Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

TWÓRCZA RESOCJALIZACJA - Coggle Diagram

- - - - przyjmowanie środków psychoaktywnych i inne
    - - nieumiejętnością lub niechęcią zaspokajania przez jednostkę własnych potrzeb
      - nieumiejętnością określenia i realizowania priorytetów życiowych
      - nieumiejętnością rozwiązywania sytuacji problemowych w sposób powszechnie akceptowany :
        
        aksjologicznie (normy moralne)
        
        formalnie ( normy prawne)
        
        społecznie ( normy społeczne)
- - - - Należy pamiętać, że koncepcje, teorie i metody psychologiczne mają na celu pomoc ludziom sfrustrowanym, znerwicowanym, z psychicznymi problemami, a nie przestępcom- osobą wadliwie socjalizowanym
  - - - większość badań naukowych stwierdza, że jest niewielkie prawdopodobieństwo, aby osoby przebywające w instytucjach zamkniętych miały szansę normalnego funkcjonowania z ludźmi. Dzieje się tak poprzez występujący problem stygmatyzacji społecznej.
- - - - o surowym i gniewnym wymiarze, nadaje jej praktycznym wymiarom postać przymusu izolacyjnego, opartego na bezwzględnym posłuszeństwie i formalno-administracyjnych sposobach postępowania ze skazanymi.
    - - jest pełne współczucia i akceptacji. Jego istotą jest uzupełnianie działań wynikających z formalnego przymusu o odziaływania terapeutyczne.
    - - Poszukiwania drogi wyjścia ,, Resocjalizacja Twórcza"
        
        Podstawą teoretyczną nowego rozumienia istoty działalności resocjalizacyjnej są adaptowane do tej przestrzeni interdyscyplinarne koncepcje interakcyjne, kognitywne oraz koncepcje wynikające z dorobku psychologii i pedagogiki twórczości, a szczególnie współczesne teorie heurystyczne
        
        Orientacja na kreowanie pozytywnych wymiarów człowieka nieprzystosowanego społecznie ( jego potencjałów) w miejsce dotychczasowych sposobów korygowania jego dewiacyjnych zachowań, wynika z zaadaptowania do przestrzeni resocjalizacyjnej odmiennej od dotychczasowej bazy aksjologiczno-terapeutycznej oraz odmiennych technik i sposobów postępowania metodycznego.
        
        resocjalizacja w swojej istocie to pozytywna zmiana człowieka nieprzystosowanego społecznie w wyniku metodycznie zaplanowanych odziaływań. Skoro więc trudno taką zmianę osiągnąć w warunkach obecnego funkcjonowania instytucji resocjalizacyjnych to nasuwa się uzasadnione pytanie o przyczynę tego stanu.
        
        Błędem jest stosowanie archaicznej formy instytucjonalnego przymusu w placówkach resocjalizacyjnych, opartego na wizji resocjalizacji behawioralnej, polegającej na stosowaniu kar i nagród regulaminowych.
        
        zmiany resocjalizacyjnej nie wywołuje się terapią gdyż zarówno zachowania przestępcze, jak i ich przyczyny, nie mają na ogół podłoża chorobowego.
        
        Sam fakt wymierzania kary pozbawienia wolności nie ma walorów resocjalizacyjnych, więc nie wywołuje pozytywnych zmian. Raczej na odwrót. Powoduje poczucie frustracji i odrzucenia, buntu i depresji, a także chęć odwetu po wyjściu na wolność.
        
        Skazany opuszczający mury więzienia, nawet jeśli bardzo chce normalnie funkcjonować wśród ludzi, ma na to niskie szanse, gdyż często brakuje opieki i pomocy postpenitencjarnej.
        
        Koncepcja Twórczej Resocjalizacji różni się w pięciu zasadniczych kwestiach od dotychczasowych, tradycyjnych sposobów rozumienia istoty realizowania procesu resocjalizacyjnego w warunkach izolacji więziennej
        
        określa resocjalizację jako proces rozwijania i kreowania potencjałów, a nie korekcyjną zmianę parametrów społecznych i osobowych
        
        traktuje nieprzystosowanie społeczne jako problem wadliwie ukształtowanej tożsamości, a nie wadliwych postaw, przekonań i nastawień.
        
        celem resocjalizacji jest w istocie wykreowanie nowych tożsamości wychowanków, a nie korektywna zmiana przekonań, nastawień i preferencji aksjologicznych
        
        środkiem do tego celu jest rozwój strukturalnych czynników i mechanizmów procesów poznawczych i twórczych, a a nie siłowa zmiana wadliwych form funkcjonowania społecznego, poprzez wychowawczą korekcję, psychokorekcję, psychomodyfikację i inne sposoby antropotechnicznych odziaływań wychowawczych.
        
        1 more item...
        
        Pojęcie Twórczej Resocjalizacji wiąże się z jednej strony z heurystyką, a z drugiej zaś z pedagogiką resocjalizacyjną. Oznacza to, że Twórcza Resocjalizacja czerpie swoje przesłanki teoretyczne zarówno z heurystycznych teorii dotyczących rozwoju twórczych metod rozwiązywania problemów jak i z koncepcji kryminologicznych, socjologicznych, psychologicznych jak i pedagogicznych.
        
        Pojęcie ,,nowych tożsamości" jest pojęciem kluczowym w omawianej koncepcji. Tak rozumiana Twórcza Resocjalizacja jest nauką o potencjalności osób nieprzystosowanych społecznie
        
        Metody Twórczej Resocjalizacji oddziałują dwupłaszczyznowo. Mają za zadanie utrwalić i zakorzenić społecznie powstające tożsamości wychowanków.
        
        uaktywniają potencjały rozwojowe u osób nieprzystosowanych społecznie
        
        kreują konkretne materialne i społeczne dzieła-efekty ich twórczości
        
        Założenia fundamentalne Twórczej Resocjalizacji
        
        Działalność resocjalizacyjna ukierunkowana na odkrywanie i rozwijanie potencjałów powinna uwzględnić kilka fundamentalnych założeń, które są jej istotą, wpływającą na uzyskiwane pozytywne efekty wychowawcze
        
        1.Strategicznym celem resocjalizacji jest uzyskanie przemiany tożsamości osoby resocjalizowanej. Tożsamość można rozumieć jako względnie stały i funkcjonalny sposób myślenia o sobie samym i własnych priorytetach życiowych w kontekście ich społecznego odbioru.
        
        W każdym człowieku, bez względu na jego doświadczenia biograficzne i sposób jego dotychczasowego lub aktualnego funkcjonowania, istnieją potencjały rozwojowo-twórcze. Potencjały te można za pomocą specjalnych form i sposobów odziaływań metodycznych rozwijać i kształtować
        
        1 more item...