Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความเป็นของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ - Coggle Diagram

- - - - สีน้ำเงิน แทนสถาบันพระมหากษัตริย์
      - สีเขียว แทนแหล่งที่ตั้งของสถาบัน 36แห่ง ที่อยู่ในแหล่งธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อมที่สวยงาม
      - สีขาว แทนความคิดอันบริสุทธิ์ของนักปราชญ์แห่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
      - สีทอง แทนความรุ่งเรืองทางปัญญา
      - สีส้ม แทนความรุ่งเรืองทางศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น
    - - แถบสีฟ้า หมายถึง บัณฑิตสาขาวิชาครุศาสตร์
      - แถบสีแสด หมายถึง บัณฑิตสาขาวิชาศิลปศาสตร์
      - แถบสีเหลือง หมายถึง บัณฑิตสาขาวิทยาศาสตร์
  - - - 3) สร้างและถ่ายทอดองค์ความรู้และนวัตกรรมที่มีคุณภาพ ด้วยการวิจัยและการบริการวิชาการ เพื่อสนับสนุนการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนน้อมนาแนวพระราชดำริ
      - 4) เสริมสร้างความรู้ความเข้าใจในคุณค่า ความส านึก และความภูมิใจในศิลปะ และวัฒนธรรมของท้องถิ่นและของชาติ
      - 2) ผลิตบัณฑิตให้มีคุณภาพและมาตรฐานวิชาชีพ ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงาน
      - 5) พัฒนาระบบบริหารจัดการของมหาวิทยาลัยให้มีประสิทธิภาพ โดยยึดหลักธรรมาภิบาลและการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี
      - 1) เสริมสร้างความเข้มแข็งของวิชาชีพครู ผลิตและพัฒนาครู และบุคลากรทางการศึกษาให้มีคุณภาพและมาตรฐานที่เหมาะสมกับการเป็นวิชาชีพชั้นสูง
- - - - อาณาบริเวณที่ประกอบด้วยเมืองกลุ่มหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ทางเครือญาติหรือทางวัฒนธรรม ในอดีตรัฐโบราณไม่มีอาณาเขตชัดเจน แต่ในยุคสมัยที่อาณาจักรล้านนาเจริญรุ่งเรือง
      - เคยมีอิทธิพลแผ่ออกไปอย่างกว้างขวางถึงดินแดนเชียงรุ่ง สิบสองพันนา และรัฐฉานตอนใต้ สาหรับดินแดนที่สาคัญของล้านนาอยู่ในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย
      - กลุ่มเมืองล้านนาตะวันตกซึ่งเป็นแกนสาคัญ;เชียงใหม่ ลพูน ลาปาง เชียงราย พะเยา ที่มีความสัมพันธ์ร่วมกันตั้งแต่สมัยราชวงศ์มังรายตอนต้น
      - ส่วนกลุ่มเมืองล้านนาตะวันออก;แพร่และน่าน ทั้งสองเมืองมีประวัติความเป็นมาคล้ายกันคือ ในสมัยแรกเริ่มต่างมีฐานะเป็นรัฐอิสระ มีราชวงศ์ของตนเอง และมีความใกล้ชิดกับอาณาจักรสุโขทัย
      - อาณาจักรล้านนา ผนวกดินแดนเมืองแพร่และน่านได้ในสมัยพระเจ้าติโลกราชและอยู่ในอาณาจักรล้านนาได้ไม่นานนัก อาณาจักรล้านนาก็ล่มสลายลง ในสมัยพม่าปกครองก็ใช้วิธีแบ่งแยกเมืองต่าง ๆ
  - - - สมัยแว่นแคว้น-นครรัฐ
      - ล้านนาสมัยเป็นเมืองประเทศราชของไทย(พ.ศ. ๒๓๑๗-๒๔๒๗)
      - ล้านนาสมัยพม่าปกครอง(พ.ศ.๒๑๐๑-๒๓๑๗)
      - ล้านนาสมัยรัฐอาณาจักร (พ.ศ.๑๘๐๔-๒๑๐๑)
  - - - ได้พัฒนาการปกครองจากแว่นแคว้น-นครรัฐมาสู่ รัฐแบบอาณาจักร โดยมีเชียงใหม่เป็นศูนย์กลาง รัฐแบบอาณาจักรสถาปนาอานาจโดยรวบรวมแว่นแคว้น-นครรัฐมาไว้ด้วยกัน
      - ราวพุทธศตวรรษที่ ๑๙ จากปรากฏการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่สาคัญคือ การสลายตัวของรัฐโบราณที่เคยรุ่งเรืองมาก่อน
        
        ทวารวดี
        
        หริภุญไชย
        
        กัมพูชา
        
        พุกาม
      - การเสื่อมสลายลงของรัฐโบราณจึงเปิดโอกาสให้เกิด การสถาปนาอาณาจักรใหม่ของชนชาติไท(ย) ผู้ที่ใช้ภาษาและวัฒนธรรมไทย อาณาจักรใหม่ที่เกิดในพุทธศตวรรษที่ ๑๙ ที่สาคัญคือ ล้านนา สุโขทัย และอยุธยา
    - - การก่อตั้งอาณาจักรล้านนา
        
        เป็นผลมาจากการรวมแคว้นหริภุญไชยเข้ากับแคว้นโยนในสมัยของพระยามังรายปฐมกษัติรย์
        
        แล้วสถาปนาเมืองเชียงใหม่ขึ้นเป็นศูนย์กลาง การก่อตั้งเมืองเชียงใหม่หรือนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ ในปี พ.ศ. ๑๘๓๙
        
        มีเป้าหมายเพื่อให้เป็นสถาบันทางการเมืองที่ทาหน้าที่เป็นศูนย์กลางอาณาจักรทั้งเรื่องการเมือง การปกครอง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม
    - - พระยามังรายเชิญพระยางาเมืองและพ่อขุนรามคาแหงมาร่วมกันพิจารณาทาเลที่ตั้ง พระยาทั้งสองก็เห็นด้วย และช่วยดูแลการสร้างเมืองเชียงใหม่ ด้วยเหตุที่พ่อขุนรามคาแหงมาร่วมสร้างเมืองเชียงใหม่
      - ทำให้ผังเมืองเชียงใหม่ได้รับอิทธิพลจากสุโขทัยเมื่อแรกสร้างกาแพงเมืองมีขนาดกว้าง ๙๐๐ วา ยาว ๑,๐๐๐ วา และขุดคูน้ากว้าง ๙ วา กาแพงเมืองเชียงใหม่ปรับเปลี่ยนไปตามกาลสมัย ปัจจุบันเป็นรูปสี่เหลี่ยมยาวด้านละ ๑,๖๐๐ เมตร
    - - ในราวกลางราชวงศ์มังราย นับแต่สมัยพระยากือนา เป็นต้นมา อาณาจักรล้านนาเจริญขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และเจริญสูงสุดในสมัยพระเจ้าติโลกราชและพระยาแก้วหรือพระเมืองแก้ว ซึ่งถือเป็นยุคทอง
      - หลังจากนั้นอาณาจักรล้านนาก็เริ่มเสื่อมลง
      - โดยกล่าวได้ถึงความเจริญเป็นประเด็นได้คือ
        
        ความเจริญทางพุทธศาสนา
        
        ได้สร้างวัดเป็นศูนย์กลางชุมชน
        
        ได้สร้างถาวรวัตถุในพุทธศาสนา
        
        วัดเจดีย์หลวง
        
        วัดเจ็ดยอด
        
        วัดพระสิงห์
        
        วัดสวนดอก
        
        วัดบุพพาราม
    - - เกิดขึ้นในช่วง ปลายสมัยราชวงศ์มังราย นับตั้งแต่พระญาเกสเชษฐราชขึ้นครองราชย์ จนกระทั่งตกเป็นเมืองขึ้นของพม่าใน ช่วงเวลา ๓๓ ปี
      - ในช่วงเวลานั้นมีระยะหนึ่งที่ว่างเว้นไม่มีกษัตริย์ปกครองถึง ๔ ปี เพราะขุนนางขัดแย้งกันเอง ตกลงไม่ได้ว่าจะให้ใครเป็นกษัตริย์ การสิ้นรัชสมัยของกษัตริย์เกิดจากขุนนางจัดการปลงพระชนม์
      - นอกจากนี้ ยังเกิดจากปัญหาเชิงโครงสร้างของรัฐในหุบเขา ที่ทาให้เมืองต่าง ๆ ในอาณาจักรมีโอกาสแยกตัวเป็นอิสระ
  - - - ในยุคที่เรียกว่า “เก็บผักใส่ซ้าเก็บข้าใส่เมือง”
  - - - ในช่วงเวลาดังกล่าวส่วนใหญ่พม่าปกครอง แต่จะมีบางช่วงที่อยุธยายกทัพ ขึ้นมายึดเชียงใหม่ได้
      - สมัยพระนเรศวรและสมัยพระนารายณ์ นอกจากนั้นมีบางช่วงที่เชียงใหม่ และเมืองต่าง ๆ แยกเป็นรัฐอิสระ
        
        ช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๓ ถึงต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๔
  - - - ดินแดนล้านนามีรัฐต่าง ๆ กระจายตามที่ราบระหว่างหุบเขาในภาคเหนือ
        
        แคว้นหริภุญไชยในเขตแม่น้ำปิงตอนบน
        
        เขลางนครในเขตลุ่มน้ำวัง
        
        แคว้นโยนหรือโยนกในเขตที่ราบลุ่มน้ำกก
        
        เมืองแพร่ในเขตลุ่มน้ำยม
        
        เมืองปัวในเขตลุ่มน้ำน่าน
        
        เมืองพะเยาในเขตลุ่มน้ำอิง
    - - ชาวพื้นเมืองในกลุ่มมอญเขมร ตั้งถิ่นฐานกระจายทั่วไปในภาคเหนือเลยไปถึงเมืองเชียงตุง เมืองยองและหุบเขาต่าง ๆ ชนเผ่าลัวะในบริเวณแอ่งเชียงใหม่-ลาพูนเป็นชนเก่าแก่ที่อยู่มาช้านานก่อนที่ชนกลุ่มอื่นจะเข้ามา
      - ตำนานล้านนา...กล่าวถึงบริเวณเชิงดอยสุเทพเป็นศูนย์กลางของชนเผ่าลัวะ ซึ่งจะนับถือดอยสุเทพ เพราะเป็นที่สิงสถิตของผีปู่แสะย่าและผีบรรพบุรุษของชาวลัวะ การนับถือผี ปู่แสะย่าแสะ
      - เรื่องราวการแตกสลายของชนเผ่าลัวะ
        
        เป็นผลมาจากการขยายความเจริญรุ่งเรืองจากเมืองละโว้มาสู่การสร้างเมืองหริภุญไชย โดยการเสด็จมาครองเมืองหริภุญไชยของพระนางจามเทวีในบริเวณอิทธิพลดั้งเดิมของชนเผ่าลัวะ
        
        จึงเกิดความขัดแย้งระหว่างพระนางจามเทวีกับขุนหลวงวิลังคะ ในท้ายที่สุด ผลจากการต่อสู้ ขุนหลวงวิลังคะพ่ายแพ้
    - - ชาติพันธุ์มอญโบราณที่ตั้งถิ่นฐานในภาคเหนือมาช้านานและเป็นกลุ่มเดียวกับมอญในแถบลุ่มน้าเจ้าพระยา ซึ่งลักษณะการตั้งถิ่นฐานมักจะกระจายตัวอยู่ตามที่ราบลุ่มน้าปิง
      - เม็งมีปริมาณประชากรน้อยกว่า จึงทาให้ลัวะและเม็งไม่มีความใกล้ชิดกัน แต่ก็ต่างยอมรับความเป็นชนต่างชาติพันธุ์ ปัจจุบัน ชนชาติเม็งเริ่มจางหายไปจากดินแดนล้านนา คงเหลือร่องรอยหมู่บ้านเม็งเก่าแก่ไม่กี่แห่ง
  - - - ถือเป็นแหล่งเรียนรู้ประเภทหนึ่งที่ให้ทั้งความรู้และความเพลิดเพลิน ในอดีตพิพิธภัณฑ์เป็นเพียงสถานที่เก็บรวบรวมวัตถุที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ตลอดจนวัตถุที่มีความสำคัญทางธรรมชาติ วิทยาศาสตร์ และศิลปวัตถุ
    - - เป็นแหล่งเรียนรู้เกี่ยวกับกลุ่มชาติพันธุ์และวิถีชีวิตชาวล้านนา เมื่อประกอบกับความหมายของพิพิธภัณฑ์ข้างต้นจึงทำให้สถาบันล้านนาศึกษาเป็น พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น
    - - สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ในวาระครบรอบ 125 ปี หลวงอนุสารสุนทร คหบดีผู้บุกเบิกการค้าในเมืองเชียงใหม่ นอกจากนั้น ยังสร้างขึ้นเพื่อเป็นเรือนคู่แฝดกับ เรือนคำเที่ยง
      - ซึ่งอยู่ ณ สยามสมาคมในพระบรมราชูปถัมภ์ ที่กรุงเทพมหานคร
      - เพื่อให้เป็นแหล่งเรียนรู้ด้าน เรือนโบราณล้านนา
    - - ชั้น 1 ห้องศูนย์ข้อมูลภูมิปัญญำล้ำนนำ ห้องครัวไทย และศูนย์ใบลำนศึกษำ
      - ชั้น 3เป็นพื้นที่จัดแสดงภูมิปัญญำพื้นบ้ำน อำทิ ภำษำและวรรณกรรมล้ำนนำ ศิลปหัตถกรรม ดนตรีและนำฏศิลป์พื้นบ้ำน แพทย์แผนไทยล้ำนนำ
      - ชั้น 4 เป็นพื้นที่แสดงองค์ควำมรู้เกี่ยวกับพุทธศำสน์และเครื่องสักกำระล้ำนนำ เส้นทำงกำรเดินทัพห้องสมเด็จพระนเรศวรมหำรำช
      - ชั้น 2 จัดแสดงนิทรรศกำรกลุ่มชำติพันธุ์ในล้ำนนำ อำทิ ไทยวน-ลัวะไทเขิน-ไทยอง ไทใหญ่-ไทลื้อ ห้องอักษรไท และห้องภูษำอำภรณ์
- - - - พ่อปกครองลูก
      - หลักการปกครองแบบครอบครัว
        กษัตริย์เปรียบเสมือนพ่อของครอบครัวใหญ่ ซึ่งเรียกว่า พ่อขุน
    - - เศรษฐกิจ
        
        เศรษฐกิจของอาณาจักรสุโขทัยเป็นเศรษฐกิจการเกษตร
      - โครงสร้างสังคม
        
        (1) ชนชั้นปกครอง กษัตริย์ พระบรมวงศานุวงศ์และข้าราชการ พระภิกษุสงฆ์
        
        (2) ชนชั้นที่ถูกปกครอง สามัญชนหรือไพร่ และทาส
    - - ปัจจัยที่ทาให้กรุงศรีอยุธยาเรืองอานาจ
        
        1.ตั้งอยู่ใกล้เมืองท่าชายฝั่งทะเล ทาให้ทาการค้าได้สะดวก
        
        มีแม่น้าไหลผ่าน ทาให้เพราะปลูกข้าวได้ดี
        
        3.การที่จักรวรรดิเขมรและอาณาจักรสุโขทัยตกต่าลง
        
        โครงสร้างเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง
      - การปกครองสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น
        
        ลัทธิเทวสิทธิ์
        
        มโนทัศน์ธรรมราชาจากสุโขทัย
        
        ฐานะของกษัตริย์กับประชาชนจึงห่างไกลกันข้าราชบริพารเป็นสื่อกลางระหว่างกษัตริย์ และประชาชน
        
        ระบบเจ้าขุนมูลนาย หรือศักดินา
      - การปฏิรูปการเมืองและการบริหารในสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ
        
        การบริหารระดับชาติ
        เปลี่ยนชื่อกรมต่างๆของจตุสดมภ์เป็นดังนี้
        
        กรมวังใช้ชื่อว่าธรรมาธิกรณ์
        
        กรมคลังใช้ชื่อว่าโกษธิบดี
        
        กรมเวียงใช้ชื่อว่านครบาล
        
        กรมนาใช้ชื่อว่าเกษตราธิการ
        
        มีการแยกกิจการทหารออกจากกิจการพลเรือน ได้แก่
        
        สมุหนายก เป็นหัวหน้าราชการฝ่ายพลเรือน
        
        แต่ในยามสงครามทั้ง 2 ฝ่าย ต่างต้องร่วมกันรบ
        
        สมุหพระกลาโหม เป็นหัวหน้าราชการฝ่ายทหาร
      - การปฏิรูปองค์การทางสังคม
        
        ระบบศักดินา มาตราวัดลาดับชั้นทางสังคมแบ่งเป็น2 ชนชั้น
        
        1.ชนชั้นผู้ปกครอง
        
        ชนชั้นผู้ถูกปกครอง
        
        พระเจ้าตากสินโดยการช่วยเหลือ
        
        -สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก
        
        -เจ้าพระยาสุรสีห์
    - - มีการสักไพร่
        เพื่อจัดระเบียบชาติไทยขึ้นใหม่
      - สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น
        
        ปฐมกษัตริย์
        “พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก”รัชกาลที่ 1
        
        •ป้องกันราชอาณาจักร
        
        -การปกครองและการบริหาร ฟื้นฟูสถาบันกษัตริย์
        
        -การจัดองค์กรทางสังคม ระบบศักดินา สักเลกไพร่
        
        -ด้านศาสนา มีการสังคายนาพระไตรปิฎก
        
        -ด้านเศรษฐกิจ การค้ากับจีน
        
        สร้างเมืองราชธานี
        
        •สถาปนากรุงรัตนโกสินทร์
        
        รัชกาลที่ 2 พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
        
        -เศรษฐกิจเงินตราและการค้าขยายตัว
        
        -ธุรกิจการค้าของราชสานักขาดทุน
        ในขณะที่การค้าส่วนพระองค์ ทำกำไรอย่างงาม
        
        •พระปรีชาสามารถด้านศิลปกรรม
        
        รัชกาลที่ 3 พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว
        
        -ยุบเลิกการค้าของหลวง และเก็บภาษี (38ชนิด)
        
        -มีระบบราชการเป็นกลไกการเก็บภาษี (ระบบเจ้าภาษีนายอากร) ชาวจีน
        
        •หนังสือจินดามณีเล่มที่สอง
        
        •ความรู้บนฝาผนังวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร
        
        รัชกาลที่ 4 พระบาทสมเด็จจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
        
        นโยบายเปิดประตู – สนธิสัญญาปี พ.ศ. 2398 (สนธิสัญญาเบาวริ่ง)
        หากจะรักษาเอกราชของสยามเอาไว้ ต้อง “เปิดประเทศ” และทาให้ทันสมัย
        
        สนธิสัญญาเบาวริ่ง
        
        พระบิดาแห่งวิทยาศาสตร์ไทย
        
        พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่5
        
        เสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อปี พ.ศ.2411 ขณะพระชนมายุ 15 พรรษา
        
        พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระชนมายุ 15 พรรษา
        
        ผู้สาเร็จราชการแทน:
        พระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค)
        
        การสร้างรัฐชาติแบบใหม่
        
        การปฏิรูปการศึกษา
        
        พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6
        
        ได้ทรงพยายามที่จะทดลองการปกครองแบบประชาธิปไตย ดุสิตธานี
        
        มีเสรีภาพทางด้านความคิด
        
        •จัดตั้งมหาวิทยาลัย
        
        พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่7)
        
        •พระราชทานรัฐธรรมนูญ
        
        พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล(รัชกาลที่8)
        
        •ยุติความขัดแย้งระหว่างชาวไทยและชาวไทยเชื้อสายจีน
        
        •พระราชปรารภในการผลิตแพทย์เพิ่มขึ้น
        
        พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช(รัชกาลที่9)
        
        •โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดาริ4,810 โครงการ
        
        •ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
        
        พระราชลัญจกรประจารัชกาลที่ 9 :
        
        พระราชทานตรานี้แก่สถาบันอุดมศึกษากลุ่มมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลและมหาวิทยาลัยราชภัฏ ใช้เป็นตราประจามหาวิทยาลัยแต่ละแห่งในเครือของตน
        
        พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณบดินทรเทพยวรางกูร(รัชกาลที่10)
        
        •สนับสนุนทุนการศึกษาแก่เยาวชนยากไร้
        
        •สร้างโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราช