Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Twórcza resocjalizacja - Coggle Diagram

- - - - Te poglądy mają charakter kamuflażu oczywistych intencji, jakimi są:
        
        Chęć zadośćuczynienia krzywdzie i spełnienie oczekiwań osób pokrzywdzonych.
        
        Prewencyjna potrzeba odizolowania kogoś, kto zagraża innym członkom społeczności.
    - - Większość znanych badań naukowych dość jednoznacznie stwierdza, że istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, aby osoby przebywające w instytucjach zamkniętych miały szansę normalnego funkcjonowania z ludźmi i wśród ludzi w środowisku pozawięziennym.
        
        Stygmatyzacja społeczna.
  - - - Zwiększanie surowości przepisów prawnych skutkuje zmniejszaniem się liczby przestępców oraz skutecznością w ich resocjalizowaniu.
    - - Efekty
        
        Działalność resocjalizacyjna, która z założenia posiada walory pomocniczości i służby drugiemu człowiekowi, na naszych oczach zaczyna ulegać wpływom polityczno-administracyjnym.
        
        Zarysowany wyraźnie administracyjny charakter procesu resocjalizacji instytucjonalnej, jak i oceny jego efektów, przesunęły akcenty z resocjalizacyjnej istoty tego procesu na istotę administracyjno-formalną.
  - - - Należy bowiem pamiętać, że koncepcje, teorie i metody psychologiczne miały na celu pomoc ludziom sfrustrowanym, znerwicowanym i z psychicznymi problemami, a nie przestępcom – osobom wadliwie socjalizowanym, posiadającym dewiacyjną tożsamość.
- - - - O surowym i gniewnym wyrazie, nadaje jej praktycznym wymiarom postać przymusu izolacyjnego, opartego na bezwzględnym posłuszeństwie i formalno-administracyjnych sposobach postępowania ze skazanymi.
      - Powoduje powstawanie u części więźniów tzw. zafałszowanego przystosowania społecznego, którzy, aby przetrwać w więzieniu tylko udają, że się zmienili na lepsze.
    - - Pełna współczucia i akceptacji.
      - Uzupełnianie działań wynikających z formalnego przymusu o oddziaływania terapeutyczne, w których dopatruje się sensu pozytywnej zmiany wewnętrznej izolowanych przestępców.
      - Efektem jest tu albo „uzależnienie” podopiecznych od swoich terapeutów, bez których nie potrafią funkcjonować, albo „udawanie” przez skazanych „pozytywnej zmiany” w celu osiągania bieżących korzyści regulaminowych.
  - - - Zmiany resocjalizacyjnej nie wywołuje się terapią, gdyż zarówno zachowania przestępcze, jak i ich przyczyny, nie mają na ogół podłoża chorobowego.
        
        Ich przyczyną są ukształtowane parametry tożsamości dewiacyjnej, której nie da się „wyleczyć” w więzieniu
      - Fakt wymierzenia kary pozbawienia wolności nie ma walorów resocjalizacyjnych.
        
        Negatywne skutki
        
        Pozbawienie wolności powoduje poczucie frustracji i odrzucenia, buntu i desperacji, a także chęć odwetu po wyjściu na wolność
      - Błędem jest stosowanie archaicznej formy instytucjonalnego przymusu w placówkach resocjalizacyjnych, opartego na zbankrutowanej wizji re-socjalizacji behawioralnej, polegającej na stosowaniu kar i nagród regulaminowych
      - Skazany opuszczający mury więzienia, ma małe szanse na rozpoczęcie normalnego życia, gdyż potrzebuje pomocy postpenitencjarnej.
        
        Byli więźniowie spotykają się z obojętnością i zdystansowaniem społecznym, gdyż posiadają negatywne piętno „skazanego”, osoby, z którą lepiej się nie zadawać.
    - - Traktuje nieprzystosowanie społeczne jako problem wadliwie ukształtowanej tożsamości, a nie wadliwych postaw, nieakceptowania i przestrzegania norm społecznych.
      - Celem resocjalizacji jest w istocie wykreowanie nowych tożsamości wychowanków, a nie korektywna zmiana przekonań, nastawień i preferencji aksjologicznych.
      - Resocjalizację jako proces rozwijania i kreowania potencjałów a nie jak to się przyjęło, korekcyjną zmianę parametrów społecznych i osobowych.
      - Środkiem do tego celu jest rozwój strukturalnych czynników i mechanizmów procesów po-znawczych i twórczych, a nie siłowa zmiana wadliwych form funkcjonowania społecznego.
      - Metodą osiągania tego celu, jest resocjalizowanie poprzez trenowaną autoprezentację wizualizowanych parametrów tożsamości.
    - - Trzy kluczowe zagadnienia, które określają podstawowe założenia metodologiczne oraz określają istotę oddziaływań.
      - Prezentowana koncepcja jest próbą ukazania występujących korelacji pomiędzy twórczością, rozumianą jako efekt pracy strukturalnych czynników procesów poznawczych i twórczych, procesem resocjalizacji a ich wpływem na kształtowanie się nowych tożsamości wychowanków.
    - - Tak rozumiana Twórcza Resocjalizacja jest nauką o potencjalności osób nieprzystosowanych społecznie.
      - Oznacza to, że jej metody mają za zadanie poszukiwać i rozwijać zarówno potencjały tkwiące w tych osobach, jak i stwarzać perspektywy wykreowania nowej tożsamości indywidualnej i społecznej osób nie-przystosowanych.
    - - Za główny cel oddziaływań obiera korektę, eliminowanie bądź usprawnianie zaburzonych struktur i mechanizmów osobowych i behawioralnych osób funkcjonujących patologicznie w swoich rolach życiowych i społecznych.
    - - Rozwijane potencjały wychowanków nieprzystosowanych społecznie wpływają na ich nowy stosunek do otaczającej rzeczywistości społecznej, którą zaczynają postrzegać w kategoriach sytuacji akceptowalnych i rozwiązywalnych.
      - Działania resocjalizacyjne wpływają na dwa wymiary kształtowania parametrów tożsamościowych wychowanka:
        
        Wymiar społecznego kreowania wychowanka poprzez prezentowanie jego różno-rodnych, pozytywnych dokonań.
        
        Wymiar wewnętrznego kreowania wychowanka poprzez rozwój jego potencjałów.
      - Oddziałują dwupłaszczyznowo.
        
        Uaktywniają potencjały rozwojowe u osób nieprzystosowanych społecznie.
        
        Kreują konkretne materialne i społeczne dzieła-efekty ich twórczości.
      - Efekt
        
        Efektem tak rozumianej resocjalizacji ma być przemiana tożsamościowa nie-przystosowanego społecznie człowieka, oparta na identyfikowaniu i rozwijaniu jego potencjałów, a nie jak do tej pory sądzono, wychowawczym przymusie do zmiany wadliwych postaw i zachowań społecznych.
- - - - Ma przebiegać w specjalnie do tego celu powołanych instytucjach i placówkach o charakterze częściowo lub stricte izolacyjnym
      - Na mocy prawa mają w nich przebywać ludzie skazani prawomocnymi wyrokami sądów za popełnione, kodeksowo zabronione, czyny.
  - - - Wadliwy proces socjalizacji w rodzinie, kręgach koleżeńskich, szkole, zaburzenia rozwoju sfery poznawczej
      - Dewiacje osobowości na różnorodnym tle, spowodowane np. długotrwałym przyjmowaniem środków psychoaktywnych
      - Nieumiejętnością lub niechęć zaspokajania przez jednostkę własnych potrzeb
      - Nieumiejętność rozwiązywania sytuacji problemowych w sposób powszechnie akceptowany aksjologicznie