Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เด็กหญิงแฮปปี้ เพศหญิง อายุ 2ปี10เดือน น้ำหนัก 14กิโลกรัม ส่วนสูง 90…

- - - - S: ญาติผู้ป่วยบอกว่า “2 วันก่อนมาโรงพยาบาล มีไข้สูง 38.3-39 องศาเซลเซียส”
      - S:ญาติผู้ป่วยบอกว่า “มีอาการซักเกร็ง กระตุกทั้งตัว ตาเหลือก เป็นประมาณ 3 นาที ก่อนมาโรงพยาบาล”
      - O:จากการตรวจร่างกาย พบว่า ริมฝีปากแห้งตรวจร่างกายเพิ่มเติมเกี่ยวกับผิวกายร้อนเมื่อสัมผัส
      - O: สัญญาณชีพ
        (9/5/64) BT = 38.6 องศาเซลเซียส,PR = 136 bpm, RR = 28bpm, BP =98/62 mmHg
    - - เมื่อร่างกายเกิดความร้อนจากปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย เช่น อัตราการเผ่ผลาญพลังงาน,การติดเชื้อในร่างกาย ส่งผลให้เพิ่มอัตราการเผาผลาญภายในเซลล์ ดังนั้นจะทำให้อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้น เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นก็จะผลิตความร้อนมากขึ้น
        เมือมีไข้สูงมากขึ้นทำให้เกิเการเปลี่ยนแปลงของเมตะบอลิซึมของเซลล์ประสาทนั้นไวต่อการที่จะเกิดการชักมากขึ้น ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอายุและการเจริญของสมองหากสมองที่เจริญเต็มที่มากขึ้นจะมีการเปลี่ยนแปลงของเมตะบอลิซึมหลังจากที่เกิดไข้น้อยลง โอกาสที่จะเกิดอาการชักน้อยลง
    - - -ไม่เกิดภาวะชักซ้ำจากไข้สูง
      - -ไม่เกิดอุบัติเหตุจากการชักซ้ำ
    - - 1.ไม่เกิดอาการและอาการแสดงของภาวะชักจากไข้สูง ได้แก่ ตัวร้อน เหงื่อออก หนาวสั่น อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มขึ้น ซีม อ่อนเพลีย มีอาการชักเกร็ง กระตุกของหน้า แขนขา ตาลอย หมดสติ
      - 2.สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ ดังนี้ T= 36.5-37.5 องศาเซลเซียส, RR=16-22 bpm,PR=75-100 bpm,BP=85-114/52-85 mmHg
      - 3.ไม่เกิดอุบัติเหตุจากการชักซ้ำ ได้แก่ ฟันหักจากการเอาช้อนหรือสิ่งของต่างๆ เข้าไปในปาก ซึ่งอาจเกิดการอุดกั้นหลอดลม เป็นผลทำให้เกิดภาวะสมองขาดออกซิเจน หรือหัวไหล่หลุด กระดูกแชนหรือชาหักจากการยึดตัวผู้ป่วยขณะชัก
    - - สังเกตอาการและอาการแสดง ได้แก่ ตัวร้อน เหงื่อออก หนาวสั่น อัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจเพิ่มขึ้น ซึม อ่อนเพลีย มีอาการชักเกร็ง กระตุกของหน้า แขนขา ตาลอย และหมดสติ เพื่อประเมินภาวะชักซ้ำจากไข้สูง
      - วัดและบันทึกสัญญาณชีพทุก 1 ชั่วโมง โดยเฉพาะอุณภูมิ เพื่อเฝ้าระวังภาวะชักซ้ำจากอุณหภูมิกายสูง
      - 3. ดูแลเช็ดตัวลดไข้ เนื่องจากไข้สูงจะกระตุ้นให้เกิดการชักซ้ำได้อีก เมื่อพบว่ามีอุณหภูมิมากกว่า 37.5 องศาเซลเซียส ควรเช็ดด้วยน้ำอุ่นประมาณ 10-15 นาที หรือจนกว่าไข้จะลดลง เนื่องจากน้ำจะเป็นตัวระบายความร้อนออกจากร่างกาย
      - ดูแลให้ได้รับ Paracetamol syrup (250 mg/ml) 3 ml oral prn ทุก 4-6 hr เพื่อลดไข้ ในกรณีเมื่อเช็ดตัวลดไข้แล้วไข้ไม่ลดลงต่ำกว่า 38.5 0C ตามแผนการรักษาของแพทย์ พร้อมทั้งสังเกตผล ข้างเคียง ได้แก่ ปวดหรือไม่สบายท้อง คลื่นไส้ อาเจียน ผื่นคัน ผื่นลมพิษ บวมตามอวัยวะต่าง ๆ เช่น ใบหน้า ตา ริมฝีปาก คอ มือ แขน น่อง ขา ข้อเท้า เป็นต้น
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำ 5%D/N/3 500 ml IV rate 40 cc/hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อเพิ่มปริมาณน้ำที่สูญเสียจากการมีเมตาบอลิซึมในร่างกายสูง
      - การเตรียมความพร้อมและการปฏิบัติเมื่อผู้ป่วยชัก ดังนี้
        6.1 ดูแลทางเดินหายใจให้โล่งโดยการเตรียม suction, และดูแลให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ เพื่อลดการสำลักจากการเสมหะ หรือน้ำลายและทำให้ทางเดินหายใจโล่ง
        6.2 จัดทำให้เด็กนอนราบไม่หนุนหมอน ตะแคงหน้าไปด้านใดด้านหนึ่ง เพื่อให้น้ำลายไหลออกจากปาก ไม่สำลักเข้าไปในทางเดินหายใจและลิ้นไม่ตกอุดหลอดลม
        6.3 คลายเสื้อผ้าของเด็กให้หลวมและไม่ควรห่มผ้า เพราะจะทำให้อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้น
