Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

A Beautiful Mind, อ้างอิง กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2560).…

- - - - ชอบทำอะไรด้วยตนเอง
      - เป็นเด็กเรียนเก่ง
      - ชอบอยู่คนเดียว
      - เป็นคนที่ชอบเก็บตัว
      - ไม่มีเพื่อนสนิท มักมีปัญหาในการปรับตัวเข้ากับผู้อื่น
      - ไม่ชอบกิจกรรมสันทนาการ แต่มีความสนใจในด้านวิทยาศาสตร์และการทดลองด้วยตนเอง
    - - เป็นคนเก็บตัวและไม่มีเพื่อนสนิท
      - ผู้ป่วยหันมาสนใจทางด้านคณิตศาสตร์ มุ่งมั่นในการเรียนจบจบปริญญาโทด้านคณิตศาสตร์
      - ผู้ป่วยเริ่มมีบุคลิกที่ดูแตกต่างจากผู้อื่นอย่างเห็นได้ชัด
      - ผู้ป่วยเข้าเรียนปริญญาเอก ได้พบกับเพื่อนคนหนึ่งชื่อชาร์ลส์ เข้ามาเป็นเพื่อนร่วมห้องและคอยอยู่เป็นเพื่อนผู้ป่วยเสมอ
      - เริ่มมีความคิดหมกหมุ่นและมีพฤติกรรมแปลกๆเพิ่มมากขึ้น
    - - เริ่มสร้างห้องทำงานลับที่ใช้ทำงานสายลับถอดรหัสจากนิตยสารต่างๆ
      - ยังเห็นภาพหลอนของชาร์ลอยู่ในหลายๆสถานการณ์ บางครั้งมีหลานสาวตามมาด้วย
      - ผู้ป่วยมีแฟนและตัดสินใจแต่งงาน
- - - - จากกรณีศีกษาผู้ป่วยได้รับ ยาThorazine 30 mg IM q 6 hrs
        
        ผลข้างเคียง: ตาพร่ามัว ความดันในลูกตาเพิ่ม ปาก คอเเห้ง ท้องผูกเเละปัสสาวะคั่ง
    - - จากกรณีศึกษาผู้ป่วยได้รับ Diazepam 10 mg IM q 4 hrs prn
        
        ผลข้างเคียง: ง่วงซึม แขน ขาอ่อนเเรง อาการดื้อยา
  - - - ผู้ป่วยอาจมีความคับข้องใจ รู้สึกเครียด ไม่ทราบว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรกับปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งปัญหาภายในตนเองและปัญหาที่มีกับคนรอบข้าง ผู้รักษาจะให้คำแนะนำที่ผู้ป่วยสามารถนำไปปฏิบัติได้
    - - เป็นการให้ความรู้แก่ญาติและผู้ดูแลผู้ป่วย เกี่ยวกับเรื่องของโรคและปัญหาต่างๆ ของผู้ป่วยที่อาจเกิดขึ้น ผู้ปกครองมักเข้าใจว่าเป็นเพราะตนเลี้ยงดูไม่ดีจึงทำให้ผู้ป่วยเป็นโรคจิตเกิดความรู้สึกผิด หรือกล่าวโทษตนเอง
    - - เป็นการจัดกิจกรรมกลุ่มระหว่างผู้ป่วยขณะที่ผู้ป่วยอยู้ในโรงพยาบาล โดยส่งเสริมให้เกิดความรู้สึกว่ามีเพื่อน มีคนเข้าใจ ไม่โดดเดี่ยว มีการช่วยเหลือแก้ไขปัญหาและให้คำแนะนำแก่กัน ฝึกทักษะทางสังคม เน้นการสนับสนุนให้กำลังใจแก่กัน
    - - การรักษาผู้ป่วยโดยใช้สิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมซึ่งประกอบด้วยบุคลากรทางจิตเวชหอผู้ป่วยและผู้ป่วยด้วยกันการรักษาวิธีนี้มีจุดมุ่งหมายให้ผู้ป่วยได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกับผู้อื่นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่นสามารถปรับตัวได้อย่างเหมาะสมเกิดความคิดริเริ่มและมีความเชื่อมั่นในตนเองมากขึ้น
  - - - จากกรณีศึกษาผู้ป่วยได้รับการรักษา ECT 1 course (5 times per week/ 10 weeks)
      - ผลข้างเคียง
        
        อาจพบอาการคลื่นไส้อาเจียนได้ซึ่งมักหายไปภายใน 12-24 ชั่วโมง
        
        มีปัญหาเรื่องความจำ ทำให้คิดว่าอาจมีการทำลายของสมองบางส่วนจากการทำ ECT
        
        Headache พบได้หลังจากที่ผู้ปวยฟื้นจากการทำ ECT ซึ่งอาการมักหายเองใน 2-8 ชั่วโมง
        
        อาจมีปัญหาเรื่องกระดูกหัก ซึ่งเกิดการกระตุกของขากรรไกร เช่น ฟันหัก
        
        Memoryloss การเสียความทรงจำอาจไม่มีในครั้งแรก แต่จะเริ่มพบในการทำ ECT ครั้งต่อ ๆ ไปความจำที่เสียมักเป็น sequence of events ซึ่งเป็น recent memory มีน้อยรายที่จะเสีย remote memory และในบางคนอาจมี anterograde amnesia ได้ด้วย ซึ่งความจำเหล่านี้บางส่วนจะกลับมาใน 24 ชั่วโมง
        
        delirium จะพบได้มากในช่วงการรักษาด้วย ECT หลังจากครั้งแรกไปแล้วซึ่ง delirium จะหายไปภายในเวลาเป็นวันหรือสัปดา
        
        Cardiovascular system พบว่าในขณะชักความดันโลหิตจะสูงขึ้น ชีพจรจะเต้นเร็วขึ้นอย่างมาก แต่หลังชักจะค่อยๆลดลงมาอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        Psychological reaction มีความเป็นไปได้ที่ผู้ป่วยจะมีความรู้สึกที่ไม่ดี
- - - - มีปัญหาในการสัมพันธ์กับคนอื่น เขาพูดเองว่า "ผมไม่ค่อยชอบคนอื่น และคนอื่นก็คงไม่ชอบผมเหมือนกัน"
      - ชอบเก็บตัว
      - ไม่มีเพื่อนสนิท
- - - - -หลงผิดคิดว่าตัวเองใหญ่โต ร่ำรวย เป็นคนใหญ่คนโต (Grandeur delusion)
      - หลงผิดคิดว่าคนอื่นปองร้าย (Persecution delusion)
        
        หวาดระเเวง คิดว่ามีคนตามฆ่าตามทำร้าย
        
        วิ่งหนีด้วยความหวาดกลัวออกจาก
        ที่ทำงาน
      - หลงผิดคิดว่าคนอื่นหลงรักตน (Self-accusatory delusion)
      - หลงผิดคิดว่าตนเจ็บป่วย (Hypochondriacal delusion or Somatic delusion)
      - หลงผิดคิดว่าอวัยวะใดอวัยวะหนึ่งของร่างกายขาดหายไป (Nihilistic delusion)
    - - ประสาทหลอนทางการเห็น (Visual hallucination) ผู้ป่วยมองเห็นภาพต่างๆ โดยที่ไม่เป็นจริง เช่น เห็นคนกำลังมาจะทำร้ายตน
        
        เห็นภาพหลอนของเพื่อนที่บอกว่าจะช่วยดูแลลูกให้ แล้วภาพหลอนก็มาสั่งให้เขาจัดการเมียตัวเอง
        
        เห็นภาพว่ามีสายลับรัสเซียตามฆ่า
        
        เห็นเพื่อนชาลน์และบางครั้งเห็นหลานสาว ซึ่งภาพที่จอห์น ที่เป็นชาลน์อาจเป็นเพื่อนที่ไม่มีอยู่จรืง ซึ่งไม่มีใครมองเห็นนอกจากจอห์น
      - ประสาทหลอนทางการได้ยิน (Auditory hallucination) เช่น ผู้ป่วยได้ยินเสียงคนพูด หัวเราะ หรือด่าตน โดยที่ไม่มีสถานการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น
        
        หูเเว่ว ได้ยินเสียงคนสั่งให้ทำตาม ซึ่งไม่มีอยู่จริง
      - ประสาทหลอนทางการรับกลิ่น (Olfactory hallucination) เช่น ผู้ป่วยได้กลิ่นแปลกๆ โดยที่ผู้อื่นไม่ได้กลิ่นนั้นๆ
      - ประสาทหลอนทางการรับรส (Gustatory hallucination) ผู้ป่วยเกิดความรู้สึกมีรสแปลกๆ เกิดขึ้น เช่น มีรสหวาน รสขม ที่ลิ้น เป็นต้น
      - ประสาทหลอนทางการสัมผัส (Tactile hallucination) ผู้ป่วยเกิดความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาไต่ตอมตามผิวหนัง รู้สึกคันผิวหนัง โดยที่ไม่มีสิ่งเร้าจริง
    - - พูดตะกุกตะกักในบางครั้ง แต่เมื่อพูดถึงเรื่องการเป็นสายลับ การถูกสะกดรอยตามจะพูดรัว เร็ว
    - - เดินหลังค่อม มองซ้าย ขวา เกือบตลอดเวลา
- - - - ซักประวัติ
        
        1.อาการสำคัญ (chief complain)
        
        2.ลักษณะการดำเนินโรค (course) และระยะเวลาที่ผิดปกติ(duration)
        
        3.ประวัติในครอบครัวและการเจ็บป่วยทางกายทางจิต
        
        4.ประวัติการใช้ยา (drug) และสารเสพติด
        
        5.ความผิดปกติของ Activity of Daily Living (ADL)
      - การตรวจสุขภาพจิต
        
        ลักษณะทั่วไป (general appearance)
        
        ลักษณะโดยทั่วไป (appearance)
        
        พฤติกรรม (behavior)
        
        ท่าที (attitude)
        
        การพูดและกระแสการพูด (speech and stream of talk)
        
        ลักษณะการพูด (speech)
        
        กระแสการพูด (stream of talk)
        
        อารมณ์ (mood and affect)
        
        พื้นอารมณ์ (mood)
        
        อารมณ์ปัจจุบัน (affect)
        
        ความคิด (thought)
        
        เนื้อหาของความคิด (thought content)
        
        ความคิดทําร้ายผู้อื่น (homicidal idea)
        
        อาการหลงผิด (delusion)
        
        ความคิดหมกมุน (preoccupation thought)
        
        ย้ําคิด (obsession thought)
        
        อาการกลัวที่ผิดปกติ (phobia)
        
        ความคิดฆ่าตัวตาย (suicidal idea)
        
        กระแสความคิด (thought process หรือ stream of thought)
        
        การรับรู้ (perception)
        
        การแปลสิ่งเร้าผิด (illusion)
        
        ประสาทหลอน (hallucination)
        
        ภาพหลอน (visual hallucination)
        
        หูแว่ว หรือเสียงแว่ว (auditory hallucination)
        
        กลิ่นหลอน (olfactory hallucination)
        
        รสหลอน (gustatory hallucination)
        
        สัมผัสหลอน (tactile hallucination)
        
        การรับรู้ตัวเองและสิ่งแวดล้อม (cognitive function)
        
        ความจํา (memory)
        
        การรับรู้เวลา สถานที่ และบุคคล (orientation)
        
        สมาธิและความตั้งใจ (concentration and attention)
        
        ความคิดแบบนามธรรม (abstract thinking)
        
        เชาวน์ปัญญา (intellectual function)
        
        7 การตัดสินใจ (judgment)
        
        8 การหยั่งรู้ความเจ็บป่วยของตนเอง (insight)
        
        ปฏิเสธความผิดปกติหรือความเจ็บปวย (poor insight)
        
        ยอมรับว่าตัวเองป่วย อาจระบุได้ว่าเป็นโรคใด้ แต่ยังไม่สามารถดูแลตัวเองให้เหมาะสม(intellectual insight)
        
