ภาษาเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่เป็นมรดกสืบทอดต่อกันมา

มีการเปลี่ยนแปลงพัฒนาไปตามยุคสมัย

ภาษาแม่ คือ ภาษาแรกที่เด็กเรียนรู้และพูดในสิ่งแวดล้อมของตน

ภาษาแปลไปตามวัตถุประสงค์และบริบทการใช้ในสังคมไทย ซึ่งภาษาสามารถสร้างอำนาจให้ผู้พูดหรือผู้เขียนได้

ถึงแม้ว่าภาษาอังกฤษเป็นที่ยอมรับไปทั่วโลก แต่ก็ส่งผล กระทบต่อภาษาแม่ของกลุ่มชาติพันธ์ุต่างๆได้ ถ้าหากคนในประเทศนั้นๆละเลยในภาษาเเม่

ใช้เป็นเครื่องมือเพื่อสื่อสารความคิด ความรู้ ภูมิปัญญาต่างๆ จากผู้ส่งสารไปยังผู้รับสาร

ภาษาเป็นสิ่งที่บ่งบอกความเป็นตัวตน หรืออัตลักษณ์ของชนกลุ่มนั้นๆ

ในปัจจุบันภาษาของชนกลุ่มเล็กได้ถูกครอบงำโดยชน กลุ่มใหญ่ จึงนำไปสู่การใช้ความรุนแรงเพื่อทวงสิทธิทางภาษา

ภาษาแม่เชื่อมโยงกับภูมิปัญญาของบรรพบุรุษ

ทั่วโลกให้การยอมรับว่าภาษาแม่เป็นเครื่องมือสำคัญของเด็กที่จะเข้าใจและเข้าถึงในการศึกษา ทำให้เด็กมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูง

เป็นเครื่องมือถ่ายทอดภูมิปัญญา ได้แก่ความคิด จินตนาการ ความรู้ ความเชื่อ ศาสนา ค่านิยม ทัศนคติ ความสามารถ และความฉลาดไหวพริบ

ดังนั้นควรธำรงรักษาอนุรักษ์ภาษาแม่ของตนเอาไว้เพื่อให้คงอยู่ต่อไป

ชนชั้นปกครองมีการแต่งงานระหว่างการส่งผลให้เป็น พหุภาษา

ประเทศรัฐชาติที่มีชายแดนชัดเจน เริ่มปกครองแบบรวมศูนย์ด้วยการเริ่มยกสถานะของภาษาหนึ่งหรือหลายภาษาขึ้น

มีแบบอย่างที่เป็นข้อโต้แย้งเพื่อปกป้องสิทธิทางภาษาเเละชาติพันธ์ุ ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 มีการจัดระเบียบโลกใหม่ขึ้น

รัฐต้องจัดการศึกษาระดับประถมศึกษาโดยใช้ภาษาแม่และต้องจัดการเรียนภาษาราชการควบคู่ไปด้วย

ในประเทศที่มีความหลากหลายทางภาษาทุกคนย่อมมีสิทธิ์ทางภาษา เพื่อการสื่อสารทั้งในสถานการณ์ที่เป็นส่วนตัว และในที่สาธารณะเพื่อให้ตนเข้าใจความรู้ต่างๆในชีวิตประจำวัน

1. การออกกฏหมาย เป็นการจัดลำดับความสำคัญของภาษาไว้ในระดับชาติ และให้สิทธิแก่ปัจเจกและกลุ่มคนในการเรียน การใช้ และการธำรงรักษา

2. รัฐบาลออกระเบียบข้อบังคับในการใช้ภาษา ต้องดำเนินการกำหนดว่าจะใช้ภาษาใด เป็นภาษาประจำชาติ ส่วนใหญ่ใช้ภาษาเดิมหรือเลือกภาษาของเจ้าอาณานิคม

ภาษาจัดเป็นอำนาจอ่อน ใช้ในการดึงดูดใจผู้อื่น ให้เกิดขึ้นตามการโน้มน้าวเพื่อนำไปสู่การยอมรับ

เจ้าอาณานิคมแสดงถึงอำนาจของผู้ปกครองที่มีสถานะเหนือกว่าผู้ถูกปกครองโดยบังคับให้ผู้ถูกปกครองใช้ภาษาของตน

ภาษาอังกฤษมาพร้อมกับกระแสโลกาภิวัตน์ กระแสทุนนิยม และเทคโนโลยีสมัยใหม่

ภาษาอังกฤษคืออำนาจของผู้ผลิตเทคโนโลยีและโปรแกรมต่างๆ ที่สามารถล้วงข้อมูลจากประเทศอื่นๆได้ จึงเป็นสาเหตุให้จีนไม่ยอมรับและสร้างแอพพลิเคชั่นโดยใช้ภาษาของตนเเทน

คนไทยจะพัฒนาตนเองจากที่พูดภาษาเดียวเป็น ทวิภาษาหรือพหุภาษา เพราะจะเสริมสร้างศักยภาพของตนในการแข่งขันการทำงานในอนาคต

สามารถสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษซึ่งเป็นเพียงภาษากลางและเป็นภาษาสากลภาษาเดียวที่ระบุไว้ได้

รัฐบาล เเละหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ต้องคำนึงถึงความเท่าเทียมกันของพลเมืองที่มีความหลากหลายทางด้านภาษาในประเทศของตนเป็นหลัก เพื่อสร้างความมั่นคงและยั่งยืนให้ประเทศต่อไป