Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แผนพัฒนาสุขภาพ - Coggle Diagram

- - - - ๑. บุคคลพึงได้รับสิทธิด้านสุขภาพที่จาเป็นตาม
        หลักสิทธิมนุษยชน โดยเป้าหมายของสิทธิด้านสุขภาพคือ บุคคลทุกคนมีสุขภาวะ ซึ่งไม่จากัดเพพาะการเข้าถึง
        บริการสาธารณสุขเท่านั้น แต่ครอบคลุมถึงปัจจัยอื่นๆที่มีผลต่อสุขภาพด้วย โดยรัฐมีหน้าที่จัดสวัสดิการ
        สร้างสภาวะหรือเงื่อนไขที่เอื้ออานวยให้เกิดผลสาเร็จตามเป้าหมายให้ครอบคลุมและทั่วถึง คานึงถึง
        กระบวนการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนและความสอดคล้องกับบริบทด้านต่างๆ ของสังคม
      - ๒. รัฐต้องเคารพสิทธิด้านสุขภาพของบุคคล และ
        มีหน้าที่ปกป้อง คุ้มครอง ส่งเสริมและสนับสนุนให้บุคคลได้รับสิทธิด้านสุขภาพโดยไม่เลือกปฏิบัติ และ
        ปฏิบัติตามพันธกรณีของกฎหมายระหว่างประเทศด้านสุขภาพและด้านสิทธิมนุษยชนที่ไทยเป็นภาคี
    - - ๑. การดำเนินงานสร้างเสริมสุขภาพซึ่งเป็น
        องค์ประกอบสำคัญของการพัฒนาระบบสุขภาพเพื่อให้เกิดสุขภาวะทั่วทั้งสังคมอย่างยั่งยืนนั้น จะต้องส่งเสริม
        และสนับสนุนบุคคล ครอบครัว ชุมชนและประชาชนกลุ่มต่างๆ ให้สามารถจัดการหรือพัฒนาสุขภาพของตน
        ครอบครัว ชุมชนและกลุ่มได้ รวมทั้งจัดการกับปัจจัยสังคมที่กาหนดสุขภาพได้อย่างเหมาะสมกับบริบท
        และพื้นที่
      - ๒. การพัฒนานโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพต้องเกิด
        จากการทางานร่วมกันและเสริมพลังกันของทุกภาคส่วนตามแนวทาง “ทุกนโยบายห่วงใยสุขภาพ”
        โดยนาประเด็นและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพมาประกอบในการกาหนดและตัดสินใจทางนโยบาย
        ทุกด้าน เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
    - - ๑. บุคคลและชุมชนมีสิทธิในการดารงชีวิตอยู่ภายใต้
        สิ่งแวดล้อมและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาพ และได้รับการป้องกันและควบคุมโรคและปัจจัยที่คุกคาม
        สุขภาพอย่างมีมาตรฐานและทันต่อสถานการณ์ โดยถือเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบร่วมของทุกภาคส่วน
        ในทุกระดับ
      - ๒. การป้องกันและควบคุมโรคและปัจจัยที่คุกคาม
        สุขภาพ ต้องให้ความสาคัญกับปัจจัยสังคมที่กาหนดสุขภาพ โดยใช้มาตรการเชิงรุกที่มีธรรมาภิบาล รวมทั้ง
        ต้องสร้างดุลยภาพระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจการพัฒนาสังคมและคุณภาพของทรัพยากรธรรมชาติ
        และสิ่งแวดล้อม โดยต้องคานึงถึงผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน ชุมชนและสังคมเป็นสาคัญ
      - ๓. การบริหารจัดการระบบการป้องกันและควบคุมโรค
        และปัจจัยที่คุกคามสุขภาพจะต้องรวมถึงการมีระบบเฝ้าระวังที่ใช้พื้นที่เป็นศูนย์กลางเปิดโอกาส
        ให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ โดยหน่วยงานรัฐมีนโยบายและ/หรือมาตรการในการสนับสนุน
        ด้านต่างๆอย่างเหมาะสมกับบริบทของพื้นที่
      - ๔. มีการนากระบวนการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ
        ที่ใช้ข้อมูลหลักฐานเชิงประจักษ์หรือองค์ความรู้อย่างรอบคอบและรอบด้านมาใช้ในการกาหนดนโยบาย
        สาธารณะ เพื่อการป้องกันและควบคุมโรคและปัจจัยที่คุกคามสุขภาพ โดยมีทุกภาคส่วนเข้ามามีส่วนร่วม
    - - ๑. การบริการสาธารณสุขต้องมุ่งสู่การมีสุขภาพดี
        อย่างถ้วนหน้า ตอบสนองต่อความจาเป็นด้านสุขภาพของประชาชนทุกกลุ่ม และสามารถดูแลสุขภาพประชาชน
        ได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เกิดจนตาย รวมทั้งเชื่อมโยงการจัดการด้านสุขภาพในมิติต่างๆ เข้าด้วยกันได้อย่างเป็น
        องค์รวม
      - ๒. การจัดระบบบริการสาธารณสุขต้องให้ความสาคัญ
        กับความเป็นธรรมในการเข้าถึงและการได้รับบริการที่มีคุณภาพ โดยมีการบริหารระบบการเงินการคลัง
        ที่แยกระหว่างผู้ซื้อบริการกับผู้ให้บริการ ทั้งนี้ จะต้องสอดคล้องกับระบบการเงินการคลังที่มีประสิทธิภาพ
        ของประเทศเพื่อความยั่งยืนของระบบสุขภาพ
      - ๓ . การจัดระบบบริการสาธารณสุขต้องเน้น
        ความร่วมมือและใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ของทุกภาคส่วนทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
        ชุมชนและภาคส่วนอื่นๆ ทั้งนี้ ต้องเร่งส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐและภาคเอกชนอย่างจริงจัง ทั้ง
        ในระดับปฐมภูมิ ทุติยภูมิและตติยภูมิ
      - ๔. การบริการสาธารณสุขต้องมีคุณภาพและความ
        ปลอดภัย ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความรู้ จริยธรรมและจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ คานึงถึงคุณค่าและศักดิ์ศรี
        ความเป็นมนุษย์ โดยยึดประโยชน์สุขของประชาชนเป็นที่ตั้ง
  - - - ๑. สุขภาพเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของคน ทั้งในระดับ
        บุคคล ระดับครอบครัว ระดับชุมชน และในสังคมวงกว้าง โดยครอบคลุมทั้งการเข้าถึงบริการสาธารณสุขที่เกี่ยวกับการสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันโรคการรักษาพยาบาลและการฟื้นฟูสมรรถภาพ รวมทั้ง
        การได้รับการสนับสนุนปัจจัยต่างๆ ที่สร้างเสริมสุขภาพป้องกันโรค และคุ้มครองผู้บริโภค ตลอดจนได้รับการสนับสนุนให้มีอนามัยสิ่งแวดล้อมที่ดี
      - ๒. บุคคลมีความตระหนักรู้และมีบทบาทในการดูแล
        สุขภาพของตนเอง ครอบครัว บุคคลในความดูแล และชุมชน มิให้เกิดความเสียหายทางสุขภาพ หรือหลีกเลี่ยงพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสม โดยรัฐมีหน้าที่ส่งเสริมสนับสนุนและคุ้มครอง
      - ๓. ระบบสุขภาพ เป็นระบบความสัมพันธ์ทั้งมวล
        ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพโดยมีระบบการบริการสาธารณสุขเป็นส่วนหนึ่ง ระบบสุขภาพยังเป็นส่วนหนึ่งของระบบสังคมและระบบความมั่นคงของประเทศการกำหนดนโยบายสาธารณะใดๆจึงต้องให้
        ความสาคัญกับมิติทางสุขภาพที่เกี่ยวข้องหรือที่ได้รับผลกระทบด้วย
      - ๔. ระบบสุขภาพ จะต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของหลัก
        คุณธรรม จริยธรรม มนุษยธรรม ธรรมาภิบาล ความรู้และปัญญา โดยให้ความสาคัญกับคุณค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ความเป็นธรรม ความเท่าเทียมกันลดความเหลื่อมล้าในสังคม และจะต้องสอดคล้องกับ
        วิถีชีวิต วัฒนธรรม ภูมิสังคม ภูมินิเวศและภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านสุขภาพ รวมทั้งจะต้องคานึงถึงหลักการพัฒนาและบูรณาการอย่างเป็นองค์รวม อย่างยั่งยืนและอย่างมีส่วนร่วมของประชาชนและองค์กรทุกระดับ
        และทุกภาคส่วน
    - - ๓. รัฐและทุกภาคส่วนต้องให้ความสาคัญกับหลักการ
        ทางานแบบเครือข่ายและสนับสนุนการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในทุกระดับ เพื่อการอภิบาลระบบสุขภาพ ทั้งนี้ การสร้างความร่วมมือกับทุกภาคส่วนและการทางานเชิงรุกของทุกภาคส่วน ถือเป็นปัจจัย
        สาคัญในการปรับปรุงและพัฒนาระบบสุขภาพและคุณภาพชีวิตของประชาชน
      - ๒. รัฐและทุกภาคส่วนต้องพิจารณาระบบสุขภาพว่าเป็น
        เรื่องที่กว้างขวางครอบคลุมในทุกมิติทั้งทางกาย ทางจิตทางปัญญาและทางสังคม และต้องพัฒนาระบบสุขภาพอย่างเป็นองค์รวมและเชื่อมโยงกันอย่างสมดุล รวมทั้งต้องสนับสนุนหรือส่งเสริมให้ทุกภาคส่วนนาแนวทาง
        “ทุกนโยบายห่วงใยสุขภาพ” (Health in All Policies)ไปใช้ประกอบการพิจารณาในการกาหนดนโยบายสาธารณะ เพื่อให้เกิดนโยบายที่เอื้อต่อการมีสุขภาพที่ดีและไม่ก่อให้เกิดผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพใน
        ทุกระดับ
      - ๑. รัฐและทุกภาคส่วนต้องให้ความสาคัญกับการสร้าง
        เสริมสุขภาพ การป้องกันควบคุมโรค และการจัดการกับปัจจัยสังคมที่กาหนดสุขภาพ รวมทั้งการมีหลักประกันและการคุ้มครองให้เกิดสุขภาพที่จะนาไปสู่สุขภาวะที่มั่นคงและยั่งยืนของทุกกลุ่มวัย โดยส่งเสริมให้บุคคล
        ดูแลสุขภาพที่ยึดหลักการพึ่งตนเองของบุคคล และของสังคมที่อาศัยการช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกันตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
    - - ๒. การสร้างหลักประกันและความคุ้มครองให้เกิด
        สุขภาพ ต้องเกิดจากการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในสังคม
      - ๑. หลักประกันและความคุ้มครองให้เกิดสุขภาพ จะต้องมี
        ความครอบคลุมปัจจัยทั้งหลายที่อาจมีผลกระทบต่อสุขภาพ ทั้งปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านระบบบริการสาธารณสุข และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ทั้งกายภาพชีวภาพ เศรษฐกิจ สังคมและการเมือง รวมทั้งนโยบาย
        สาธารณะต่างๆ โดยหลักประกันและการคุ้มครองให้เกิดสุขภาพนี้จะต้องครอบคลุมบุคคลทุกคนบนผืนแผ่นดินไทยด้วย โดยไม่มีการแบ่งแยก ยึดหลักเสมอภาค เท่าเทียมและไม่เลือกปฏิบัติ
- - - - ในกรณีที่เกิดความเสียหายหรืออันตรายแก่ผู้รับบริการเพราะเหตุที่ผู้รับบริการปกปิดข้อเท็จจริงที่ตนรู้และควรบอกให้แจ้งหรือแจ้งข้อความอันเป็นเท็จผู้ให้บริการไม่ต้องรับผิดชอบในความเสียหายหรืออันตรายนั้นเว้นแต่เป็นกรณีที่ผู้ให้บริการประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง
        
        (๒) ผู้รับบริการไม่อยู่ในฐานะที่จะรับทราบข้อมูลได้และไม่อาจแจ้งให้บุคคลซึ่งเป็นทายาทโดยธรรมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ผู้ปกครองผู้ปกครองดูแลผู้พิทักษ์หรือผู์อนุบาลของผู้รับบริการแล้วแต่กรณีรับทราบข้อมูลแทนในขณะนั้นได้
        
        (๑) ผู้รับบริการอยู่ในภาวะที่เสี่ยงอันตรายถึงชีวิตและมีความจําเป็นต้องให้ความช่วยเหลือเป็นการรีบด่วน