Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เด็กชายอายุ 10 ปี มาด้วยอาการไข้ ไอ เจ็บคอ มีน้ำมูกสีเหลืองข้นเฉพาะตอนเช้า…

- - - - 2.ซักประวัติอาการเจ็บป่วยปัจจุบัน(Present illness) ตามหลัก OLD CART
        
        3.ซักประวัติการเจ็บป่วยในอดีต(Past history) เช่น ประวัติการเจ็บป่วยทั่วไป ประวัติการผ่าตัด ประวัติการได้รับอุบัติเหตุ ประวัติการแพ้ ประวัติการติดเชื้อ ประวัติโรคเลือด เป็นต้น
        
        4.ประวัติการเจ็บป่วยของบุคคลในครอบครัว(Family history) เป็นการซักประวัติถึงการเจ็บป่วย เช่นโรคทางพันธุกรรม ประวัติโรคติดเชื้อ เช่น ไข้หวัด หัด ไข้เลือดออก
        
        5.ประวัติส่วนตัว(Personal history) เช่น การนอนหลับ การดื่มชา/กาแฟ บุหรี่เครื่องดื่มที่มี Alcohol การอออกกำลังกาย การศึกษา อาชีพ ประวัติที่เกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศ สภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัย บุคลิกภาพเป็นต้น
        
        6.การซักประวัติตามระบบ/อวัยวะที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วย
        
        จมูก ถามถึงอาการคัดจมูก คันจมูก ปวดในจมูก จามบ่อย หายใจมีกลิ่นเหม็น เลือดกำเดาไหล
        
        คอ ถามถึงอาการเจ็บคอ การกลืน
        
        ปอดและหลอดลม ซักประวัติว่าไอบ่อยหรือไม่ มีเสมหะหรือไม่ ถ้ามี สีอะไร มีเลือดปนหรือไม่ รู้สึกเหนื่อยง่าย เหนื่อยหอบหรือไม่ เคยเป็นโรคเกี่ยวกับปอดหรือไม่
        
        7.สังเกตอาการที่เกี่ยวข้อง ได้แก่
        • สีผิว โดยสังเกตบริเวณปลายมือ ปลายเท้า ริมฝีปาก เยื่อบุตา
        • นิ้วปุ้ม (Clubbing) พบในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้องรัง
    - - การดู(Inspection)
        1.ดูรูปร่างและขนาดของทรวงอก
        2.การเคลื่อนไหวของทรวงอก เช่น ทรวงอกข้างซ้ายเคลื่อนไหวน้อยกว่าข้างขวา แสดงว่าทรวงอกหรือปอดข้างซ้ายผิดปกติ มักพบในผู้ป่วย pneumothorax
        3.สังดกตการหายใจ ให้สังเกตจังหวะความลึก-ตื้นของการหายใจ
        
        การฟัง โดยใช้หูฟัง(stethoscope) เป็นการตรวจทรวงอกที่สำคัญและจำเป็น ในการฟังจะต้องฟังเสียงหายใจ(breath sound) ความก้องของเสียง(voice sound) และเสียงผิดปกติ(Adventitious sound)
        
        การคลำ
        
        การคลำทั่วไป เป็นการหาตำแหน่งที่เจ็บหรือผิดปกติ เช่น มีก้อน แผล ฝี หรือไม่
        
        การคลำเพื่อดูการเคลื่อนไหวของทรวงอกและปอดทั้ง 2 ข้าง
        โดยให้ผู้ป่วยนั่ง และผู้ตรวจวางมือทั้ง 2 ข้าง ทาบลงด้านหลังให้นิ้วหัวแม่มือวางขนานตรงกระดูกซี่โครงที่ 10 ส่วนนิ้วที่เหลือวางแผ่ตามแนวด้านข้างของขอบกระดูก ให้ผู้ป่วยหายใจเข้า-ออกลึกๆแรงๆ ทรวงอกจะขยายออก ทำให้ฝ่ามือและนิ้วแยกออกจากกัน ถ้าทรวงอกเคลื่อนไหวน้อยอาจมีพยาธิสภาพที่ทรวงอก
        
        การคลำการสั่นสะเทือนของเสียงสะท้อน (Tectile Fremitus) เป็นการใช้มือฝ่ามือทั้ง 2 ข้างวางบนหน้าอกด้านหน้าและด้านหลังในตำแหน่งที่ตรงกัน จากบนลงล่างและให้ผู้ป่วยนับเลขหนึ่ง สอง สาม ในแต่ละจุด ซึ่งตวามสั่นสะเทือนจะเท่ากันทั้ง 2 ข้าง
        
