Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บุคคลที่มีความบกพร่องทางการพูดและภาษา - Coggle Diagram
บุคคลที่มีความบกพร่องทางการพูดและภาษา
บุคคลที่มีความบกพร่องในเรื่องการออกเสียงพูด เช่น เสียงผิดปกติ อัตราความเร็วและจังหวะการพูดผิดปกติ หรือคนที่มีความบกพร่องในเรื่องการเข้าใจ และการใช้ภาษาพูด การเขียนตลอดจนระบบสัญลักษณ์อื่นที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร ซึ่งอาจเกี่ยวกับรูปแบบภาษา เนื้อหาของภาษา และหน้าที่ของภาษา
ความบกพร่องทางการพูด
ความบกพร่องบริเวณสมองส่วนที่ควบคุมกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องกับการพูด
(Dysarthria and apraxia)
ทำให้มีพัฒนาการช้า มีอาการเกร็งที่ปาก พูดช้า ไม่ต่อเนื่อง เสียงแหบ เบา
การเปล่งเสียงบกพร่อง (Articulator disorders)
เสียงบางส่วนของคำขาดหายไป (Omissions) เช่น "ผิด" เป็น "ผิ"
ออกเสียงของตัวอื่นแทนตัวที่ถูกต้อง (Substitutions) เช่น "กิน" "จิน"
เพิ่มเสียงที่ไม่ใช่เสียงที่ถูกต้องลงไปด้วย (Additions) เช่น "หกล้ม" เป็น "หกกะ-ล้ม”
เสียงเพี้ยนหรือแปร่งไป (Distortions) เช่น "แล้ว" เป็น "แล่ว"
เสียงพูดบกพร่อง (Voice disorders)
ความบกพร่องของระดับเสียง เช่น เสียงแหลมสูง หรือต่ำตลอดเวลา หรือเสียงที่พูดอยู่
ในระดับเดียวตลอด
เสียงดังหรือค่อยเกินไป คล้ายๆ กับตะโกน หรือกระซิบอยู่ตลอดเวลา
คุณภาพของเสียงไม่ดี เช่น เสียงแตกพร่า เสียงกระด้าง เสียงแหบแห้ง
ตลอดเวลา
ความบกพร่องของจังหวะและขั้นตอนของเสียงพูด (Fluency disorders)
พูดไม่ถูกตามลำดับขั้นตอน ไม่เป็นไปตามโครงสร้างของภาษา
การเว้นวรรคตอนไม่ถูกต้อง
อัตราการพูดเร็วหรือช้าเกินไป
จังหวะของเสียงพูดผิดปกติ
เสียงพูดขาดความต่อเนื่อง สละสลวย
ความบกพร่องทางภาษา
การพัฒนาการทางภาษาช้ากว่าวัย (Delayed language)
1.1 มีความยากล าบากในการใช้ภาษา
1.2 มีความผิดปกติของไวยากรณ์และโครงสร้างของประโยค
1.3 ไม่สามารถสร้างประโยคได้
1.4 อาจจะมีความบกพร่องทางสติปัญญา หรืออารมณ์ สังคมร่วมด้วย
1.5 ภาษาที่ใช้เป็นภาษาห้วน ๆ
การสูญเสียความสามารถในการใช้หรือเข้าใจคำพูด เนื่องจากการบาดเจ็บทางสมอง
(Aphasia)
2.1 อ่านไม่ออก
2.2 เขียนไม่ได้
2.3 สะกดคำไม่ได้
2.4 ใช้ภาษาสับสน
2.5 จำคำหรือประโยคไม่ได้
2.6 ไม่เข้าใจคำสั่ง
2.7 อารมณ์ไม่คงที่
วิธีการฝึก
ฝึกการสื่อสารเพื่อบอกความต้องการ
ฝึกการเข้าใจคำพูด การสนทนา
ฝึกการบริหารกล้ามเนื้อและพัฒนาอวัยวะที่ใช้ในการพูด เช่น เป่าลิ้น นวดลิ้น นวดปากกระพุ้งแก้ม
4.ฝึกการหายใจเพื่อใช้เปล่งเสียงและควบคุมจังหวะในการพูด
ฝึกการสื่อสารทางเลือกอื่น เช่น การใช้ภาพสื่อสาร
ฝึกแก้ไขเสียงพูด พยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ ให้ชัดเจนรวมถึงความสัมพันธ์ในการพูด
ฝึกการคิด การจำ