Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทบาทของพยาบาล กับงานโภชนาการใน โรงพยาบาล, ววว, ื่า้ีร, 630093 ดาหวัน…
บทบาทของพยาบาล
กับงานโภชนาการใน
โรงพยาบาล
ชนิดของการใช้อาหารทางหลอดเลือดดำ
Partial paraniteral nutrition คือการให้อาหารผ่านทางหลอดเลือดดำเป็นบางส่วนร่วมกับให้ทางปากใช้ในกรณีที่ผู้ป่วยรับอาหารทางปากหรือทางสายให้อาหารไม่ได้เต็มที่หรือเพิ่งได้รับการผ่าตัดทางเดินอาหารมาใหม่ ๆ วิธีนี้ให้ได้ไม่เกิน 7 วันเพราะสารอาหารที่ได้ไม่พอกับความต้องการของร่างกายคือน้ำละลายกลูโคส 5-10% โดยที่ผู้ป่วยผู้ใหญ่ไม่สามารถทนต่อการให้น้ำทางหลอดเลือดดำได้ไม่เกินปริมาณ 50 มิลลิลิตรต่อน้ำหนักตัว 1 กิโลกรัมซึ่งอาจจะให้ได้วันละอย่างมาก 3-3.5 ลิตรจะให้พลังงานวันละ 600-800 กิโลแคลอรี่ซึ่งไม่พอกับความต้องการของร่างกาย
Total parenteral nutrition หรือที่นิยมเรียกว่า hyperatinuentation ซึ่งหมายถึงการให้อาหารจำนวนที่มากเกินพอแก่ผู้ป่วยหนักมุ่งส่วนใหญ่ไปที่การให้อาหารพิเศษทางหลอดเลือดดำโดยเฉพาะในรูปของ Total purenteral nutrition (TPN)
บทบาทของพยาบาลกับงานโภชนาการในโรงพยาบาล
การจัดหาอาหารให้ได้ถูกต้องตามความต้องการของร่างกายในภาวะเจ็บป่วยเป็นส่วนหนึ่งช่วยในการรักษาได้ผลเร็วยิ่งขึ้นป้องกันภาวะแทรกซ้อนของโรคช่วยปรับและรักษาภาวะโภชนาการของผู้ป่วยให้อยู่ในสภาวะปกติจึงนับได้ว่าอาหารมีบทบาทและสำคัญต่อการรักษาโรคดังนี้
ช่วยให้ร่างกายได้พลังงานและสารอาหารตามที่ร่างกายต้องการ
ช่วยให้ร่างกายสร้างภูมิต้านทานโรค
ช่วยแก้ไขและรักษาภาวะทุพโภชนาการของผู้ป่วย
ช่วยบรรเทาอาการของโรคที่เป็นอยู่และป้องกันการเกิดโรคแทรกซ้อน
ช่วยป้องกันไม่ให้กลับเป็นโรคได้อีก
ลักษณะอาหารของผู้ป่วย
ผู้จัดการในการผลิตอาหารผู้ป่วยในโรงพยาบาลไม่ว่าจะเป็นอาหารธรรมดาอาหารอ่อนหรืออาหารเฉพาะโรคต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ด้านโภชนาการและโภชนบำบัดทำหน้าที่ควบคุมดำเนินการผลิตอาหารเริ่มตั้งแต่การกำหนดรายการอาหารตามลักษณะอาหารชนิดต่าง ๆ คำนวณและกำหนดปริมาณอาหารให้ผู้ป่วยได้ตรงตามที่แพทย์สั่งประเมินภาวะโภชนาการของผู้ป่วยและวางแผนให้โภชนบำบัดรวมทั้งให้คำแนะนำผู้ป่วยในการปฏิบัติตนเกี่ยวกับอาหารเพื่อช่วยให้อาการเจ็บป่วยหายได้เร็วขึ้น
ความจำเป็นที่ต้องมีหน่วยงานด้านโภชนาการในโรงพยาบาล
จากบทบาทของอาหารที่มีต่อความเจ็บป่วยและอาหารของผู้ป่วยที่แตกต่างไปจากอาหารของคนปรกติทั่วไปทำให้ต้องมีหน่วยงานเพื่อดำเนินการผลิตและบริการอาหารแก่ผู้ป่วยร่วมด้วยเพราะ
อาหารของผู้ป่วยมีความแตกต่างจากคนปรกติทั่วไป
การผลิตอาหารมีข้อต้องระมัดระวังมากเพิ่มขึ้น
อาหารที่ผลิตต้องถูกต้องตามหลักโภชนาการและโภชนบำบัด
อาหารต้องปลอดภัยสำหรับผู้บริโภค
อาหารนั้นต้องมีราคาประหยัดและช่วยในการรักษาโรคได้
ต้องมีการตรวจสอบความถูกต้องก่อนการบริการ
มีการสอนแนะนำด้านอาหารและโภชนาการแก่ผู้ป่วยเพื่อให้นำไปปฏิบัติเมื่อกลับบ้าน
เผยแพร่ความรู้แก่ประชาชนเพื่อป้องกันการเกิดโรค
ทำการค้นคว้าและวิจัยเกี่ยวกับอาหารเพื่อการรักษาร่วมกับแพทย์และผู้สนใจอื่น ๆ
บุคลากรผู้เกี่ยวข้องกับการบริการอาหารในโรงพยาบาล
แพทย์ เป็นผู้สั่งอาหารและให้ข้อมูลแก่คนไข้เกี่ยวกับเหตุผลที่ต้องสั่งอาหารนั้น ๆ เป็นพิเศษและระยะเวลาที่กินอาหารนั้น
นักกำหนดอาหาร (Dietitian) คือผู้กำหนดยาหารให้เป็นไปตามคำสั่งของแพทย์ทำหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการเตรียมและให้บริการอาหารแก่คนไข้รวมทั้งอธิบายแนะนำอาหารที่ควรกินเมื่อออกจากโรงพยาบาล
พยาบาล เป็นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับคนใข้มากที่สุดท้าหน้าที่ประสานงานระหว่างแพทย์นักกำหนดอาหารและคนไข้พยาบาสควรเป็นผู้ที่รู้และเข้าใจปัญหาของคนไข้และสามารถถ่ายทอดปัญหาให้ผู้เกี่ยวข้องทราบได้พยาบาลควรอยู่ช่วยคนไข้ระหว่างกินอาหารคอยสังเกตการกินอาหารของคนไข้และให้คำอธิบายเกี่ยวกับอาหารได้ถูกต้อง
พนักงานบริการอาหาร หมายถึงพนักงานที่ได้รับการฝึกอบรมให้ปฏิบัติงานบริการบนหอผู้ป่วยให้มีความรู้พื้นฐานด้านโภชนาการที่จำเป็นเพื่อบริการอาหารผู้ป่วยได้ถูกต้องตามคำสั่งของแพทย์
อาหารผู้ป่วนในโรงพยาบาล
อาหารทั่วไป (general diet) อาหารประเภทนี้เป็นอาหารสำหรับผู้ป่วยทั่วๆไปที่มีอาการไม่รุนแรงมากนักเช่นผู้ป่วยคลอดผู้ป่วยเกี่ยวกับกระดูกผู้ป่วยที่ผ่าตัดทั่วๆไปที่ไม่รุนแรง
อาหารที่ใช้เพื่อการรักษา / อาหารเฉพาะโรค / อาหารบำบัดโรค (Therapeutic diet)
2.1 อาหารลดโซเดียม (low sodium diet)
2.2 ลดอาหารไขมัน (low fat diet )
2.3ลดอาหารคอลเลสเตอรอล(low cholesterol diet)
2.4 อาหารโรคเบาหวาน(diabetes mellitus diet)
2.5 อาหารดัดแปลงโปรตีน(protein modified diet)
อาหารทางสายให้อาหาร (tube feeding diet) เป็นอาหารที่จัดให้แก่ผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปาก แต่ระบบทางเดินอาหารยังสามารถทำงานได้ตามปกติเช่นผู้ป่วยที่หมดสติไม่รู้สึกตัวผู้ป่วยที่มีปัญหาการกลืนเป็นต้นจึงต้องให้อาหารเข้าสู่ระบบทางเดินอาหารโดยผ่านสายให้อาหารอาหารชนิดนี้มีลักษณะเป็นของเหลวสามารถไหลผ่านสายให้อาหารเข้าสู่ร่างกายของผู้ป่วยได้โดยไม่ติดขัด
อาหารทางหลอดเลือดดำ (paranteral feeding)
การกำหนดอาหารสายยางให้แก่ผู้ป่วยแพทย์เจ้าของผู้ป่วยจะต้องเป็นผู้กำหนด
จ้านวนพลังงานต่อวัน
ปริมาณของอาหารแต่ละวัน
จำนวนมดและปริมาณที่จะให้ต่อมื้อ
กำหนดปริมาณของสารอาหารมาด้วยถ้าต้องการสารอาหารนอกเหนือหรือต่ำกว่าสูตรอาหารมาตรฐานที่กำหนดไว้
ใช้เป็นอาหารเสริมระหว่างมื้อโดยแต่งกลิ่นรสให้น่ารับประทานให้ผู้ป่วยดื่มระหว่างมื้อหรือหลังอาหารทุกมื้อ
บทบาทและหน้าที่ของพยาบาล ที่เกี่ยวข้องกับโภชนาการในโรงพยาบาล
พยาบาลเป็น Health Care Team ร่วมกับแพทย์นักกำหนดอาหารและบุคลากรทางการแพทย์อื่น ๆ โดยเป็นผู้ประสานงานกับฝ่ายอาหารเพื่อให้บริการอาหารเป็นไปอย่างถูกต้องตามคำสั่งแพทย์ในการรักษาสภาวะความเจ็บป่วยตามระยะ
ดูแลติดตามผลการรับประทานอาหารผู้ป่วยบันทึกในรายงานประจำวันเพื่อแพทย์และผู้ร่วมวางแผนการรักษาจะได้ทราบปัญหาการบริโภคอุปสรรคและปัญหา
บันทึกประเภทอาหารและชนิดของอาหารทั่วไปหรืออาหารบำบัดโรคให้ถูกต้องตามคำสั่งแพทย์ชื่อผู้ป่วยและห้องของผู้ป่วยให้ถูกต้องเป็นประจำวันส่งฝ่ายบริการอาหารผู้ป่วยเพื่อบริการอาหารได้ตามเวลา
แนะนำและให้ความรู้แก่ผู้ป่วยตลอดจนญาติผู้ป่วยเน้นให้ความสำคัญและความจำเป็นในการควบคุมอาหารอย่างถูกต้อง
เป็นที่ปรึกษาแก่นักกำหนดอาหารถึงปัญหาของผู้ป่วยแต่ละบุคคลตามสภาวะอาการของโรคระยะต่างๆเพื่อความถูกต้องเหมาะสมในการวางแผนให้บริการอาหาร
ข้อควรปฏิบัติในการเตรียมสูตรอาหาร
ระวังความสะอาดในการเตรียมอาหารทุกครั้งรวมทั้งภาชนะที่ใช้ทั้งหมด
มีการชั่งตวงส่วนประกอบของอาหารทุกชนิดและแม่นยำเพื่อหลีกเลี่ยงค่าผันแปรในเรื่องคุณค่าทางโภชนาการน้อยที่สุด
การเตรียมสูตรอาหารจะทำให้ผู้ป่วยแต่ละราย ๆ และทำเฉพาะวันโดยใช้ตลอดวันเมื่อเตรียมเสร็จแล้วเก็บเข้าตู้เย็นทันที่และแบ่งให้ผู้ป่วยเป็นมื้อ ๆ ตามที่แพทย์สั่งข้อควรระวังต้องสังเกตในมื้อสุดท้ายว่าอาหารผสมนั้นมีกลิ่นหรือสีผิดปกติหรือไม่เพราะการนำอาหารผสมเข้าออกจากตู้เย็นบ่อยครั้งอาจทำให้เกิดการ fermentation ถ้าจะให้ดีควรมีการชิมหรือดมกลิ่นก่อนให้ผู้ป่วยทุกครั้ง
ข้อควรปฏิบัติในระหว่างการ
ให้อาหารทางสายให้อาหาร
ต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าสายให้อาหารอยู่ในระบบทางเดินอาหารก่อนให้อาหารทุกครั้ง
ตูดอาหารที่เหลือค้างอยู่ในกระเพาะผู้ป่วยว่ามีมากน้อยเพียงไรและเหลียค้างอยู่เป็นจำนวนที่มิลลิลิตรเพื่อเช็คดูว่าผู้ป่วยสามารถรับประทานอาหารได้เป็นจำนวนที่มิลลิลิตรต่อครั้ง
ในทางปฏิบัติการให้อาหารทางสายให้อาหารมีอยู่ 2 วิธี
3.1 วิธี pravity drip ไตยห้อยแขนขวดบรรจุอาหารในที่สูงเหมือนกับการให้น้ำเกลือแล้วให้อาหารเหลวไหลผ่านสายให้อาหารปัญหาจะมีเนื้ออาหารจะแบ่งชั้นกับน้ำในขวดจะต้องมีการตรวจสอบอัตราการไหลและเขย่าขวดเป็นระยะ ๆ
3.2 ใช้ผ่านกระบอกฉีดยาโดยสวมหัวกระบอกที่ตยา (ขนาศ 50 มิลลิลิตร) เข้ากับสายให้อาหาและเทอาหารผสมลงในกระบอกฉีดยายกระดับกระบอกฉีดยาให้สูงขึ้นอาหารจะไหลผ่านเข้าสู่สายให้อาหารวิธีนี้นิยมกับมาท
การให้อาหารทางหลอดเลือดดำ (Paranternal feeding) วาระในการให้อาหารทางหลอดเลือดด้าว
ผู้ป่วยที่ไม่สามารถให้อาหารทางสายยางได้ตามชนิดต่างๆ
ผู้ป่วยที่มีปัญหาทางปากกระเพาะและลำไส้โดยตรง
ผู้ป่วยผ่าตัดที่ไม่สามารถรับอาหารทางปากได้ภายใน 7 วัน
ผู้ป่วยหนักที่ถูกไฟลวกความร้อนลวกและผู้ป่วยติดเชื้อรุนแรง
ผู้ป่วยก่อนผ่าตัดที่ผอมแห้งน้ำหนักลดมากเช่นผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งของหลอดอาหารและอื่น ๆ
ผู้ป่วยโรคหัวใจไตล้มเหลวอย่างเฉียบพลันโรคตับ
ภาวะของปอดหรือโรคของปอดที่มีการหายใจล้มเหลวต้องใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นเวลานาน
ผู้ป่วยต้องการเสริมสร้างทางด้านภูมิคุ้มกันโรค
การสั่งอาหารบำบัดโรค
จัดอาหารผู้ป่วยเริ่มที่การสั่งอาหารผู้สั่งคือแพทย์ผู้รักษาโดยแพทย์จะสั่งลงในเวชระเบียนผู้ป่วยและพยาบาลเป็นผู้เขียนคำสั่งในใบสั่งอาหารส่งมายังหน่วยบริการอาหารดำเนินการจัดอาหารต่อไปคำสั่งอาหารผู้ป่วยควรเขียนกำหนดมาให้ชัดเจนไม่กำกวมเพื่อนักโภชนาการจัดทำได้ง่ายถ้ามีข้อสงสัยนักโภชนาการอายสอบถามทางพยาบาลหรือแพทย์ผู้สั่งอาหารการสั่งอาหารควรกำหนดให้กระจ่างว่าต้องการ จำกัด สารอาหารใดเพิ่มหรือลดอาหารประเภทใดบ้างอาหารลดโซเดียมลดไขมันหรือลดโคเลสเตอรอลให้ชัดเจน
630093 ดาหวัน โกมารัมย์
