หลักจริยธรรม : มาตรฐานชีวิตมนุษย์
มนุษย์ควรดำเนินชีวิตที่ดีงาม
และช่วยสร้างสรรค์สังคมให้เจริญมั่นคง
เตรียมทุนชีวิต (วางพื้นฐานชีวิต)
การอยู่ร่วมกันในสังคม/ทำหน้าที่เพื่อมนุษย์ให้ถูกต้อง
ชีวิตในทัศนะของศาสนาคริสต์/อิสลาม
ชีวิตในทัศนะของพุทธศาสนา
นำชีวิตให้ถึงจุดมุ่งหมาย (จุดมุ่งหมาย 3 ขั้น)
เกื้อกูลประสานสังคมด้วยหลักสังควัตถุ 4ประการ
เบญจศีล
เบญจธรรม
จิต ในทัศนะทางพุทธศาlนา
เว้นบาปกรรมที่ทำให้ชีวิตมัวหมอง 4 ประการ
เว้นช่องทางเสื่อมทรัพย์อับชีวิต 6 ประการ
เว้นความประพฤติคลาดธรรม/ ความลำเอียง 4 ประการ
จัดสรรทรัพย์ที่หามาได้
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
click to edit
2 วาจา
3 อรรถจริยา
1 การให้
4 ความเสมอภาค
3.จุดหมายสูงสุด
1.จุดหมายขั้นตาเห็น
ชีวิตในฐานะสัตว์ประเสริฐ
ชีวิตในฐานะสัตว์สังคม
click to edit
ชีวิตในฐานะสิ่งที่ดีที่สุดของพระเจ้า
ชีวิตในฐานะฉายาของพระเจ้า/ชีวิตในฐานะสิ่งที่บริสุทธิ์
ชีวิตในฐานะสิ่งที่ถูกสร้าง
3.ลักษณะของจิตแบบมนุสสเนรยิโก มนุษย์จิตใจเหมือนสัตว์นรก คือ เป็นมนุษย์เเค่ชื่อ ส่วนความประพฤติทางกาย วาจา อำมหิต
เลวทรามเห็นแก่ตัว
2.ลักษณะสำคัญของจิตแบบมนุสสติรัจฉาโน ไม่จริงใจ ชอบหมั่นไส้คน ต่อต้านขัดขวางศีล ไม่รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ
4.ลักษณะสำคัญของจิตแบบมนุสสภูโต เป็นมนุษย์ที่จิตใจมนุษย์แท้ๆ คือ คนที่รักษาศีลห้า ชอบช่วยเหลือคนอื่น ชอบสนับสนุน ไม่เหยียบย่ำคนอื่น
5.ลักษณะของจิตแบบมนุสสเทโว มนุษย์วาระคล้ายจิตเทวดา รักษาศีลมั่นคงไม่ให้ศีลขาดพยายามบำเพ็ญกุศลอยู่เรื่อยๆ
1.ลักษณะสำคัญของจิตแบบมนุสสเปโต เป็นผู้มีความคิดจิตใจ มีแต่ความโลภ ชอบลักเล็กขโมยน้อย เเย่งชิงวิ่งราวเป็นต้น
2.อทินนาทานาเวรมณี : ห้ามลักทรัพย์
3.กาเมสุมิสฉาจาราเวรมณี : ห้ามผิดลูกเมียผู้อื่น
1.ปาณาติปาตาเวรมณี : ห้ามข้าสัตว์
4.มุสาวาทาเวรมณี : ห้ามพูดเท็จ
- กามสังวร : การสำรวมในกาม
- สัจจะ : การพูดความจริง ไม่หักรานประโยชน์ผู้อื่น
- สัมมาอาชีวะ : การประกอบสัมมาอาชีวะ การประกอบอาชีพสุจริต
- สติสัมปชัญญะ : ความระลึกได้เเละความรู้ตัว
- เมตตากรุณา : ความรัก ความปราถนาดี
ในฐานะบุตรธิดา
ในฐานะบิดามารดา
ดำรงวงศ์ตระกูลด้วยการปฏิบัติตนตั้งอยู่บนฐานแห่งความดี
ทำตนเป็นทายาทที่ดีด้วยการสร้างฐานะมั่นคง
ทำภารกิจแทนบิดามารดา
ทำบุญอุทิศให้บิดามารดา
เลี้ยงดูบิดามารดา
สอนให้บุตรธิดาเว้นจากความชั่ว
สอนให้บุตรทำแต่ความดี
การให้บุตรธิดาศึกษาศิลปวิทยาการ
เสาะหาคู่ครองที่สมควรให้แก่บุตรธิดา
ฝึกฝนให้บุตรธิดามีความพร้อมที่จะเป็นผู้รับมรดก
รายชื่อผู้จัดทำ
1.นายพฤทธิพงศ์ รักษ์สิริวิวัฒน์ 641144
