Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ 2550 ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ 2552…

- - - - จัดทำธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติเพื่อใช้เป็นกรอบและแนวทางในการกำหนดนโยบาย ยุทธศาสตร์และการดำเนินงานด้านสุขภาพของประเทศเสนอคณะรัฐมนตรีเพื่อพิจารณาให้ความเห็นชอบ
      - ในการจัดทำธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ ให้ คสช นำความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของสมัชชาสุขภาพมาประกอบด้วย
      - เมื่อคณะรัฐมนตรีให้ความเห็นชอบในธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติแล้ว ให้รายงานต่อสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาเพื่อทราบและประกาศในราชกิจจานุเบกษา
      - ให้ คสช ทบทวนธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติอย่างน้อยทุกห้าปี
- - - - ข้อ 4 สุขภาพเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชน
      - ข้อ 5 ระบบสุขภาพเป็นระบบความสัมพันธ์ทั้งมวลที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยมีระบบการบริการสาธารณสุขเป็นส่วนหนึ่งของระบบสุขภาพ
      - ข้อ 6 ระบบสุขภาพเป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคมและเป็นส่วนหนึ่งของระบบความมั่นคงของประเทศรัฐและทุกภาคส่วนในสังคมจึงให้ความสำคัญอย่างสูงแก่การพัฒนาระบบสุขภาพ
      - ข้อ 7 ระบบสุขภาพจะต้องส่งเสริมคุณค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และต้องให้ความสำคัญกับความเป็นธรรมและความเท่าเทียมกันในสังคม
      - ข้อ 8 ระบบสุขภาพจะต้องคำนึงถึงการพัฒนาอย่างเป็นองค์รวมครอบคลุมภาวะของมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งทางกายทางจิตทางปัญญาและทางสังคมเชื่อมโยงกันอย่างสมดุล
      - ข้อ 9 ระบบสุขภาพจะต้องให้ความสำคัญสูงกับการสร้างเสริมสุขภาพอันนำไปสู่สุขภาวะที่ยั่งยืนและการพึ่งตนเองได้ของประชาชน
      - ข้อ 10 ทุกภาคส่วนมีหน้าที่ร่วมกันในการขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศจากแนวทางบริโภคนิยมไปสู่แนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงรวมทั้งการดำเนินชีวิตตามหลักศาสนาเพื่อสร้างความเข้มแข็งด้านสุขภาพทางจิตปัญญาและสังคม
- - - - 1.สุขภาพเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของคนทั้งในระดับบุคคลระดับครอบครัวระดับชุมชนและในสังคมวงกว้างโดยครอบคลุมทั้งการเข้าถึงบริการสาธารณสุขที่เกี่ยวกับการสร้างเสริมสุขภาพการป้องกันโรคการรักษาพยาบาลและการฟื้นฟูสมรรถภาพรวมทั้งการได้รับการสนับสนุนปัจจัยต่างๆที่สร้างเสริมสุขภาพป้องกันโรคและคุ้มครองผู้บริโภคตลอดจนได้รับการสนับสนุนให้มีอนามัยสิ่งแวดล้อมที่ดี
      - บุคคลมีความตระหนักรู้และมีบทบาทในการดูแลสุขภาพของตนเองครอบครัวบุคคลในความดูแลและชุมชนมีให้เกิดความเสียหายทางสุขภาพหรือหลีกเลี่ยงพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสมโดยรัฐมีหน้าที่ส่งเสริมสนับสนุนและคุ้มครอง
      - 3.ให้ความสำคัญกับมิติทางสุขภาพที่เกี่ยวข้องหรือที่ได้รับผลกระทบ
      - ระบบสุขภาพจะต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของหลักคุณธรรมจริยธรรมมนุษยธรรมธรรมาภิบาลความและปัญญาโดยให้ความสำคัญกับคุณค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ความเป็นธรรมความเท่าเทียมกันลดความเหลื่อมล้ำในสังคม
  - - - รัฐและทุกภาคส่วนต้องให้ความสําคัญกับการสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันควบคุมโรค และการจัดการกับปัจจัยสังคมที่กําหนดสุขภาพ
      - รัฐและทุกภาคส่วนต้องพิจารณาระบบสุขภาพว่าเป็นเรื่องที่กว้างขวางครอบคลุมในทุกมิติทั้งทางกายทางจิตทางปัญญาและทางสังคม และต้องพัฒนาระบบสุขภาพอย่างเป็นองค์รวมและเชื่อมโยงกันอย่างสมดุล
      - 3.รัฐและทุกภาคส่วนต้องให้ความสําคัญกับหลักการทํางานแบบเครือข่ายและสนับสนุนการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในทุกระดับ