Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิดและทฤษฎีทางการพยาบาล, แนวคิดการพยาบาลแบบเอื้อาทร, ทฤษฏีการพยาบาลวัตส…

- - - - ให้ความสำคัญกับการประเมินและการรักษาสมดุลของผู้รับบริการ
  - - - ภาวะสมดุลของกาย จิต สังคม และจิตวิญญาณของบุคคล ครอบครัว และชุมชน
        
        การเจ็บป่วยไม่ใช่เพียงแต่ร่างกายเท่านั้นที่ผิดปกติ ทุกระบบมีความสัมพันธ์กัน
    - - ความสมดุล
        
        1.1 ร่างกาย
        
        สุขภาพ
        
        ทักษะ
        
        พฤติกรรม
        
        1.2 จิตใจ
        
        สมาธิ
        
        เมตตา
        
        เคารพผู้อื่น
        
        1.3 อารมณ์
        
        คิดสร้างสรรค์
        
        มีเหตุผล
        
        เข้าใจตนเองและผู้อื่น
        
        1.4 สังคม
        
        เสียสละ
        
        สามัคคี
        
        มีศีลธรรม
        
        1.5 สิ่งแวดล้อม
        
        เศรษฐกิจ การเมือง
        
        สังคม วัฒนธรรม
        
        ค่านิยม
        
        กายภาพ
        
        ชีวภาพ
      - ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
        
        เน้นการมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบดูแลภาวะสุขภาพของบุคคลตามศักยภาพ
      - ความกลมกลืน
        
        เน้นสุขภาพเชิงบวก
        
        ดูแลสุขภาพบุคคลมากกว่าการรักษา โดยมีเป้าหมายเพื่อให้สุขภาพดีในระยะยาว เกิดจากการผสมผสานกันอย่างกลมกลืนในแต่ละมิติ (ร่างกาย จิตใจ อารมณ์) ให้สัมพันธ์กับบริบทภายนอก (สิ่งแวดล้อม)
  - - - เน้นบุคคลเป็นหน่วยรวมที่มีการดูแลครบทุกมิติ (ร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และจิตวิญญาณ) กลมกลืนจนสมดุล
      - เน้นนการส่งเสริมให้ผู้รับบริการรู้จักดูแล ควบคุมตนเองในการฟื้นหายจากการเจ็บป่วย หรือสามารถรับมือกับโรคที่เป็นอยู่ได้อย่างมีความสุข
    - - เป็นภาวะที่สุขทั้งร่างกาย จิตใจ และสังคม สามารถปรับตัวในการทำกิจวัตรประจำวันและดำเนินชีวิตได้ โดยไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาเป็นอุปสรรคในการดำเนินชีวิต
    - - สภาพความเป็นอยู่ รวมถึงบุคคลรอบข้าง บุคคลในครอบครัว เพื่อนบ้าน เพราะการได้รับกำลังใจจากคนรอบข้างถือเป็นสิ่งแวดล้อมสำคัญที่ทำให้ผู้รับบริการรู้สึกมีคุณค่า ไม่คิดว่าการที่ตนเองมีโรคนั้นเป็นภาระแก่ครอบครัว
      - ค่านิยม วัฒนธรรมการกิน เป็นตัวกำหนดในการเลือกรับประทานอาหารให้เหมาะสมกับการควบคุมโรคที่ผู้รับบริการเป็น
    - - เป็นการเลือกจัดการกับสิ่งแวดล้อม (อาหาร การจัดการกับความปวด ฯลฯ) ที่ดีและเหมาะสมกับทัศนคติ หรือวัฒนธรรม (ศาสนา) ของผู้รับบริการให้หายจากความเจ็บป่วย
      - ให้การพยาบาลโดยเน้นการส่งเสริมให้ผู้รับบริการรู้จักดูแลตนเองมากกว่าการรักษาและฟื้นฟู หากยังไม่เป็นโรค ก็รู้จักป้องกันการเกิดโรคได้
  - - - เพื่อป้องกันการเกิดโรคและส่งเสริมสุขภาพบุคคลในชุมชน
    - - การจัดการกับความปวดโดยการสังเกตสีหน้าผู้ป่วย การให้ผู้ป่วยบอกคะแนนระดับความปวด
      - การให้คำแนะนำก่อน-หลังการผ่าตัด
      - การได้รับกำลังใจจากครอบครัว
      - การส่งทีมแพทย์ พยาบาล อสม.เยี่ยมบ้านเพื่อติดตามผลการรักษาในระยะยาว
- - - - สร้างความรู้สึกมีคุณค่าในตัวผู้ป่วย
    - - ควบคุมดูแล ไม่ให้เกิดภาวะแทรกซ้อน
    - - จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมการภาวะสุขภาพ
    - - เยี่ยมบ้าน สอนสุขศึกษา
    - - ใช้หลักการ D-METHOD
        
        D : Diagnosis (การวินิจฉัยโรค)
        
        ให้ความรู้เรื่องโรคที่เป็น สาเหตุ อาการ การปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง
        
        M : Medicine (ยา)
        
        E : Enviroment / Economic / Equipment
        
        การจัดสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมกับภาวะสุขภาพ / การให้ข้อมูลสิทธิการรักษา / การให้ข้อมูลการใช้อุปกรณ์การรักษาที่ผู้ป่วยได้รับกลับบ้าน เช่น สายให้อาหารทางจมูก
        
        T : Treatment สอนทักษะที่เป็นตามแผนการรักษา เช่น การดูดเสมหะ
        
        H : Health การส่งเสริม ฟื้นฟูร่างกาย จิตใจและการป้องกันภาวะแทรกซ้อน
        
        O : Outpatient มาตรวจตามนัด การติดต่อขอความช่วยเหลือจากสถานพยาบาลใกล้บ้าน
        
        D : Diet การเลือกรับประทานอาหารให้เหมาะสมกับโรค
      - วางแผนดูแลตั้งแต่แรกรับจนถึงจำหน่าย
  - - - การส่งต่อ (Referral)
        
        1.1 การส่งต่อภายใน
        
        การขอคำปรึกษา (Concult)
        
        การส่งต่อขอย้ายภายในโรงพยาบาล ระหว่างแผนก (Transfering the patient)
        
        1.2 การส่งต่อภายนอก
        
        การส่งต่อผู้ป่วยไปหน่วยงานสุขภาพอื่น เพื่อดูแลอย่างต่อเนื่อง (Refering the patient)
      - การวางแผนจำหน่าย (Discharge plan)
      - การบริการสุขภาพที่บ้าน (Home Health Care)
        
        จัดบุคลากรทางการพยาบาล (อสม.) เข้าไปเยี่ยมผู้ป่วยที่บ้าน เดือนละครั้ง
- - - - เป็นผู้นำคนแรกทางการพยาบาล
      - เริ่มชีวิตการเป็นพยาบาลที่ไคซ์เวิร์ธ ประเทศเยอรมันนีในปี ค.ศ. 1851
      - มีประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยและทหารบาดเจ็บในสงครามไครเมีย
        
        มีบทบาทในการดูแลผู้ป่วยโดยการจัดการในเรื่องความสะอาด
        
        ดูแลเตียงให้สะอาด
        
        ใช้ผ้าพันแผลที่สะอาด
        
        อาหารที่สดทำให้สุขภาพทหารดีขึ้น
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยได้อยู่ในกระบวนการชีวิตตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นได้อย่างเหมาะสม ซึ่งจะช่วยบรรเทาทุกข์และฟื้นหายจากโรคได้
      - กิจกรรมการพยาบาลจะรวมถึงการร่วมมือกับแพทย์ในการปฏิบัติตามกระบวนการรักษาโรค
    - - 1.2 สืบค้นความสามารถของบุคคลที่อยู่ตามธรรมชาติของเขาเอง ความตั้งใจ สนใจในการจัดการกับความเจ็บป่วย
      - 1.1 สังเกตสิ่งแวดล้อมของผู้ป่วย ทั้งด้านกายภาพ จิตใจ สังคม และสืบค้นหาความสัมพันธ์หรือผลกระทบของสิ่งแวดล้อม ที่มีต่อสุขภาพความเจ็บป่วยของบุคคล
      - เช่น สังเกตท่านอนของผู้ป่วยเป็นอย่างไร เตียงอยู่ไกลหน้าต่างเกินไปหรือไม่ สามารถเคลื่อนไหวหรือพูดคุยกับผู้ป่วยเตียงใกล้เคียงได้หรือไม่
    - - หลังจากสังเกตสิ่งแวดล้อมและบุคคล จะทำให้สามารถมองเห็นกิจกรรมการพยาบาลได้ เพราะมองเห็นความต้องการของผู้ป่วย
      - เช่น ผู้ป่วยไม่สุขสบาย เนื่องจากปวดบาดแผลจากการอักเสบ
      - เช่น ผู้ป่วยไม่สุขสบาย เนื่องจากอากาศอบอ้าว
      - เช่น ผู้ป่วยวิตกกังวลสูงเนื่องจากไม่มีสัมพันธภาพที่ดีกับพยาบาลหรือผู้ป่วยอื่น
    - - เป็นการเลือกจัดการกับสิ่งแวดล้อมและร่วมมือกับแพทย์ เพื่อส่งเสริมศักยภาพของผู้ป่วยที่มีอยู่ เริ่มจากการช่วยเหลือผู้ป่วยในการจัดสภาพที่เหมาะสมกับตัวผู้ป่วยเองต่อไป
    - - เป็นการประเมินสภาพการณ์ที่เป็นจริง ทั้งตัวผู้ป่วย สภาพแวดล้อมและการพยาบาล และปรับกิจกรรมให้เหมาะสมสอดคล้องกับสภาพการณ์ที่เป็นธรรมชาติ
  - - - ผู้รับบริการได้รับการรักษายาบาลด้วยสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม ปลอดภัย จะมีศักยภาพฟื้นหายจากโรคหรือซ่อมแซมสุขภาพเมื่อเกิดการเจ็บป่วยและสามารถฟื้นคืนสภาพได้ดี
    - - การปราศจากโรคและการใช้พลังอำนาจของบุคคลในการใช้ธรรมชาติให้เกิดประโยชน์สูงสุด
      - การเกิดโรคหรือการเจ็บป่วย เป็นกระบวนการซ่อมแซมที่ร่างกายพยายามที่จะสร้างความสมดุล
    - - ปัจจัยภายนอกทั้งหมดที่มีอิทธิพลต่อชีวิตและพัฒนาการ
        
        การระบายอากาศ
        
        แสงสว่างที่เพียงพอ ความอบอุ่น
        
        การควบคุมเสียง
        
        การกำจัดขยะมูลฝอยและสิ่งปฏิกูลต่างๆออกจากร่างกาย
        
        อาหารและน้ำที่สะอาด
    - - เป็นการจัดสิ่งเอื้ออำนวยให้เกิดกระบวนการหายด้วยสิ่งแวดล้อมที่ดีที่สุด
        
        มุ่งเน้นที่บุคคลต้องการมีกระบวนการซ่อมแซมของร่างกาย การปฏิบัติต่อผู้ป่วยจะเริ่มด้วยการสังเกตบุคคลและสิ่งแวดล้อมเพื่อการประเมินและการจัดกิจกรรมการพยาบาล
  - - - การระบายอากาศในหอผู้ป่วยให้มีอากาศถ่ายเทสะดวก แสงสว่างเพียงพอ
      - จัดการกับขยะปนเปื้อนโดยการแยกขยะใส่ถุงขยะสีส้ม ไม่ทิ้งสารคัดหลั่งของผู้ป่วยติดเชื้อลงโถชักโครกส่วนรวม
      - ประเมินความพร้อมของผู้ป่วยในการบอกความจริง พูดให้กำลังใจ ไม่แสดงอาการไม่พอใจใส่ผู้ป่วย
- - - - การเผชิญปัญหา (Coping)
        
        การปรับตัว (Adaptation)
        
        ส่งออก (Output)
        
        Feedback
        
        ระดับปรับตัวผสมผสานกันได้ดี
        
        ระดับการปรับตัวบกพร่อง
        
        ด้านร่างกาย
        
        ด้านอัตมโนทัศน์
        
        2.1 ด้านร่างกาย
        
        2.2 ด้านความรู้สึก
        
        ด้านบทบาทหน้าที่
        
        3.1 ปฐมภูมิ บทบาทที่ติดตัวมาแต่เกิด พัฒนาการแต่ละช่วงวัย
        
        3.2 ทุติยภูมิ บทบาทที่เกิดขึ้นภายหลัง สอดคล้องกับปฐมภูมิ เช่น บทบาทผู้หญิงต้องเป็นแม่
        
