สรุปภาษาไทย

คำนาม

พยางค์และการผสมอักษร

คำต่างประเทศ

ประเภทของคำ

คำนามวิสามัญ

คำนามสามัญ

ลักษณะนาม

อาการนาม

บอกลักษณะของคำหรือกริยา

เรียกสิ่งที่เฉพาะเจาะจง

เรียกสิ่งทั่วไปไม่เจาะจง

บอกอาการของสิ่งนั้น

นครพนม, ประยุทธ์, ภาษาญี่ปุ่น

ดิน, ประเทศ, มนุยษ์

ความรู้, พัง

ดินสอ 1 แท่ง, เสื้อสีฟ้า

คำซ้อน

คำประสม

คำมูล

คำสมาส

คำที่มีความหมายสมบูรณ์ในตนเอง

ยิ้ม, ยืน, พ่อ, แม่

คำที่มีความหมายใกล้เคียงหรือตรงข้ามกันมารวมกัน

เล็กน้อย, นุ่มนวล, ดีชั่ว, ขาวดำ

คำสองคำที่รวมกันแล้วเกิดความหมายใหม่

หน้าม้า, ไฟฟ้า

คำบาลี-สันสกฤต

สันสกฤต

เขมร

บาลี

นิยมใช้ ณ นำหน้าวรรค ฏะ, ฬ, ริ

นิยมใช้ เคราะห์, ฑ, รร,

มีตะวสะกดตามแน่นอน

ไม่นิยมควบกล้ำอักษรนำ

นิยมควบกล้ำอักษรนำ

มีตะวสะกดตามไม่แน่นอน

มีควบกล้ำและอักษรนำ

กำ, บัง, บรร, บำ, ประ, อัญ

สะกดด้วย จ, ร, ล, ญ, ส

คำเป็น

คำตาย

พยางค์ปิด

การประสมอักษร

พยางค์เปิด

คำที่ต่อตัวสะกดได้

คำที่ต่อตัวสะกดไม่ได้ สักเกตจากสระ อำ, ไอ ,ใอ ,เอา

สระเสียงยาว, แม่ นมยวง, อำ, ไอ ,ใอ ,เอา

สระเสียงสั้น, กบด

4 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด

4 ส่วนพิเศษ: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + การันต์

3 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์

5 ส่วน: พยัณชนะต้น + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด + การันต์

นายวชิรวิชญ์ คงศรี เลขที่12 ม.6/2