Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ความปลอดภัยและทักษะในปฏิบัติการเคมี, UNCED จงึ ได้กาหนดแผนปฏิบัตกิ าร 21 (…

- - - - ความเที่ยง คือ ความใกล้เคียงกันในกลุ่มของค่าที่ทำการวัดถ้าเปรียบเทียบกับการยิงปืน ความเที่ยงคือ ความสามารถในการยิงปืนหลายครั้งโดยให้วิถีกระสุนเกาะกลุ่มกัน
        
        ตัวอย่าง
        
        ความเที่ยงต่ำ ความแม่นสูง
        
        ความเที่ยงสูง ความแม่นสูง
        
        ความเที่ยงสูง ความแม่นต่ำ
      - ความเเม่น คือ ความใกล้เคียงของค่าที่วัดได้กับค่าจริงถ้าเปรียบเทียบกับการยิงปืน ความแม่นยำหมายถึง ความสามารถในการยิงปืนที่แม่นเข้าเป้าตรงกลาง
  - - - 1.เครื่องชั่งแบบสามคาน (triple beam)
      - 2.เครื่องชั่งไฟฟ้า
        (electronic balance)
    - - 3.กระบอกตวง (measuring cylinder) มีลักษณะเป็นทรงกระบอก มีขีดบอกปริมาตรในระดับมิลลิลิตร มีหลายขนาด
      - ปิเปตต์ (pipette) เป็นอุปกรณ์วัดปริมาตรที่มีความแม่นสูง ซึ่งใช้สำหรับถ่ายเทของเหลว ปิเปตต์ที่ใช้กันทั่วไปมี 2 แบบ คือ แบบปริมาตรซึ่งมีกระเปาะตรงกลาง มีขีดบอกปริมาตรเพียงค่าเดียว และแบบใช้ตวง มีขีดบอกปริมาตรหลายค่า
      - ขวดรูปกรวย (erlenmeyer flask) มีลักษณะคล้ายผลชมพู่ มีขีดบอกปริมาตรในระดับมิลลิลิตร มีหลายขนาด
      - 5.บิวเรตต์ (burette) เป็นอุปกรณ์สำหรับถ่ายเทของเหลวในปริมาตรต่าง ๆ ตามต้องการมีลักษณะ
        เป็นทรงกระบอกยาวที่มีขีดบอกปริมาตรและมีอุปกรณ์ควบคุมการไหลของของเหลวที่เรียกว่า
        ก็อกปิดเปิด
      - 1.บีกเกอร์(beaker) มีลักษณะเป็นทรงกระบอกปากกว้าง มีขีดบอกปริมาตรในระดับมิลลิลิตร มีหลาย
        ขนาด
      - ขวดกำหนดปริมาตร (volumetric flask) เป็นอุปกรณ์สำหรับวัดปริมาตรของของเหลวที่บรรจุ
        ภายใน ใช้สำหรับเตรียมสารละลายที่ต้องการความเข้มข้นแน่นอนมีขีดบอกปริมาตรเพียงขีดเดียว
        มีจุกปิดสนิท ขวดกำหนดปริมาตรมีหลายขนาด
- - - - สารไวไฟ
        
