Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลงานอนามัยสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับสหสาขาวิชาชีพ,…

- - - - ) น้ำฝน
      - 2) น้ำผิวดิน
        
        บ่อน้้ำตื้น หมายถึง บ่อที่มีความลึกไม่เกิน 10 ฟุต (3 เมตร)
        
        บ่อน้้ำลึกหรือบ่อบาดาล หมายถึง หมายถึง บ่อที่มีความลึกเกินกว่า 3 เมตร
      - 3) น้ำใต้ดิน
  - - - สถานที่ตั้งของบ่อควรเป็นที่สูง น้้ำท่วมไม่ถึง อยู่ห่างจากแหล่งทิ้งสิ่งปฏิกูล ห่างจากส้วมตั้งแต่ 30 เมตรขึ้นไป กรณีมีเนื้อที่ไม่มากหรือในโรงเรียน บ่อบาดาลควรห่างจากแหล่งโสโครกอย่างน้อย 10 เมตร
      - บ่อต้องลึกกว่า 3 เมตร บ่อบาดาลจัดว่าเป็นน้้ำที่สะอาดเหมาะส้าหรับบริโภค เพราะแบคทีเรีย เชื้อโรค และสิ่งสกปรกที่ปนอยู่จะถูกดินกรองเอาไว้ ไม่สามารถซึมผ่านดินลงได้ถึง 3 เมตร
      - มีวงขอบบ่อเพื่อป้องกันดินพัง ยาหรือฉาบด้วยซีเมนต์รอบๆขอบบอเสนอ และฉาบให้ลึกอย่างน้อย10 ฟุตนับจากผิวดินลงไป เพื่อป้องกันไม่ให้น้้ำจากภายนอกบ่อซึมเข้าไปในบ่อได้
      - ทำชานซีเมนต์รอบปากบ่อ รัศมีไม่น้อยกว่า 2 ฟุต (60 เซนติเมตร) นับจากขอบบ่อ
      - มีรางระบายน้้ำห่างจากบ่อไม่น้อยกว่า 5 ฟุต (1.5 เมตร) เพื่อระบายน้้ำที่ขังอยู่บนชานซีเมนต์
      - มีฝาปิดบ่อ สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กเพื่อให้มีความแข็งแรงในการที่จะใช้ติดตั้งเครื่องสูบน้้ำ
    - - การปรับปรุงคุณภาพน้ำทางกายภาพ
        
        1.1 การต้ม การต้มนาน 20 นาที ทำลายเชื้อโรคและไข่พยาธิ
        
        1.2 การใช้ตะแกรง ป้องกันการอุดตันและความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับระบบ
        
        1.3 การกรอง มีวัตถุประสงค์เพื่อก้าจัดสารแขวนลอยออกจากน้้ำ
        
        1.4 การตกตะกอน และตกตะกอนได้ง่าย คือ การเติมสารส้มเพื่อกำจัดความขุ่น
        
        1.5 การกลั่น ต้มน้้าให้เดือด
        
        1.6 การเติมอากาศและการลดอากาศการเติมออกซิเจนลงไปในนำ
      - การปรับปรุงคุณภาพน้ำทางเคมี
        
        2.1 การสร้างตะกอน เพื่อกำจัดความขุ่น สี และจุลชีพ
        
        2.2 การดูดซับ การกำจัดสารละลายอินทรีย์ที่เป็นสาเหตุของ
        กลิ่น สี และรสในน้้า ส
        
        2.3 การฆ่าเชื้อโรคในน้ำโดยใช้สารเคมีการ
        ใช้ความร้อนหรือการต้มให้เดือด การใช้รังสีอัลตราไวโอเลต และการใช้สารเคมีต่างๆ
      - 1) การท้ำให้น้้าสัมผัสกับอากาศ (Aeration) โดยการทำให้น้้ำสารเคมีบางอย่างที่ละลายอยู่ในน้้ากลายเป็นสารที่ตกตะกอน แล้วสามารถก้าจัดออกได้โดยการ
        
        2) การผสมสารเคมีลงไปในน้้า (Coagulation) โดยการผสมสารส้มหรือปูนขาวลงไป เพื่อเกิดตะกอนเร็วขึ้น เพื่อปรับสภาพความเป็นกรด-ด่างของน้้ำให้อยู่ในเกณฑ์
        
        3) การตกตะกอน (Sedimentation) เป็นการทำให้ตะกอนที่เกิดขึ้นตกลงไปยังกันถังตกตะกอน
        
        4) การกรอง (Filtration) เป็นการแยกเอาตะกอนหรือความสกปรกที่มีอยู่ในน้ำออกให้หมด
        
        5) การทำลายเชื้อโรค (Disinfection) โดยการใส่คลอรีนลงไปในน้้าที่ผ่านการกรองมาแล้ว
        
        6) การเก็บน้้าในถังสำหรับเก็บน้ำ (Clear wel)
        
        7) การจ่ายน้้ำ(Distribution)
    - - ลักษณะของน้้ำเสียที่เป็นมลพิษ
        
        ลักษณะทางกายภาพ คือ ของแข็งหรือสารที่แขวนลอยละลายในน้้ำ ความขุ่น น้้ำเสียมีอุณหภูมิสูงกว่าน้ำธรรมดาเล็กน้อย มีสีเทาปนน้้าตาลอ่อนๆ
        
        ลักษณะทางเคมี
        
        2.1 สารอินทรีย์
        
        ออกซิเจนละลาย (Dissolved Oxygen [DO])
        
        ความสกปรกในรูปสารอินทรีย์
        
        2.2 สารอนินทรีย์
        
        ในโตรเจน คลอไรด์ น้้ำที่มีปัญหามลพิษ คือ น้้าที่มีค่า pH สูงกว่า 9.0 หรือ ต่้ากว่า 5.0 พิษและโลหะหนัก
        
        2.3 ก๊าซ
        
        ไฮโดรเจนซัลไฟด์และมีเทน
        
        ลักษณะทางชีวภาพ
        
        3.1 ปริมาณโคลิฟอร์มทั้งหมด (Total Coliform)
        
        โคลิฟอร์มเป็นกลุ่มของแบคทีเรีย ที่มีอยู่ในลำใส้ของสัตว์เลือดอุ่นและถูกปล่อยออกมาพร้อมกับอุจจาระ
        
        คุณส่ง วันนี้ เวลา 13:24 น.
        
        3.2 แบคทีเรียกลุ่มฟิคอลโคลิฟอร์ม (Fecal Coliform) ที่ส้าคัญคือ อี.โคไล ซึ่งมีความทนทานต่อคลอรีนมากกว่าจุลินทรีย์ชนิดอื่น
      - การบำบัดน้ำเสีย
        
        การบำบัดทางกายภาพ (Physical treatment) เป็นวิธีการแยกเอาสิ่งเจือปน ออกจากน้้ำเสีย
        
        การบำบัดทางเคมี (Chemical treatment) เป็นวิธีบ้าบัดน้ำเสียโดยใช้กระบวนการ ทางเคมีเพื่อทำปฏิกิริยากับสิ่งเจือปนในนำเสีย
        
        3.การบำบัดทางชีวภาพ (Biological treatment) เป็นวิธีบำบัดน้้าเสียโดยใช้จุลินทรีย์ในการกำจัดสิ่งเจือปนในน้้ำเสียโดยเฉพาะสารคาร์บอนอินทรีย์ ไนโตรเจน และ ฟอสฟอรัส
      - กรรมวิธีกำจัดน้ำเสีย
        
        1 การกำจัดโดยไม่ใช้กรรมวิธี
        
        1.1 การทำให้เจือจางโดยน้ำน้้าเสียปล่อยทิ้งในแม่น้้า
        
        1.2 การปล่อยทิ้งบนพื้นดิน
        
        -การปล่อยให้น้้ำซึมลงใต้ดิน
        
        -การปล่อยน้้ำให้ไหลไปตามพื้นดิน
      - การกำจัดโดยใช้กรรมวิธี
        
        2.1 การปรับปรุงสภาพขั้นแรก เป็นวิธีแยกเอาของแข็งแขวนลอยออกจากน้้า ได้แก่ การใช้ตะแกรงเหล็กเพื่อแยกของแข็ง
        
