Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
หน่วยที่ 5 ภาษาและวัฒนธรรมไทยสำหรับความเป็นครู - Coggle Diagram
หน่วยที่ 5
ภาษาและวัฒนธรรมไทยสำหรับความเป็นครู
ความสำคัญของภาษา
ช่วยธำรงสังคม
แสดงความปัจเจกบุคคล
ช่วยให้มนุษย์พัฒนา
ช่วยกำหนดอนาคต
ช่วยจรรโลงใจ
ความสำคัญของวัฒนธรรม
เป็นเครื่องสร้างระเบียบแก่สังคมนุษย์
ทำให้เกิดความสามัคคี
เป็นตัวกำหนดรูปแบบของสถาบัน
เป็นเครื่องมือช่วยแก้ไขปัญหา
ช่วยให้ประเทศชาติเจริญ
เป็นเครื่องแสดงเอกลักษณ์ของชาติ
บทบาทของครูตาม
TEACHERS MODEL
T - Teaching การสอน
E - Ethics จริยธรรม
A - Academic วิชาการ
C - Cultural Heritage การสืบทอดวัฒนธรรม
H - Human Relationship มนุษยสัมพันธ์
E - Evalution การประเมินผล
R - Research การวิจัย
S - Service การบริการ
คุณลักษณะความเป็นครู
ตามหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา
ปิยะ / ปิโย =น่ารัก
ครุ = น่าเคารพ
ภาวนีโย = น่ายกย่อง
วัตตา = รู้จักพูดให้ได้ผล
วจนักขโม = อดทนต่อถ้อยคำ
คัมภีรร์รัญจะ กถัง กัตตา = แถลงเรื่องลึกล้ำได้
โน จักฐาเน นิโยชเย = ไม่ชักนำเรื่องเหลวไหล
คุณลักษณะครูที่ดี
บุคคลิกดี
มีความรู้ดี มีความคิดสร้างสรรค์ เชื่อมั่นในตนเอง
การสอนดีและปกครองดี
คววามประพฤติดี
มีมนุษยสัมพันธ์อันดี
บทบาทของครูในฐานะผู้ถ่ายทอดภาษาและวัฒนธรรม
ต่อวัฒนธรมในยุคปัจจุบัน
ความเป็นสิ่งที่คุ้นเคยในทางจิตวิญญาณ
พัฒนาการด้านภูมิปัญญาของสังคม
การสร้างสรรค์
วิถีชีวิตมนุษย์
วัฒนธรรมกับการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง
วัฒนธรรมหลัก วัฒนธรรมรอง (Subculture) และ วัฒนธรรมสากล (Global culture)
วัฒนธรรมหลัก หรือวัฒนธรรมของชาติ
วัฒนธรรมประจำภูมิภาค
ท้องถิ่นเหนือ
วัฒนธรรมของชาวล้านนา ที่แสดงออกถึงความเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ต่อกัน
ท้องถิ่นภาคกลาง
เป็นวัฒนธรรมท่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธศาสนา
ท้องถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
วัฒนธรรมขอภาคอีสานเป็นการนำเอาความคิด ความศรัทธา สือทอดต่อกันมา
ท้องถิ่นภาคใต้
เป็นแหล่งรับอารยธรรมพระพุทธศาสนา พราหมณ์-ฮินดู อิสลาม
แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
ศิลปะการถ่ายทอดของครูมืออาชีพ
มีความสามารถทางสติปัญญา IQ
มีความฉลาดทางอารมณ์ EQ
มีคุณธรรมจริยธรรม MQ
เป็นคนมองกว้าง คิดไกล ใฝ่รู้ คุณภาพผู้เรียน คือ คุณภาพของครู
เทคนิคในการถ่ายทอดของครู
เทคนิคการสอนบรรยาย
การแสดงท่าทางกระตือรือร้น
บอกวัตถุประสงค์ให้ผู้เรียนรู้
สร้างความสัมพันธ์กับนักเรียนทุกคน
มีกิจกรรมต่างๆในการบรรยาย
สรุปประเด็นเมื่อบรรยายจบ
ใช้ท่าทางในการบรรยาย
ใช้ระดับเสียงที่น่าฟัง
เทคนิคการสร้างอารมณ์ขัน
มองโลกในแง่ดี
มีความแหลมคม จดจำและบันทึก
สะสมจัดจำประโยค
นำมาดัดแปลงในการสนทนาปราศรัยกับบุคคล
แสดงถูกกาลเทศะ
ศิลปะในการสร้างแรงจูงใจให้เกิดการเรียนรู้
พีระมิดแห่งการเรียนรู้
5% นั่งฟังบรรยาย
10% การอ่านด้วยตนเอง
20% การเรียนแบบเห็นและฟัง
30% เกิดจากการได้เห็นตัวอย่างจริง
50% การพูดคุยและแลกเปลี่ยน
75% การทดลอง ปฏิบัติ
90% การได้สอนผู้อื่น