Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
หน่วยที่2 การใช้ถ้อยคำ - Coggle Diagram
หน่วยที่2 การใช้ถ้อยคำ
-
พยัญชนะท้าย หรือตัวสะกดตัวสะกด เป็นพยัญชนะที่ใช้บังคับเสียงท้ายคำ บางมาตราใช้ตัวสะกดตรงตามมาตรา บางมาตราใช้ตัวสะกดไม่ตรงตามมาตรา มีทั้งหมด 9 มาตรา มาตราตัวสะกดที่ใช้ตัวสะกดตัวเดียวตรงตามมาตรามี 4 มาตรา มาตราแม่ กง คือ คำที่มีตัว ง สะกด เช่น โรง แห้ง ตรง มาตราแม่ กม คือ คำที่มีตัว ม สะกด เช่น ลม สาม ชุ่ม
-
เป็นเสียงที่เกิดจากลมบริเวณเส้นเสียงผ่านออกมาทางช่องว่างระหว่างเส้นเสียง แล้วกระทบกับอวัยวะต่างๆ
ในช่องปากที่เรียกว่า “ฐานกรณ์” เช่น ริมฝีปากกับฟัน ฟันกับปุ่มเหงือก เป็นต้น
-
พยัญชนะต้น คือ เสียงพยัญชนะที่อยู่ต้นพยางค์/ นาหน้าเสียงสระ แบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ เสียงพยัญชนะต้นเดี่ยว : ออกเสียงพยัญชนะต้นเสียงเดียว เช่น เสียงพยัญชนะต้นประสม : ออกเสียงพยัญชนะต้น 2 เสียง (ควบกล้า)
เสียงสระ
เสียงที่เปล่งออกมาจากปากโดยใช้การเคลื่อนไหวของลิ้น และริมฝีปาก ไม่มีการสกัดกั้นจากอวัยวะใด ๆ ในปาก.
"เสียงสระ อะ อา อิ อีปกติจะใช้ร่วมกับเสียงพยัญชนะ"
สระเดี่ยว(สระแท้)มี18 เสียงคือ อะ อา อิ อี อึ อื อุ อู เอะ เอ แอะ แอ โอะ โอ เอาะ ออ เออะ เออ 1.2 สระประสม(สระประสม) มี 6 เสียง คือ เอียะ เอีย อัวะ อัว เอือะ เอือ (ปัจจุบัน นับเป็น 3 พยางค์ ได้แก่ เอีย อัว เอือ) 1.3 สระเกิน (ปัจจุบันไม่นับเป็นสระเนื่องจากมีเสียงพยัญชนะต้น(ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ) และมีเสียงตัวสะกด(อำ ไอ ใอ เอา)
สระประสม เป็นการออกเสียงที่ใช้ลิ้นส่วนหน้า ลิ้นส่วนกลาง และลิ้นส่วนหลังทำหน้าที่ออกเสียงร่วมกัน เสียงที่เกิดขึ้นจะมีลักษณะเป็นเสียงประสม (คือ มีเสียงสระแท้ 2 เสียง) มีทั้งหมดจำนวน 6 เสียง ดังนี้ เสียง เอีย เกิดจากเสียง อี + อา ---> เอีย เสียง เอือ เกิดจากเสียง อือ + อา ---> เอือ เสียง อัว เกิดจากเสียง อู + อา ---> อัว
เสียงวรรณยุกต์คือเสียงระดับสูงต่ำในพยางค์หรือคำในภาษาไทยมี 5 เสียงดังนี้ เสียงวรรณยุกต์สามัญ เสียงวรรณยุกต์เอก เสียงวรรณยุกต์โท เสียงวรรณยุกต์ตรี เสียงวรรณยุกต์จัตวา
-
-
เขียนตัวหนังสือให้ชัดเจน เช่น อย่าให้หัวขาด หยักให้ถูกที่ อย่าเขียนลายมือติดกัน
ซึ่งจะทำให้ตัวอักษรคล้ายกัน
-
การใช้คำให้ถูกความหมายคือการใช้คำให้ถูกความหมายมีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะทำให้การสื่อสารสัมฤทธิผลเพราะคำในภาษาไทยหลายคำมีความหมายคล้ายกันและใช้ในบริบทใกล้เคียงกันในการสื่อสารจึงควรพิจารณาความหมายของคำกับบริบทที่ใช้ให้ถูกต้อง
-