        3.3 ตติยภูมิ บทบาทชั่วคราว เช่น การเป็นครู นักร้อง แม่ค้า
        
        ด้านการพึ่งพา
        
        เป็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ตั้งแต่ 2 คน ขึ้นไป
        
        4.1 บุคคลใกล้ชิด เช่น บิดา มารดา
        
        4.2 ระบบเกื้อหนุน ความสัมพันธ์น้อยกว่าบุคคลใกล้ชิด เช่น เพื่อนร่วมงาน
        
        กลไกการควบคุม (Regulator subsystem)
        
        เป็นกลไกที่เกิดขึ้นอัตโนมัติ จากการทำงานของระบบประสาท
        
        กลไกการคิดรู้ (Cognator subsystem)
        
        เกิดต่อเนื่องจากกลไกควบคุม สมองสั่งการให้รับรู้ เรียนรู้ ตัดสินใจและตอบสนองทางอารมณ์
  - - - เชื่อว่า เมื่อบุคคลเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิต จะมีการปรับตัวได้ดีหรือไม่ ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของสิ่งที่มากระทบและความสามารถของบุคคลในการปรับตัว
  - - - เป็นระบบเปิด มีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม มีการปรับตัวแบบองค์รวม (กาย จิต สังคมและจิตวิญญาณ)
    - - เป็นผลมาจากการปรับตัว 4 ด้าน
        
        ปรับตัวได้ = สุขภาพแข็งแรง
        
        ปรับตัวไม่ได้ = สุขภาพไม่ดี / เจ็บป่วย
        
        ด้านร่างกาย
        
        ด้านอัตมโนทัศน์
        
        ด้านบทบาทหน้าที่
        
        ด้านการพึ่งพา
    - - เป็นสิ่งเร้า (Stimuli)
        
        สิ่งเร้าตรง (Focal stimuli)
        
        เผผชิญโดยตรง กระทบต่อบุคคลมากที่สุด ทำให้บุคคลต้องปรับตัว
        
        สิ่งเร้าร่วม (Contexual stimuli)
        
        เสริมสิ่งเร้าตรง ให้มีผลกระทบต่อบุคคลมากขึ้น / ลดลง
        
        สิ่งเร้าแฝง (Residual stimuli)
        
        เป็นผลมาจากประสบการณ์ในอดีต เชื่อมโยงความเชื่อ ค่านิยม ทัศนคติ นิสัย และบุคลิกภาพ จะมีหรือไม่มีขึ้นอยู่กับตัวบุคคล
    - - ช่วยเหลือดูแลและส่งเสริม
      - ขั้นที่ 1 ประเมินพฤติกรรม สังเกต สอบถาม
        