(วันนี้ไม่สำเร็จ ยังมีพรุ่งนี้ให้ลองใหม่)
2.นายจิตติพงศ์ ตุลพิจิตร 641145
(ไม่สู้แล้วจะรู้ได้ไงว่าแพ้)
3.นางสาวณัฐธิดาภรณ์ โกปรด 641146
(ทำอะไรก็ได้ เเค่ไม่ให้คนอื่นเดือดร้อน)
4.นางสาวณัฐสุดา เค้ามูล 641147
(เอาคำดูถูก มาผูกให้เป็นพลัง)
5.นางสาวชลลดา กระสาย 641148
(อย่ามีชีวิตชนิดที่เวลาผ่านไปแล้วมานึกเสียดายทีหลัง)
6.นางสาวสุพัชญา เอ็งสุวรรณ 641149
(อยากได้อะไรให้ลงมือทำ อย่ามัวแต่คิดว่าอยากทำ)
7.นางสาวธนพร อุยเอก 641150
(เราทุกคนมีบางสิ่งในตัวเองที่น่าภูมิใจเสมอ)
8.นางสาวกุลธิดา ภาคาเเดน 641154
(เราไม่ได้เพอร์เฟคไปทุกอย่างแต่เราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ด้วยตัวเราเอง)
9.นางสาวมนัสวีย์ สาลี 641155
(ไม่ต้องเพอร์เฟกต์ทุกอย่าง แค่ตั้งใจทำให้ดีที่สุดก็พอ)
10.นางสาว นลินรัตน์ พินิจมนตรี 641157
(ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆโดยไม่ลงมือทำ)
11.นางสาวน้ำสวย อิชิกิ 641160
(ทุกปัญหาย่อมมีทางออก)
12.นายธีรภัทร วายโศกา 641162
(ทุกคนมีคุณค่าในตัวเองเสมอ)
13.นางสาววรดา มูลศรีเเก้ว 641167
(เลือกในสิ่งที่ชอบ ทำในสิ่งที่ถูก)
14.นางสาวเพชรี ผลสง่า 641168
(ถ้าคิดเเละลงมือทำสิ่งนั้นจะทำให้คุณประสบความสําเร็จไม่ว่ามันจะยากยังไงก็ตาม)
click to edit
1.การเบียดเบียนด้านร่างกายและชีวิต
2.การเบียดเบียนด้านทรัพย์สิน
3.การล่วงละเมิดคู่ครองของเขา
4.การทำร้ายผู้อื่นทางวาจา
1.การเป็นนักเลงสุรา สิ่งของมึนเมา เเละสารเสพติด
3.การเที่ยวกลางคืน
2.การเป็นนักเลงการพนัน
4.การหมกมุ่นในการบันเทิง
5.การคบคนชั่วเป็นมิตร
6.การเกียจคร้านในการงาน และการศึกษา
click to edit
ฉันทาคติ คือ ความลำเอียงเพราะชอบพอกัน
โทสาคติ คือ ความลำเอียงเพราะโกรธหรือชิงชัง
ในฐานะเป็นพุทธศาสนิกชน
พระสงฆ์อนุเคราห์คฤหัสถ์
จะทำสิ่งใด ก็ทำด้วยเมตตา
ห้ามปรามจากความชั่ว
จะพูดสิ่งใด ก็พูดด้วยเมตตา
จะคิดสิ่งใด ก็คิดด้วยเมตตา
ต้อนรับด้วยความเต็มใจ
อุปถัมภ์ด้วยปัจจัย4
ให้ตั้งอยู่ในความดี
อนุเคราะห์ด้วยความปรารถนาดี
ให้ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง
ทำสิ่งที่เคยฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง
บอกทางสวรรค์ สอนวิธีดำเนินชีวิตให้ประสบสุขความเจริญ
โมหาคติ คือ ความลำเอียงเพราะหลง หรือ ความลำเอียงเพราะความเขลา
ภยาคติ คือ ความลำเอียงเพราะกลัว
ในฐานะเป็นศิษย์
ใฝ่ใจเรียน
ปรนนิบัติ
เข้าไปหา
เรียนศิลปวิทยาโดยเคารพ
ลุกต้อนรับแสดงความเคารพ
ในฐานะอาจารย์
สอนศิลปวิทยาให้สิ้นเชิง
ยกย่องให้ปรากฎในหมู่เพื่อน
สอนให้เข้าใจแจ่มแจ้ง
สร้างเครื่องคุ้มกันภัยในสารทิศคือสอนให้ศิษย์ปฏิบัติได้จริงนำวิชาไปเลี้ยงชีพทำงานได้
ฝึกฝนแนะนำให้เป็นคนดี
2.จุดหมายขั้นเลยตาเห็น
5 ทำแต่กรรมดีมั่นใจในโลกหน้า
4 มีปัญญารักษาตนแก้ปัญหาได้
2 มีชีวิตที่สุจริตทำความดีละเว้นความชั่ว ทำให้เรามีความภูมิใจในชีวิตตนเองที่สะอาดบริสุทธิ์
1 มีหลักยึดเหนี่ยวจิตใจ มีศรัทธา เช่น ในพระศาสนา ในพระรัตนตรัย ในการทำความดี ทำให้จิตใจไม่อ้างว้างว้าเหว่เรียกว่าศรัทธา
- ทำคุณประโยชน์ได้ใช้ชีวิตที่ทำความดีทำประโยชน์เพื่อมนุษย์แก่สังคมระลึกถึงเมื่อไหร่ก็มีความสุข
1 การมีปัญญารู้เท่าทันความจริงของโลกและชีวิต
2 ทำจิตใจให้เป็นอิสระได้จะไม่ตกอยู่ใต้อำนาจโลกธรรม ความผันผวนปรวนแปรทั้งหลายทั้งดีทั้งร้าย
3 มีจิตใจที่มั่นคงเป็นจิตใจที่มั่นคงโปร่งใส เป็นจิตเกษมได้ตลอดเวลา
4 ปราศจากทุกข์เป็นประโยชน์สูงสุดเรียกว่าประมัตถะ
ชีวิตในฐานะสัตว์โลก
สถานะทางสังคม
สุขภาพร่างกายที่แข็งแรง
ทรัพย์สินเงินทอง
ชีวิตครอบครัว
เลือกคบคนที่จะนำชีวิตไปในทางแห่งความเจริญ
ขั้นที่1 ขยันให้เหมือนผึ้ง และสามัคคีกัน
ขั้นที่ 2 วางแผนการใช้จ่าย
- สุราเมรยมัฌชปะมาทัตถานาเวรมณี : ห้ามดื่มสุราเเละของมึนเมา
ส่วนที่1: ใช้จ่ายในครอบครัว และคนในปกครอง เงินส่วนที่เหลือนำไปช่วยคนที่ลำบาก
ส่วนที่2: ลงทุนด้านการงาน
ในฐานะสามี
ในฐานะภรรยา
มอบความเป็นใหญ่ในงานบ้านให้ภรรยา
ไม่ดูหมิ่นภรรยา
หาเครื่องแต่งตัวมาให้ตามโอกาส
ยกย่องให้เกียรติสมฐานะที่เป็นภรรยา
ไม่นอกใจ
รักษาทรัพย์สมบัติที่หามาได้
ขยัน ช่างจัดช่างทำ เอางานทุกอย่าง
สงเคราะห์ญาติมิตรทั้งสองฝ่ายด้วยดี
ส่วนที่3: เก็บไว้เป็นหลักประกันชีวิตในยามจำเป็น
รู้ถึงมิตรแท้/มิตรด้วยใจจริง 4 ประการ
รู้ทันมิตรเทียม ศัตรูในร่างมิตร 4 ประการ
การอนุเคราะห์ตอบมิตรสหาย
ในฐานะมิตรสหาย
ในฐานะลูกจ้าง
ในฐานะนายจ้าง
3.คนหัวประจบ
2.คนดีแต่พูด
4.คนชักชวนไปในทางที่ไม่ดี
1.คนปอกลอก คนที่ซึ่งหวังผลประโยชน์จากคนที่คบด้วย
ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
เอาใจใส่กัน
มีน้ำใจต่อกัน
ดูแลคนงานอย่างดี
มีความเป็นธรรม
ดูแลนายจ้างเสมอ
ช่วยเหลือกันประสานงาน
ทำตามคำสั่งนายจ้าง
ไม่คดโกง
ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
มีตนเสมอ ร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วย
พูดจามีน้ำใจ
ซื่อสัตย์จริงใจ
เผื่อเเผ่เเบ่งปัน
เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาทรัพย์สมบัติของเพื่อน
ในคราวที่มีภัย เพื่อนเป็นที่พึ่งได้
เมื่อเพื่อนประมาท ช่วยรักษาป้องกัน
ไม่ละทิ้งเพื่อนในยามทุกข์ยาก
นับถือตลอดถึงวงศ์ญาติของเพื่อน
3.มิตรแนะนำประโยชน์
4.มิตรมีความรักใคร่
2.มิตรมีอุปการะ เป็นที่พึ่งได้
1.มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์
ไม่นอกใจ
จัดงานบ้านให้เรียบร้อย