Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภัยพิบัติและภัยสุขภาพ, อุษณีกรณ์ เพ็ชรากูลธนกิตต์ รหัสนักศึกษา 61102301178…

- - - - อุปกรณ์ไฟฟ้า
      - การสูบบุหรี่หรือการจุดไฟ
      - ความเสียดทานของประกอบของเครื่องจักร เครื่องยนต์
      - เครื่องทำความร้อน
      - วัตถุที่มีผิวร้อนจัด เช่น เหล็กที่ถูกเผา ท่อไอน้ำ
      - เตาเผาซึ่งไม่มีฝาปิดหรือเปลวไฟที่ไม่มีสิ่งปกคลุม
      - การเชื่อมและตัดโลหะ
      - การลุกไหม้ด้วยตัวเอง เกิดจากการสะสมของสารบางชนิด เช่น พวกขยะแห้ง
        ถ่านหินจะก่อให้เกิดความร้อนขึ้นในตัวของมันเอง จนกระทั่งถึงจุดติดไฟ
      - เกิดจากการวางเพลิง
      - ประกายไฟที่เกิดจากเครื่องจักรขัดข้อง
      - โลหะหรือวัตถุหลอมเหลว
      - ไฟฟ้าสถิต
      - ปฏิกิริยาของสารเคมีบางชนิด เช่น โซเดียม โปแตสเซียม ฟอสฟอรัส เมื่อสัมผัสกับน้ำ อากาศ หรือวัสดุอื่นๆ ทำให้เกิดการลุกไหม้ได้
      - สภาพบรรยากาศที่มีสิ่งปนเปื้อนก่อให้เกิดการระเบิดได้
    - - ความประมาท
        
        เช่น ลืมปิดเตาแก๊ส
      - ความตั้งใจ
        
        ผู้ร้ายลอบวางเพลิง
  - - - เก็บสิ่งของเครื่องใช้ที่อาจจะเป็นเชื้อเพลิงทำให้เกิดไฟไหม้ได้
      - หมั่นตรวจตราเครื่องใช้ไฟฟ้า สายไฟ และปิดสวิทซ์ไฟ
      - ปิดแก๊สหุงต้มเมื่อเลิกใช้งาน
      - ติดตั้งเครื่องตัดไฟป้องกันไฟฟ้าลัดวงจร
      - ไม่จุดธูปเทียนบูชาพระหรือทิ้งก้นบุหรี่ไว้ ขณะไม่มีคนอยู่ในบ้าน
      - เครื่องใช้ไฟฟ้าบางชนิด เช่น โทรทัศน์ ตู้เย็น ควรวางเว้นระยะจากผนังเพื่อระบายความร้อนป้องกันเกิดประกายไฟ
      - ติดตั้งเครื่องตรวจจับควันไฟภายในบ้าน
      - เชฟเบอร์สถานีดับเพลิงใกล้บ้านหรือเบอร์แจ้งเหตุฉุกเฉิน 199
      - ติดตั้งถังดับเพลิงไว้ในบ้าน
      - หมั่นตรวจสอบและระมัดระวังภายในบ้านอย่างสม่ำเสมอ
    - - บริเวณที่มีการผลิต
        
        1) ด้านเครื่องจักร ควรมีการตรวจเช็คซ่อมบำรุงเป็นประจำให้อยู่ในสภาพที่ดี
        
        2) ด้านเครื่องใช้ไฟฟ้า สายไฟฟ้าและอุปกรณ์ต้องอยู่ในสภาพที่ดีและได้รับการตรวจเช็คเป็นประจำ
        ควรหลีกเลี่ยงการต่อสายไฟฟ้าโดยใช้ผ้าเทปพันหรือการต่อแบบชั่วคราว หลังเลิกงานควรปิดสวิตซ์อุปกรณ์ไฟฟ้าที่เมนใหญ่
        
        3) การขจัดแหล่งที่เป็นบ่อเกิดของไฟอื่น ๆ ควรงดมิให้มีการสูบบุหรี่ในบริเวณที่มีการผลิต ความสะอาดเป็นหลัก เบื้องต้นของการป้องกันอัคคีภัย บริเวณที่มีการผลิตควรมีถัง หรือถาดไว้รองรับเศษของการผลิตหรือเศษของอื่น ๆและหลัง เลิกงานต้องนำไปทิ้งทุกวัน กรรมวิธีใดที่มีความอันตรายในการก่อให้เกิดอัคคีภัยสูงควรจะแยกออกจากส่วนต่างๆ และจัดให้มีการป้องกันเฉพาะขึ้น
        
        4) การจัดเก็บสินค้า สินค้าไม่ว่าวัตถุดิบหรือสำเร็จรูปควรอยู่ในบริเวณการผลิตน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น
        วัตถุไวไฟที่ใช้ในการผลิตต้องถูกจำกัดเพียงเพื่อพอใช้ในหนึ่งวัน หลังเลิกงานต้องนำวัตถุไวไฟนั้นไปเก็บยังที่จัดไว้เฉพาะ
        