        ขั้นที่ 2 ประเมินสิ่งเร้า หาสาเหตุ
        
        ขั้นที่ 3 วินิจฉัยการพยาบาล
        
        ขั้นที่ 4 ตั้งเป้าหมายการพยาบาล
        
        ขั้นที่ 5 ให้การพยาบาล
        
        ขั้นที่ 6 ประเมินผล
  - - - ประเมินพฤติกรรมการปรับตัวของญาติผู้ดูแล 4 ด้าน
        
        ร่างกาย
        
        การรับประทานอาหาร การนอนหลับพักผ่อน การขับถ่าย
        
        ร่างกาย
        
        ญาติผู้ดูแลรู้สึกว่าตนเป็นลูกต้องดูแลมารดา แสดงความกตัญญู
        
        บทบาทหน้าที่
        
        บริหารจัดการเวลาและการงาน
        
        บริหารจัดการงานบ้าน
        
        บริหารจัดการดูแลความเจ็บป่วยของมานดา
        
        การพึ่งพา
        
        สมาชิกในครอบครัวช่วยกันแบ่งเบาภาระหน้าที่จากผู้ดูแลหลัก
        
        อสม.เข้าเยี่ยมบ้าน
      - วางแผนการพยาบาลและพยาบาลเพื่อส่งเสริมการปรับตัวของญาติผู้ดูแล
      - ประเมินผลการปรับตัวของญาติผู้ดูแล
- - - - ปี ค .ศ.1956 โอเรมได้พิมพ์เผยแพร่หนังสือ เกี่ยวกับแนวคิดของการดูแลผู้รับบริการโดยการช่วยเหลือให้บุคคลดูแลตนเอง และให้สมาชิกในครอบครัวช่วยเหลือดูแลผู้ป่วย
      - ปี ค.ศ. 1971 โอเรมเสนอแนวคิดทางการพยาบาล อธิบายแนวคิดการดูแลตนเอง ระบบการพยาบาล และปัจจัยพื้นฐาน
        
        ต่อมามีการพัฒนาแนวคิดให้มีความชัดเจนมากขึ้น โดยการเพิ่มเติมแนวคิดความสามารถในการดูแลตนเอง ความต้องการการดูแลตนเองทั้งหมด ความสามารถทางการพยาบาล และความพร่องในการดูแลตนเอง
  - - - 1.1 มีศักยภาพในการเรียนรู้
      - 1.2 ขาดศักยภาพในการเรียนรู้ ต้องได้รับความช่วยเหลือจากบุคคลอื่น
    - - เป็นสภาพการทำงานร่วมกันระหว่างร่างกาย จิตใจ สังคม และระหว่างบุคคล
    - - 3.1 ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม
      - 3.2 องค์ประกอบและสภาพการณ์ของสิ่งแวดล้อม
      - 3.3 สิ่งแวดล้อมเพื่อการพัฒนา
    - - ช่วยเหลือบุคคลที่บกพร่องในการดูแลตนเอง ใช้ทักษะความรู้ทางการพยาบาลมาช่วยเหลือให้สอดคล้องกับบทบาท
  - - - ทฤษฎีการดูแลตนเอง (The theory of self-care)
        
        ความสามารถในการดูแลตนเองและความต้องการดูแลตนเองทั้งหมด
      - ทฤษฎีความพร่องในการดูแลตนเอง (The theory of self-care deficit)
        
        ความไม่สมดุลของความสามารถในตัวบุคคล และความต้องการดูแลตนเองทั้งหมด
        
        เมื่อบุคคลมีความต้องการมากกว่าความสามารถที่จะกระทำได้ จะอยู่ในภาวะต้องการความช่วยเหลือการพยาบาล
      - ทฤษฎีระบบการพยาบาล (The theory of nursing system)
        
        การช่วยเหลือปฏิบัติกิจกรรมแทนบุคคล และช่วยให้บุคคล
        สามารถดูแลตนเองได้อย่างต่อเนื่อง เพื่อรักษาไว้ซึ่งชีวิต สุขภาพและความผาสุกของบุคคลนั้น ๆ
  - - - การดูแลตนเอง (self-care)
        
        ความต้องการการดูแลตนเองทั้งหมด (therapeutic self-care demand)
        
        ความสามารถในการดูแลตนเอง (self-care agency)
        
        ความพร่องในการดูแลตนเอง (self-care deficit)
        
        ความสามารถทางการพยาบาล (nursing agency)
        
        ปัจจัยเงื่อนไขพื้นฐาน (basic conditioning factors)
  - - - ความสามารถในการดำรงชีวิตตามสภาพของข้อจำกัดของโรคและการรักษานั้นๆ อย่างปกติสุข
    - - การรับรู้ในการดูแลตนเอง เพื่อป้องกันโรคหรือการเจ็บป่วย
- - - - เป็นพยาบาลชาวอังกฤษ
      - ปี ค.ศ. 1917 เสนอมโนทัศน์ระบบปฏิสัมพันธ์ (The interaction system framework)
        
        ปี ค.ศ. 1981 ได้ตีพิมพ์เผยแพร่
      - ปี ค.ศ. 1990 หลังเกษียณยังทำหน้าที่สอนและส่งเสริมให้บุคลากรในวิชาชีพ ได้นำ "ทฤษฎีการบบรลุเป้าหมาย" ไปศึกษา วิจัย ประยุกต์ในการปฏิบัติการพยาบาล
  - - - ระบบบุคคล (Personal system)
        
        1.1 การรับรู้ (Perception)
        
        1.2. อัตตาตัวตน (Self)
        
        1.3. ภาพลักษณ์ (Body image)
        
        1.4. การเจริญเติบโตและพัฒนาการ (Growth and development)
        
        1.5. เวลา (Time)
        
        1.6. อาณาบริเวณ (Space)
      - ระบบระหว่างบุคคล (Interpersonal system)
        
        2.1. การมีปฏิสัมพันธ์ (Interaction)
        
        2.2. การติดต่อสื่อสาร (Communication)
        
        2.3. การบรรลุเป้าหมายของการปฏิสัมพันธ์ (Transaction)
        
        2.4. บทบาท (Role)
        
        2.5. ความเครียด (Stress)
      - ระบบสังคม (Social system)
  - - - 1.1 บุคคลเป็นส่วนหนึ่งของสังคม
      - 1.2 ทุกคนมีความนึกคิด มีความรู้สึกเป็นของตนเอง
      - 1.3 ทุกคนมีเหตุผลของตนเอง
      - 1.4 บุคคลเป็นผู้มีการรับรู้
      - 1.5 มีความสามารถที่จะแสดงความโต้ตอบ (React) ตามการรับรู้ของตนเอง
      - 1.6 มีความสามารถที่จะกระทำสิ่งต่างๆ (Action-oriented being)
      - 1.7 มีความสามารถที่จะวางเป้าหมายในการกระทำสิ่งต่างๆ
      - 1.8 มีความสามารถที่จะตัดสินใจและควบคุมตนเองได้
      - 1.9 ทุกคนมีเวลาในเรื่องต่างๆที่เหมาะสมเฉพาะของตนเอง
    - - สิ่งแวดล้อมภายในและสิ่งแวดล้อมภายนอก
      - บุคคลมีความสามารถในการนำ
        พลังงานมาช่วยในการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมภายนอกได้อย่างต่อเนื่อง
    - - “ภาวะสุขภาพ” เป็นความสามารถในการปฏิบัติหน้าที่
        ตามบทบาททางสังคม
      - “ภาวะเจ็บป่วย” เป็นภาวะที่มีการเบี่ยงแบนของโครงสร้างร่างกายหรือจิตใจ
        หรือภาวะที่มีความขัดแย้งเกี่ยวกับสัมพันธภาพของบุคคลในสังคม
    - - เป็นกระบวนการปฏิสัมพันธ์ของพยาบาลและผู้รับบริการ โดยทั้งสองฝ่ายมีการสื่อสาร รับรู้สถานการณ์ มีการตั้งเป้าหมาย และกำหนดจุดมุ่งหมายของความสำเร็จร่วมกัน
      - เป้าหมายของการพยาบาลตามแนวคิดของคิง คือ การช่วยบุคคลและกลุ่มคนให้ฟื้นคืนสภาพ ดำรงไว้ซึ่งภาวะสุขภาพดี หรือในวาระสุดท้ายของชีวิต จากไปยอย่างมีศักดิ์ศรี
  - - - คือ ขั้นตอนของการสร้างสัมพันธภาพ การติดต่อสื่อสาร มีการแลกเปลี่ยนการรับรู้ระหว่างพยาบาลกับผู้รับบริการ
    - - คือ ขั้นตอนการร่วมกันกำหนดเป้าหมาย แสวงหาวิธีปฏิบัติ ตกลงยอมรับวิธีปฏิบัติร่วมกัน เพื่อนำไปสู่การปฏิบัติอย่างบรรลุเป้าหมาย
    - - คือ การที่ผู้รับบริการปฏิบัติกิจกรรมตามวิธีที่ตกลงร่วมกัน เพื่อการบรรลุเป้หมายที่วางร่วมกันและ
        พยาบาลมีหน้าที่ปฏิบัติบทบาทของพยาบาลเพื่อบรรลุเป้าหมายเช่นกัน
    - - คือ การที่พยาบาลและผู้รับบริการร่วมกันประเมินผลการปฏิบัติ ว่าสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดร่วมกันหรือไม่ ถ้ามีสิ่งใดเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติจะช่วยกันหาวิธีขจัดอุปสรรคนั้น
    - - ผู้รับบริการต้องการหายจากแผลผ่าตัดเร็วที่สุด เพื่อไปทำงาน
- - - - 1.1 แสวงหาภาวการณ์ของชีวิต
      - 1.2 ตระหนักรู้ในตนเอง
      - 1.3 ให้คุณค่าความสมดุลของชีวิต
      - 1.4 ควบคุมพฤติกรรมของตน
      - 1.5 บุคคลประกอบด้วยองค์รวม มีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง
      - 1.6 บุคลากรด้านสุขภาพมีอิทธิพลต่อบุคคล
      - 1.7 การสร้างสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับสิ่งแวดล้อม เป็นสิ่งจำเป็นในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
    - - การส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพ
  - - - การกำหนดให้ทุกที่ ทุกเวลา สามารถออกกำลังกายได้
    - - การอบรม การจัดค่ายอาหารสำหรับป้องกันโรคอ้วนในวัยเด็ก
  - - - "การป้องกันสุขภาพ" เป็นมโนทัศน์ทางสุขภาพเชิงลบ เพราะพฤติกรรมส่วนหญ่เป็นการหลีกเลี่ยง
      - "การส่งเสริมสุขภาพ" เป็นมโนทัศน์ทางสุขภาพเชิงบวก เพราะเป็นการยกระดับสุขภาพให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
  - - - การรับรู้ประโยชน์ของการปฏิบัติ
        
