Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เครื่องมือในการบําบัดทางการพยาบาลจิตเวช - Coggle Diagram

- - - - 4. ภาพลักษณ์ทางกายแห่งตน (Body Image) เป็นการรับรู้เกี่ยวกับร่างกายของตน
      - 5. มโนธรรมแห่งตน (Moral Image) เป็นความคิด การตัดสินใจแสดงพฤติกรรมต่าง ๆของตน ว่ามีความถูกต้อง
      - 3. อุดมคติแห่งตน (Self Idea/Image) ภาพในอนาคตที่ตนเองอยากเป็น
      - 6. ศักดิ์ศรีแห่งตน (Self esteem) เป็นการยอมรับนับถือตนเอง ประเมินตนเองในด้านบวกและลบ
      - 2.อัตมโนทัศน์ (Self concept) เป็นการรับรู้และตัดสินใจเกี่ยวกับตนเอง
      - 7. เอกลักษณ์เฉพาะตน (Self of identity) เป็นส่วนประกอบที่สําคัญของความเป็นตัวของตนของบุคคล
      - 1. อัตตา (Self) หรือตัวตนของตนเอง
      - 8. การตระหนักรู้และเข้าใจตนเอง (Self awareness and Self understanding) ประกอบด้วยการรับรู้
        และการเข้าใจตนเองในด้านต่าง ๆ
    - - 1. การเปิดใจให้กว้าง รับฟังความคิดเห็นจากผู้อื่น เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาตนเอง
      - 2. การประเมินตนเองตามความเป็นจริง ไม่อคติ มองหรือคิดเข้าข้างตนเอง
      - 3. การพัฒนาจิตใจโดยการศึกษาธรรมะ ประพฤติ ปฏิบัติตามหลักศาสนาและคุณธรรมที่ได้กําหนดไว้
    - - บุคคลสามารถเข้าใจตนเองในทุกๆด้าน
      - บุคคลสามารถนาข้อมูลที่ได้จากการรับฟัง จากการที่ผู้อื่นประเมินมาเป็นแนวทางในการปรับปรุงพัฒนาตนเอง
      - บุคคลสามารถใช้ประสบการณ์ที่เรียนรู้และเข้าใจตนเองเป็นพื้นฐานในการเรียนรู้และทำความเข้าใจ
        บุคคลอื่น
      - การมีสติระลึกรู้เท่าทันความคิด อารมณ์ ความรู้สึกของตนจะช่วยให้เราสามารถควบคุมตนเองและแสดงพฤติกรรมออกมาอย่างเหมาะสม
  - - - พยาบาลต้องเป็นผู้มีความรู้ความสามารถและทักษะในการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพจิต
      - การรักษาความลับ : จรรยาบรรณของวิชาชีพ ต้องรักษาความลับของผู้รับบริการอย่างเคร่งครัด
      - มีเจตคติที่ดีในการปฏิบัติการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพจิตและการใช้ตนเองเพื่อการบําบัด
- - - - เป็นการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบําบัด จึงควรวางแผนและเตรียมตัว ซึ่งในระยะนี้พยาบาลยังไม่ได้พบผู้รับบริการโดยควรเตรียมเป้าหมายในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบําบัดให้ชัดเจน ศึกษาข้อมูลเบื้องต้นของผู้รับบริการ
      - ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นได้ คือ ความรู้สึกกลัวและวิตกกังวลต่อการสร้างสัมพันธภาพกับผู้รับบริการ
      - แนวทางแก้ไข พยาบาลต้องสํารวจตนเองว่ากลัวอะไร ความกลัวหรือวิตกกังวลนี้มาจากไหน ขอคําชี้แนะจากผู้นิเทศงาน โดยอภิปรายถึงทัศนคติที่มีต่อผู้รับบริการและการสร้างสัมพันธภาพกับผู้รับบริการ การพูดคุยหรือปรึกษาพี่พยาบาลที่มีประสบการณ์มาก่อน จะช่วยลดความกลัวและวิตกกังวลของพยาบาล
    - - ระยะเวลาไม่นาน หรือสามารถขยายระยะเวลายาวนานขึ้นได้ ในช่วงแรกอาจยืดเยื้อในผู้รับบริการที่มีอาการรุนแรง และผู้รับบริการที่มีการเจ็บป่วยทางด้านสุขภาพจิตเป็นระยะเวลานาน
        
        พยาบาลจําเป็นจะต้องมีการตระหนักรู้ในตนเอง การพัฒนาความสัมพันธ์แบบต่อเนื่องเป็นการค้นหาปฏิกิริยาอารมณ์ทางด้านบวกและลบของผู้รับบริการ
        
        การที่ผู้รับบริการมีความรู้สึกเกี่ยวกับพยาบาลเรียกว่า การถ่ายโอนความรู้สึก(Transference)
        
        การแสดงของความรู้สึกจากพยาบาลไปยังผู้รับบริการ เรียกว่า ถ่ายโยงความรู้สึก (Counter Transference)
        
        การสร้างความไว้วางใจ(Establishing Trust) เป็นสิ่งสําคัญในระหว่างการเผชิญหน้าในครั้งแรกกับผู้รับบริการ
      - ปัญหาที่พบบ่อย คือ ความวิตกกังวล อาจพบได้ทั้งฝ่ายพยาบาลและฝ่ายผู้รับบริการ
        
        ฝ่ายพยาบาล
        
        มักวิตกกังวล เนื่องมาจากขาดประสบการณ์สัมพันธภาพเพื่อการบําบัด ยังเรียบเรียงไม่ได้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร กลัวผู้รับบริการไม่ยินดีที่จะพูดคุยด้วย กลัวถูกผู้รับบริการทําร้าย
        
        แนวทางแก้ไข พยาบาลต้องมีการเตรียมความรู้ ศึกษาเทคนิคสนทนาเพื่อการบําบัด ตรวจสอบความรู้สึกตนเอง วางแผนในการเตรียมสนทนาและเริ่มต้นการสนทนา นําข้อมูลที่ได้มาพิจารณาหรืออภิปรายร่วมกับทีมผู้ร่วมงาน การพูดคุยกันระหว่างผู้ร่วมงาน จะช่วยให้พยาบาลเกิดความมั่นใจมากขึ้น
        
        ฝ่ายผู้รับบริการ
        
        ผู้รับบริการทางด้านจิตเวช ส่วนใหญ่จะมีปัญหาเรื่องการ
        ไว้วางใจผู้อื่นและการสร้างสัมพันธภาพ โดยเฉพาะการพบกันครั้งแรก
        
        แนวทางแก้ไข พยาบาลต้องมีท่าทางเป็นมิตร แสดงความใส่ใจผู้รับบริการอย่างแท้จริง สร้างความไว้วางใจ
        แก่ผู้รับบริการ
    - - ปัญหาที่พบบ่อยและแนวทางแก้ไข
        
        ความวิตกกังวลของพยาบาล อาจเกิดได้จากการได้รับเรื่องราวของผู้รับบริการมากขึ้น เกิดความรู้สึกร่วมกับผู้รับบริการมากเกินไป
        
        แนวทางแก้ไข ตระหนักและรู้จักตนเองขณะสนทนา ใช้ความรู้สึกร่วม (Empathy) ให้เกิดประโยชน์ และแยกความแตกต่างระหว่างความรู้สึกร่วม และความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ (Sympathy)
        
        การวินิจฉัยปัญหาที่แท้จริงไม่ได้
        
        แนวทางแก้ไข พยาบาลควรหมั่นหาความรู้เพิ่มเติม รวมทั้งการประชุมปรึกษาหารือกับผู้เชี่ยวชาญ จะช่วยแก้ไขปัญหาดังกล่าว
        
        ผู้รับบริการชื่นชอบหรือรักใคร่ในตัวพยาบาล
        
        แนวทางป้องกันและแก้ไข พยาบาลจําเป็นที่จะต้องระมัดระวังในเรื่องกิริยามารยาท ตลอดจนการแต่งกาย
        ที่ไม่ก่อให้เกิดการยั่วยุในอารมณ์ทางเพศแก่ผู้รับบริการหรือรับของขวัญจากผู้รับบริการ พยาบาลควรได้ทบทวนจุดมุ่งหมายในการสร้างสัมพันธภาพให้ผู้รับบริการเข้าใจ
        
        ความรู้สึกพึ่งพา
        
        แนวทางป้องกันการเกิดปัญหา คือ พยาบาลสนับสนุนให้ผู้รับบริการพึ่งพาตนเอง เลือกทางออกในการแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง โดยพยาบาลมีหน้าที่กระตุ้นและสนับสนุน
      - พยาบาลและผู้รับบริการ มาพบกันเพื่อการสนทนาอย่างสม่ำเสมอ ตามข้อตกลงที่บอกไว้กับผู้รับบริการ พยาบาลสามารถแสดงให้ผู้รับบริการเห็นว่าพยาบาลยอมรับ เข้าใจ และรับฟังปัญหาของผู้รับบริการอย่างไม่มีอคติ สัมพันธภาพโดยรวมจะพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น
    - - เป็นขั้นตอนสําคัญของสัมพันธภาพเพื่อการบําบัด สัมพันธภาพมีการเริ่มต้นและสิ้นสุด เมื่อถึงกําหนดระยะเวลาตามที่ตกลงกันมาถึง โดยกิจกรรมในระยะนี้ พยาบาลควรเปิดโอกาสให้ผู้รับบริการสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นในกระบวนการสร้างสัมพันธภาพ ควรสรุปในส่วนที่ได้ร่วมกันแก้ปัญหากับผู้รับบริการ โดยมุ่งเน้นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นในตัวผู้รับบริการ
      - ปฏิกิริยาที่อาจพบในระยะยุติสัมพันธภาพของผู้รับบริการ
        
        แสดงพฤติกรรมถดถอย
        
        แสดงพฤติกรรมโกรธ
        
        แสดงพฤติกรรมการยอมรับ