        5) การปฏิบัติหลังเลิกงาน หลังเลิกงานทุกวันควรมีการเดินตรวจดูความเรียบร้อย
        เช่น วัตถุไฟฟ้าได้นำไปเก็บในที่จัดเก็บไว้โดยเฉพาะ อุปกรณ์ไฟฟ้าทุกชิ้นได้ปิดสวิตซ์เรียบร้อยหรือยัง และรวมถึงการทำความสะอาดด้วย
      - บริเวณที่ใช้เก็บสินค้า
        
        2) การจับยกสินค้า ของเหลวไวไฟ แก๊สหรือวัตถุไวไฟอื่น ๆ ควรเก็บแยกต่างหากจากสินค้าอื่น ๆ และสามารถทำได้ควรแยกห้องเก็บวัตถุไวไฟ
        
        3) การขจัดแหล่งที่เป็นบ่อเกิดของไฟอื่น ๆ
        
        ควรงดมิให้มีการสูบบุหรี่ในบริเวณที่มีการเก็บสินค้า
        
        ไม่ควรมีการผลิตหรือดำเนินการใด ๆ ในบริเวณที่เก็บสินค้า เช่น การอัดแบตเตอรี่
        
        ควรรักษาความสะอาดบริเวณที่เก็บสินค้าเป็นประจำ เช่น จากเศษกระดาษที่ใช้ห่อสินค้า
        
        1) ด้านการจัดเก็บ
        
        การเก็บสินค้าควรเก็บอย่างมีระเบียบ ภายในบริเวณจัดเก็บต้องมีช่องทางเดินสินค้า
        ควรจัดเก็บเป็นล็อก ๆในแต่ละเลือกต้องมีช่องทางเดินและปริมาณสินค้าไม่มากเกินไปความสูงไม่เกิน 6 เมตร หรือ 1 เมตร จากเพดานถึงหลังคาและสินค้าควรอยู่ห่างจากแสงไฟ
        
        สินค้าควรอยู่บนที่รองรับหรือชั้นวางของ
        
        ควรเว้นและมีการขีดเส้นกำหนดแนววางสินค้า
        
        4) การตรวจเช็คดูแลและความปลอดภัย
        
        สายไฟฟ้าและอุปกรณ์ไฟฟ้าในบริเวณที่เก็บสินค้าควรได้รับการตรวจ เช็คเป็นประจำ
        
        บริเวณที่เก็บสินค้าควรปิดล็อคไว้เสมอเมื่อไม่ได้ใช้และห้ามบุคคลภายนอกซึ่งไม่ได้รับอนุญาติเข้าไป
        
        อุปกรณ์ดับเพลิงควรติดตั้งบริเวณทางเข้าออก
- - - - ผลจากน้ำทะเลหนุน
      - ฝนตกหนักในป่าบนภูเขา
      - ฝนตกหนักจากพายุหมุนเขตร้อน
      - ผลจากลมมรสุมมีกำลังแรง
      - ฝนตกหนักจากพายุหรือพายุฝนฟ้าคะนอง
      - ผลจากแผ่นดินไหวหรือภูเขาไฟระเบิด
    - - การขยายเขตเมืองลุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ลุ่มต่ำ (Flood plain) ซึ่งเป็นแหล่งเก็บน้ำธรรมชาติทำให้ไม่มีที่รับน้ำ
      - การตัดไม้ทำลายป่า
      - การก่อสร้างโครงสร้างขวางทางน้ำธรรมชาติทำให้มีผลกระทบต่อการระบายน้ำและก่อให้เกิดปัญหาน้ำท่วม
      - การออกแบบทางระบายน้ำของถนนไม่เพียงพอ ทำให้น้ำล้นเอ่อในเขตเมือง
      - การบริหารจัดการน้ำที่ไม่ดีเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดน้ำท่วมโดยเฉพาะบริเวณด้านท้ายเขื่อนหรืออ่างเก็บน้ำ
    - - เกิดฝนตกหนักหรือฝนต่อเนื่องเป็นเวลานาน
        
        หย่อมความกดอากาศต่ำ
        
        พายุหมุนเขตร้อน ได้แก่ พายุดีเปรสชั่น, พายุโซนร้อน, พายุใต้ฝุ่น
        
        ร่องมรสุมหรือร่องความกดอากาศต่ำ
        
        ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้
        
        ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ
        
        เขื่อนพัง
  - - - ประเทศไทยได้รับผลกระทบจากพายุ “โพดุล” และพายุโซนร้อน “คาจิกิ” วันที่ 29 สิงหาคม – 18 กันยายน 2562 เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมฉับพลัน ดินสไลด์ วาตภัย ในพื้นที่ต่าง ๆ รวม 32 จังหวัด ได้แก่ แพร่ เชียงใหม่ เพชรบูรณ์ น่าน อุตรดิตถ์ พิษณุโลก พิจิตร แม่ฮ่องสอน ลำปาง สุโขทัย นครพนม ร้อยเอ็ด อุบลราชธานี อำนาจเจริญ มหาสารคาม ขอนแก่น หนองบัวลำภู ยโสธร กาฬสินธุ์ มุกดาหาร ชัยภูมิ สุรินทร์ อุดรธานี เลย ศรีสะเกษ สกลนคร ปราจีนบุรี ตราด สระแก้ว กระบี่ ระนอง และชุมพร
        