        การรับรู้อุปสรรคของการปฏิบัติ
    - - อิทธิพลระหว่างบุคคล (ครอบครัว เพื่อน ทีมสุขภาพ บรรทัดฐาน )
        
        อิทธิพลจากสถานการณ์
        
        ความมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติ
- - - - James O. Prochaska, Ph.D.
      - Carlo DiClemente, Ph.D.
  - - - ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเป็นกระบวนการที่ทำต่อเนื่อง 5 ขั้นตอน
    - - พฤติกรรมสุขภาพที่พึงประสงค์คงที่
      - พฤติกรรมสุขภาพที่พึงประสงค์ไม่คงที่ บุคคลกลับไปทำพฤติกรรมเดิม (Relapse)
    - - ให้ข้อมูล เสริมแรง
  - - - ระยะก่อนชั่งใจ (Precontemplation) ▶ กระตุ้น ปลูกจิตสำนึก
      - ระยะชั่งใจ (Contemplation) ▶ ประมินตนเอง เปรียบเทียบผลดี ผลเสียการออกกำลังกาย
      - ระยะปฏิบัติ / เปลี่ยนแปลง (Action or Making the change) ▶ หาแรงสนับสนุนในสังคม (การมีสุขภาพดี เป็นที่ยอมรับ)
      - ระยะเตรียมการ (Preparation) ▶ รับรู้สิ่งแวดล้อม (สุขภาพแข็งแรงขึ้น ป้องกันการเจ็บป่วย) ที่สนับสนุนสุขภาพ
      - ระยะการทำกิจกรรมคงที่ / สม่ำเสมอ (Maintenance) ▶ ควบคุมสิ่งเร้า (การออกกำลังกาย การรับประทานอาหาร) มีวินัยในตนเอง ออกกำลังกายสัปดาห์ละ 3 ครั้ง เชื่อว่าตนเองทำได้
  - - - ระยะก่อนชั่งใจ (Precontemplation)
      - ระยะชั่งใจ (Contemplation)
        
        เริ่มตระหนัก แต่ยังไม่พร้อมเปลี่ยน
      - ระยะเตรียมการ (Preparation)
      - ระยะปฏิบัติ / เปลี่ยนแปลง (Action or Making the change)
      - ระยะการทำกิจกรรมคงที่ / สม่ำเสมอ (Maintenance)
- - - - ศาสนา
      - ระบบเครือญาติ (สังคม)
      - การเมือง
      - ระบบเศรษฐกิจ
      - การศึกษา
      - เทคโนโลยี
      - ค่านิยมวัฒนธรรม
      - ประวัติชาติพันธุ์
    - - ความเป็นอยู่วิถีชีวิต
    - - การเรียนรู้และถ่ายทอดกันมา เป็นความรู้ท้องถิ่นของชนพื้นเมือง
  - - - การดูแลสุขภาพตามคุณค่าทางวัฒนธรรมของตน เคารพความเชื่อของบุคคล ดำรงไว้ซึ่งความผาสุก การฟื้นหายจากการเจ็บป่วย
    - - ช่วยเหลือเอื้ออำนวยให้บุคคลปรับตัวต่อสิ่งเร้าได้ เกิดประโยชน์ทางสุขภาพ
    - - ให้ผู้รับบริการเกิดแนวคิดใหม่ต่างจากเดิม และส่งผลดีต่อแบบแผนการดูแลสุขภาพ
  - - - ปี ค.ศ. 1985 ตีพิมพ์หนังสือ Nursing science quarly เขียนถึงศาสตร์การดูแลจากพื้นฐานมนุษยศาสตร์
        
        ปี ค.ศ. 1988 มีการอธิบายเพิ่มเติม
    - - เป้าหมายสอดคล้องตามความเชื่อ ปฏิบัติการพยาบาลสอดคล้องกับวัฒนธรรมในแต่ละพื้นที่อย่างกลมกลืน
  - - - การดูแลตนเอง มีปฏิสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับผู้อื่น การดูแลมีความเป็นสากลสอดคล้องกลมกลืนกับวัฒนธรรม
    - - ภาวการณ์อยู่ดีมีสุข ปฏิบัติตามวัฒนธรรมสัมพันธ์กับความสามารถของบุคคลในการดูแลสุขภาพ
    - - มุมมองโครงสร้างสังคม บริบทสิ่งแวดล้อมสัมพันธ์ใกล้ชิดกับวัฒนธรรม
    - - อาศัยการเรียนรู้เกี่ยวกับพฤติกรรมของบุคคล บทบาทหน้าที่ในการส่งเสริม ดำรงไว้ซึ่งสุขภาพดีแบบองค์รวม โดยสอดคล้องกับวัฒนธรรมในแต่ละพื้นที่
- - - - ความเชื่อมั่น ศรัทธา ความหวัง
      - ไวต่อการรับรู้ ยอมรับและร่วมรู้สึก
      - เมตตากรุณา มีความอบอุ่น จริงใจ
    - - การเอาใจใส่ เฝ้าสังเกต ควบคุม ตรวจสอบ ให้ความสุขสบายแก่ผู้ป่วย
      - ปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการพยาบาล และขอบเขตความต้องการของบุคคล
      - การป้องกัน ปกป้อง ดูแล ไม่ให้ผู้ป่วยได้รับอันตรายจากการพยาบาล (การทำแผล การดูแลไม่ให้ผู้ป่วยติดเชื้อ ฯลฯ)
- - - - นำไปสู่การเรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างคนสองคน ภายใต้สนามปรากฎการณ์ (Phenominal field) ของแต่ละบุคคล
        
        หลอมรวมกันจนเข้าถึงจิตใจระหว่างคนสองคน (Transpersonal)
        
        คนสองคนค้นพบความหมายของสิ่งต่างๆที่เป็นสาระสำคัญในชีวิต (ความเจ็บป่วย ความทรมาน และความตายตามสภาพความเป็นจริง)
        
        เกิดการยอมรับในตนเองและผู้อื่น ทำให้เกิดสัมพันธภาพที่นำไปสู่การฟื้นหาย (Healing Relationship)
        
        การดูแลที่เข้าถึงจิตใจบุคคล
        
        สร้างระบบค่านิยมที่มีเมตตาต่อกัน
        
        สร้างความศรัทธา
        
        สร้างความไวต่อความรู้สึก
        
        สร้างสัมพันธภาพ
        
        ส่งเสริมและยอมรับความรู้สึก
        
        ใช้กระบวนการพยาบาลแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์
        
        ส่งเสริมการเข้าถึงจิตใจบุคคล
        
        ประคับประคอง สนับสนุน แก้ไขสิ่งแวดล้อม (กายภาพ จิตสังคม จิตวิญญาณ)
        
        ช่วยเหลือเพื่อตอบสนองความต้องการของบุคคล
        
        เสริมสร้างพลังจิตวิญญาณในการมีชีวิตอยู่