        6.4 ขณะชักระมัดระวังการเกิดอุบัติเหตุระหว่างการชักเกร็ง และประเมินสัญญาณชีพหลังจากหยุดชัก
      - 7.ดูแลอุบัติเหตุที่อาจเกิดจากการชัก ดังนี้
        7.1 ไม่จับผู้ป่วยเขย่าในขณะที่มีอาการชักโดยเฉพาะในเด็กเล็กๆ เพราะอาจทำให้เกิดภาวะเลือดออกในสมองได้
        7.2 ไม่ควรจับยืดตัวผู้ป่วยขณะชัก หรือพยายามยึดฝืนอาการชักเพราะอาจจะทำให้เป็นอันตรายต่อตัวผู้ป่วย เช่น หัวไหล่หลุด กระดูกแขนขา หัก ถ้าจำเป็นต้องจับผู้ป่วยระหว่างที่มีอาการชักกระตุก ให้คลายการจับเป็นระยะๆ
        7.3 ไม่ควรเอาช้อน หรือไม้กดลิ้นงัดปากผู้ป่วย ในขณะที่กำลังซักอยู่ เพราะอาจทำให้ฟันผู้ป่วยหัก หรือหลุดตามแรงงัดของช้อนและเศษฟันอาจจะหลุดลงไปอุดหลอดลม หรือช่องทางเดินหายใจของผู้ป่วยได้ โอกาสที่ผู้ป่วยจะกัดลิ้นตนเองจนลิ้นขาดขณะชักมีน้อย แต่มีโอกาสที่ลิ้นจะถูกเราดันไป ทำให้เกิดความชอกช้ำได้ ยกเว้นในผู้ป่วยบางรายที่มีการกัดลิ้น อาจจะใช้ผ้าพันเป็นม้วนสอดกันไว้ได้
        7.4 อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นบริเวณศีรษะจากการสำลักซึ่งอาจจะอุดกั้นหลอดลม เป็นผลทำให้เกิดภาวะสมองขาดออกซิเจน
      - 8.ดูแลให้ดื่มน้ำให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย คือ 500 ซีซีต่อวันหรือขนาดของขวดนม 8 ออนซ์ 2 ขวด เพื่อลดอุณหภูมิในร่างกายของผู้ป่วย
      - 9.ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนและลดการใช้พลังงานของร่างกาย
      - 10.ดูแลสภาพแวดล้อมให้อากาศถ่ายเทได้สะดวกและสวมเสื้อผ้าที่ไม่หนาจนเกินไป เพื่อให้การระบายความร้อนจากอุณหภูมิกายสูงขึ้นและลดเมตาบอลิซึมของร่างกาย
    - - ดื่มน้ำให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย คือ 500 ซีซี/วัน หรือขวดนมขนาด 8 ออนซ์ จำนวน 2 ขวด
      - พักผ่อนให้เพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง
    - - 1.สังเกตุอาการและอาการแสดงของภาวะชักจากไข้สูงของผู้ป่วย
      - ดูแลเช็ดตัวลดไข้ให้ผู้ป่วย
      - ดูแลให้ผู้ป่วยดื่มน้ำให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย คือ 500 ซีซี/วัน หรือขวดนมขนาด 8 ออนซ์ จำนวน 2 ขวด
    - - ผู้ป่วย Active ดีและไม่มีอาการตัวร้อน เหงื่อออก หนาวสั่น อัตราการเต้นของหัวใจและการหายใจเพิ่มขึ้น ซึม อ่อนเพลีย อาการชักเกร็ง กระตุกของหน้า แขนขา ตาลอย
      - 2.V/S ดังนี้ 10/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        11/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        12/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        13/5/64 T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm BP=85-114/52-85 mmHg
        14/5/64 T= 36.5-37.5 •C, RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm, BP=85-114/52-85 mmHg
      - 3.ไม่มีอุบัติเหตุจากการชัก ได้แก่ ฟันหักจากการเอาช้อนหรือสิ่งของต่างๆ เข้าไปในปาก บริเวณศีรษะจากการสำลักซึ่งอาจจะอุดกั้นหลอดลม เป็นผลทำให้เกิดภาวะสมองขาดออกซิเจน หรือหัวไหล่หลุด กระดูกแขนหรือขาหักจากการยึดตัวผู้ป่วยขณะชัก
  - - - โรคติดเชื้อบริเวณทางเดินปัสสาวะมีสาเหตุจากการทำความสะอาดบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ที่ผิดวิธี เช่น การเช็ดจากก้นย้อนขึ้นมาบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ จึงส่งผลให้แบคทีเรียบริเวณก้นเกิดการปนเปื้อน จากนั้นเข้าสู่บริเวณช่องเปิดของท่อปัสสาวะ และเคลื่อนขึ้นไปตามท่อปัสสาวะ เข้าสู่กระเพาะปัสสาวะ
        ท่อไต และไต และทำให้เกิดการติดเชื้อในอวัยวะที่เคลื่อนไปถึงได้
    - - S:ญาติผู้ป่วยบอกว่า “2 วันก่อนมาโรงพยาบาล มีไข้สูง 38.3-39 0C
      - O:สัญญาณชีพแรกรับ (9/5/64) BT = 38.6 0C, PR = 136 bpm, RR = 28 bpm, BP =98/62 mmHg
      - O:ปัสสาวะออกน้อยและสีขุ่นเล็กน้อย
      - O:ผล CBC 9/5/64
        WBC = 15.7x103 cells/mm3
        Neutrophil = 66.2 %
        Lymphocyte = 26.8 %
        CRP = 95.9
      - O:ผลตรวจ UA 9/5/64
        