        การทำลายสารอินทรีย์ที่ละลายในน้้าทิ้ง
        
        -การตกตะกอนขั้นที่สอง
        
        การฆ่าเชื้อโดยใช้คลอรีนประมาณ 10-15 มิลลิกรัมต่อน้้า 1 ลิตร
        
        2.3 การกำจัดตะกอนตะกอนที่ย่อยแล้วต้องถูกนำไปทำให้แห้ง สามารถใช้เป็นปุ๋ยหรือทิ้งโดยไม่ก่อให้เกิดกลิ่นร้าคาญ
- - - - ต้องสะอาด เป็นระเบียบและจัดเป็นสัดส่วน
      - โต๊ะเตรียม-ปรุงอาหาร และผนังเตาไฟต้องท้าด้วยวัสดุที่ท้าความสะอาดง่าย (เช่น สแตนเลส
      - ไม่เตรียมหรือปรุงอาหารบนพื้นและบริเวณหน้าหรือในห้องน้้ำ
      - สถานที่เตรียม-ปรุงอาหารมีการระบายอากาศ กลิ่น และควันจากการท้า อาหารได้ดี
  - - - -อาหารสดต้องล้างให้สะอาดก่อนน้ามาปรุงหรือเก็บ การเก็บอาหารประเภท กางๆต้องแยกเก็บเป็น
        สัดส่วน
      - -อาหารที่ปรุงส้าเร็จแล้ว เก็บในภาชนะที่สะอาดมีการปกปิด วางสูงจากพื้น อย่างน้อย 60 ซม.
      - ใช้สารปรุงแต่งอาหารที่ปลอดภัย มีเครื่องหมายรับรองอาหารของทางราชการ
      - อาหารและเครื่องดื่มต้องอยู่ในภาชนะบรรจุที่ปิดสนิท มีคุณภาพดี เก็บเป็นระเบียบ วางสูงจากพื้นอย่างน้อย 60 ซม.
      - น้้าดื่ม เครื่องดื่ม น้้าผลไม้ ต้องสะอาด ใส่ในภาชนะที่สะอาด มีฝาปิด มี ก็อกหรือทางรินน้้าหรือมี
      - อุปกรณ์ที่มีด้ามส้าหรับตักโดยเฉพาะ และวางสูงจากพื้นอย่าง น้อย 60 ซม.
      - น้้าแข็งที่ใช้บริโภคต้องสะอาด เก็บในภาชนะที่สะอาด มีฝาปิด ใช้อุปกรณ์ ที่มีด้ามส้าหรับคีบหรือตัก
      - โดยเฉพาะ วางสูงจากพื้นอย่างน้อย 60 ซม. และต้องไม่มี สิ่งของอย่างอื่นแช่รวมไว้
  - - - -ภาชนะอุปกรณ์ เช่น จาน ชาม ช้อม ส้อม ต้องท้าด้วยวัสดุที่ไม่เป็นอันตราย
      - -ภาชนะใส่น้้ำส้มสายชู น้้ำปลา และน้้าจิ้ม ต้องท้าด้วยแก้วหรือกระเบื้องเคลือบขาว มีฝาปิด
      - -เขียงและมีดต้องมีสภาพดี แยกใช้ระหว่างเนื้อสัตว์สุก เนื้อสัตว์ดิบ ผักและ ผลไม
      - -ล้างภาชนะโดยใช้น้้ำยาล้างภาชนะ แล้วล้างด้วยน้้ำสะอาด 2 ครั้ง
      - -ใช้อ่างล้างภาชนะอุปกรณ์ที่มีท่อระบายน้้าที่ใช้การได้ดี อย่างน้อย 2 อ่าง อุปกรณ์การล้างต้องวางสูงจากพื้นอย่างน้อย 60 ซม.
      - จาน ชาม ถ้วย แก้วน้้า ฯลฯ เก็บคว่้าในภาชนะ/ตะแกรงวางสูงจากจากพื้นอย่างน้อย 60 ซม.
      - ช้อน ส้อม ตะเกียบ วางตั้งเอาด้ามขึ้นในภาชนะโปร่ง สะอาด หรือวางเป็นระเบียบในภาชนะโปร่งสะอาดและมีการปกปิด เก็บสูงจากพื้นอย่างน้อย 60 ซม.
  - - - -ใช้ถังขยะที่ไม่รั่วซึม และมีฝาปิด
      - มีบ่อดักเศษอาหารและดักไขมันที่ใช้การได้ดีก่อนระบายน้้ำเสียทิ้ง
      - มีท่อหรือรางระบายน้้ำที่มีสภาพดีไม่แตกร้าว ระบายน้้าจากห้องครัวและที่ล้างภาชนะอุปกรณ์ลงสู่ท่อระบายหรือแหล่งบ้าบัดได้ดี และต้องไม่ระบายน้้าเสียลงสู่แหล่งน้้ำสาธารณะโดยตรง
  - - - -มีสุขนิสัยที่ดี เช่น ตัดเล็บให้สั้น ไม่สูบบุหรี่ขณะปฏิบัติงาน แต่งกายสะอาด สวมเสื้อมีแขน ผูกผ้ากันเปื้อนที่สะอาด สวมหมวกหรือเน็ทคลุมผม
      - ล้างมือให้สะอาดก่อนเตรียม
      - -ปรุงอาหาร ใช้อุปกรณ์ในการหยิบจับอาหารที่ปรุงสำเร็จแล้ว
      - หากมีบาดแผลที่มือต้องปกปิดแผลให้มิดชิด หลีกเลี่ยงการท้างานที่มีโอกาสสัมผัสอาหาร
      - ผู้สัมผัสอาหารที่เจ็บป่วยด้วยโรคที่สามารถติดต่อไปยังผู้บริโภคโดยมีน้และอาหารเป็นสือ ให้หยุดปฏิบัติงานจนกว่าจะรักษาให้หายขาด
  - - - -ห้องน้้ำ ห้องส้วมต้องสะอาด ไม่มีกลิ่นเหม็น มีน้้ำใช้เพียงพอ
      - ห้องส้วมแยกเป็นสัดส่วน ประตูไม่เปิดสู่บริเวณที่เตรียม
      - -ปรุงอาหาร และเก็บภาชนะอุปกรณ์ หรือที่เก็บอาหาร
      - มีอ่างล้างมือที่ใช้การได้ดีอยู่ในบริเวณห้องส้วม และมีสบู่ใช้ตลอดเวลา
- - - - การควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์
        
        1.1 การระบายน้้ำ อาจท้าเป็นร่องระบายน้้ำ ทางระบายน้้ำใต้ดิน เพื่อให้น้้าไหลสะดวก ไม่มีน้้ำขัง
        
        1.2 การถมที่ อาจถมด้วยดิน ขี้เถ้า แกลบ ขี้เลื่อย หรือวัสดุอื่นที่ไม่บูดเน่า
        
        1.3 การให้สุขศึกษาแก่ประชาชนเพื่อกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุง
      - ระยะตัวเต็มวัยหรือยุง
        
        การพ่นสารเคมี การใช้กับดัก ยุง การป้องกันมิให้ยุงกัดโดยใช้มุ่งลวด นอนกางมุ้ง ใช้ยาทากันยุง หรือใช้ยาจุดไล่ยุง
    - - 2.1 ระยะไข่ ทำได้โดยการขัดล้างตามผิวภาชนะที่นำขังต่างๆ
      - 2.2 ระยะลูกน้้ำและตัวโม่ง เป็นวิธีกำจัดยุงที่ได้ผลดีกว่าระยะอื่นๆ
        
        -ปิดฝาภาชนะเก็บน้้ำให้มิดชิด โดยปิดปากภาชนะ
        
        ภาชนะที่ปิดฝาไม่ได้ เช่น บ่อซีเมนต์ในห้องน้้ำให้ใส่ทรายก้าจัดลูกน้้าใน อัตราส่วน 10 กรัมต่อน้้ำ 100 ลิตร หรือใส่ปลาหางนกยูง 2-10 ตัว
        
        คว้าภาชนะที่ไม่ใช้ประโยชน์หรือหาสิ่งปกคลุมให้มิดชิด
        
        เก็บทำลายเศษวัสดุและเศษภาชนะ เช่น ให้แตก กะลา ยางรถยนต์เก่า กระป๋อง ขวด
        
        ใส่เกลือครึ่งช้อนชา น้้ำส้มสายชู 2 ช้อนชา หรือผงซักฟอกครึ่งช้อนชาลง ในถ้วยรองขาตู้กับข้าวโดยเปลี่ยนน้้ำใหม่และใส่สารดังกล่าวใหม่ทุกเดือนจะท้าให้ยุงลาย ไม่วางไข่ หรือเทน้้ำเดือดลงในถ้วยรองขาตู้กันมดทุก 7 วัน เพื่อฆ่าลูกน้้ำ
        
        เปลี่ยนถ่ายน้้ำในแจกัน เทน้้ำที่ยังอยู่ในจานรองกระถางต้นไม้ทิ้งทุก 7 วัน
        
        ใช้สารเคมีกำจัดลูกน้้ำ เช่น น้้ำมันก๊าด น้้ำมันดีเซล ดีดีที ทรายอะเบต การควบคุมวิธีนี้มีผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมและสิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย
    - - การควบคุมแมลงวันภายในอาคารและที่พักอาศัย
        
        1.1 กำจัดขยะมูลฝอยและสิ่งปฎิกูลอย่างเหมาะสม
        
        1.2 ใช้วิธีทางกลและทางกายภาพ
        
        1.3 ใช้วิธีทางเคมี โดยการใช้ยาฆ่าแมลงวันตัวอ่อนและตัวแก่
      - การป้องกันและควบคุมแมลงวัน
        
        2.1 การบำรุงรักษาความสะอาดในสถานที่ต่างๆ
        
        2.2 การมีระบบกำจัดสิ่งปฏิกูลตามหลักสุขาภิบาล
        
        2.3 มีการกำจัดมูลฝอยในชุมชนที่ถูกต้องและเหมาะสม
        
        2.4 จัดให้มีการบำบัดและกำจัดน้ำสียในชุมชนที่ถูกต้องและเหมาะสม
    - - ป้องกันไม่ให้แมลงสาบเข้าสู่ตัวอาคาร โดยใช้ตะแกรงหรือติดมุ่งลวดตามประตู เก็บกวาดให้สะอาด อุดช่องว่างหรือรอยแยก
      - ควบคุมแมลงสาบภายในอาคารหรือที่พักอาศัย กาวดัก กรดบอริคผสมแป้งใช้สารฆ่าแมลงที่มีขายตามท้องตลาด เช่น มาลาไทออนหรือไบกอนในรูปของสเปรย์ หรือใช้ผงบอแรกวางไว้ตามทางเดินของแมลงสาบ เช่น ใต้อ่างล้างมือ ใต้อ่างอาบน้้
- - - - 1.1 การทิ้งบนดิน วิธีนี้ไม่ควรนำมาใช้เนื่องจากควบคุมได้ยาก
        
        1.2 การทิ้งทะเล ทิ้ลงทะเล
    - - 2.1 การเผากลางแจ้ง มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมแล้วยังก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน เช่น ระคายเคืองตา เกิดโรคหอบหืด
        
        2.2 การเผาในเตาที่ถูกวิธี เหมาะสำหรับขยะที่มีการปนเปื้อนเชื้อโรค
    - - 3.1 การฝังธรรมดา หลังเทขยะลงในหลุมแต่ละครั้งให้น้าดินกลบอย่างน้อย 20 ซม. ถ้าใส่ขยะลงไปหนา 3 ฟุต ดินที่กลบจะต้องหนา 1-2 ฟุต
        
        3.2 การฝังกลบที่ถูกหลักสุขาภิบาล การเทขยะมูลฝอยลงไปแล้วเกลี่ยขยะให้กระจายพร้อมกับบดทับให้แน่น จากนั้นใช้ดินกลบ แล้วจึงบดทับให้แน่นอีกเป็นครั้งสุดท้าย
    - - ขยะเปียกไปบดหรือสับให้มีชิ้นเล็กลงเพื่อให้ จุลินทรีย์ที่ต้องการออกซิเจนย่อยสลายได้ง่ายขึ้น หากเป็นขยะจำพวกมูลสัตว์ให้น้ามาคลุกกับฟางหรือหญ้าที่สับละเอียด จากนั้นน้าไปกองสุมไว้ในบ่อหมักหรือสุมกองไว้บนดิน
  - - - 1) สิ่งปฏิกูลต้องไม่ปนเปื้อนต่อผิวดิน
        
        2) สิ่งปฏิกูลต้องไม่ปนเปื้อนต่อน้ำใต้ดิน
        
        3) สิ่งปฏิกูลต้องไม่ปนเปื้อนต่อน้้าผิวดิน
        
        4) ต้องไม่เป็นที่อยู่อาศัยของแมลงและสัตว์ต่างๆ
        
        5) ต้องไม่มีการขนถ่ายอุจจาระสด หรือหากจ้าเป็นต้องขนถ่ายให้ทำการขนถ่ายน้อยที่สุด
        
        6) ต้องปราศจากกลิ่นเหม็นรบกวนหรือสภาพที่น่ารังเกียจ
    - - ส้วมซึม ใช้น้ำทำความสะอาดโถส้วม และน้ำขังอยู่ในคอห่านของส้วมเพื่อป้องกันกลิ่นเหม็น
      - ส้วมหลุม ปัจจุบันไม่นิยมใช้ยกเว้นพื้นที่กันดาร เนื่องจากแมลงและสัตว์สามารถเข้าถึงได้ง่าย
      - ส้วมถังเท ทำความสะอาดภาชนะดังกล่าวเพื่อน้ำไปใช้ใหม่ ภาชนะรองรับควรเป็นถังเหล็กหรือวัสดุอื่นที่ไม่ซึมและมีน้้ำหนักเบา
      - ส้วมถังเคมี น้้าผสมน้้ำยาเคมีฉีดชะล้างโถส้วมเพื่อท้าความสะอาด เมื่ออุจจาระ หล่นไปในถัง ส้วมประเภทนี้นิยมใช้บนเครื่องบินหรือบนรถยนต์โดยสาร
      - ส้วมถังเกรอะ กำจัดอุจจาระไปในตัวโดยวิธีการของจุลินทรีย์และการตกตะกอน เมื่ออุจจาระเต็มถังเกรอะแล้ว อาจใช้วิธีสูบอุจจาระใส่รถเพื่อน้าไปกำจัดต่อไป
- - - - 1.1 การระบายอากาศ (Ventilation)
      - 1.2 เสียงรบกวน (Noise)
      - 1.3 แสงสว่าง (Lighting)
  - - - 2.1 ความเป็นส่วนตัวของผู้อยู่อาศัยและความเป็นสัดส่วนเพื่อประโยชน
      - 2.3 มีพื้นที่ว่างพอที่จะใช้อยู่อาศัย พักผ่อน และออกก้าลังกายโดยไม่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บ
      - 2.5 การมีที่อยู่อาศัยที่สามารถทำความสะอาดได้ง่าย มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย
  - - - 4.1 อุบัติเหตุจากการพลัดตกหกล้ม เช่น การทำราวบันได มีแถบกันลื่นที่บันไดแต่ละขั้น จัดให้มีแสงสว่างตรงทางขึ้นลงหรือบริเวณทางเดิน
      - 4.2 อุบัติเหตุจากอัคคีภัย
      - ัสดุที่ใช้ในการสร้างห้องครัว เตาไฟ ผู้อยู่ อาศัยต้องหมั่นตรวจสภาพวัสดุอุปกรณ์ที่ใช้อยู่เสมอ ควรมีเครื่องดับเพลิงไว้ใช้ประจำบ้าน
      - 4.3 อุบัติเหตุจากไฟฟ้า ป้องกันโดยใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าและการเดินสายไฟฟ้าที่มี ความปลอดภัย
      - เช่น สายไฟฟ้าที่มีมาตรฐาน มีอุปกรณ์ตัดกระแสไฟฟ้าเมื่อเกิดไฟฟ้ารั่ว