Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลแบบองค์รวมในผู้ที่มีความวิตกกังวลและความเครียดผิดปกติ, น.ส…

- - - - อาการกลัวที่โล่ง หรือการกลัวที่ๆเคย panmic attack อาการกลัวมักเกี่ยวกับ การออกนอกบ้านตามลำพัง การอยู่ท่ามกลางหมู่คน หรือยืนเข้าแถว การอยู่บนสะพาน การเข้าอุโมงค์ การเดินทางโดยรถเมล์ รถไฟ
        ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีอาการ agoraphobia มักจะตามมาด้วยอาการของ Panic Disorder
        อาการ agoraphobia มักหายไปด้วยการรักษา Panic disorder
    - - การตอบสนองต่อการบาดเจ็บทางใจภายหลังภาวะวิกฤติ เผชิญกับเหตุการณ์ที่ทำให้บาดเจ็บทางจิตใจ เกิดขึ้นภายหลังเหตุการณ์ 2-3 วัน - 4สัปดาห์ เป็นเวลานาน 4 สัปดาห์มักสัมพันธ์กับอาการ dissociative symptoms ซึ่งเด่นชัดมากกว่าที่พบใน PTSD
      - อาการที่สำคัญ
        Re-experienceคิดคํานึงถึงหตุการณ์นั้นซํ้า ๆ ทั้งขณะหลับหรือตื่น
        Avoidanceมีพฤติกรรมหลีกเลี่ยงเหตุการณ์หรือสิ่งที่เกี่ยวพันกับเหตุการณ์นั้นๆ
        Hyperarousal มีอาการตื่นเต้นตกใจง่าย ทั้ง ๆที่ไม่เคยมีมาก่อน
      - วิธีบำบัดทางการพยาบาล
        การช่วยเหลือภายใน 24 ชั่วโมงแรกเน้นการจัดสิ่งแวดล้อมให้สงบ เงียบ และดูแลด้านร่างกาย อาหาร น้ำ การบาดเจ็บและให้ได้พักผ่อน
        ให้ความมั่นใจด้านความปลอดภัย
        บอกผู้ป่วยว่าหากคิดถึงเหตุการณ์นั้นซ้ำๆ อาจใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจไปทำกิจกรรมอื่นๆ ที่เป็นการลงมือ หากเกิดอาการตกใจง่าย ใจสั่น อาจใช้วิธีการหายใจเข้าออกช้าๆ เพื่อให้เกิดการผ่อนคลาย
        หากผู้ป่วยไม่กล้าเข้าใกล้สถานที่ อาจใช้วิธีพฤติกรรมบำบัด
    - - วิธีบำบัดทางการพยาบาล บอกให้ผู้ป่วยหยุดพฤติกรรมนั้น ช่วยให้สงบโดยอาจบอกให้เขาหายใจยาวๆลึกเพื่อให้ผ่อนคลาย ให้ความมั่นใจโดยบอกว่า แพทย์พยาบาลกำลังช่วยอยู่ antidepressant ร่วมกับยา antianxiety & ยากันชัก ให้ข้อมูลผู้ป่วยด้านการควบคุมอารมณ์ : การฝึกลมหายใจ การทำสมาธิ เพื่อให้จิตใจสงบ รู้สึกผ่อนคลาย
      - อาการเป็นอย่างแรงและรวดเร็วภายใน 10 นาที แล้วความรุนแรงจะค่อยๆลดลงจนหายไปภายใน 60 นาที สาเหตุมาจาก ทางพันธุกรรม ความไม่สมดุล norepinephrine (NE) ความเครียดในชีวิตสะสม
      - การพยาบาล เป้าหมายเพื่อทำให้ผู้ป่วยสามารถทำกิจกรรมประจำวันได้โดยไม่ตื่นกลัว
        การปรับพฤติกรรม (exporture, systematic desencitization)
        ไม่บังคับให้เผชิญสิ่งที่กลัวตื่นตระหนก หลีกเลี่ยงวิธีการใช้การหาเหตุผลมาอธิบาย และคาดคั้นให้ผู้ป่วยปฏิบัติตาม
        สอนเทคนิคการผ่อนคลายและดูแลเรื่องยา
        ให้ความมั่นใจในความปลอดภัย
    - - การตอบสนองต่อการบาดเจ็บทางใจภายหลังภาวะวิกฤติ
        บุคคลเผชิญกับเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการบาดเจ็บทางจิตใจมีลักษณะ2 ดังนี้คือ1.บุคคลได้พบเห็น หรือเผชิญกับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต หรือการคุกคามต่อชีวิตของตนเองหรือผู้อื่น2.การตอบสนองของผู้ป่วยเกี่ยวข้องกับความกลัวอย่างรุนแรง หรือ หวาดผวา
      - อาการ: การนอนแปรปรวน..ฝันร้ายซ้ำๆ ซึมเศร้า ไม่ตอบสนองต่อบุคคล ความจำบกพร่อง ไม่มีสมาธิ ตื่นตระหนก ใช้ยา กระทบต่อการดำเนินชีวิต ระยะเวลา: อาการของความผิดปกตินานกว่า 1 เดือน
        การพยาบาล: - ลดความเครียดลง
        เป้าหมาย: ให้กลับมาใช้ชีวิตได้เหมือนเดิมโดยเร็วที่สุด
    - - ไม่สามารถควบคุมการกระทำได้
        สาเหตุ: ไม่สามารถแยกความคิดที่สอดแทรกเข้ามาในจิตสำนึกได้...ใช้กลไกทางจิตundoing โดยแสดงพฤติกรรมซ้ำๆ..ลดความเครียด
        ความรู้สึก-อารมณ์ เครียด ไม่สบายใจ
      - อาการย้ำคิด (Obsessions)
        ความคิดแรงผลักดัน หรือจินตภาพที่เกิดขึ้นซ้ำๆ และคงอยู่นานในผู้ป่วย ทำให้เกิดความวิตกกังวลหรือความทุกข์ใจอย่างมาก
        ผู้ป่วยพยายามไม่สนใจหรือกดระงับความคิด หรือทำให้สิ่งเหล่านี้หมดไปด้วยความคิดหรือการกระทำอย่างอื่น
        ผู้ป่วยตระหนักว่าความคิดแรงผลักดันหรือจินตภาพที่เกิดซ้ำๆ เช่นนี้เป็นผลจากจิตใจของตนเอง (มิได้มาจากภายนอก)
        อาการย้ำทำ (Compulsion)
        พฤติกรรมซ้ำๆ(เช่น การล้างมือ การตรวจสอบสิ่งของอย่างละเอียด)
        กิจกรรมทางจิต(เช่น การสวดมนต์ การนับ
        การพูดในใจซ้ำๆ)ที่บุคคลรู้สึกว่าต้องทำ เพื่อตอบสนอง
      - การพยาบาล
        เป้าหมายเพื่อให้ผู้ป่วยควบคุมพฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำ
        ลดความเครียดลงSupport ventilation ไม่ควรไปยับยั้งห้าม ไม่ตำหนิแต่ควรหาสาเหตุของการทำพฤติกรรมนั้นๆ
        ยอมให้แสดงพฤตกรรมย้ำทำได้บ้างแต่ต้องมีจำกัด
        ให้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น ( ไม่ให้ทำคนเดียว)
        เมื่อพฤตกรรมย้ำทำลดลงช่วยให้ได้พูดถึงความรู้สึกเรื่องที่วิตกกังวลปัญหา กำหนดตารางกิจกรรม.
    - - ความกังวลคงอยู่นานอย่างน้อย 1 เดือน อาการนี้จะดำเนินต่อเนื่องเป็นเวลานานกว่า 6 เดือน ผู้ป่วยควบคุมความกังวลไม่ได้
        อาการ: สั่นตามตัว สะดุ้ง กล้ามเนื้อตึงเครียด
        ปวดกล้ามเนื้อ เหงื่อออกมาก หัวใจเต้นเร็วไม่สม่ำเสมอ ชีพจรเร็ว..เพิ่มขึ้น เวียนศีรษะ อ่อนเพลียง่าย
        ความรู้สึก-อารมณ์ : กังวลเกินกว่าเหตุ กลัวในสิ่งที่อาจเกิดขึ้น ตื่นเต้น กระวนกระวาย หงุดหงิด โมโหง่าย ขาดสมาธิหรือคิดอะไรไม่ออก
        ต้องมีความสัมพันธ์กับอาการอย่างน้อย 3 อาการ
      - ผู้ป่วยกลุ่มนี้มักพบได้ทั่วไปและมักมาโรงพยาบาลด้วยการเจ็บป่วยทางกายหรือแสดงอาการของอารมณ์ซึมเศร้า
        การพยาบาล : ลดความกลัว..อยู่เป็นเพื่อน
        กระตุ้นให้พูดคุยเกี่ยวกับความวิตกกังวลและสาเหตุ
        จัดบรรยากาศที่สงบและผ่อนคลาย ดูแลเรื่องยา สัญญาณชีพ ประเมินความเครียด