Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 3 เครื่องมือในการบำบัดทางการพยาบาลจิเวช - Coggle Diagram

- - - - ความไว้วางใจ (Trust) - ทำให้ผู้วยเปิดเผยตนเอง
        
        มีความสม่ำเสมอ
        
        ทำให้ผู้ป่วยไว้วางใจ
        
        การเก็บรักษาความลับ
      - ความจริงใจ (Genuine) เปิดเผยข้อมูลทั่วไป ความคิด ความรู้สึก ต้องเป็นจริง และเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยได้พูด
      - ความรักในเพื่อนมนุษย์ (Love) การมีความห่วงใจเป็นความมุ่งมั่น ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจ
      - การเข้าใจ (Understanding ความสามารถในการตระหนักถึงความคิดและคสามรู้สึก และยอมรับในความแตกต่างระหว่างบุคคล
      - การเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น (Empathy) การเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นและตอบสนองอย่างเหมาะสม
      - การเห็นอกเห็นใจ (Sympathy) เป็นความรู้สึกของตนเองที่มีต่อผู้อื่น มีอารมณ์ร่วม เช่น สงสาร เสียใจ
      - การยอมรับ (Acceptance of patient)
        
        หลีกเลี่ยงการตัดสินผู้ป่วย ว่าดี หรือเลว
        
        พูดด้วยความสุภาพ
        
        การฟังอย่างตั้งใจ
      - 8.ตระหนักรู้ในตนเอง หรือการรู้สติตนเอง (Self-awareness)
        
        ความตระหนักตนเองในฐานะบุคคล
        
        ความตระหนักตนเองในฐานะวิชาชีพ
    - - การพัฒนา Self-awareness
        
        ประเมินตนเอง
        
        การรับฟังผู้อื่น
        
        การเปิดเผยตนเอง
        
        การปฏิบัติเพื่อพัฒนา
    - - สัมพัธภาพเชิงสังคม
        
        มีจุดมุ่งหมายเฉพาะในการช่วยเหลือซึ่งกันอละกัน
        
        ผิวเผิน พูดคุยเรื่องทั่วๆไป
        
        ไม่มีแบบแผนไม่มีการวางแผน
        
        ไม่เน้นการให้ความสำคัญกับคุณค่าในบุคคล
        
        สัมพันธภาพสิ้นสุดตามความพอใจของกันและกัน
      - สัมพันธภาพเชิงวิชาชีพ
        
        มีเหตุผลเป็นพื้นฐานในความสัมพันธ์
        
        มีกระบวนการในการดำเนินสัมพันธภาพอย่างมีขั้นตอนมีการวางแผน
        
        มีจุดมุ่งหมายเพื่อการช่วยเหลือ
        
        กระตุ้นให้ผู้รับบริการระบายคสามรู้สึก
        
        เน้นการให้ความสำคัญแก่บุคคล
        
        เมื่อสิ้นสุดสัมพันธภาพเป็นไปตามแผน
    - - 2.ระยะระบุปัญหา (Identification phase) เป็นขั้นตอนของการมองปัญหา พยาบาลจะช่วยให้ผู้รับบริการค้นหาสาเหตุของปัญหา
      - 3.ระยะดำเนินการแก้ปัญหา (Exploitation phase) เป็นขั้นตอนการแก้ปัญหาหลังจากที่ระบุปัญหาได้แล้ว
      - 1.ระยะเริ่มต้นสร้างสัมพันธภาพหรือปฐมนิเทศ เป็นระยะที่พยาบาลและผู้รับบริการทำความรู้จักกันครั้งแรก ปัจจัยที่มีผลต่อสัมพันธภาพ ได้แก่ ค่านิยม วัฒนธรรม เชื้อชาติ ความคิด ความเชื่อ ประสบการณ์
      - 4.ระยะสรุปผล (Resolution Phase) สัมพันธภาพระหว่างพยาบาลและผู้รับบริการสิ้นสุด ระยะนี้มีการประเมินผล และมีการสร้างเป้าหมายใหม่ เพื่อการรักษาและดำรงภาวะสุขภาพต่อไป
    - - ระยะเตรียมการปฏิสัมพันธ์(Pre-Orientation Phase) พยาบาลต้องเตรียม
        
        การเลือกผู้ป่วย
        
        การประเมินความคิดความรู้สึก และการกระทำของพยาบาล
        
        การวิเคราะห์ความถนัด
        
        การรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นเกี่ยวกับผู้ป่วย
        
        กำหนดเป้าหมายในการสร้างสัมพันธภาพ
        
        วางแผนสำหรับการเริ่มต้นสัมพันธภาพ - สถานที่ วันที่ เวลาที่จะพบผู้ป่วย
      - 2.ระยะเริ่มต้นสร้างสัมพันธภาพ(Introductory or Orientation Phase)
        
        การแนะนำตนเอง กำหนดข้อตกลงในการสร้างสัมพันธภาพ
        
        การสร้างความไว้วางใจ
        
        การประเมินความคิด ความรู้สึก และการกระทำของผู้ป่วย ปัญหา ความวิตกกังวล การทดสอบ การต่อต้าน
      - ระยะดำเนินการแก้ไขปัญหา (Working Phase)
        
        การค้นหาสาเหตุของปัญหาและช่วยให้ผู้ป่วยเข้าใจปัญหาได้กว้างขึ้น
        
        การหาทางในการแก้ไขปัญหา กระตุ้นให้ผู้ป่วยหาทางแก้ปัญหา
      - 4.ระยะสิ้นสุดการสร้างสัมพันธภาพ (Termination or Resolution Phase) ผู้ป่วย
        
        สามารถดูแลตนเองทั้งร่างกาย จิตใจ และมีส่วนร่วมในสังคม
        
        สามารถควบคุมตนเองได้มากขึ้น
        
        มีความเคารพในตนเองมากขึ้น
        
        สามรถเผชิญกับความคับข้องใจ ความวิตกกังวล ปัญหา
        
        ซึมเศร้า (Depression)
        
        พึ่งพา (Dependency)
        
        พฤติกรรมถดถอย (Regression)
        
        ไม่ยอมรับการสิ้นสุดสัมพันธภาพ (Denial)
        
        ก้าร้าว(Aggression)
- - - - การสัมผัส (Touch) เป็นการแสดงออกถึงความรู้สึก โดยแสดงถึงการเข้าใจ
      - ภาษากาย (Body language) ท่าทาง การเคลื่อไหว การแสดงออกทางสีหน้า
      - การสบตา (Eye contact)
      - การฟังอย่างตั้งใจ (Active listening) โดยใชเทคนิค SOLER
        
        S – Sit squarely facing the client การนั่งเผชิญหน้ากับผู้ป่วยเป็มุมฉาก
        
        O – Observe an open posture การแสดงท่าทางเปิดรับ
        
        L – Lean forward toward the client โน้มตัวไปด้านหน้า
        
        E – Establish eye contact, without staring มีการสบตา ไม่จ้องตา
        
        R – Relaxed posture ท่าทางผ่อนคลาย
      - ระยะห่างระหว่างบุคคล (Personal space)
  - - - ไม่มีเวลา/ภาระงานมาก
      - ขาดความเชี่ยวชาญ/ขาดประสบการณ์ในการใช้เทคนิคการสนทนา
      - ขาดความไว้วางใจจากผู้ป่วย
      - มีทัศนคติด้านลบต่อผู้ป่วยจิตเวช
    - - มีอาการทางจิตที่รุนแรง/เรื้อรัง
      - ไม่เห็นความสำคัญของการสนทนาเพื่อการบำบัด
      - มีอคติต่อผู้บำบัด
    - - เสียงดัง
      - ผู้ป่วย/บุคคลอื่นแทรกแซงการสนทนา
      - อากาศร้อน เย็นเกินไป
      - สถานที่สนทนาไม่เป็นส่วนตัว
    - - การไม่ยอมรับเพศตรงข้าม
      - ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม ภาษา
      - การปกปิดความรู้สึก ความไม่สบายใจ
    - - เปลี่ยนหัวข้อสนทนาบ่อยๆ
      - การพูดในสิ่งที่คิดว่าผู้ป่วยควรจะทำ
      - พูดมากหรือพูดน้อยเกินไป
      - ไม่ได้ฟังในสิ่งที่ผู้ป่วยพูด
      - รีบด่นสรุป ทำให้แปลความหมายผิดโดยยึดความรู้สึกนึกคิดหรือประสบการณ์เป็นเกณฑ์
  - - - การแก้ไข 1.ตามหาผู้ป่วย
        2.นัดหมายใหม่ อาจจะจัดเวลา สถานที่ใหม่
        3.เตือนผู้ป่วยล่วงหน้าก่อนถึงเวลานัด
    - - การแก้ไข
        1.พิจารณาว่าผู้ป่วยรู้จักเวลาหรือไม่
        2.คุยเตือนกับผู้ป่วยเรื่องเวานัดที่เคยตกลงไว้
        3.พูดคุยเกี่ยวกับสาเหตุที่มาช้า
        4.จบการสนทนาตามเวลาที่กำหนด
    - - การแก้ไข ตอบสั้นๆที่เป็นจริงและเป็นข้อมูลทั่วไป เปลี่ยนเรื่อวสนทนาเพื่อนำไปสู่เรื่องที่สัมพันธ์กับเรื่องของผู้ป่วย
    - - การแก้ไข นั่งเงียบๆด้วยความสงบ มองผู้ป่วยด้วยสีหน้าเป็นมิตร ใช้คำถามทางอ้อมแต่เป็นคำถามปลายเปิด
    - - การแก้ไข สำรวจความต้อวการที่ขอนั้น กำหนดการนัดหมายใหม่ตามความเหมาะสมของทั้งสองฝ่าย
    - - การแก้ไข ถามว่า "คุฯกำลังจะไปไหน" หากผู้ป่วยกำลังเดินออกไป บอกว่าจะนั่งรอจนหมดเวลานัดของครั้งนั้น นั่งรอผู้ป่วยอย่างสงบไม่ทำกิจกรรมอื่น