สรุปภาษาไทย
คำนาม
พยางค์และการผสมอักษร
คำต่างประเทศ
ประเภทของคำ
คำนามวิสามัญ
คำนามสามัญ
ลักษณะนาม
อาการนาม
บอกลักษณะของคำหรือกริยา
เรียกสิ่งที่เฉพาะเจาะจง
เรียกสิ่งทั่วไปไม่เจาะจง
บอกอาการของสิ่งนั้น
นครพนม, ประยุทธ์, ภาษาญี่ปุ่น
ดิน, ประเทศ, มนุยษ์
ความรู้, พัง
ดินสอ 1 แท่ง, เสื้อสีฟ้า
คำซ้อน
คำประสม
คำมูล
คำสมาส
คำที่มีความหมายสมบูรณ์ในตนเอง
ยิ้ม, ยืน, พ่อ, แม่
คำที่มีความหมายใกล้เคียงหรือตรงข้ามกันมารวมกัน
เล็กน้อย, นุ่มนวล, ดีชั่ว, ขาวดำ
คำสองคำที่รวมกันแล้วเกิดความหมายใหม่
หน้าม้า, ไฟฟ้า
คำบาลี-สันสกฤต
สันสกฤต
เขมร
บาลี
นิยมใช้ ณ นำหน้าวรรค ฏะ, ฬ, ริ
นิยมใช้ เคราะห์, ฑ, รร,
มีตะวสะกดตามแน่นอน
ไม่นิยมควบกล้ำอักษรนำ
นิยมควบกล้ำอักษรนำ
มีตะวสะกดตามไม่แน่นอน
มีควบกล้ำและอักษรนำ
กำ, บัง, บรร, บำ, ประ, อัญ
สะกดด้วย จ, ร, ล, ญ, ส
คำเป็น
คำตาย
พยางค์ปิด
การประสมอักษร
พยางค์เปิด
คำที่ต่อตัวสะกดได้
คำที่ต่อตัวสะกดไม่ได้ สักเกตจากสระ อำ, ไอ ,ใอ ,เอา
สระเสียงยาว, แม่ นมยวง, อำ, ไอ ,ใอ ,เอา
สระเสียงสั้น, กบด
4 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด
4 ส่วนพิเศษ: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + การันต์
3 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์
5 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด + การันต์
นายวชิรวิชญ์ คงศรี เลขที่12 ม.6/2