        การเคาะ : เป็นการตรวจเพื่อเปรียบเทียบความทึบของปอดทั้ง 2 ข้าง ถ้าเสียงดังไม่เท่ากัน แสดงว่ามีความผิดปกติเกิดขึ้น
        • การเคาะด้านหลังทรวงอก ให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่ง เริ่มเคาะจากซี่โครงด้านบนไล่ลงมาด้านล่าง อาจเคาะสลับซ้ายขวาหรือทีละข้างก็ได้ โดยปกติจะเคาะได้ยินเสียงทึบที่ตำแหน่งซี่โครงที่ 10 เนื่องจากเป็นตำแหน่งของตับ
        • การเคาะด้านหน้าทรวงอก โดยให้ผู้ป่วยนอนหงาย เริ่มเคาะตั้งแต่บริเวณใต้กระดูกไหปลาร้า เคาะห่างจากกระดูก sternum ประมาณ 2.5 เซนติเมตร โดยปกติจะเคาะได้ยินเสียงทึบที่ซี่โครงที่ 6 เนื่องจากเป็นตำแหน่งของตับ
        • เคาะด้านข้าง โดยให้ผู้ป่วยนอนตะแคงฝั่งตรงข้ามกับด้านที่เคาะ และให้เคาะระหว่างซี่โครงใต้รักแร้ลงมา
- - - - ลดอาการคัดจมูกและน้ำมูกโดยใช้หอมแดงปอดเปลือกทุบแล้วต้มในน้ำร้อนผสมน้ำอาบ หรือทุบหัวหอมสดใสไว้ใต้หมอน
      - ดื่มน้ำอุ่นหรือน้ำอุ่นผสมมะนาววันละ 2-3 ลิตรในผู้ใหญ่ที่ไม่มีข้อห้าม
      - ดูแลรักษาความสะอาดส่วนบุคคลโดยการอาบน้ำฟอกสบู่
      - รับประทานอาหารที่มีวิตามินสูง เช่น ไข่ เนื้อสัตว์ชนิดต่างๆ ส้มเขียวหวานฝรั่ง
      - นอนหลับพักผ่อนเพื่อลดการใช้พลังงาน
      - เช็ดตัวลดไข้
        
        ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำในอ่างแล้วบิดหมาดีๆเช็ดตามผิดออกแรงพอประมาณ
        
        •เช็ดบริเวณแขนทั้ง 2 ข้าง โดยเริ่มเช็ดจากปลายแขนเข้าหาตัว เช็ดซ้ำๆแล้วพักผ้าไว้บริเวณรักแร้ นาน 2-3 นาที แล้วชุบน้ำอีกครั้งเช็ดตามลำตัว แล้วพักผ้าบริเวณหน้าอก นาน 2-3 นาที ทำสลับกัน
        • เช็ดขาทั้ง 2 ข้างโดยเริ่มจากเช็ดปลายขาเข้าหาลำตัวซ้ำๆแล้วพักผ้าไว้ที่ขาหนีบหรือข้อเข่า นาน 2-3 นาที
        • เช็ดด้านหลัง โดยตะแคงตัวเด็ก เช็ดซ้ำหลายๆครั้งตั้งแต่ต้นคอจนถึงบริเวณก้น
        
        ให้รองตัวเด็กด้วยผ้าแห้ง เพื่อลดความไม่สบายตัว
        
        ให้เปลี่ยนน้ำใหม่เมื่อน้ำในอ่างเย็นลง
        
        ให้เช็ดตัวแต่ละรอบนาน 15-20 นาที จนรู้สึกว่าเด็กเย็นลง
        
        1 more item...
    - - หากติดเชื้อแบคทีเรียเพิ่ม เช่น มีน้ำมูกหรือเสมหะเป็นสีเหลืองหรือเขียวเกิน 24 ชั่วโมง ปวดหู หูอื้อ ให้ยาปฏิชีวนะ เช่น Amoxycillin,Erythromycin 5-7 วันโดยหากให้ยาปฏิชีวนะรับประทานเกิน 3 วันแล้วอาการไม่ดีขึ้นให้ส่งต่อภายใน 24 ชั่วโมง
        
        Amoxycillin
        
        กลุ่ม Penicillin
        
        กลไกการออกฤทธิ์ : ทำลายผนังเซลล์ของเชื้อโรคและทำให้เชื้อโรคตาย
        
        ผลข้างเคียง : • อาจมีอาการแพ้ เป็นลมพิษ ผื่นคัน หอบหืด กลุ่มอาการ Stevens-Johnson syndrome และ Anaphylactic shock
        • อาจทำให้เกิดผลข้างเคียง เช่น คลื่นไส้ อาเจียน ปากเปื่อย ลิ้นเปื่อย จุกแน่นท้อง ท้องเดิน เหนื่อย อ่อนเพลีย ตัวเหลือง ตาเหลือง
        
        (Medthai,ม.ป.ป.)
        
        Erythromycin
        
        กลุ่มยา Macrolide
        
        กลไกการออกฤทธิ์ : ยับยั้ง aminocyl translocation ยับยั้งการย้ายตำแหน่งของ t-RNA จาก A-siteไปยัง P-site จึงยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนได้ ยาออกฤทธิ์โดยจับกับ 50s ribosomal RNA
        
        ผลข้างเคียง : • ยานี้อาจทำให้เกิดการอักเสบของตับโดยที่อาจจะไม่มีอาการตัวเหลือง ตาเหลือง
        • ยานี้อาจทำให้เกิดหัวใจเต้นผิดปกติ
        • อาจเกิดลำไส้อักเสบ
        
        (Paphayom hospital,ม.ป.ป)
      - รักษาตามอาการ เช่น paracetamol,chlorpheniramine maleate,Ammon mixt ,Guaifenesin เป็นต้น นอกจากนี้ควรให้ยาสมุนไพร เช่น ฟ้าทลายโจร ยาอมมะแว้ง เป็นต้น
        
        Paracetamol
        
        กลุ่มยา Analgesis
        
        กลไกการออกฤทธิ์ : ยับยั้งการสร้างสาร ( prostaglandin ) ในระบบประสาทส่วนกลาง
        
        ผลข้างเคียง : เป็นพิษต่อตับ ปวดหัว ปวดหรือไม่สบายท้อง คลื่นไส้ อาเจียน
        
        (Medthai,ม.ป.ป)
        
        Chlorpheniramine
        
        กลุ่มยา Alkylamine
        
        กลไกการออกฤทธิ์ : ออกฤทธิ์ป้องกันไม่ให้ร่างกายไม่ให้ตอบสนองกับสารภูมิแพ้ที่เข้ามากระตุ้นภายในร่างกาย
        
        ผลข้างเคียง : ยานี้มักทำให้ง่วงนอน มึนงง เวียนศีรษะ ปวดศีรษะ ตาพร่ามัว การมองเห็นไม่ชัดเจน ปากคอจมูกแห้ง
        
        Guaifenesin
        
        กลุ่มยา : ยาขับเสมหะ
        
        กลไกการออกฤทธิ์
        
        Guaifenesin ออกฤทธิ์กระตุ้นทำให้น้ำหลั่งจากทางเดินหายใจมากขึ้น ทำให้เสมหะอ่อนตัวและถูกขับออกไปได้ มักใช้ผสมกับตัวยาอื่นในยาเตรียมแก้ไอเพื่อช่วยขับเสมหะ
        
        ผลข้างเคียง : ผื่น คัน ลมพิษ บวมบริเวณใบหน้า ริมฝีปาก หรือลิ้น ปวดศีรษะ คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย ปวดท้อง
    - - รักษาตามอาการ
    - - อาการของโรค : หลังจากเชื้อเข้าสู่ร่างกายประมาณ 1-3 วัน ก็จะเริ่มแสดงอาการ อาการที่พบบ่อยคือ ไข้ตัวร้อนเป็นพักๆ ครั่นเนื้อครั่นตัว อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ เป็นหวัด คัดน้ำมูก น้ำมูกใส จาม คอแห้ง หรือเจ็บคอเล็กน้อย ต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอโตขึ้น ไอแห้ง ไอมีเสมหะเล็กน้อยลักษณะสีขาว ถ้าไอมากอาจทำให้เจ็บบริเวณลิ้นปี่
        
        (สมาคมโรคติดเชื้อในเด็กแห่งประเทศไทย,ม.ป.ป.)
- - - - ปลดปล่อย Inflamatory mediators
        (Inflammatory cytokines และ โกรทแฟคเตอร์
        
        เยื่อบุทางเดินหายใจทำงานลดลง
        
        ซ่อมแซมตัวเองได้ลดลง
        
        มีการบวมของชั้น Submucosa ร่วมกับทำลายเยื่อบุทางเดินหายใจชั้น epitheliam
        
        กลไกการกำจัดสิ่งแปลกปลอมที่จมูกบกพร่อง
        
        4 more items...
- - - - หลอดลมตีบแคบ