Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

วิวัฒนาการของระบบบริหาร - Coggle Diagram

- - - - เฮนรี่ เฟโอล (Henri Fayol)
        แบ่งองค์ประกอบ/กระบวนการสำหรับผู้บริหาร 5 ประการ
        
        1>การวางแผน (To plan)
        
        2>การจัดหน่วยงาน (To organize)
        
        3>การบังคับบัญชา (To command)
        
        4>การประสานงาน (To coordinate)
        
        5>การควบคุม (To control)
      - ลูเธอร์ กูลิค (Luther Gulick) แบ่งกระบวนการ/ขั้นตอนสำหรับการบริหารโดยแบ่งออกเป็น 7 ขั้น
        
        เรียกว่า “POSDCoRB’’
        
        4>การอำนวยการ (Directing)
        
        5>การประสานงาน (Co-ordinations)
        
        3>การจัดตัวบุคคล (Staffing)
        
        6>การรายงาน (Reporting)
        
        2>การจัดหน่วยงาน (Organizing)
        
        7>การงบประมาณ (Budgeting)
        
        1>การวางแผน (Planning)
    - - บุลคลแรก
        ที่นำวิธีการทางวิทยาศาสตร์มาใช้
        สำหรับระบบบริหาร
        
        เฟรดเดอริค เทเลอร์ (Frederick W. Taylor)
        
        บิดาแห่งการจัดการเชิงวิทยาศาสตร์
        (The Father of Scientific Management)
      - จุดเน้นสำคัญ
        
        หลักเกณฑ์ในด้านอัตราการผลิต
        (Piece-Rate Principle)
        
        การแยกฝ่ายวางแผนออกจากผู้ปฎิบัติ
        (Separation-of-Planning-From-Performance Principles)
        
        หลักเกณฑ์ในด้านเวลา (Time-Study Principle)
        
        การใช้หลักเกณฑ์ทางด้านวิทยาศาสตร์ในการบริหารงาน (Scientific-Methods-of-Work Principle)
        
        หลักการควบคุมโดยฝ่ายบริหาร (Managerial-Control Principle)
        
        หลักเกณฑ์เกี่ยวกับระบบการปฎิบัติงาน (Functional-Management Principle)
- - - - แบบเสรีนิยม (Laissez-faire Leader)
        
        ผู้ใต้บังคับบัญชามีเสรีภาพในการกำหนดกฎเกณฑ์ และระเบียบวิธีในการปฎิบัติงานของตนเอง
        
        ผู้ใต้บังคับบัญชามีเสรีภาพในการกำหนดและเลือกงานที่ตนเองสนใจอย่างเสรี
        
        ผู้ปฎิบัติหรือผู้ใต้บังคับบัญชามีเสรีภาพอย่างเต็มที่ในการเสนอแนะนโยบายและวิธีการปฎิบัติต่าง ๆ
        
        ผู้บริหารจะไม่ก้าวก่ายหรือแสดงความคิดเห็นอย่างไรต่อ การปฎิบัติงานของผู้ใต้บังคับบัญชาโดยเปิดโอกาสให้ปฎิบัติอย่างเสรี
      - แบบประชาธิปไตย (Democratic Leader)
        
        ผู้บริหารและผู้ปฎิบัติได้มีการปรึกษาหารือและร่วมกันเสนอแนะแนวทางและขั้นตอนการปฎิบัติงานให้มีประสิทธิภาพ
        
        ผู้บริหารและผู้ปฎิบัติสามารถวางแผนร่วมกันในการมอบหมายงานโดยยึดถือความถนัดและความสนใจของบุคคล
        
        ผู้บริหารและผู้ปฎิบัติมีการปรึกษาหารือร่วมกันสำหรับการกำหนดนโยบายต่าง ๆ
        
        ผู้บริหารถือว่าตนเองเป็นสมาชิกคนหนึ่งในการปฎิบัติงานร่วมกับผู้ปฎิบัติ
      - แบบอัตตาธิปไตย (Autocratic Leader)
        
        ผู้บริหารเป็นผู้ที่กำหนดกฎเกณฑ์และระเบียบวิธีในการปฎิบัติงาน
        
        ผู้บริหารเป็นผู้ที่กำหนดว่าใครจะต้องทำอะไรและทำกับใคร
        
        ผู้บริหารเป็นผู้กำหนดนโยบายต่าง ๆ
        
        ผู้บริหารจะวางตัวเหินห่างจากผู้ใต้บังคับบัญชาและแสดงความเป็นผู้มีอำนาจอย่างเต็มที่
  - - - 3) การลดระยะเวลาในการทำงานให้น้อยลงนับเป็นสิ่งพึงประสงค์สำหรับคนงานทั่วไป
      - 4) คนงานที่มีทัศนคติต่องานที่ทำและองค์การเป็นอย่างไร
      - 2) การได้มีเวลาพักผ่อนเป็นที่พึงประสงค์ของบุคคลโดยทั่วไป
      - 5) ถ้าให้มีการเปลี่ยนแปลงวิธีการทำงานของคนงาน ผลลัพธ์อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง
      - 1) ทำไมคนงานส่วนใหญ่จึงมีความเบื่อหน่ายต่อการทำงาน
      - 6) ทำไมผลผลิตจึงมักตกต่ำลงในช่วงระยะเวลาตอนบ่ายของวัน
    - - 5) ความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มที่มีอิทธิพลต่อการเบี่ยงเบนในด้านการตัดสินใจของฝ่ายบริหาร
      - 6) สัมพันธภาพระหว่างบุคคลในองค์การมีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพในการบริหารงาน
      - 4) ความชำนาญของบุคคลมิได้เป็นเครื่องรับประกันว่าทีมงานนั้น ๆ จะต้องมีประสิทธิภาพในการทำงานเสมอไป
      - 7) การลดปริมาณงานและความรับผิดชอบมิใช่เป็นสาเหตุสำคัญในการเพิ่มประสิทธิภาพในการปฎิบัติงานที่ดีขึ้น
      - 1) ผลตอบแทนทางด้านเศรษฐทรัพย์มิได้เป็นแรงกระตุ้นในการทำงานของบุคคลเสมอไป แต่บุคคลยังต้องการผลตอบแทนด้านอื่นอีกด้วย
      - 8) ผู้นำนอกแบบ (Informal Leader) มีความสำคัญเช่นเดียวกับผู้นำหรือผู้มีอำนาจอย่างเป็นทางการ (Formal Leader)
      - 3) ผลผลิตที่เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากการได้รับการตอบสนองทางด้านจิตใจมากกว่าทางด้านร่างกาย
      - 9) บุคคลส่วนใหญ่มีความกระตือรือร้นในการทำงาน มิใช่หุ่นยนต์ที่ไม่มีชีวิตจิตใจสำหรับคอยป้อนเข้าสู่ระบบงาน
      - 2) คนงานส่วนใหญ่มีความต้องการที่จะร่วมกิจกรรมกับผู้อื่นมากกว่าทำงานตามลำพัง