        เก็บในภาชนะความจุต่ำกว่า20ลิตร
        
        เก็บในห้องปฎิบัติการได้ไม่เกิน 50ลิตร
        
        เก็บห่างจากแหล่งกำเนิดความร้อน
      - สารกัดกร่อน
        
        ห้ามเก็บในที่สูงเกินระดับสายตา
        
        เก็บในถาดพลาสติกกันรั่วไหล
      - สารไวต่ปฏิกิริยา
        
        เก็บแยกจากสารอื่น
        
        เก็บห่างจากแหล่งกำเนิดความร้อน แหล่งกำเนิดไฟ
        
        ควรติดป้ายเตือน เช่น”สารไวต่อปฏิกิริยา”
    - - ควรรักษาความสะอาดพื้นเป็นประจำ
      - เก็บสารเคมีในที่จัดเก็บไม่วางตามทางเดิน
      - เก็บสารเคมีเข้าที่ทุกครั้งที่ใช้เสร็จ
      - ทิ้งขยะและของเสียในภาชนะที่จัดเตรียมไว้
      - หากเครื่องแก้วแตกควรทิ้งแยกจากขยะอื่น
      - ของเสียสารเคมีแยกเก็บให้ถูกต้องตามระบบ
  - - - แต่งกายไม่รุ่มร่าม ไม่สวมเครื่องประดบเดินจำเป็น เก็บหรือรวบผมให้เรียบร้อย
      - ควรสวมเสื้อกาวน์ในห้องปฎิบัติการ และถอดออกเมื่อออกจากห้อง
      - มีสมาธิ และตั้งใจปฎิบัติงาน ไม่หยอกล้อกันขณะปฎิบัติงาน
      - มีความพร้อมในการทำงาน ศึกษาขั้นตอนวิธีการต่างๆมาก่อน
      - มีความรู้ในการใช้อุปกรณ์ และเครื่องมือได้อย่างถูกต้อง
      - ทำงานอย่างสะอาด และเป็นระเบียบเรียบร้อย
      - ไม่ควรนำของใช้ส่วนตัวเข้ามาในห้องปฎิบัติการ
      - ถอดถุงมือก่อนจะจับสิ่งของเครื่องใช้อื่นๆ
      - ล้างมือก่อนออกจากห้องปฎิบัติการ
      - ห้ามทำการทดลองนอกเหนือจากที่กำหนดไว้
      - ห้ามกิน ดื่ม สูบบุหรี่ หรือใช้เครื่องสำอางค์ในห้องปฎิบัติการ
      - ห้ามเก็บอาหารไว้ในตู้เย็นของห้องปฎิบัติการ
      - ห้ามนำภาชนะในห้องปฎิบัติการมาใส่อาหาร
      - ต้องตรวจสุขภาพเป็นประจำทุกปี
    - - สารเคมีต้องมีลากที่ชัดเจน
      - อ่านฉลากก่อนใช้
      - ไม่สัมผัสหรือชิมสารเคมี
      - ไม่ดมสารเคมีโดยตรง ให้ใช้มือพัดไอสารเคมีมาที่จมูกแทน
      - เตรียมหรือรินสารเคมีที่มีควันหรือไอ ในตู้ดูดควัน
      - ไม่เทสารเคมีอันตรายลงท่อน้ำทิ้ง
  - - - ระบบระบายอากาศ
      - ตู้ดูดควัน
      - อ่างล้างตา หรือที่ล้างตัวฉุกเฉิน
      - อ่างล้างมือ ล้างอุปกรณ์
      - อุปกรณ์เตือนภัยเมื่อเกิดเหตุไฟไหม้
      - อุปกรณ์ดับเพลิงและระบบฉีดน้ำ
      - มีระบบไฟฟ้าที่อยู่ในสภาพดี
      - มีการต่อสายดินกันไฟฟ้าลัดวงจร
      - มีระบบตัดไฟอัตโนมัติเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน
      - มีระบบสายล่อฟ้า
    - - เสื้อกาวน์
      - ผ้ากันเปื้อน
      - ถุงมือ
      - รองเท้า
      - แว่นกันสารเคมี
      - หน้ากากคลุมหน้า
      - หน้ากากป้องกันฝุ่นและไอระเหย
- - - - สาร/สารผสม
        
        การจำแนกความเป็นอันตราย
        
        ความเป็นอันตรายทางกายภาพ
        
        ความอันตรายต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
        
        การสื่อสารความเป็นอันตรายไปยังกลุ่มเป้าหมาย
        
        ฉลาก
        
        เอกสารข้อมูลความปลอดภัย
    - - • ระดับการปกป้องสุขภาพและสิ่งแวดล้อมจะต้องไม่ลดลงจากระบบเดิม
      - • จาแนกความเป็นอันตรายบนพื้นฐานของคุณสมบัติที่เป็นจริง / ที่เป็นอันตารายของสารเคมี
      - • ไม่สนับสนุนให้ทดลองความเป็นอันตรายกับสัตว์ทดลอง
      - • การจาแนกความเป็นอันตราย ต้องใช้ข้อมูลที่ยอมรับและเชื่อถือได้
      - • ต้องเปลี่ยนแปลงระบบเดิมที่มีอยู่ทั้งหมด และทาให้เป็นมาตรฐาน เดียวกัน
      - • คำนึงถึงการปกป้องความลับทางธุรกิจด้วย (CBI)
    - - • ครอบคลุมสารเคมีทุกชนิด สารละลายเจือจาง (Dilute solution) และ สารผสม (Mixtures) รวมไป ถึงการทางานเกี่ยวกับสารเคมีในสถานประกอบการ การขนส่ง และผู้บริโภค
        • ไม่รวมถึง เภสัชภัณฑ์ (ยารักษาโรค) สารเติมแต่งใน อาหาร เครื่องสาอาง สารป้องกันกาจัดศัตรูพืชที่ตกค้าง ในอาหาร และการใช้สารเคมี ณ จุดของการใช้บริโภค
    - - • ประเทศต่าง ๆ และ องค์กรสหประชาชาตอได้ตระหนักถึงมหัตภัย และอันตรายที่เกิดจาก สารเคมี
      - •การพัฒนาระบบGHSทางด้านวชิาการได้จัดทาเป็น
      - • ค่มู ือในการจาแนกประเภทสารเคมี การส่ือสารความ เป็ นอันตรายจากสารเคมีด้วยฉลากสารเคมีและข้อมูล ความปลอดภัยสารเคมี (UN Purple Book)
      - • เพ่อืเป็นหลักการเบอื้งต้นในการนาไปปฏบิัตเิพ่อืให้ การจาแนกประเภทและตดิฉลากสารเคมีเป็นระบบ เดียวกันท่วัโลก
      - • ILO จัดทาเกณฑ์การสื่อสารความเป็นอันตราย (Hazard Communication) ด้านกายภาพ
      - • OECD จัดทาเกณฑ์การพิจารณาความเป็นอันตราย จากสารเคมีด้านสุขภาพและสิ่งแวดล้อม และสารผสม
      - • UNCETDG จัดทาเกณฑ์การพิจารณาความเป็น อันตรายจากสารเคมีด้านกายภาพและเคมี
      - • IOMC จัดทาแนวทางสาหรับกระบวนการจาแนก ประเภทสารเคมีในหลักการเดียวกัน โดยกลุ่มผู้ ประสานงาน Coordinating Group for the Harmonization of Chemical Classification system (CG/HCCS)
      - • GHS ได้รับการรับรองเป็นทางการและเริ่มใช้ในปี พ.ศ. ๒๕๔๖ • GHS มีการทบทวนและปรับปรุง ทุก ๆ ๒ ปี
      - • การทบทวนครั้งแรก (Rev.1) ในปี พ.ศ. ๒๕๔๘
      - • จนถึงปัจจุบัน การทบทวนและปรับปรุงล่าสุดเป็นครั้งที่ ๖ (Rev.6) ดาเนินการในปี พ.ศ. ๒๕๕๘
    - - ๑.ไม่ใชก่ารประเมินความเส่ียงสารเคมีและไม่ใช้ในการตัดสินใจสาหรับการ บริหารความเสี่ยง
      - ๒. การจาแนกและการสื่อสารความเป็นอันตรายนี้ ประเมิน จากความเป็น อันตรายตามคุณสมบัตขิองสารเคมโีดยตรงต้องเข้าใจความหมายของ อันตราย และความเส่ียง
      - ความเส่ียง = อันตราย x การได้รับสัมผัส
      - ๓. การสื่อสารความเปน็อันตรายต้องเตือนให้ผู้เก่ียวข้องลดการรับสัมผัส สารเคมี เพราะทาให้ความเสี่ยงจากอันตรายของสารเคมีลดลง
      - ๔. การสื่อสารความเปน็อันตรายต้องบอกท้ังอันตรายและความเสี่ยง (แต่ GHS บอกเฉพาะอันตรายของสารเคม)ี
    - - • ลดอุบัติเหตุจากสารเคมี
      - • ลดค่าใช้จ่ายของรัฐในการดูแลสุขภาพของประชาชน
      - • สามารถหลีกเลี่ยงความซ้าซ้อนในการทางานของส่วนราชการ ต่างๆ (ในการจาแนก การจัดทาฉลาก และเอกสารข้อมูล ความปลอดภัยของสารเคมี)
      - • ส่งเสริมการค้าขายสารเคมีระดับนานาชาติ
      - • ภาพพจน์ที่ดีและชื่อเสียงของประเทศในด้านการจัดการสารเคมี ที่ดี
      - • สภาพแวดล้อมในการทางานมีความปลอดภัยมากขึ้น
      - • สามารถลดค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติให้สอดคล้องกับกฎระเบียบ
      - ว่าด้วยการสื่อสารความเป็นอันตรายของภาครัฐ
      - • ใช้แรงงานและค่าใช้จ่ายอย่างคุ้มค่าในการบริหารจัดการ สารเคมี
      - • ลดค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาล เนื่องจากมีอุบัติเหตุและ การเจ็บป่วยจากสารเคมีน้อยลง
      - • สร้างภาพลักษณ์ที่ดีขององค์กร
      - • คนงานมีความปลอดภัยในการทางานมากขึ้น
      - • คนงานตระหนักในเร่ืองอันตรายจากสารเคมีมากขึ้น
      - • ทาให้การใช้สารเคมีท้ังในสถานที่ทางานและที่บ้าน มีความปลอดภัยมากขึ้น
  - - - 3 จุดวาบไฟ ต่ำกว่า 38 องศาเซลเซียส
      - 2 จุดวาบไฟ ต่ำกว่า 93 องศาเซลเซียส
      - 1 จุดวาบไฟ สูงกว่า 93 องศาเซลเซียส
      - 4 จุดวาบไฟ ต่ำกว่า 22 องศาเซลเซียส
      - 0 ไม่ติดไฟ
    - - 0 ปลอดภัย ไม่อันตราย
      - 1 อันตรายน้อย อาจทำให้เกิดการระคายเคือง
      - 2 อันตรายปานกลาง อาจเกิดอันตราย หากสูดหายใจเข้าไป
      - 3 อันตรายสูง ทำให้เกิดการกัดกร่อน หรือเป็นพิษ ควรหลีกเลี่ยงการสัมผัสหรือสูดหายใจเข้าไป
      - 4 อันตรายถึงตาย ต้องใช้อุปกรณ์ป้องกันชนิดพิเศษ
    - - 2 : ไวต่อการเกิดปฏิกิริยารุนแรง
      - 3 ความร้อน หรือการกระแทก อาจทำให้เกิดการระเบิดได้
      - 1 อาจเกิดปฏิกิริยา เมื่อโดนความร้อน
      - 0
        ไม่ไวต่อการเกิดปฏิกิริยา
    - - COR สารมีฤทธิ์กัดกร่อน
      - OXY สารออกซิไดซ์
      - :white_medium_square:
        ห้ามสัมผัสกับน้ำ โดยเด็ดขาด
      - :radioactive_sign: สารกัมมันรังสี
      - ALK สารอัลคาไล
      - ACID กรด
- - - - เลขนัยสำคัญที่ได้จากการคำนวณ :pen:
        1.ถ้าตัวเลขที่ต้องการปัดเศษต่ำกว่า 5 ให้ปัดลงโดยตัดตัวเลขนั้นออกไป ส่วนเลขสุดท้ายของตำแหน่งที่ต้องการยังคงเป็นตัวเลขเดิม
        Ex. จงทำให้จำนวน 45.27418 มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัว
        > ตัวเลขตัวสุดท้ายของเลขนัยสำคัญตำแหน่งที่ 4 คือ 7 ดังนั้น ตัวเลขที่ต้องการปัดเศษ คือ 4 ซึ่งมีค่าน้อยกว่า 5 จึงปัดลง โดยการตัดตัวเลขหลัง 7 ทิ้งไป จะได้จำนวนที่มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัวเป็น 45.27 <
        2.ถ้าตัวเลขที่ต้องการปัดเศษมากกว่า 5 ให้ปัดขึ้นโดยตัดตัวเลขนั้นออกไป แล้วเพิ่มค่าของตัวเลขตัวสุดท้ายของตำแหน่งที่ต้องการอีก 1
        Ex. จงทำให้ตัวเลข 62.8761 มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัว
        > ตัวเลขตัวสุดท้ายของเลขนัยสำคัญตำแหน่งที่ 4 คือ 7 ดังนั้น ตัวเลขที่ต้องการปัดเศษ คือ 6 ซึ่งมีค่ามากกว่า 5 จึงปัดขึ้น โดยการตัดตัวเลขหลัง 7 ทิ้งไปแล้วเพิ่มค่าของ 7 อีก 1 จะได้จำนวนที่มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัวเป็น 62.88 <
        3.ถ้าตัวเลขที่ต้องการปัดเศษมีค่าเท่ากับ 5ให้พิจารณาตัวเลขตัวสุดท้ายของตำแหน่งที่ต้องการ ถ้าเป็นเลขคี่ให้ปัดขึ้น แต่ถ้าเป็นเลขคู่ให้ปัดลง
        **Ex. จงทำให้จำนวน 324.615 มีเลขนัยสำคัญ 5 ตัว
        > ตัวเลขตัวสุดท้ายของเลขนัยสำคัญตำแหน่งที่ 5 คือ 1 ดังนั้น ตัวเลขที่ต้องการปัดเศษ คือ 5 จึงพิจารณาตัวเลขตัวสุดท้ายของตำแหน่งที่ต้องการ คือ 1 ซึ่งเป็นเลขคี่ จึงปัดขึ้น โดยตัดตัวเลขหลัง 1 ออกแล้วเพิ่มค่าของ 1 อีก 1 จะได้จำนวนที่มีเลขนัยสำคัญ 5 ตัวเป็น 324.62 <
        Ex. จงทำให้จำนวน 27.4865 มีเลขนัยสำคัญ 5 ตัว
        > ตัวเลขตัวสุดท้ายของเลขนัยสำคัญตำแหน่งที่ 5 คือ 6 ดังนั้น ตัวเลขที่ต้องการปัดเศษ คือ 5 จึงพิจารณาตัวเลขตัวสุดท้ายของตำแหน่งที่ต้องการ คือ 6 ซึ่งเป็นเลขคู่ จึงปัดลง โดยตัดตัวเลขหลัง 6 ทิ้งจะได้จำนวนที่มีเลขนัยสำคัญ 5 ตัวเป็น 27.486 <
      - การบวกและการลบ : "ผลลัพธ์ที่ได้มีจำนวนทศนิยมเท่ากับจำนวนทศนิยมที่น้อยที่สุดของตัวเลขนัยสำคัญที่นำมาบวกหรือลบกัน"
        Ex. จงหาคำตอบของ 53.27 m + 16.8 m
        จำนวนที่มีเลขทศนิยมน้อยที่สุด คือ 16.8 มีเลขทศนิยม 1 ตำแหน่ง คำนวณข้อมูลแล้วปัดเศษผลลัพธ์ให้มีเลขทศนิยม 1 ตำแหน่ง
        ผลลัพธ์ของ 53.27 m +16.8 m เท่ากับ 70.07 m
        ตอบตามหลักเลขนัยสำคัญ คือ 70.1
        การคูณและการหาร : "ผลลัพธ์ที่ได้มีจำนวนนัยสำคัญเท่ากับจำนวนนัยสำคัญที่น้อยที่สุดของตัวเลขนัยสำคัญที่นำมาคูณหรือหารกัน"
        Ex. จงหาคำตอบของ 0.9387 mm x 1.542 mm x 1.32 mm
        จำนวนที่มีเลขนัยสำคัญน้อยที่สุด คือ 1.32 ซึ่งมีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว คำนวณข้อมูลแล้วปัดเศษผลลัพธ์ให้มีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว
        ผลลัพธ์ของ 0.9387 mm x 1.542 mm x 1.32 mm เท่ากับ 2.7656 ลบ.มม.
        ตอบตามหลักเลขนัยสำคัญ คือ 2.76 ลบ.มม.
    - - 1.ตัวเลข 1-9 /ตัวเลขที่ไม่เลข 0 นับเป็นเลขนัยสำคัญ :check:
        Ex. 5.78 มีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว
        123 มีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว
        2.เลข 0 ที่อยู่หน้าตัวเลขอื่นๆ ไม่นับเป็นเลขนัยสำคัญ :green_cross:
        Ex. 0.14 มีเลขนัยสำคัญ 2 ตัว
        0.0000014518 มีเลขนัยสำคัญ 5 ตัว
        3.เลข 0 ที่อยู่ระหว่างหรือหลังตัวเลขอื่น นับเป็นเลขนัยสำคัญ :check:
        Ex. 0.2006 มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัว
        1.59000 มีเลขนัยสำคัญ 6 ตัว
        4.ค่าคงที่หรือเลขสูตร ไม่นับเป็นเลขนัยสำคัญ :green_cross:
        Ex. Ø , 2πR => 2 และ π เป็นค่าคงที่
        5.เลขสัญกรณ์ทางวิทยาศาสตร์
        5.1 ตัวเลข นับเป็นเลขนัยสำคัญ :check:
        5.2 เลขยกกำลังฐาน 10 ไม่นับเป็นเลขนัยสำคัญ :green_cross:
        Ex. 2.507 x 10^60 มีเลขนัยสำคัญ 4 ตัว
        6.จำนวนที่มีค่าน้อยมากๆหรือค่าใหญ่มากๆนิยมเขียนในรูปสัญกรณ์วิทยาศาสตร์ก่อน แล้วนับเป็นเลขนัยสำคัญ :check:
        Ex. 359000 เปลี่ยนเป็นเลขสัญกรณ์วิทยาศาสตร์ มีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว
        7.เลขที่มีความคลาดเคลื่อน (a*/-Δa)
        7.1 ตัวเลขจริง(a) นับเป็นเลขนัยสำคัญ :check:
        7.2 ค่าความคลาดเคลื่อน(Δa) ไม่นับเป็นเลขนัยสำคัญ :green_cross:
        Ex. 9.70+/-0.05 มีเลขนัยสำคัญ 3 ตัว
  - - - ให้คูณปริมาณในหน่วยเริ่มต้นด้วยแฟกเตอร์เปลี่ยนด้วยที่มีหน่วยที่ต้องการอยู่ด้านบน
        
        ปริมาณและหน่วยที่ต้องการ = ปริมาณและหน่วยเริ่มต้น x หน่วยที่ต้องการ/หน่วยเริ่มต้น
        
        Ex. จากความสัมพันธ์พลังงาน 1 cal = 4.2 J
        เมื่อใช้ 1 cal หารทั้งสองข้างจะได้เป็น
        1 cal/1cal = 4.2 J/1 cal
        1 = 4.2 J/1 cal
        หรือถ้าใช้ 4.2 J หารทั้งสองข้างจะได้เป็น
        1 cal/4.2 J = 4.2 J/4.2 J
        1 cal/4.2 J = 1
        ดังนั้น พลังงาน 50 cal สามารถเปลี่ยนเป็นหน่วยจูลได้ดังนี้
        พลังงาน = 50 cal x 4.2 J/1 cal
        = 210 J
- - - - :<3: นิยามทั่วไป
        
        หมายถึง : การให้คำจำกัดความ ความหมายของคำต่างๆให้ชัดเจน แต่ไม่สามารถ สังเกต วัด หรือ ตรวจสอบได้
        :star: ตัวอย่าง : เบส คือ สารที่ทำให้กระดาษลิตมัสมีการเปลี่ยนแปลง
      - :fountain_pen: นิยามเชิงปฏิบัติ
        
        หมายถึง : การกำหนดความหมายและขอบเขตของคำต่างๆอย่างชัดเจน
        สามารถสังเกต วัด หรือ พิสูจน์ทดสอบได้
        :confetti_ball: ตัวอย่าง : เบส คือ สารที่เปลี่ยนกระดาษลิตมัส จากสีแดงเป็นสีน้ำเงิน
    - - :checkered_flag: การทดลองจะมีขั้นตอนหลักๆ
        
        3. การบันทึกผลการทดลอง :pencil2:
        คือ การจดบันทึกข้อมูลที่ได้จากการทดลองเพื่อยืนยันสมมติฐานที่ได้ตั้งไว้
        
        2. การปฏิบัติการทดลอง :silhouettes:
        คือ การปฏิบัติตามแผนการทดลองที่ได้ออกแบบไว้และควรทำการทดลองหลายๆครั้งเพื่อยืนยันผลการทดลอง
        
        4. การวิเคราะห์ข้อมูล :check:
        คือ ขั้นที่นำข้อมูลที่ได้จากการค้นคว้า สังเกต ทดลอง หรือรวบรวมข้อมูลมาวิเคราะห์ผล แล้วนำไปเปรียบเทียบกับสมมติฐานที่ตั้งไว้ เมื่อได้ข้อมูลและวิเคราะห์ผลแล้ว ต่อไปก็คือขั้นตอนการสรุปผล ซึ่งเป็นการนำเอาข้อมูลที่ได้มาพิจารณาว่าผลสรุปที่ได้ตรงกับสมมติฐานที่ตั้งไว้หรือไม่ ถ้าตรงกับก็จะกลายเป็นทฤษฎี ซึ่งสามารถนำไปอธิบายข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์ต่างๆ ได้
        
        1. การออกแบบการทดลอง :champagne:
        คือ ขั้นตอนนี้เป็นการวางแผนการทดลองให้สอดคล้องกับสมมติฐานที่ได้ตั้งไว้ เพื่อควบคุมปัจจัยต่างๆที่จะเกิดขึ้นซึ่งจะต้องกำหนดตัวแปรต่างๆ
        ได้แก่ : ตัวแปรต้น ตัวแปรตาม และ ตัวแปรควบคุม
    - - วิธีการรวลรวมข้อมูล :lock:
        
        :fountain_pen: 3.ดำเนินการรวบรวมข้อมูล
        
        :smiley: 4.นำข้อมูลมาประมวลผล และ วิเคราะห์
        
        :red_flag: 2.เลือกวิธีการเก็บข้อมูล
        อาจมาจากการสอบภาม หรือ หาข้อมูลจากแหล่งต่างๆ
        
        :tada: 5.นำเสนอข้อมูลและจัดทำรายงาน
        มีหลายวิธี ดังนี้
        - กราฟเส้น - แผนภูมิวงกลม -แผนภูมิแท่ง -แผนภูมิรูปภาพ -การเขียนตารางผลการทดลอง
        
        รูปภาพ : Link Title
        
        :checkered_flag: 1.กำหนดจุดมุ่งหมายในการรวบรวมข้อมูล
    - - :champagne: การลงข้อสรุป
        คือ เป็นการบอกความสัมพันธ์ของตัวแปรต้นและตัวแปรตาม หรือบอกความสัมพันธ์ของข้อมูลอย่างเข้าใจง่ายโดยคลอบคลุมข้อมูลทั้งหมด
      - :lock: การตีความหมายข้อมูล
        คือ การแปลความหมายหรือบรรยายลักษณะข้อมูลที่มีอยู่ การตีความข้อมูลในบางครั้งอาจต้องใช้ทักษะกระบวนการอื่น ๆ ด้วย เช่น ทักษะการสังเกต ทักษะการคำนวณ เป็นต้น
      - :pencil2: การเขียนรายงาน
        คือ คือการเขียนเสนอผลงานอันได้มาจากการศึกษาค้นคว้าพิเศษนอกเหนือจากเรื่องที่ได้ศึกษาเพื่ออธิบายให้ผู้อื่นทราบแนวคิด วิธีการดำเนินงานศึกษาค้นคว้าข้อมูล จนตลอดข้อสรุปและข้อเสนอแนะ โดยรูปแบบของการรายงาน แบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนประกอบตอนต้น ส่วนเนื้อหา และส่วนประกอบตอนท้าย
        
        :check: ส่วนประกอบของรายงาน
        
        วัสดุ-อุปกรณ์ต่างๆ
        
        วิธีการดำเนินงาน
        
        สมมุติฐาน และตัวแปรต่างๆ
        
        อภิปราย และ สรุปผลการทดลอง
        
        จุดประสงค์
        
        ปัญหา และ ข้อเสนอแนะ
        
        ชื่อการทดลอง
        
        ผลการทดลอง
- - - - สารเคมีที่ไม่ละลายน้ำ :green_cross: ล้างด้วยสบู่
      - สารเคมีที่ละลายน้ำได้ :check: เปิดน้ำให้ไหลผ่านปริมาณมาก โดยใช้น้ำสะอาด เพื่อทำให้สารเคมีเจือจางและขับออก
  - - - หากหัวใจหยุดเต้นและหยุดหายใจ
        -นวดหัวใจและผายปอด(CPR) โดยผู้ที่ผ่านการฝึก -ไม่ควรเป่าปาก (mouth to mouth) -นำส่งแพทย์ทันที
      - หากหมดสติ -จับนอนคว่ำ -ตะแคงหน้าไปด้านใดด้านหนึ่ง เพื่อป้องกันโคนลิ้นกีดขวางทางเดินหายใจ -นำส่งแพทย์ทันที
  - - - ในกรณีที่ดื่มกรดให้ดื่มน้ำปูนใสแล้วดื่มนมเพื่อลดการระคายเคืองก่อนค่อยทำให้อาเจียน หากไม่ทำแบบนี้จะเป็นอันตรายต่อระบบทางเดินอาหารช่วงต้น (ช่วงหลอดอาหาร ลำคอ ล้น ปาก )
      - ถ้าดื่มสารเคมีที่เป็นด่างให้ดื่มน้ำผลไม้ เช่นน้ำส้ม หรือน้ำผสมน้ำส้มสายชูเล็กน้อยเพื่อปรับค่า ph ของเคมี แล้วค่อยดื่มนมหรือ ไข่ตีก่อนทำให้อาเจียน
  - - - 1.ห้ามทำให้ผู้ป่วยอาเจียน รีบนำตัวส่งโรงพยาบาล 2.ในช่วงระหว่างนำตัวส่งโรงพยาบาล
        หากผู้ป่วยอาเจียน ควรจัดศีรษะผู้ป่วยให้อยู่ต่ำ เพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด