Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กลุ่มอาการของโรคในระบบทางเดินหายใจ, 61108031 นางสาววิภาดา วาเด็ง …

- - - - ได้แก่
        อาการไอ เจ็บคอ มีไข เจ็บหน้าอก หายใจลาบาก เหนื่อย
  - - - อาการนั้นเป็นมานานเท่าใด หรือเริ่มเป็นตั้งแต่เมื่อใด
      - ลักษณะอาการขณะเกิดโรคเป็นอย่างไร
        
        วิธีเกิด (onset)
        
        เกิดทันที (acute)
        
        ค่อยเป็นค่อยไป (insidious)
        
        เรื้อรัง (chronic)
        
        ลักษณะอาการ (characteristics)
        
        รายละเอียดหรือลักษณะเฉพาะของอาการที่เกิดขึ้น
        
        ไอแห้งๆ
        
        ไอมีเสมหะ
        
        ไอเป็นเลือด
        
        ตำแหน่ง (location)
        
        ให้ผู้ป่วยชี้ตำแหน่งที่ถูกต้อง
        
        ปวดหน้าผาก ดั้งจมูก ให้นึกถึง ไซนัสอักเสบ
        
        อาการปวดร้าว (radiation or referred pain)
        
        เจ็บหน้าอกบริเวณไหนมีร้าวไปที่ไหนหรือไม่
        
        จังหวะการเป็น (rhythm)
        
        อาการเป็นติดต่อกันหรือไม่ระยะเวลาของการมีอาการแต่ละครั้ง
        
        ไข้ตลอดเวลา นึกถึงปอดอักเสบ วัณโรค ไข้เลือดออก
        
        ความรุนแรง (severity)
        
        ขึ้นอยู่กับ บุคลิกลักษณะ อายุ เชื้อชาติ ประสบการณ์ ฐานะทางเศรษฐกิจ
        
        ระยะเวลาที่เกิด(timing)
        
        ไอเฉพาะตอนเช้า
        
        ไอเมื่ออากาศเปลี่ยนแปลง
        
        ไอเมื่อทำกิจกรรมใช้ออกแรง
        
        อาการร่วมอื่นๆ
        
        หายใจลำบาก
        
        เจ็บหน้าอก
        
        สำลัก
      - การดำเนินโรคตั้งแต่เริ่มมีอาการเป็นอย่างไร
        
        จำนวนของการ เกิดอาการ
        
        การเปลี่ยนแปลงของอาการต่างๆ ดี ขึ้นหรือเลวลง
      - อะไรที่ทำให้เป็นมากขึ้น หรืออะไรที่ทำให้เป็นน้อยลง
        
        เจ็บหน้าอกเมื่อขึ้นบันไดสูงหยุดแล้วดีขึ้น
        
        ไอบ่อย ดื่มน้ำอุ่นแล้วอาการดีขึ้น
        
        เหตุการณ์และสิ่งนำ
        
        ไอเมื่ออากาศเย็นหรือสูบบุหรี่
      - อาการร่วมอื่นๆ
        
        ไข้ ร่วมกับออกผื่น
      - รักษา กินยา หรือดูแลตัวเองอย่างไรบ้าง
    - - อาการไอ
      - มีเสมหะ
      - มีน้ำมูก
      - เจ็บคอ
      - อาการเจ็บหน้าอก
      - อาการหายใจลาบาก
      - เหนื่อย
      - อาการเสียงแหบ
  - - - ประวัติการเจ็บป่วยทั่วไป
      - ประวัติการผ่าตัด
      - ประวัติการได้รับอุบัติเหต
  - - - ความดันโลหิตสูง
      - เบาหวาน
      - ภาวะพร่องเอนไซม์
      - ธาลัสซีเมีย
      - มะเร็ง
      - ฮีโมฟีเลีย
    - - ไข้หวัด
      - วัณโรค
      - ไข้เลือดออก
      - หัด
- - - - 1) ส่วนที่เป็น ทางผ่านของอากาศ
        
        จมูก (nose)
        
        โพรงจมูก (nasal cavity)
        
        คอหอยหรือหลอดคอ (pharynx)
        
        กล่อง เสียง (larynx)
        
        หลอดลม (trachea)
        
        หลอดลมแยก (bronchi)
        
        หลอดลมฝอย/หลอดลมฝอยส่วนปลาย (bronchiole/terminal bronchiole)
      - 2) ส่วนที่มีการแลกเปลี่ยนแก๊ส
        
        ท่อที่ต่อมาจากหลอดลม ฝอย/หลอดลมฝอยส่วนปลาย (respiratory bronchiole)
        
        ถุงลม
        
        ท่อถุงลม (alveolar duct)
  - - - จมูกจนถึงกล่องเสียง
      - เป็นทางผ่านของอากาศ
    - - ่หลอดลม ไปจนถึงหลอดลมฝอยส่วนปลาย
- - - - ดูจากด้านหลัง
      - ด้านข้าง
      - ด้านหน้า
      - บริเวณฐานของคอ
    - - โองหรือถังเบียร์
      - อัตราส่วน1:1
      - โรคปอดอุดกั้น เรื้อรัง หรือหลอดลมอักเสบเรื้อรัง
    - - กระดูกกลางหนาอกโปงยื่นออกมา
        
        พบในผู้ที่เป็นโรคกระดูกอ่อน
    - - โรคปอดเรื้อรัง
        
        atelectasis
    - - เนื้องอก
      - วัณโรค
      - กระดูกผุ
  - - - เสียงหายใจ
        
        หลอดลมใหญ่ (Bronchial )
        
        เสียงขณะหายใจเข้าสั้น หายใจออกยาว
        
        เสียงหลอดลมและถุงลม
        
        เสียงถุงลม
      - เสียงผิดปกติ
        
        เกิดจากความผิดปกติของหลอดลมและถุงลม
        
        Crepitation พบในหลอดลมและถุงลมขนาดเล็กๆ
        
        ได้ยินเสียงกรอบแกรบ
        
        เหมือนขยี้ผมใกล้ๆหู
        
        Rhonchi พบบริเวณหลอดลม
        
        เกิดจากการบวม หรือมีเสมหะ
        
        ได้ยินคล้ายเสียงกรน
        
        Wheeze พบบริเวณหลอดลม
        
        เกิดจากการเกร็ง บวม หรือตีบแคบของกล้ามเนื้อหลอดลม
        
        Friction rub or Plural rub
        
        เยื่อหุ้มปอดเสียดสีกัน
        
        เยื่อหุ้มปอดอักเสบ
      - ความก้องของเสียง
        
        คนปกติจะมีเสียงก้องของปอดทั้งสองข้างเท่ากัน
        
        ได้ยินเสียงดังและชัดกว่าปกติ
        
        “bronchophony”
        
        พบได้ในภาวะ “consolidation”
        
        ได้ยินน้อยกว่าปกติ
        
        “whispering pectoriloguy”
        
        พบได้ในผู้ป่วยที่มีของเหลวหรือลมมากั้น
  - - - หาตำแหน่งที่เจ็บหรือผิดปกติ
        
        มีก้อน
        
        แผล
        
        ฝี
    - - เป็นการใช้ฝ่ามือทั้งสอง ข้างวางบนหน้าอกด้านหน้าและด้านหลังในตำแหน่งที่ตรงกัน จากบนลงล่าง และให้ผู้ป่วยนับเลข หนึ่ง สอง สาม ในแต่ละจุด
  - - - ให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่ง
        
        เคาะจากช่องซี่โครงด้านบน
        
        ลงมาด้านล่าง อาจเคาะสลับซ้ายขวา
    - - ให้ผู้ป่วยนอนหงาย
        
        เคาะตั้งแต่บริเวณใต้กระดูกไหปลาร้า
    - - ให้ผู้ป่วยนอนตะแคงฝั่งตรงกันข้ามกับด้านที่จะเคาะ
        
        เคาะระหว่างซี่โครงใต้รักแร้ลงมา
- - - - ไข้
      - หายใจ หอบเหนื่อย
      - หายใจลาบาก
    - - ไข้ต่ำๆ
      - ไอแห้งๆ
      - มีเสมหะ
      - ไอมากตอนกลางคืน
    - - วัด v/s
      - ฟังปอดได้ยิน
        
        เสียง rhonchi
        
        wheezing พบ decrease breat sound
    - - เกิดจากไวรัส โดยเฉพาะอย่างยิ่ง respiratory syncytial virus (RSV) enterovirus
        
        parainfluenza virus
        
        influenza virus
        
        adenovirus,
        
        human metapneumovirus
        
        enterovirus
      - การติดเชื้อทำให้เซลล์ขนกวัดเกิดการบวมและทำงานผิดปกติ
        
        เยื่อบุชั้น mucosa ของหลอดลมฝอยบวม มีการสร้างสารคัดหลั่งเพิ่มขึ้น
        
        มีการหนาตัวของผนังหลอดลม ฝอย มีการหลุดลอกของเซลล์เข้าสู่ท่อลมขนาดเล็ก ทาให้ เกิดการอุดกั้นของทางเดินหายใจขณะหายใจออก ทาให้มี ลมค้างในปอด
      - ระยะฟักตัว 1-3 วัน
    - - ปอดอักเสบ
      - หลอดลมอักเสบเรื้อรัง
      - ถุงลมพอง
    - - ส่งต่อ
      - รักษาตามอาการ
        
        Paracetamol
        
        Chlorpheniramine
        
        Ammon mixt
        
        ให้ยาสมุนไพร
        
        ฟ้าทลายโจร
        
        ยาอมมะแว้ง
  - - - ไข้สูง หนาวสั่น
      - ไอแห้งๆ หรือมีเสมหะ
    - - วัด v/s พบหายใจเร็วกว่าปกต้
      - ฟังปอด ได้ยินเสียง crepitation
      - อาจมีเจ็บหน้าอกเวลาหายใจเข้าแรงๆ
    - - เกิดจากเชื้อไวรัส แบคทีเรีย เชื้อรา
        
        การสูดดมสารเคมี
        
        Streptococus pneumoniae
        
        Haemophilus influenzae
        
        Mycoplasma pneumoniae
      - มีการอักเสบที่ผนังถุงลมและ เนื้อเยื่อรอบๆ ปอด ซึ่งมักเกิดจากเชื้อไวรัส ลักษณะการ อักเสบเป็นแบบ patchy infiltration ทั่วทั้งกลีบปอด ซึ่ง อาจอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง หรือกระจายไปทั้งสองข้าง ทำให้มี การทาลายเยื่อบุทางเดินหายใจ มีการบวม สร้างเสมหะ มากผิดปกติ ผนังถุงลมบวม หนาตัวขึ้น และมีการแทรก ซึมด้วยกลุ่มเซลล์เม็ดเลือดขาว
    - - ส่งต่อทันที รวมทั้งวัด สัญญาณชีพ และดูภาวะ ฉุกเฉิน (ABCs)
  - - - ไอมีเสมหะ เหนียว ไอมากตอน กลางคืน
      - คัดจมูก มี อาการของไข้หวัด
    - - วัด v/s
      - ฟังปอด ได้ยิน เสียง wheezing
    - - เกิดจากหลอดลมที่มีความไวต่อสิ่งเร้าร่วมกับการอักเสบ ของหลอดลม ซึ่งพบในคนที่เป็นภูมิแพ้ โดยมักมีอาการ เมื่อสัมผัสสิ่งกระตุ้นหรือสิ่งที่ทาให้เกิดการแพ้ เช่น ไข้หวัด ไซนัสอักเสบ หลอดลมอักเสบ ความเครียด การ รับประทานยากลุ่มต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์
      - สัมผัสกบสารก่อภูมิแพ้ จะ กระตุ้นระบบภูมิคุ้มกัน ทาให้ T lymphocytes ถูกกระตุ้น เกิดการสร้าง antigen specific lgE ทาให้ร่างกายตอบสนองต่อสารก่อ ภูมิแพ้โดยกระตุ้น mast cells และ macrophage ให้ หลั่งสาร histamine, eicosanoid และ reactive oxygen ทาให้กล้ามเนื้อหลอดลมหดเกร็ง หลั่งน้ามูก เพิ่มขึ้น และหลอดเลือดขยายตัว
    - - ส่งต่อทันที รวมทั้งวัด สัญญาณชีพ และดูภาวะ ฉุกเฉิน (ABCs)
      - พ่นยาขยายหลอดลม
  - - - ไข้หวัด
      - น้ามูกไหล
    - - ปวดหู หูอื้อ
      - มีไข้เกิน 7 วัน
    - - วัด v/s
      - ฟังปอดอาจพบหรือไม่พบความผิดปกติ
      - ตรวจคอ อาจ พบหรือไม่พบคอ หรือทอนซิลแดง มาก ทอนซิลอาจมี หรือไม่มีจุดหนอง
    - - เกิดการติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรียในระบบหายใจ และ/ หรือระบบอื่นๆ ของร่างกาย
    - - ส่งต่อภายใน 24 ชั่วโมง ให้ ยาบรรเทาอาการ เช่น Paracetamol
  - - - อ่อนเพลียเล็กน้อย
      - น้ำมูกหรือเสมหะขาวใส
      - อาจมีคอแดงเล็กน้อย ทอนซิลโตเล็กน้อย
    - - วัด v/s
      - ฟังปอด
      - ตรวจคอ จมูก
      - เคาะบริเวณไซนัส
    - - เกิดจากเชื้อไวรัส กลุ่ม Rhinovirus
    - - ทอนซิลอักเสบ
      - ไซนัสอักเสบ
      - หูชั้นกลางอักเสบ
      - หลอดลมอักเสบ
    - - มีน้ามูกหรือเสมหะเป็น สีเหลืองหรือเขียวเกิน 24 ชั่วโมง ปวดหู หูอื้อ
        
        ให้ยาปฏิชีวนะ
        
        Amoxycillin
        
        Erythromycin 5-7 วัน
        
        รับประทานเกิน 3 วันแล้ว อาการไม่ดีขึ้น ให้ส่งต่อ ภายใน 24 ชั่วโมง
        
        ลดอาการคัดจมูกและ น้ามูกโดยใช้หอมแดงปอก เปลือกทุบแล้วต้มในน้าร้อน ผสมน้าอาบ
  - - - ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ
      - อ่อนเพลีย
      - ปวดศีรษะ
      - ไอแห้งๆ
    - - วัด v/s
      - ฟังปอด
      - ตรวจคอ จมูก
      - เคาะบริเวณ ไซนัส
    - - เช่นเดียวกับไข้หวัด
    - - เช่นเดียวกับไข้หวัด
    - - เกิดจากเชื้อไวรัส Influenza มี 3 ชนิด (type) คือ A, B และ C ไวรัสชนิด A เป็นชนิดที่ทาให้เกิดการระบาดทั่ว โลก ไวรัสชนิด B ทาให้เกิดการระบาดในพื้นที่ระดับ ภูมิภาค ส่วนชนิด C มักเป็นการติดเชื้อที่แสดงอาการ อย่างอ่อนหรือไม่แสดงอาการ
        
        ระยะฟักตัว 1-4 วัน อาการจะหายได้เองภายใน 1-2 สัปดาห์ เชื้อแพร่กระจายทางเดียวกับไข้หวัด
  - - - มึนๆ หนักๆ บริเวณหัวตา หน้าผากโหนกแก้ม รอบๆกระบอกตา
      - กลืนน้าลายแล้ว มีกลิ่นคาว
    - - v/s ไม่มีไข้ หรือ ไข้ต่ำๆ
      - มีอาการตอน เช้า/เวลาก้มศีรษะ เปลี่ยนท่า
      - ตรวจจมูก พบ เยื่อบุจมูกบวมแดง
      - เจ็บคอ มีเสมหะ สีเหลืองหรือเขียว
      - เคาะตาแหน่ง ไซนัสแล้วเจ็บ
    - - การติดเชื้อบริเวณนี้ทาให้เกิดการบวมของเยื่อบุใน โพรงไซนัส ส่งผลให้เกิดการระบายอากาศอุดตัน ส่งผลให้ เกิดการคั่งของสารคัดหลั่ง ทาให้ความดันในโพรงอากาศ เป็นลบ เมื่อมีการจาม สูด หรือสั่งน้ามูก ทาให้เชื้อ แบคทีเรียที่อยู่ในคอหอยส่วน nasopharynx มีโอกาสเข้า ไปในโพรงอากาศข้างจมูกได้ง่าย นอกจากนี้การติดเชื้อทา ให้การทางานของเซลล์ขนกวัดผิดปกติ
    - - รักษาตามอาการเหมือน ไข้หวัด
      - ให้ยาปฏิชีวนะ
        
        Amoxycillin
        
        Erythromycin นานอย่าง น้อย 14 วัน
      - ล้างจมูกด้วย 0.9%NSS
      - ป้องกันโดยหลีกเลี่ยงสิ่งที่มี ผลทาให้ไซนัสอักเสบ
        
        ไข้หวัด
        
        สิ่งกระตุ้นภูมิแพ้
        
        ภาวะเครียด
  - - - ทอนซิลบวมแดง มาก หรือเป็นจุดหนอง
    - - วัด v/s
      - ฟังปอด
      - ตรวจคอ จมูก พบทอนซิลแดงมากหรือมีจุดหนอง
      - เคาะบริเวณไซนัส
    - - เกิดจากการติดเชื้อไวรัส และ/หรือแบคทีเรียชื่อ Streptococcus pyogenes เมื่อมีการติดเชื้อต่อทินซิล จะโตและแดงจัด อาจพบมีแผ่นสีขาวปกคลุมบริเวณต่อม ทอนซิล หรือพบแผลและการตายของเนื้อเยื่อฝังลึกใน ต่อมทอนซิล หากต่อมพาราทีนทอนซิลโตและบวมมาก ทาให้อุดกั้นทางเดินอาหารและอากาศ ทาให้กลืนลาลาก และหายใจลาบาก
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
      - ให้ยาปฏิชีวนะ
        
        Pennisillin
        
        Amoxycillin
        
        Erythromycin 7-10 วัน โดยหากให้ยาปฏิชีวนะ รับประทานเกิน 3 วัน
  - - - เจ็บคอ
    - - วัด v/s
      - ฟังปอด
      - ตรวจคอ บริเวณ oropharynx มีสี แดงเข้มกว่าจุดอื่นๆ หรือมีอาการบวม แดงมาก มีหนอง
      - เคาะบริเวณไซนัส ไม่เจ็บ
    - - เกิดจากการติดเชื้อ ส่วนใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัส รองลงมา คือแบคทีเรีย ในกลุ่ม Group A streptococcus (GAS) นอกจากนี้ยังมสีาเหตุอื่นที่ไม่ได้เกิดจากการติดเชื้อเช่น การสูบบุหรี่ การสูบบุหรี่ มือสอง โรคกรดไหลย้อน สาร ก่อภูมิแพ้ และอากาศที่เย็นชื้น
    - - โรคหัวใจ Rheumatic fever
      - หนองที่ ต่อมทอนซิล
      - ไตอักเสบ Poststreptococcal glomerulonephritis
      - Scarlet fever
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
  - - - ปวดในรูหู หลังใบหู
    - - เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย
      - ต่อมน้ำเหลือง บริเวณคอและหูโต
      - ต่อมน้ำลายอักเสบ บวมโต
        
        อาจเป็นข้างเดียว หรือสองข้างก็ได้
      - ในผู้ชายมักพบ ต่อมน้าเหลือง บริเวณขาหนีบโต
    - - เกิดจากเชื้อไวรัส ชื่อ mumps virus ซึ่งเป็นไวรัสในกลุ่ม Paramyxovirus
      - พบบ่อยในเด็ก 4-15 ปี มีระยะฟักตัว 1-3 สัปดาห์ โดย เฉลี่ย 2 สัปดาห์
    - - Pancreatitis
      - Orchitis
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
  - - - ไข้
      - ผื่น
    - - พบผื่นสีชมพูอ่อน
      - 2.ไข้ต่ำ
    - - v/s พบไข้สูง
      - ฟังปอด พบปกติ
      - ตรวจคอ จมูกพบปกติ
      - เคาะไซนัสไม่เจ็บ
      - อาจพบต่อม น้าเหลืองบริเวณ ใบหน้า ลำคอ และ ขาหนีบโต
    - - เกิดจากไวรัสกลุ่มรูเบลลา (Rubella) ระยะฟักตัว 1-2 วัน มีผื่นขึ้นพร้อมไข้ต่าๆ ผื่นอาจคันหรือไม่คันก็ได้ และจะ หายไปเองภายใน 3 วัน เชื้อแพร่กระจายทางเดียวกับ ไข้หวัด
    - - หญิงตั้งครรภ์ 3 เดือนแรก อาจทาให้ทารกในครรภ์พิการ
    - - วัคซีนป้องกัน
  - - - ไข้ต่ำๆเกิน 4 วัน
      - ไอมากตอน กลางคืน อาจเจ็บหน้าอกเพราะไอมาก หลังเป็น 4-5 วัน อาจมีเสมหะเหนียวสีขาว เหลืองหรือเขียว
    - - วัด v/s
      - ฟังปอดได้ยินเสียง rhonchi หรือ wheezing
    - - เกิดจากเชื้อไวรัสกลุ่มเดียวกับไข้หวัด มักพบหลังไข้หวัด หรือไข้หวัดใหญ่ มักหายได้เองใน 1-3 สัปดาห์ เชื้อแพร่กระจายทางเดียวกับไข้หวัด
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
      - ส่งต่อ
  - - - ไข้ต่ำหรือไข้สูง
      - มีผื่นแดงหลังมี ไข้ 1 วัน ต่อมาผื่น แดงเป็นตุ่มน้าใส
    - - v/s พบไข้ต่ำหรือสูง
      - คันบริเวณที่เป็นผื่น
      - พบผื่นแดงหลังมี ไข้ 1 วัน ต่อมาผื่นแดงเป็นตุ่มน้ำใส
      - ตรวจคอ จมูกพบปกติ
      - เคาะไซนัสไม่เจ็บ
    - - เกิดจากเชื้อ วาริเซลลา ซอสเตอร์ ไวรัส (Varicella Zoster Virus: VZV) ระยะฟักตัว 10-21 วัน โดยผู้ป่วย จะเริ่มแพร่เชื้อตั้งแต่มีอาการ 1-2 วัน เชื้อแพร่กระจาย ผ่านทางการสัมผัสกับแผลของผู้ป่วยที่เป็นโรคโดยตรง ทางน้าลาย ไอ จาม หรือการหายใจเอาเชื้อที่ปะปนใน อากาศเข้าไป
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
  - - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
    - - พบจุดค็อปลิก (Koplik’s spot)
      - พบผื่นแดงหลัง ไข้สูง 2-3 วัน
    - - v/s พบไข้สูง
      - พบจุดค็อปลิก (Koplik’s spot) ที่ กระพุ้งแก้ม หลังไข้ สูง 2-3 วัน
      - ฟังปอดพบปกติ
      - ตรวจคอ จมูกพบปกติ
      - เคาะไซนัสไม่เจ็บ
    - - เกิดจากไวรัสกลุ่มพารามิคโซไวรัส (Paramyxovirus)
        
        ระยะฟักตัว 10-12 วัน ภายหลังพบจุดค็อปลิก 1 วัน จะ มีผื่นขึ้น และผื่นจะหายไปเองภายใน 3-5 วัน เชื้อ แพร่กระจายทางเดียวกับไข้หวัด
  - - - ผื่นแดงเล็กๆขึ้น หลังไข้ลด
      - ซึม เบื่ออาหาร ไม่มีน้ำมูก
    - - มักพบในเด็ก อายุต่ากว่า 2 ปี
      - v/s พบไข้สูง ตลอดเวลา
      - พบผื่นแดงเล็กๆ หลังไข้ลด
      - ตรวจคอ จมูก พบปกติ
      - เคาะไซนัสไม่เจ็บ
    - - เกิดจากเชื้อ Human herpes virus type 6
    - - ชักจากไข้สูง
    - - รักษาเช่นเดียวกับไข้หวัด
  - - - ไข้หวัด(ไข้ ครั่นเนื้อครั่นตัว)
    - - คัดจมูก
      - จาม
      - คันจมูก คันตา น้ำตาไหล แสบตา
    - - v/s ไม่มีไข้
      - มีอาการเวลา สัมผัสสิ่งกระตุ้น เช่น อากาศเย็น สัมผัสฝุ่นละออง สารแพ้ต่างๆ
      - ตรวจจมูก พบ เยื่อบุจมูกบวม
      - เคาะไซนัสไม่เจ็บ
    - - เกิดจากสาเหตุหลัก 3 ประการ ได้แก่ 1) พันธุกรรม 2) การสัมผัสสิ่งแพ้โดยตรง เช่น ฝุ่น ไรฝุ่น เกสรพืช ชิ้นส่วน ของแมลงสาป มด ยุง เป็นต้น และ 3) เหตุเสริมที่ทาให้ เกิดอาการหรือมีอาการมากขึ้น เช่นการติดเชื้อ กลิ่น ควัน ต่างๆ การออกกาลังกาย การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ของอุณหภูมิ เป็นต้น
    - - รักษาตามอาการ เช่น ให้ยา CPM, Cetirizine