Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลเด็กป่วยที่มีปัญหาทางเดินอาหาร ที่รักษาด้วยการผ่าตัด - Coggle…

- - - - อาเจียน
      - ท้องอืด
      - ความผิดปกติของการถ่ายขี้เทา
      - มีภาวะตัวเหลือง
      - ภาวะขาดน้ำ
  - - - 1.การซักประวัติ ประกอบด้วย
        
        สุขภาพดีมาตลอด และมีอาการแลอาการแสดงดังกล่าว
      - 2. คลำทางหน้าท้อง พบคลำได้ก้อน ลักษณะคล้ายไส้กรอก
    - - 3. การตรวจแบเรียนทางทวารหนักและถ่ายภาพรังสี จะพบแบเรียมจะหยุดตรงจุดนำ
      - ข้อห้าม เป็นนานเกิน 36 hr หรือสงสัยว่าลำไส้ทะลุ
      - 4. การอัลตร้าซาวด์ ทำได้ง่าย รวดเร็ว แม่นยำ เป็นก้อนเนื้อเยื่อนุ่ม
  - - - ต้องมีการแก้ไขภาวะขาดน้ำของเด็กเสียก่อน
      - เพื่อ ป้องกันภาวะช๊อคขณะที่ให้การรักษาอย่าง
      - อื่นๆ เด็กไม่มีภาวะซีด Hb สูงกว่า 8mg%
    - - 1.แบบไม่ผ่าตัด
        
        โดยทำ hydrostatic reduction ใช้การส่วนแบบเรียมเข้าไปทางทวารหนัก
        หรือใช้สารอื่นแทน หม้อสูงจากตัวเด็กไม่เกิน 2.5-3.5 ฟุต เพื่อป้องกันการทะลุของลำไส้
        
        ยกเว้น รายที่มีการทะละของทางเดินอาหาร และเยื่อบุช่องท้องอักเสบ เป็นมานาน 24 hr
        
        โดยทำ pneumatic reduction ใช้ความดันของอากาศ ทารก 88 mmHg เด็กเล็ก 110mmHg
    - - เปิดหน้าท้อง ใช้มือบีบรูดลำไส้ที่กลืนกันจากด้านปลาย
        
        ในกรณีดันไม่ออกให้ตัดส่วนที่กลืนกันออก แล้วเชื่อมส่วนปลายทั้งสองข้างเข้าหากัน
        
        ถ้าพบพยาธิสภาพที่จุดนำก็ให้รักษา
  - - - 1.ช่วยบรรเทาอาหารปวดแน่นท้อง โดยให้ผู้ป่วยได้ผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ ร่วมกับยาแก้ปวด ตามแผนการรักษา
      - 2.ลดอาการแน่นอึดอัดท้องโดยการดูแลให้มีการดูดของเหลวออกจากลาไส้
        โดยทาง nasogastric intestinal suction ตลอดเวลา ประเมินลักษณะและจํานวนของสิ่งที่ดูดออกมา
      - 3.ประเมินภาวะขาดน้ำและความไม่สมดุลของอิเลคโตรลัยด์
        และดูแลทดแทนน่าและอิเล็คโตรลัยท์ให้พอกับที่ร่างกายต้องการ ตามแผนการรักษา รวมทั้งการให้เลือดและนำเลือดด้วย
      - 4.ประเมินภาวะวิตกกังวลหรือกลัว เกี่ยวกับการเจ็บป่วย ช่วยคลายความวิตกกังวล
        โดยอธิบายเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจากโรคที่เป็นหรือความจําเป็นในการรักษา
      - 5.เตรียมผู้ป่วยที่ต้องได้รับการทำหัตถการให้พร้อม
        ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ แนะน่าการปฏิบัติตัวหลังการทำหัตถการต่าง ๆ
      - 6.ดูแลให้ผู้ป่วยที่มีการเน่าตายและติดเชื้อที่ล่าไส้ ได้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - 7.ดูแลไม่ได้เกิดภาวะแทรกซ้อนจากการให้สารอาหารทางหลอดเลือดดำ
        (total parenteral nutrition) ในผู้ป่วยขาดสารอาหาร
- - - - เกิดความผิดปกติของเชลล์
      - มีการบีบตัวอย่างรุนแรงของ pylorus
      - มีกรดในกระเพาะอาหารสูงกว่าปกติ
      - พันธุกรรม
  - - - โดยทั่วไปสัปดาห์แรกหลังคลอดทารกดูดนมได้ดี
      - อาการแสดงจะเริ่มปรากฏตั้งแต่ 2-3 สัปดาห์ถึง 5 เดือน
      - อาการอาเจียน เป็นอาการที่สำคัญที่สุดและพบเป็นอาการแรก
      - ขณะให้นมกระเพาะอาหารเคลื่อนไหวลักษณะเป็นคลื่น
      - (Wave-Like)
      - ภาวะขาดน้ำ ขาดอาหาร คลอไรด์ต่ำ และเลือดเป็นด่าง
      - อาจพบตัวและตาเหลืองร่วมด้วย
  - - - เป็นภาวะส่วนที่ pylorus ของกระเพาะ
      - อาหารหนาขึ้น ทำมีการตีบแคบส่วน
      - ทางออก เกิดการอุดกั้นไม่ถึงตันที่ส่วน
      - ปลายของกระเพาะอาหาร
      - พบอายุ 3 wk พบเพศชาย มากกว่าเพศหญิง ประมาณ 4.6 : 1
      - พบในทารกที่เป็นบุตรคนแรกมากกว่า
  - - - 1. การดูแลก่อนผ่าตัด ต้องแก้ไขภาวะขาดน้ำ ความเป็นด่าง ความ สมดุลของอีเล็กโตรลัยท์ ก่อนผ่าตัด สภาพทารกต้องพร้อมโดย
      - PH เท่ากับ 7.3 - 7.5 , คลอไรด์มากกว่า 88 mEq/L
      - ไบคาร์บอเนตร น้อยกว่า 30 mEq/L
      - โปรตัสเซียมมากกว่า 3 mEq/L
      - ปัสสาวะออก 1-2 cc/kg/hr
      - ค่าความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะ น้อยกว่า 1.020
    - - การทำ pyloromyotomy (Ramstedt operation)
      - เปิดหน้าท้องเพื่อเปิดเข้าไปหาก้อน pylorus
      - กรีดก้อน pylorus ไปถึงชั้นกล้ามเนื้อให้แยกออกจากกันมากพอจน
        มีส่วนของเยื่อเมือก (mucosa) โป่งออกมาอยู่ในระดับเดียวกับ serosa ทั้งด้านที่ต่อ duodenum
      - เสร็จแล้วคลำดูไม่พบก้อนเป็นวงแหวนอยู่
  - - - 1.ดูแลให้ได้รับสารน้ำ ตามแผนการรักษา คือ 5/D/N/3vein drip 25 ml/hr.
        2.ประเมินภาวะ dehydration ชั่งน้ำหนักทุกวัน วันละครั้ง ตอนเช้า
        3.I/O record urine output ทุก4ชม. Keep > 16 ml/4 hr.
        4.เจาะเลือด และติดตามผล Lab Electrolyte ปรับเปลี่ยน IV Fluid ตามแผนการรักษาผลการประเมิน
        -หลังให้ IV Fluid ผล Lab Electrolyte, Co2ปกติ คือ 15.6 mmol/L
        -มีปัสสาวะออกมากกว่า 16ml/ 4hr. ไม่พบภาวะ dehydration
    - - ติดตาม Hct
      - คาสานสวนกระเพาะอาหาร ไว้เพื่อระบายของเหลว
      - ลำไส้เริ่มทำงาน 6 ชั่วโมงหลังผ่าตัด เริ่มให้อาหารทางปาก
- - - - ส่วนใหญ่ไม่ทราบสาเหตุที่แน่นอน
      - อาจเกิดจากการที่ลำไส้ถูกกระตุ้นให้มี
      - การเคลื่อนไหวมากกว่าปกติ
      - 1.การติดเชื้อไวรัส ที่พบมากได้แก่ Adenovirus
      - ทำให้ลำไส้อักเสบและนำไปสู่ลำไส้กลืนกัน
      - มีพยาธิสภาพที่จุดเริ่มต้น เช่น มีถุง Meckel
      - เนื้องอก ที่ลำไส้เล็ก เป็นต้น
      - ภายหลังผ่าตัดช่องท้อง เมื่อพ้นระยะท้องอืด อาจเกิดภาวะลำไส้กลืนกันได้
      - ภาวะที่ลำไส้ถูกกระตุ้นจาการเปลี่ยนแปลงอาหารเข้มข้น ย่อยยาก
        
        เช่น การเริ่มอาหารเสริมแก่ทารก ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวบีบรัดตัวของลำไส้มากขึ้น
  - - - โดยทั่วไปเด็กจะมีสุขภาพดีมาตลอด น้ำหนักตัวมาก จะเกิด
      - อาการอย่างเฉียบพลัน มีลักษณะจำเพาะ 4 อย่างคือ
      - 1.ปวดท้อง จะเกิดขึ้นทันที ปวดมากจนมีอาการเกร็ง ซีด
      - เหงื่อออก จากการปวดแบบโคลิก (Colicky Pain)
      - 2.อาเจียน อาเจียนติดต่อกันหลายครั้ง อาหารเก่า ระยะ
      - หลังสีน้ำดีปน คล้ายอุจจาระ
      - 3.คลำได้ก้อนในท้อง ชายโครงด้านขวา ก้อนเป็นลำยาวคล้ายไส้กรอก
        
        4.ถ่ายเป็นมูกปนเลือด
        
        ถ้ามีอาการนานๆ จะเกิดลำไส้อุดตันอย่างสิ้นเชิง มีอาการ
        
        ท้องอืด มีภาวะขาดน้ำ ถ้าทิ้งไว้นานจะเกิด
        
        ลำไส้เน่าได้
  - - - ประวัติการตั้งครรภ์ อายุครรภ์ 27-37 wk ลักษณะครรภ์แฝดน้ำ
      - ทารกเริ่มมีอาเจียน
      - การX-ray ช่องท้อง ทารกในท่าตัวตรง
      - อื่นๆ เช่น รูทวารตีบ
  - - - เป็นภาวะฉุกเฉินทางช่องท้องที่พบ
      - บ่อยในทารกและเด็ก มักพบในทารก
      - อายุ 2 ปีแรก
      - อุบัติการณ์ 2-4:1,000 คน
      - พบเพศชาย มากกว่าหญิง
      - เป็นภาวะที่ลำไส้ส่วนต้น หรือ
      - เคลื่อนตัวเองเข้าไปหรือถูกกลืนโดย
      - ลำไส้ในส่วนที่อยู่ปลายกว่า
  - - - 1. การพยาบาลก่อนผ่าตัด
      - 1.1 ด้านร่างกาย
      - ดูแลความสะอาดร่างกาย เตรียมผลการตรวจเลือดและผลการตรวจทางรังสีวิทยา เตรียมทั้ง
      - การงดอาหารและน้ำดื่ม พร้อมทั้งดูแลให้ยาและสารน้ำตามแผนการรักษา
        เพื่อป้องกันภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็กโตรไลย์ เฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อน เช่น ภาวะช็อกจากการขาดน้ำ เป็นต้น
      - 1.2 ด้านจิตสังคม
      - อธิบายพยาธิสภาพของโรค ลำไส้อุดตันและการผ่าตัด พร้อมทั้งให้คำแนะนำการปฏิบัติตาม
      - หลังผ่าตัด เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด หลังจากนั้นเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยและญาติซักถามปัญหาต่างๆ
      - 2. การพยาบาลหลังผ่าตัด
      - 2.1 ด้านร่างกาย
      - -เฝ้าระวังภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดโดยประเมินอาการทั่วไป และสัญญาณชีพอย่าง
        
        -ใกล้ชิดพร้อมทั้งรายงานแพทย์ทันที เมื่อมีอาการผิดปกติ ดูแลผู้ป่วยส่งเสริมให้มีการหายใจเพียงพอเพื่อให้ร่างกายมีการไหลเวียนเลือดและการกำซาบออกซิเจนที่ดี
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและยาตามแผนการรักษา เฝ้าระวังภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็กโตรไลย์และภาวะhypovolemic shock ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ
        
        -เช่น ผลอิเล็กโตรไลย์ ปัสสาวะ ฮีมาโตคริท บันทึกสารนำเข้าและออก ดูแลให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        -ประเมินการติดเชื้อของแผลผ่าตัด และการติดเชื้อจากการสอดใส่อุปกรณ์ทางการแพทย์ต่างๆ
        
        -ปฏิชีวนะและความสุขสบายทั่วไป อีกทั้งให้คำแนะนำการดูแลผู้ป่วยหลังผ่าตัดลำไส้อุดตัน
        โดยส่งเสริมให้ผู้ป่วยช่วยเหลือตนเองโดยขยับแขนขาบนเตียง( ambulate) เพื่อให้ผู้ป่วยฟื้นตัวหลังผ่าตัดได้เร็วขึ้นและไม่เกิดภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ
      - 2.2 ด้านจิตสังคม
      - -สร้างสัมพันธภาพและเปิดโอกาสให้ผู้ป่วยและญาติได้ซักถามข้อสงสัยต่างๆ พร้อมทั้งตอบข้อซักถามต่างๆ ให้ผู้ป่วยและญาติคลายความวิตกกังวล พูดให้กำลังใจบ่อย ๆ
      - -ให้ข้อมูลด้านอาการ อาการแสดง และแผนการรักษาของแพทย์ให้ผู้ป่วยและญาติรับทราบเป็นระยะ หรือเมื่อมีอาการเปลี่ยนแปลง -แจ้งให้ผู้ป่วยและญาติรับทราบถึงเครื่องมืออุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ใช้กับผู้ป่วยและแนะนำสถานที่ที่ผู้ป่วยนอนพักรักษาตัว เพื่อลดความกลัวและคลายความวิตกกังวล
- - - - อุจจาระลักษณะเก่า และมีกลิ่นเหม็นมาก
      - การตรวจทวารหนัก รอบๆ ทวารหนักไม่มีอุจจาระเปื้อนและไม่มีอุจจาระใน rectum
  - - - 1.ความผิดปกติของ เชลล์ประสาทพาราซิมพาเธติค
      - 2.พันธุกรรม พบร้อยละ 15 มีประวัติของครอบครัว
      - 3.การหยุดชะงักหรือหยุดการเจริญเติบโตของเชลล์ประสาทที่มาเลี้ยงบริเวณลำไส้ ตั้งแต่ในระยะตัวอ่อน
  - - - เป็นความผิดปกติที่ทำให้เกิดการอุดตันของลำไส้ใหญ่
      - ทำให้มีการขยายพองของลำไส้ใหญ่แต่กำเนิด
      - อุบัติการณ์การเกิด 1:500 คน
      - พบในชายมากกว่าหญิง 4 : 1
  - - - การถ่ายภาพรังสีธรรมดาของช่องท้อง พบลักษณะการอุดกั้นของลำไส้ส่วนปลาย
        โดยการทำ Barium enema
      - การตรวจวัดความดันภายใน เรคตัมและทวารหนัก
      - การตัดชิ้นเนื้อตรวจ
  - - - การรักษาแบ่งเป็นการรักษา
        
        แบบประคับประคอง (Conservation Treatment)
        
        1. โดยการสวนล้างด้วย NS วันละ 2-3 ครั้งต่อวัน ช่วยลดแรงดันในลำไส้ 2. การอบหน้าท้องด้วยความร้อน เพื่อช่วยกระตุ้นการบีบตัวของลำไส้ จะทำให้ การทำงานของลำไส้ดีขึ้น ท้องแฟบลง ทานนมได้มากขึ้น น้ำหนักเพิ่ม พร้อมที่จะเข้ารับการผ่าตัด
        
        การผ่าตัด
        
        แบ่งเป็น 3 ระยะ
        
        ระยะแรก การทำ Colostomy
        
        ระยะที่สอง การผ่าตัดเพื่อการรักษา
        
        เมื่ออายุ 1 ปี หรือ Bw 8-10 kg โดยตัดลำไส้ส่วนต้นที่
        
        มีเชลล์ประสาทมาเลี้ยงมาต่อคร่อม ใกล้กับ
        เรคตัมส่วนปลายหรือช่องเปิดทวาร เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถ
        
        ถ่ายอุจจาระหรือกลั้นอุจจาระได้
        
        ระยะที่ 3 การผ่าตัดปิดปลายลำไส้ใหญ่ ที่มาเปิดที่หน้าท้อง (Closure of Colostomy)
  - - - 1.การสวนล้าง อุจจาระ ในการสวนล้างอุจจาระนั้น ควรทำ ด้วยความนุ่มนวล เนื่องจากลำ ไส้มีความบอบบางมาก อาจเกิดการแตกทะลุของลำ
        ไส้ได้และควรสวนล้างด้วย น้ำ เกลืออุ่น เพื่อป้องกันการสูญเสีย ความร้อนจากร่างกาย หลีกเลี่ยงการสวนอุจจาระด้วยยาที่มีฟอสเฟตเป็นส่วนประกอบ หรือการสวนเก็บที่ไม่ใส่สายสวน อุจจาระค้างไว้เพราะอาจทำให้ผู้ป่วยอาการแย่ลงจากภาวะ ฟอสเฟตเกินได้
      - 2.ให้ยาปฏิชีวนะที่ครอบคลุมเชื้อโรคในลำไส้ใหญ่
        ด้วยการฉีดหรือกินขึ้นกับความรุนแรงของโรค
      - 3.ให้สารน้ำอย่างเพียงพอ
      - 4.การพักลำไส้ด้วยการงดกิน ใส่สายระบายลมในกระเพาะอาหาร (NG tube)
        และให้อาหารทางหลอดเลือดในรายที่จำเป็น