        Appearance = Slightly turbid
        
        Blood = Trace
        
        Leukocyte = 1+
        
        WBC = 50-100
        
        RBC = 3-5
        
        Epithelial cell = 5-10
        
        Bacteria = Moderate
      - O:ผล UA Repeat by cath 9/5/64
        
        Appearance = Slightly turbid
        
        Blood = Trace
        
        Leukocyte = 1+
        
        WBC = 50-100
        
        RBC = 3-5
        
        Epithelial cell = 5-10
        
        Bacteria = Moderate
    - - ไม่มีภาวะติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะ
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะติดเชื้อบริเวณทางเดินปัสสาวะ ได้แก่ มีไข้ หัวใจเต้นเร็ว หายใจเร็ว อ่อนเพลีย คลื่นไส้ หรืออาเจียน ไข้สูง ปวดบั้นเอว ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะแสบขัด ร้องกวน ดูดนมน้อยลง
      - สัญญาณชีพอยู่ในระดับปกติ ดังนี้ T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm BP=85-114/52-85 mmHg
      - สารน้ำเข้า-ออกสมดุลกัน โดยปัสสาวะควรออกมากกว่า 0.5-1 cc/kg/hr
      - 4 . ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในระดับปกติ ดังนี้
        4.1 CBC - WBC = 5-10.0 x103 cells/mm3 - Neutrophil = 9-49 % - Lymphocyte = 40-80 % - CRP = Negative (<5)
        4.2 UA
        Appearance = Clear
        Blood = negative
        Leukocyte = negative
        WBC = 0-1
        RBC = 0-1
        Epithelial cell = 0-5
        Bacteria = negative
    - - สังเกตอาการและอาการแสดง ได้แก่ มีไข้ หัวใจเต้นเร็ว หายใจเร็ว อ่อนเพลีย คลื่นไส้ หรืออาเจียน ไข้สูง ปวดบั้นเอว ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะแสบขัด ร้องกวน ดูดนมน้อยลง เพื่อประเมินภาวะติดเชื้อบริเวณทางเดินปัสสาวะ
      - วัดและบันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมงโดยเฉพาะอุณหภูมิของร่างกาย เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและอุณหภูมิกายที่เพิ่มขึ้นจากการติดเชื้อ
      - ดูแลให้ได้รับ Ceftriaxone 350 mg IV q 12 hr. เพื่อรักษาโรคติดเชื้อที่ทางเดินปัสสาวะ ตามแผนการรักษาของแพทย์ และดูแลผลข้างเคียง ได้แก่ เกิดผื่นบริเวณผิวหนังและเกิดอาการท้องเสีย
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำ 5%D/N/3 500 ml IV rate 40 cc/hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อลดความเข้มข้นของปัสสาวะให้เจือจางลงเนื่องจากผู้ป่วยมีปัสสาวะน้อย
      - ดูแลให้ผู้ป่วยดื่มน้ำอย่างเพียงต่อความต้องการของร่างกาย คือ วันละ 500 ซีซีหรือประมาณขวดนมขนาด 8 ออนซ์ จำนวน 2 ขวด เพื่อช่วยขับเชื้อแบคทีเรียออกจากร่างกาย
      - สังเกตและบันทึกลักษณะ สีและปริมาณปัสสาวะ เพื่อดูการติดเชื้อบริเวณทางดินปัสสาวะ
      - สังเกตและบันทึกสารน้ำที่เข้าและออกจากร่างกาย โดยปัสสาวะควรออกมากกว่า 0.5-1 cc/kg/hr เพื่อติดตามความสมดุลของสารน้ำที่เข้าและออกจากร่างกาย
      - ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนและลดการใช้พลังงานของร่างกาย
      - แนะนำญาติของผู้ป่วยเรื่องสุขภาพอนามัยเกี่ยวกับอวัยวะสืบพันธ์ุ ได้แก่ การทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ทุกครั้งหลังเข้าห้องน้ำ การทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธ์ุไม่ควรเช็ดย้อนไปมา เพราะอาจทำให้เพิ่มการติดเชื้อได้
      - 10.ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ CBC เพื่อดูการติดเชื้อในร่างกาย WBC,Neutrophil,Lymphocyte,CRP UA,Urine c/s เพื่อดูการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะ Appearance, Blood, Leukocyte, WBC, RBC, Epithelial cell, Bacteria
    - - 1.นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ 6-8 ชั่วโมง
      - 2.ดื่มน้ำให้เพียงพอ 500 ซ๊ซ๊/วัน
    - - 1.สังเกตุอาการและอาการแสดงของภาวะติดเชื้อของผู้ป่วย
      - ดูแลให้ผู้ป่วยนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ 6-8 ชั่วโมง/วัน
      - 3.ดูแลผู้ป่วยให้ดื่มน้ำ 500 ซ๊ซ๊/วัน
      - 4.ดูแลทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธ์ของผู้ป่วยอย่างถูกวิธี
    - - วันที่ 10-12/5/64 - มีอาการหายใจเร็ว หัวใจเต้นเร็ว อ่อนเพลีย คลื่นไส้ ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะไม่สุด ร้องกวน ดูดนมลดลง
      - 13-14/5/64 - ไม่มีอาการหายใจเร็ว หัวใจเต้นเร็ว อ่อนเพลีย คลื่นไส้ ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะไม่สุด ร้องกวน ดูดนมลดลง
      - V/S 10/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        11/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        12/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        13/5/64 T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm, BP=85-114/52-85 mmHg
        14/5/64 T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm BP=85-114/52-85 mmHg
      - 10-12/5/64 - ปัสสาวะออกน้อย ปัสสาวะสีเหลืองปกติ ไม่มีมูกเลือด มีแสบขัดขณะปัสสาวะเล็กน้อยและมีปวดท้องขณะปัสสาวะ
        -ปัสสาวะออกน้อยกว่า 0.5-1 cc/kg/hr
      - 13-14/5/64 ปัสสาวะสีเหลืองปกติ ไม่มีมูกเลือด ไม่แสบขัดขณะปัสสาวะหรือปวดท้องขณะปัสสาวะและปัสสาวะออกมากกว่า 0.5-1 cc/kg/hr
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC -WBC = 5-10.0 x103 cells/mm3 -Neutrophil = 9-49 % -Lymphocyte = 40-80 % -CRP = Negative (<5)
        UA - Appearance = Clear Blood = negative Leukocyte = negative WBC = 0-1 RBC = 0-1 Epithelial cell = 0-5 Bacteria = negative
        Urine c/s รอผลตรวจ
  - - - ภาวะติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ เป็นการตอบสนองของการอักเสบของเยื่อบุผิวระบบทางเดินปัสสาวะต่อการบุกเข้าของแบคทีเรีย เนื่องจากเยื่อบุผิวระบบปัสสาวะทั้งหมดเชื่อมต่อกันทำให้ทั้งระบบของทางเดินปัสสาวะมีความเสี่ยงที่จะติดเชื้อทั้งหมดและมีอาการของการติดเชื้อระบบปัสสาวะได้หลายแบบ ซึ่งมักสัมพันธ์กับการมีแบคทีเรียในปัสสาวะ (bacteriuria) ได้แก่ อาการอาเจียน ท้องเสีย เบื่ออาหาร ท้องอืด น้ำหนักลด ปัสสาวะแสบขัด ปัสสาวะไม่สุดหรือปัสสาวะบ่อยได้ อาการท้องเสีย เกิดเนื่องมาจากการดูดซึมบกพร่อง ทำให้เกิดจากความผิดปกติของการทำงานในการดูดซึมน้ำและเกลือแร่เยื่อบุลำไส้เล็ก ซึ่งตัวสำคัญของกลไกการดูดซึม คือ โซเดียมโพแทสเซียมปั้ม ( Na+ , K+ Alpase Systemที่Basolaternal Side ของเซลล์ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดที่ทำให้ ไม่สามารถนำน้ำและเกลือแร่จากโพรงลำไส้เข้าสู่ระบบไหลเวียนได้ตามปกติ ลำไส้สามารถดูดซึมน้ำได้เกือบหมดในแต่ละวัน ในภาวะที่เกิดความผิดปกติในการดูดซึมจะทำให้เสียน้ำ ไปทางอุจจาระมากกว่า 200 มิลลิลิตร การอาเจียน เกิดจากการกระตุ้นการตอบสนองของสมองหลายๆขั้นตอน ผ่านทาง
        กระแสประสาทขาเข้ามาสู่ศูนย์ควบคุมการอาเจียนที่สมองส่วน Medulla โดยรับกระแส ประสาทผ่านทาง Chemoreceptor trigger zone, pharynx, gastrointestinal tract
        (ผ่านทาง vagal afferent fiber) และ cerebral cortex ที่สมอง ซึ่งทั้งสองสาเหตุส่งผลทำให้ร่างกาย เกิดภาวะขาดน้ำ (dehydration) และยังจะก่อให้เกิดความไม่สมดุลกรด-ด่างในร่างกาย
    - - S : ญาติผู้ป่วยบอกว่า “2 วันก่อนมาโรงพยาบาล ทานได้น้อยลง เล่นได้พอควร อาเจียน
        วันละ 1-2 ครั้ง ถ่ายเหลววันละ 3-4 ครั้ง”
      - S : ญาติของผู้ป่วยบอกว่า “น้องดื่มนมนมวันละ 3 กล่อง รับประทานอาหาร 3 มื้อ แต่รับประทานได้น้อย”
      - O : จากการตรวจร่างกาย พบว่า สีหน้าอิดโรยและริมฝีปากแห้ง
      - O : อุจจาระสีเหลืองเหลวเป็นน้ำ ไม่มีมูกเลือดปน วันละ 2-3 ครั้ง ปัสสาวะวันละ 8-10 ครั้ง
      - O : สัญญาณชีพแรกรับ (9/5/64) BT = 38.6 0C, PR = 136 bpm, RR = 28 bpm, BP =98/62 mmHg
      - O : ผลการตรวจ Electrolyte (9/5/64) ดังนี้ Na=132 Cl=113 CO2=16
      - O:ผลการตรวจ stool exam 9/5/64
        WBC=0-1 cell/HPF
        RBC=0-1 cell/HPF
    - - -เพื่อลดอาการอาเจียนและถ่ายเหลว
      - -เพื่อให้มีความสมดุลของสารน้ำและอิเล็กโทรไลต์
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็กโทรไลต์ ดังนี้
        1.1 อาการและอาการแสดงของภาวะขาดน้ำ ได้แก่ ความตึงตัวของผิวหนัง (Skin turgor) ผิวหนังแห้ง ตาลึกโหล
        1.2 อาการและอาการแสดงของ Hyponatremia ได้แก่ กระสับกระส่าย หงุดหงิดง่าย อาการและอาการแสดงของ Hyponatremia ได้แก่ กระสับกระส่าย หงุดหงิดง่าย
        ปวดหัว คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า หมดแรง สับสนมึนงงกล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง หรือกระตุก
        1.3อาการและอาการแสดงของ Hypokalemia ได้แก่ อ่อนล้า หน้ามืด เป็นลมท้องผูก กล้ามเนื้ออ่อนแรง หรือปวดเกร็งหรือเป็นเหน็บชา
        1.4อาการและอาการแสดงของ Hypochloremia ได้แก่ หายใจถี่และตื้น เกิดอาการกล้ามเนื้อกระตุก ( Muscle Twitching ) หรือกล้ามเนื้อหดเกร็ง
        1.5อาการและอาการแสดงของ CO2 หรือ HCO3- ต่ำ (Metabolic acidosis) ได้แก่ หายใจตื้นและถี่ อ่อนเพลียปวดศีรษะ อาเจียน เบื่ออาหาร หัวใจเต้นเร็วขึ้น
      - 2.สัญญาณชีพปกติ T = 36.5-37.5 •C RR = 16-22 bpm PR = 75-100 bpm BP = 85-114/52-85 mmHg
      - 3.ดื่มน้ำเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย คือ 500 ซีซีต่อวันหรือประมาณ 8ออนซ์ของขวดนม จำนวน 2 ขวด
      - สารน้ำเข้า-ออกสมดุลกัน โดยปัสสาวะควรออกมากกว่า 0.5-1 cc/kg/hr
      - 5.ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการปกติ
        Na = 135-145 mmol/L
        K = 3.5-5.0 mmol/L
        Cl = 90-106 mmol/L
        CO2 = 20-30 mmol/L
    - - สังเกตอาการและอาการแสดง ของภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและอิเล็กโทรไลต์ เพื่อดูภาวะไม่สมดุลของสารน้ำและประเมินภาวะอาเจียน ถ่ายเหลว
        
        1.3 อาการและอาการแสดงของ Hypokalemia ได้แก่ อ่อนล้า หน้ามืด เป็นลมท้องผูก กล้ามเนื้ออ่อนแรง หรือปวดเกร็งหรือเป็นเหน็บชา
        
        1.5 อาการและอาการแสดงของ CO2 หรือ HCO3- ต่ำ (Metabolic acidosis) ได้แก่ หายใจตื้นและถี่ อ่อนเพลียปวดศีรษะ อาเจียน เบื่ออาหาร หัวใจเต้นเร็วขึ้น
        
        1.2 อาการและอาการแสดงของ Hyponatremia ได้แก่ กระสับกระส่าย หงุดหงิดง่าย ปวดหัว คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนล้า หมดแรง สับสนมึนงงกล้ามเนื้ออ่อนแรง เกร็ง หรือกระตุก
        
        1.4 อาการและอาการแสดงของ Hypochloremia ได้แก่ หายใจถี่และตื้น เกิดอาการกล้ามเนื้อกระตุก ( Muscle Twitching ) หรือกล้ามเนื้อหดเกร็ง
        
        1.1 อาการและอาการแสดงของภาวะขาดน้ำ ได้แก่ ความตึงตัวของผิวหนัง (Skin turgor) ผิวหนังแห้ง ตาลึกโหล
      - วัดและบันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมงโดยเฉพาะอัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ ระดับความดันโลหิตและอุณหภูมิ เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย
      - ดูแลให้ได้รับ Domperidone suspension 3 ml oral tid ac เพื่อลดอาการคลื่นไส้ อาเจียนตามแผนการรักษาของแพทย์ พร้อมทั้งสังเกตผลข้างเคียง ได้แก่ อาจเกิดอาการเมื่อยล้า ง่วงซึม มึนงง ปวดเกร็งท้องและลำไส้ ปากแห้ง ปวดหัว ท้องเสียกระวนกระวาย
      - ดูแลให้ได้รับสารน้ำ 5%D/N/3 500 ml IV rate 40 cc/hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์ เพื่อเพิ่มปริมาณน้ำที่สูญเสียจากการอาเจียนและการถ่ายเหลว
      - ดูแลให้ผู้ป่วยดื่มน้ำอย่างเพียงต่อความต้องการของร่างกาย คือ วันละ 500 ซีซีหรือขวดนมขนาด 8 ออนซ์ จำนวน 2 ขวด
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหาร เพื่อลดอาการท้องเสียและอาเจียน ดังนี้
        
        6.2 แนะนำให้งดนมสด หรือเจือจางนม (เจือจาง โดยใช้เนื้อนมน้อยลงครึ่งหนึ่ง) หรือใช้นมที่เหมาะกับภาวะท้องเสีย เช่น นมถั่วเหลือง หรือนมที่ไม่มีแล็คโตส เพื่อช่วยให้การย่อยและการดูด
        ซึมนมของลำไส้ในสภาวะที่มีการติดเชื้อในลำไส้นั้นดีขึ้น
        
        6.3 แนะนำให้งดน้ำผลไม้ เช่น น้ำส้มสด เพราะอาจทำให้เกิดการถ่ายเหลวได้มากขึ้น ให้รับประทานน้ำข้าว, โจ๊กเปล่า หรือข้าวต้มใส่เกลือ (แต่เพียงพอเค็ม) เพื่อช่วยให้การฟื้นตัวจากภาวะท้องเสียกลับเป็นปกติได้เร็วขึ้น
        
        6.1 ชั่งน้ำหนักผู้ป่วยด้วยเครื่องชั่งเดียวกันวันละครั้งก่อนอาหารเช้า
      - 7.ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนและลดการใช้พลังงานของร่างกาย
      - 8.แนะนำเกี่ยวกับสุขภาพอนามัยของช่องปาก โดยบ้วนปากทุกครั้งหลังรับประทานอาหาร
      - 9.สังเกตและบันทึกลักษณะ สี ปริมาณและกลิ่นของอุจจาระและปัสสาวะทุกครั้ง เพื่อติดตามอาการท้องเสีย
      - 10.สังเกตและบันทึกสารน้ำเข้า-ออกจากร่างกาย โดยปัสสาวะควรออก 0.5-1 cc/kg/hr เพื่อประเมินน้ำที่สูญเสียออกจากร่างกาย
      - 11.ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ Na,K,Cl,CO2
    - - 1.ดื่มน้ำให้เพียงพอ
      - 2.นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ
      - 3.รับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่
    - - 3.ดูแลรักษาความสะอาดอวัยวะเพศของผู้ป่วย
      - 2.ดูแลให้ผู้ป่วยดื่มน้ำ 500ซ๊ซ๊/วัน
      - ดูแลให้ผู้ป่วยนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ 6-8 ชั่วโมง/วัน
    - - 10-12/5/64 มีอาการอ่อนเพลีย เล่นน้อยลง อาเจียน ถ่ายเหลว
      - 13-14/5/64 ไม่มีอาการอ่อนเพลีย คลื่นไส้ อาเจียนและถ่ายอุจจาระปกติ เล่นได้ปกติ รับประทานข้าวได้หมดชาม
      - V/S 10/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        11/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        12/5/64 T = 38.9-39.2 0C หลังเช็ดตัวลดไข้แล้ว ไข้ลดลงเหลือ 3.6-37.4 0C BP = 85-114/52-85 mmHg PR=75-100 bpm RR= 16-22 bpm
        13/5/64 T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm, BP=85-114/52-85 mmHg
        14/5/64 T= 36.5-37.5 •C RR= 16-22 bpm PR= 75-100 bpm BP=85-114/52-85 mmHg
      - 10-12/5/64 - ปัสสาวะออกน้อย ปัสสาวะสีเหลืองปกติ ไม่มีมูกเลือด มีแสบขัดขณะปัสสาวะเล็กน้อยและมีปวดท้องขณะปัสสาวะ - ปัสสาวะออกน้อยกว่า 0.5-1 cc/kg/hr - อุจจาระสีเหลืองเหลวเป็นน้ำ ไม่มีมูกเลือดปน
      - 13-14/5/64 ปัสสาวะสีเหลืองปกติ ไม่มีมูกเลือด ไม่แสบขัดขณะปัสสาวะหรือปวดท้องขณะปัสสาวะและปัสสาวะออกมากกว่า 0.5-1 cc/kg/hr - อุจจาระสีเหลืองปกติ ไม่มีมูกเลือดปน
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ E'lyte Na = 135-145 mmol/L K = 3.5-5.0 mmol/L Cl = 90-106 mmol/L CO2 = 20-30 mmol/L
  - - - ภาวะวิตกกังวลจากการพร่องความรู้ในการดูแลผู้ป่วย เกิดจากสมองส่วน amyddala ถูกกระตุ้นมากกว่าปกติ ทำให้เกิดการส่งสัญญาณประสาทไปที่ anterior cingulate cortex และ orbitofrontal cortex จนทำให้เกิดความกลัวและกรุ้นร่างกายในระบบต่าง ๆ เช่น เพิ่มอัตราการหายใจ และมีการเพิ่มการหลั่ง norepinephrine เป็นต้น ทำให้เกิดอาการ ตกใจง่าย รู้สึกตื่นตระหนก กลัว และไม่สบายใจ มือและเท้าเย็น หรือเหงื่อแตก หายใจตื้น ใจสั่น เวียนศีรษะปวดศีรษะ มีความอ่อนล้า เหนื่อยง่าย
    - - S : ญาติผู้ป่วยถามเกี่ยวกับโรคของผู้ป่วยซ้ำๆ
      - S : ญาติของผู้ป่วยบอกว่า “30 นาทีก่อนมาโรงพยาบาล มีไข้สูง ยายไม่ได้เช็ดตัวลดไข้”
      - S : ญาติผู้ป่วยบอกว่า “ตอนทำความสะอาดให้น้องก็เช็ดน้ำสะอาด ย้อนไปย้อนมา”
      - S : ญาติผู้ป่วยบอกว่า “กังวลว่าสาเหตุการชักเกิดจากอะไร”
      - S : ญาติผู้ป่วยบอกว่า “กังวลว่าจะชักอีกรอบ”
      - S : ญาติผู้ป่วยบอกว่า “กลัวว่าติดเชื้อที่ทางเดินปัสสาวะจะมีความผิดปกติที่ไตหรือเปล่า”
      - O : จากการสังเกตพบว่า ญาติผู้ป่วยมีสีหน้าวิตกกังวล
    - - เพื่อลดความวิตกกังวลของญาติเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วย
    - - ไม่มีอาการและอาการแสดงของภาวะวิตกกังวล ได้แก่ ตกใจง่าย รู้สึกตื่น ตระหนก กลัว และไม่สบายใจ มือและเท้าเย็น หรือเหงื่อแตก หายใจตื้น ใจสั่น เวียนศีรษะปวดศีรษะ มีความอ่อนล้า เหนื่อยง่าย
      - ญาติผู้ป่วยมีความรู้และสามารถตอบคำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยตามหลัก D-METHOD ได้มากกว่า 4 ข้อ ดังนี้
        
        2.2 การติดเชื้อซ้ำในระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        2.3 อาการและอาการแสดงของภาวะชักและการติดเชื้อของระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        2.1 ภาวะชักซ้ำจากไข้สูง
        
        2.4 การป้องกันอุบัติเหตุจากการชัก
        
        2.6 การดูแลสุขภาพอนามัยของผู้ป่วย
        
        2.7 ยาที่ผู้ป่วยได้รับ พร้อมทั้งข้อบ่งใช้และผลข้างเคียง
        
        2.5 การเช็ดตัวลดไข้ของผู้ป่วย
      - ญาติของผู้ป่วยสามารถปฏิบัติเกี่ยวกับคำแนะนำได้มากกว่า 4 ข้อ
      - 4.ญาติผู้ป่วยมีสีหน้าแจ่มใส
    - - D (Diagnosis) ความรู้เกี่ยวกับโรค ภาวะชักจากไข้สูง (Febrile convulsion) คือ เป็นอาการชักที่เกิดร่วมกับอาการไข้ ในเด็กที่มีอุณหภูมิร่างกาย สูงกว่า 38 องศาเซลเซียส โดยทั่วไปพบอาการชักจากไข้สูงในเด็ก อายุระหว่าง 6 เดือนถึง 5 ปี ที่ไม่เคยชักโดยไม่มีไข้นำมาก่อนและสาเหตุที่ชักไม่ได้เกิดจากการติดเชื้อของสมองหรือจากสาเหตุอื่นๆ อาการชักมักเกิดขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงแรกของไข้
        
        2) การพบแบคทีเรียในปัสสาวะ เอาจเกิดเนื่องมาจากสาเหตุของการทำความสะอาดที่ย้อนไป-มา หรือไม่มีการทำความสะอาดระบบอวันวะสืบพันธุ์ และอาจเกิดจากการใส่สายสวนปัสสาวะเป็นเวลานาน ทำให้น้ำปัสสาวะคั่งค้าง จนเกิดที่เป็นอยู่อาศัยของเชื้อแบทีเรีย
      - 2 M (Medical) ความรู้เรื่องยา Paracetamol syrup (250 mg/ml) 3 ml oral prn ทุก 4-6 hr เพื่อลดไข้
        Domperidone suspension 3 ml oral tid ac เป็นยาใช้สำหรับบรรเทาอาการคลื่นไส้หรืออาเจียน
        Ceftriaxone 350 mg IV q 12 hr. เป็นยารักษาโรคติดเชื้อที่ทางเดินปัสสาวะ
      - 3 E (Environment) ดูแลเรื่องสิ่งแวดล้อม ดูแลอุบัติเหตุที่อาจเกิดจากการชัก
        1) ไม่จับผู้ป่วยเขย่าในขณะที่มีอาการชักโดยเฉพาะในเด็กเล็กๆ เพราะอาจทำให้เกิดภาวะเลือดออกในสมองได้
        2) ไม่ควรจับยืดตัวผู้ป่วยขณะชัก หรือพยายามยึดