร้าแฝง ( Residual stimuli ) หมายถึง สิ่งเร้าที่เป็นผลมาจากประสบการณ์ในอดีตซึ่งเกี่ยวกับทัศนคติ อุปนิสัยและบุคลิกภาพเดิม สิ่งเร้าในกลุ่มนี้บางครั้งตัดสินยาก ว่ามีผลต่อการปรับตัวหรือไม่ ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยรายหนึ่งที่รับไว้รักษาในโรงพยาบาลบ่นว่านอนไม่หลับ สิ่งเร้าตรงที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นเสียงจากการปฏิบัติการพยาบาลหรือเสียงผู้ป่วยข้างเตียงร้อง สิ่งเร้าร่วมอาจจะเป็นความไม่คุ้นเคยกับสถานที่ ส่วนสิ่งเร้าแฝงคือประสบการณ์ในอดีตต่อการอยู่โรงพยาบาล ทำให้เชื่อว่าการนอนหลับให้เพียงพอในโรงพยาบาลเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
        
        2. สิ่งเร้าร่วม ( Contexual stimuli ) หมายถึง สิ่งเร้าอื่น ๆ ที่มีอยู่ในสิ่งแวดล้อม นอกเหนือจากสิ่งเร้าตรงและมีความเกี่ยวข้องกับการปรับตัวของบุคคลนั้น เช่น คุณลักษณะทางพันธุกรรม เพศ ระยะพัฒนาการของบุคคล ยา สุรา บุหรี่ อัตมโนทัศน์ การพึ่งพาระหว่างกัน บทบาทหน้าที่ แบบแผนสัมพันธภาพทางสังคม กลไกการเผชิญความเครียด ความเครียดทางร่างกายและจิตใจ ศาสนา ขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมต่าง ๆ
  - - - มาประยุกต์ในการดูแล ผู้ป่วยที่บ้าน ผู้ป่วย Stroke มีความจำกัดในด้านการเคลื่อนไหว ผู้ป่วยจะรู้สึก หมดหวังไม่อยากมีชีวิตอยู่ อยากตาย และจะไม่ร่วมมือปฏิบัติตามแผนการ รักษา ไม่ยอมทำกิจกรรมฟื้นฟูสภาพ พยาบาลต้องพูดคุยและใช้เทคนิคการฟื้นฟู สภาพจิตใจเพื่อให้ผู้ป่วยเกิดกำลังใจทำใจยอมรับสภาพความพิการที่เกิดขึ้นได้ และมีกำลังใจที่จะฟื้นฟูเพื่อให้ร่างกายส่วนที่ดีกลับมาทำหน้าที่ทดแทน มีความ หวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปและพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะความพิการ และ สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปแม้จะมีความพิการก็ตาม ผู้ป่วยอาจต้องทำกายภาพ บำบัด และต้องเรียนรู้การใช้กายอุปกรณ์ เพื่อการดำรงชีวิตอยู่โดยไม่พึ่งพาใคร นอกจากนี้บทบาทในครอบครัวจากการเป็นผู้นำต้องหาเลี้ยงครอบครัว ต้องปรับ บทบาทหน้าที่ทั้งในครอบครัวและในสังคมจากบทบาทผู้นำมาเป็นบทบาท สมาชิก การปรับตัวอาจต้องใช้เวลาและความเข้าใจตลอดจนวิธีคิดเพื่อการ ยอมรับสภาพโดยมีพยาบาลเป็นผู้ช่วยให้สามารถปรับตัวได้
- - - - การประเมินสุขภาพอนามัยของบุคคล
        
        สังเกตสิ่งแวดล้อมของผปู้่วยท้ังด้านกายภาพ จิตใจ
        เช่น ท่านอนของผู้ป่วยเป็นอย่างไร เตียงอยไูกลหน้าต่างเกินไปหรือไม่
        สามารถเคลื่อนไหวหรือพูดคุยกับผู้ปู้่วยเตียงใกลเ้คียงได้หรือไม่
      - การวินิจฉัยทางการพยาบาลวิเคราะห์ข้อมูล
        
        การมองเห็นความต้องการของผู้ป่วย เช่นความไม่สุขสบายจากอากาศอบอ้าว ความเจ็บปวดของบาดแผลจากการอักเสบ ความรู้สึกเบื่อหน่ายในชีวิตินื่องจากไม่มีกิจกรรมในหอผู้ป่วยหรือช่วยตวัเองไม่ได้ การพักผ่อนไม่เพียงพอเนื่องจากมีเสียงรบกวนตลอด วิติกกังวลสูงเนื่องจากไม่มีสัมพันธภาพที่ดีกับพยาบาลหรือผู้ป่วยอื่น
      - การปฏิบัติการพยาบาล
        
        เป็นการจัดการกับ สิ่งแวดล้อมและร่วมมือกับแพทยเ์พื่อส่งเสริม กัยกภาพของผู้ป่วยที่มีอยู่เริ่มด้วยการให้ความช่วยเหลือจัดสภาพแวดล้อมและ ให้ผู้ป่วย ช่วยเหลือจัด สภาพที่เหมาะสมกับตัวเองต่อไป
      - การวางแผนการพยาบาล
        
        เพื่อให้ผู้ป่วยได้อยู่ในสภาพที่กระบวนการชีวิตตามธรรมชาติเกิดขึน
        ซึ่งจะช่วยบรรเทาทุกข์และหายจากโรค
      - การประเมินผลการพยาบาล
        
        เป็นการประเมินสภาพการณ์ที่เป็นจริงท้ังในด้านผู้ป่วยสภาพแวดลอ้อม
        และการพยาบาลและปรับกิจกรรมใหเ้หมาะสมสอดคล้องกับสภาพการณ์
        ที่เป็นธรรมชาตินั้น
  - - - การวินิจฉัยทางการพยาบาล วิเคราะห์ข้อมูล มองเห็นความต้องการของผู้ป่วย
      - การประเมินสุขภาพอนามัยของบุคคล สังเกตผู้ป่วยทั้งร่างกาย จิตใจ
        และความสัมพันธ์ต่างๆที่มีผลกระทบต่อสุขภาพความเจ็บป่วยของผู้ป่วย
- - - - ได้แก่ สิ่งแวดล้อมทางการกายภาพและสิ่งแวดล้อมทางสังคม สื่งแวดล้อมที่เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม เช่น ค่านิยมบรรทัดฐานของแต่ละบุคคล
    - - แต่ละคนย่อมมีแบบแผนการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมสุขภาพแตกต่างกัน
    - - เป็นการผสมผสานตอบสนองความเจ็บป่วยตามมาตรฐานการพยาบาล ควบคู่กับการให้คุณค่าทางวัฒนธรรม
    - - มุ่งให้ผู้รับบริการเป็นศูนย์กลาง
- - - - มีการทำงานของระบบประสาทปกติ ความรู้สึกเจ็บปวด ร้อนหนาวถูกต้อง
      - มีความสามารถพูดคุยสื่อสารกับบุคคลอื่นได้ดี
      - มีความตั้งใจและสนใจเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติตัวขณะเจ็บป่วย
    - - มาประยุกต์ในการ ดูแลผู้ป่วยที่บ้าน ผู้ป่วยได้รับบาดเจ็บจากการถูกยิงที่กระดูกสันหลัง มีผลให้เป็น อัมพาตครึ่งท่อนล่าง ระยะแรกผู้ป่วยทำใจไม่ได้กับภาวะพิการของตนเอง ไม่ร่วมมือในการรับประทานยา ไม่รับประทานอาหารฯ พยาบาลต้องพูดคุยให้ กำลังใจ และให้การช่วยเหลือ เช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้ทั้งหมด และ แนะนำให้รู้จักผู้ที่เป็นโรคเดียวกับผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตนั่งรถเข็นมาพูดคุยด้วยหลายครั้งผ่านไป ผู้ป่วยเริ่มสนใจรับประทานอาหารและ ตัดสินใจสู้ ชีวิต การทำกายภาพบำบัดเริ่มขึ้นพยาบาลปรับบทบาทให้การช่วยเหลือน้อยลง เช่น นำผ้าเช็ดตัวพร้อมถังน้ำมาให้ผู้ป่วยเช็ดตัวเอง พยาบาลช่วยเช็ดหลังให้ และแนะนำวิธีทำความสะอาดร่างกายให้ญาติ/ผู้ดูแลให้รู้ว่าควรช่วยเหลือ กิจกรรมใด อย่างไร และควรส่งเสริมการใช้ศักยภาพที่มีอยู่ของผู้ป่วย ต่อมา ผู้ป่วยแข็งแรงสามารถนั่งรถเข็นไปเช็ดตัวที่ห้องน้ำเอง เมื่อผู้ป่วยได้รับอนุญาต ให้กลับบ้าน บ้านผู้ป่วยเป็นห้องแถวมีธรณีประตูผู้ป่วยนั่งรถเข็นอยู่ในบ้านโดย ไม่ได้ออกไปไหน พยาบาลเยี่ยมบ้านแนะนำให้ทำทางลาดข้ามธรณีประตูผู้ป่วย สามารถใช้รถเข็นนั่งไปเยี่ยมบ้านเพื่อนได้และในที่สุดก็เลือกอาชีพขาย ลอตเตอรี่ ใช้ชีวิตมีความสุขอยู่กับครอบครัว
  - - - ความต้องการที่น้อยกว่าความสามารถ (TSCD <SCA)
      - ความต้องการมากกว่าความสามารถ (TSCD >SCA)
      - ความต้องการที่สมดุล (TSCD= SCA)
    - - การดูแลตนเองที่จำเป็นโดยทั่วไป การกระทำด้วยตนเองเพื่อดำรงชีวิตไว้ การดูแลตนเองนั้นเป็นผู้ที่ต้องใช้ความสามารถหรือพลังในการกระทำที่จงใจโดยแบ่งเป็นระยะตัดสินใจ และระยะผลของการกระทำ
      - ความต้องการในการดูแลตนเองทั้งหมด เป็นเป้าหมายสูงสุดของการดูแล
      - ความสามารถในการดูแลตนเอง ความสามารถของบุคคลที่เอื้อต่อการกระทำกิจกรรมการดูแลตนเองอย่างจงใจ
- - - - เป็นความเชื่อมั่นที่บุคคลมีต่อตนเอง มีความสามารถที่จะปฏิบัติพฤติกรรมเป้าหมายได้สำเร็จ
    - - การที่บุคคลประเมินสมดุลระหว่างผลดี และผลเสีย ที่จะได้รับการปฏิบัติพฤติกรรมเป้าหมาย
- - - - 11.ประโยชน์ของวิชาชีพพยาบาลต่อสังคม
        
        -การยึดมั่นในการดูเเลเชิงมนุษย์นิยมทั้งด้านทฤษฎี การปฎิบัติ เเละการวิจัย
      - 7.การดูแลเชิงมนุษย์นิยม
        
        -รายบุคคลหรือกลุ่ม ได้รับความสนใจจากระบบบริการสุขภาพน้อยลง
      - 9.การอนุรักษ์และการศึกษาเรื่องการดูแลมนุษย์
      - 6.การดูแล
        
        -เป็นจุดเน้นในการปฏิบัติการพยาบาล
        
        -แกนกลางของการพยาบาล
      - 5.การพยาบาลต้องยึดถือการดูแลความเป็นมนุษย์
      - 10.การดูเเลมนุษย์
        
        -ปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
      - 1.การดูเเลเเละความรักเป็นพลังสากล
      - 4.รักศักดิ์ศรีของตนเอง
      - 8.ค่านิยมเกี่ยวกับกาดูแลของพยาบาล
        
        -ค่านิยม/อุดมคติที่เน้นความเป็นมนุษย์จึงอยู่ในภาวะวิกฤติ
      - 3.ก่อนจะดูแลผู้อื่นพยาบาลต้องดูแลตนเองด้วยความสุภาพอ่อนโยน
      - 2.มนุษย์ต้องการความรักและการดูแลซึ่งกันและกัน
  - - - ปัจจัยการดูแล :10 ประการ (Ten carative factors)
        
        5.ยอมรับความรู้สึกทางบวกและทางลบ
        
        7.ส่งเสริมการเรียนการสอนที่เข้าถึงจิตใจผู้อื่น
        
        8.ประคับประคอง สนับสนุน และแก้ไขสิ่งแวดล้อมด้านกายภาพ จิตสังคม และจิตวิญญาณ
        
        9.พึงพอใจที่จะช่วยเหลือเพื่อตอบสนองความต้องการของบุคคลอื่น
        
        2.สร้างความศรัทธาและความหวัง
        
        6.ใช้วิธีการแก้ปัญหาและตัดสินใจอย่างเป็นระบบ เพื่อการตัดสินใจ
        
        10.ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นและสร้างเสริมพลังที่มีอยู่
        
        1.สร้างระบบค่านิยมการเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น และมีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์
        
        4.สร้างสัมพันธภาพการช่วยเหลือและการไว้วางใจ
        
        3.สร้างความไวต่อความรู้สึกของตนเองและผู้อื่น
    - - คือการนำรูปแบบการดูแลที่เข้าถึงจิตใจกันระหว่างคนสองคน (Transpersonal caring)
        มาใช้ในการปฏิบัติการพยาบาลโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อการฟื้นหาย (Healing)
        
        โดยมีกระบวนการพยาบาลเป็นเครื่องมือสู่การปฏิบัติการพยาบาลโดยในแต่ละขั้นของกระบวนการพยาบาล
        ต้องอาศัยTen Carative Factor และ Clinical Caritas Process
  - - - 5.ส่งเสริมและยอมรับความรู้สึกทางบวกและทางลบ / ส่งเสริมให้มีการแสดงความรู้สึกออกมาทั้งทางบวกและลบ
      - 9.พึงพอใจที่จะช่วยเหลือเพื่อตอบสนองความต้องการของบุคคลอื่น / ช่วยเหลือโดยมุ่งตอบสนองความต้องการของบุคคล
      - 4.สร้างสัมพันธภาพการช่วยเหลืออย่างไว้วางใจ / สร้างสัมพันธภาพ
      - ประคับประคอง สนับสนุน และแก้ไขสิ่งแวดล้อมด้านกายภาพ จิตสังคม และจิตวิญญาณ / สร้างสรรค์ สภาพแวดล้อมแห่งการบำบัด
      - 2.สร้างความศรัทธาและความหวัง / มีชีวิตอยู่กับความจริง
      - ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น-พลังที่มีอยู่ / เปิดรับพลังทางจิตวิญญาณ สิ่งลึกลับและยังไม่มีคำอธิบายอันเกี่ยวกับการมีชีวิต ความตาย
      - ปลูกฝังความไวต่อความรู้สึกของตนเองและผู้อื่น/ ปลูกฝังการปฏิบัติทางจิตวิญญาณ
      - 1.สร้างระบบค่านิยมการเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น และมีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์
      - ส่งเสริมการเรียนการสอนที่เข้าถึงจิตใจผู้อื่น / ส่งเสริมการสอน การเรียนรู้ประสบการณ์ ซึ่งระหว่างกันของพยาบาลและผู้ป่วย
      - 6.ใช้วิธีการแก้ปัญหาและตัดสินใจอย่างเป็นระบบ เพื่อการตัดสินใจ / ใช้ตนเองและทุกวิถีแห่งความรู้
  - - - วิชาที่กล่าวถึงประสบการณ์การเยียวยารักษาความเจ็บป่วย และสุขภาพของบุคคล
        โดยปฏิบัติการดูแลบุคคลอย่างวิชาชีพ อาศัยความรู้ทางวิทยาศาสตร์และศิลปะการคำนึงถึงความเป็นุคคลและความมีจริยธรรม
    - - สุขภาพเป็นภาวะที่เป็นสุขทางกาย จิต สังคม และ จิตวิญญาณมีสุขภาพดี หมายถึง การมีภาวะที่ดีทั้ง ทางด้านร่างกาย จิตใจ และความผาสุกทางสังคม
    - - สังคมที่เข้ามามีอิทธิพล สิ่งแวดล้อมมีส่วนร่วมสร้างค่านิยม
        และพฤติกรรมที่คนควรปฏิบัติให้บรรลุเป้าหมายที่คนต้องการดิ้นรนไปถึง
    - - บุคคลมีความเป็นองค์รวมที่ประกอบขึ้นด้วย
        การหลอมรวม ร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณ
- - - - ปฏิสัมพันธ์ระหว่างพยาบาลกับผู้ใช้บริการ
      - ระบบบริการสุขภาพ
      - ระบบสังคมทั่วไป
    - - ความเครียด(Stress)
      - การบรรลุเป้าหมายของการปฎิสัมพันธ์(Transaction)
      - การมีปฏิสัมพันธ์(Interaction)
      - บทบาท(Role)
      - การติดต่อสื่อสาร(Communication)
    - - เวลา (Time)
      - การเติบโตและพัฒนาการ
        (Growth And Development)
      - อาณาบริเวณ(Space)
      - ภาพลักษณ์
        (Body Image)
      - อัตตาตัวตน
        (Body Image)
      - การรับรู้(Perception )
  - - - ยอมรับวิธีปฎิบัติร่วมกัน
      - ขั้นตอนการร่วมกันกำหนดเป้าหมาย
      - แสวงหาวิธีปฎิบัติ
    - - ช่วยกันหาวิธีขจัดอุปสรรค
      - ประเมินผลการปฎิบัติว่าสำเร็จตามเป้าหมาย
        ที่กำหนดร่วมกันหรือไม่
    - - พยาบาลมีหน้าที่ปฎิบัติบทบาทของพยาบาล
      - ผู้รับบริการปฎิบัติกิจกรรมตามวิธีที่ตกลงร่วมกัน
    - - ขั้นตอนของการสร้างสัมพันธภาพ
      - มีการแลกเปลี่ยนการรับรู้ ระหว่างพยาบาลกับผู้บริการ
      - การติดต่อสื่อสาร
  - - - ความเจ็บป่วย ภาวะที่โครงสร้างร่างกายและจิตใจ มีความเบี่ยงเบน
        และมีความขัดแย้งกันในความสัมพันธภาพของบุคคลในสังคม
      - ภาวะสุขภาพ ความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่ในสังคม
    - - บุคคลมักเป็นผู้มีการรับรู้
      - มีความสามารถในการวางเป้าหมายที่จะทำสิ่งต่างๆ
      - มีความสามารถที่จะตัดสินใจและควบคุมตนเองได้
      - ทุกคนมีความนึกคิดมักมีความรู้สึกของตนเอง
    - - บุคคลมีทั้งสิ่งแวดล้อมภายใน
        และภายนอก
      - บุคคลมีความสามารถในการนำพลังงานมาช่วยในการ
        ปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมภายนอก
        ได้อย่างต่อเนื่อง
    - - เป็นกระบวนการปฏิสัมพันธ์ของพยาบาลและผู้ใช้บริการโดยทั้ง2ฝ่าย
        มีการสื่อสาร รับรู้สภาพการณ์มีการตั้งเป้าหมายและกำหนด
        จุดมุ่งหมายของความสำเร็จร่วมกัน