        ตระหนักรู้ถึงสิ่งที่เป็นปัญหาของตนเองชัดเจน ส่งผลให้เกิดการปรับตัว แก้ไขตัวเอง (emotional insight)
    - - 1.เสี่ยงต่อการทำร้ายตนเองและผู้อื่นเนื่องจากมีภาวะหลงผิดและอาการประสาทหลอน
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        O: หูเเว่ว ได้ยินเสียงคนสั่งให้ทำตาม ซึ่งไม่มีอยู่จริง
        
        O:ปล่อยลูกไว้ในอ่างอาบน้ำที่เปิดน้ำทิ้งไว้
        
        O: กรีดข้อมือตนเอง
        
        O: ผลักภรรยาล้ม
        
        วัตถุประสงค์
        
        ไม่ได้รับอันตรายจากอุบัติเหตุ และทำร้ายตนเองหรือผู้อื่นขณะอยู่ในโรงพยาบาล
        
        เกณฑ์การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยไม่ทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น
        
        ไม่กระวนกระวาย ลุกลี้ลุกลน
        
        ควบคุมตนเองได้เมื่อถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้า
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        สร้างสัมพันธภาพด้วยการพูดคุยที่นุ่มนวล เป็นมิตรและอบอุ่น แสดงการยอมรับผู้ป่วย
        
        ประเมินระดับความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายจากภาวะซึมเศร้าหรืออาการทางจิต
        
        จัดสิ่งแวดล้อมให้กระตุ้นผู้ป่วยน้อยที่สุด
        
        จำกัดการเข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมของผู้ป่วย แต่ควรสร้างสัมพันธภาพแบบตัวต่อตัว
        
        สังเกตพฤติกรรมการทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่นของผู้ป่วยอยู่เสมอ
        
        นำวัตถุที่เป็นอันตราย ออกห่างจากผู้ป่วยให้มากที่สุด
        
        มีเวลาอยู่กับผู้ป่วย คอยให้ความช่วยเหลือขณะที่ผู้ป่วยกระวนกระวายลุกลี้ลุกลน
        
        วางแผนร่วมกับผู้ป่วยในการกำหนดตารางกิจกรรม และเวลาพัก
        
        ให้ผู้ป่วยระบายความก้าวร้าวออกมาเป็นกิจกรรมที่ใช้ออกกำลังกาย
        
        พยาบาลควรยอมรับพฤติกรรมของผู้ป่วย และมีจิตใจสงบขณะให้การพยาบาล
        
        ให้กำลังใจ ช่วยให้ผู้ป่วยมองเห็นความหวังของการที่มีชีวิตอยู่
        
        .ให้ผู้ป่วยได้รับยาจิตบำบัดตามแผนการรักษา
        
        ให้คำแนะนำแก่ญาติ/ผู้ดูแลในการดูแลอย่างใกล้ชิด
        
        การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยไม่ทำร้ายตนเองหรือผู้อื่น ไม่กระวนกระวาย ลุกลี้ลุกลน ควบคุมตนเองได้เมื่อถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้า
      - 2.บกพร่องในการสร้างสัมพันธภาพกับบุคคลอื่นเนื่องจากมีภาวะแยกตัว
        
        ข้อมูลสนับสนุน
        
        S: มีปัญหาในการสัมพันธ์กับคนอื่น เขาพูดเองว่า "ผมไม่ค่อยชอบคนอื่น และคนอื่นก็คงไม่ชอบผมเหมือนกัน"
        
        O: ไม่มีเพื่อนสนิท มักมีปัญหาในการปรับตัวเข้ากับผู้อื่น
        
        O: ไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรม เป็นคนที่ชอบเก็บตัว
        
        O: ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่น
        
        O: ชอบอยู่คนเดียว
        
        วัตถุประสงค์
        
        การสร้างสัมพันธภาพกับบุคคลอื่นไม่มีความบกพร่อง
        
        เกณฑ์การประเมิลผล
        
        เข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมบำบัด มีปฏิสัมพันธ์กับสมาชิกกลุ่ม แสดงความคิดเห็นและทำกิจกรรมกับบุคคลอื่น
        
        มีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่นมากขึ้น
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        สร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอด้วยท่าที่เป็นมิตร โดยใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งเงียบพยายามสบตาและสัมผัสผู้ป่วยด้วยความระมัดระวังถึงแม้ผู้ป่วยจะไม่พูดถามคำถามง่าย ๆ ถ้าผู้ป่วยไม่พูดใช้เทคนิคการแปลความหมาย เพื่อให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลเห็นใจผู้ป่วย
        
        สนใจและให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ระบายความรู้สึกกลัวหรือความวิตกกังวลที่เกิดจากความคิดหลงผิดและประสาทหลอน สนทนากับผู้ป่วยในเรื่องที่เป็นจริง
        
        3.ประเมินอาการประสาทหลอนเช่น พูดและหัวเราะคนเดียว เงี่ยหูฟัง หยุดพูดกลางคัน รับฟังสิ่งที่ผู้ป่วยเล่าถึงอาการประสาทหลอนโดยไม่โต้แย้งและไม่ขัดจังหวะแต่ควรใช้เทคนิคการตั้งข้อสงสัยในขณะสนทนา
        
        ไม่แสดงการยอมรับว่าสิ่งที่ผู้ป่วยได้ยินอยู่ในโลกของความจริง โดยใช้คำพูดให้ผู้ป่วยรับรู้เช่น “เสียงนั้น” แทนคำว่า “เขา” และ “ที่คุณคิดว่าคุณได้ยิน ............... ” หรือ “ภาพที่คุณคิดว่าเห็น.........” ตลอดการสนทนาและบอกให้ผู้ป่วยทราบว่าพยาบาลรับรู้อย่างไร เช่น “คุณได้ยินเสียงคนพูด แต่ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไร”
        
        ส่งเสริมให้ใช้เทคนิคการผ่อนคลายความเครียดวิธีต่าง ๆ
        
        กระตุ้นให้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น เมื่อผู้ป่วยเกิดความไว้วางใจพยาบาลโดยให้เข้ากลุ่มเล็กก่อน เมื่อปรับตัวได้ดีขึ้น จึงให้เข้ากลุ่มใหญ่ โดยมีพยาบาลอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจ
        
        ดูแลให้ได้รับยารักษาอาการทางจิตตามแผนการรักษา
        
        การประเมินผล
        
        ผู้ป่วยเข้าร่วมกลุ่มกิจกรรมบำบัด มีปฏิสัมพันธ์กับสมาชิกกลุ่ม แสดงความคิดเห็นและทำกิจกรรมกับบุคคลอื่น มีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่นมากขึ้น
- - - - ระยะเริ่มมีอาการ มักมีปัญหาในด้านหน้าที่รับผิดชอบหรือด้านสัมพันธภาพ ไม่สนใจเรื่องของร่างกาย หันไปสนใจปรัชญา ศาสนาหรือไสยศาสตร์
      - ระยะอาการกำเริ่บ
        
        อารมณ์ มีลักษณะเฉยเมย ไร้อารมณืหรือบางทีหัวเราะทั้งที่ไม่มีเรื่องขำ
        
        กระบวนความคิด มักมีความคิดแปลกๆหรือไม่เป็นเหตุเป็นผล หมกหมุ่นกับความคิดที่ตนเองเข้าใจคนเดียว
        
        พฤติกรรม มีพฤติกรรมเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่อาบน้ำ ไม่นอน เดินไปมาหรือทำท่าทางแปลกๆ
        
        เนื้อหาความคิด มีอาการหลงผิด หวาดระเเวง เชื่อว่ามีคนมาปองร้ายเเละคิดว่าตนเองไม่มีความผิดปกติ
        
        การรับรู้ มีอาการประสาทหลอน หูเเว่ว มียินคนพูดต่อว่าหรือตำหนิตัวเอง
      - ระยะอาการหลงเหลือ จะมีอาการต่างๆที่กำเริบในระยะที่2 เป็นอยู่ช่วงหนึ่ง เมื่อได้รับการรักษาอาการจะทุเลาลง ผู้ป่วยจะพูดรู้เรื่องขึ้น แต่อาจมีอาการหลงเหลืออยู่บ้าง เช่น มีความคิดแปลกๆหรือมีอารมณ์เรียบเฉบ