        ประชาชนได้รับผลกระทบ 418,549 ครัวเรือน และมีผู้เสียชีวิตแล้วทั้งสิ้น 34 ราย
    - - มีพื้นที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมฉับพลัน น้ำไหลหลาก และวาตภัย รวม 11 จังหวัด ได้แก่ ชุมพร สุราษฎร์ธานี กระบี่ นครศรีธรรมราช ตรัง พัทลุง สตูล สงขลา ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส รวม 98 อำเภอ 529 ตำบล 3,633 หมู่บ้าน
        
        ประชาชนได้รับผลกระทบ 383,669 ครัวเรือน ผู้เสียชีวิต 13 ราย ในจังหวัดนครศรีธรรมราช
- - - - พายุดีเปรสชั่น (depression) ความเร็วลมใกล้ศูนย์กลางไม่ถึง 63 กม./ชม.
      - พายุโซนร้อน (tropical storm) ความเร็วลมใกล้ศูนย์กลาง 63 กม./ชม. แต่ไม่ถึง118 กม./ชม.
      - สภาวะที่เจริญเติบโตเต็มที่จะมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณตั้งแต่ 100 กิโลเมตร ขึ้นไปจนถึง 300 กิโลเมตร หรือมากกว่า ความเร็วลมสูงสุดที่บริเวณใกล้ศูนย์กลาง
      - ไต้ฝุ่น (typhoon) ความเร็วลมสูงสุดใกล้ศูนย์กลางตั้งแต่ 118 กม./ชม. ขึ้นไป
    - - เป็นภัยที่ร้ายแรงอย่างหนึ่งอันเนื่องมาจากพายุหมุนเขตร้อน คือคลื่นพายุซัดฝั่ง(storm surge) คลื่นพายุซัดฝั่ง โดยปกติมีความรุนแรงมากในรัศมีประมาณ 100 กิโลเมตรจากศูนย์กลางพายุ
    - - มีพายุหมุนเขตร้อนเคลื่อนเข้าสู่ประเทศไทยปีละประมาณ 3 ลูก
    - - ลักษณะที่สำคัญคือมีการปล่อยประจุไฟฟ้าจำนวนมากอย่างทันทีทันใด ในลักษณะของฟ้าผ่าหรือฟ้าแลบ และเกิดเสียงดังคือฟ้าร้อง รวมทั้งมีฝนตกหนัก ลมกระโชกและอาจมีลูกเห็บตกเกิดขึ้นด้วย
  - - - 25 ตุลาคม 2505
        
        วาตภัยจากพายุโซนร้อน “แฮเรียต” ที่แหลมตะลุมพุก อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีผู้เสียชีวิต 870 คน สูญหาย 160 คน บาดเจ็บ 422 คน ประชาชนไร้ที่อยู่อาศัย 16,170 คน ทรัพย์สินสูญเสียราว 960 ล้านบาท
      - 4 พฤศจิกายน 2532
        
        วาตภัยจากพายุไต้ฝุ่น “เกย์” ที่พัดเข้าสู่จังหวัดชุมพร ความเร็วของลมวัดได้ 120 กม./ชม. ประชาชนเสียชีวิต 602 คน บาดเจ็บ 5,495 คน บ้านเรือนเสียหาย 61,258 หลัง ทรัพย์สินสูญเสียราว 11,739,595,265 บาท
      - 2 พฤศจิกายน ถึง 4 พฤศจิกายน 2540
        
        วาตภัยจากพายุไต้ฝุ่นลินดา ทำให้เกิดความเสียหายจากวาตภัย อุทกภัย และคลื่นซัดฝั่งในพื้นที่ 11 จังหวัดของภาคใต้และภาคตะวันออกเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2532
      - 26-30 กันยายน พ.ศ. 2552
        
        พายุไต้ฝุ่นกีสนา ได้พัดถล่มกรุงมะนิลา ประเทศ ฟิลิปินส์ แล้วพัดผ่านเวียดนาม กัมพูชา ลาว และไทย ทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย ประมาณ 700 คน
      - 2547
        
        พายุโซนร้อน “หมุ่ยฟ้า” ที่พัดเข้าสู่ชายฝั่งภาคใต้ของไทย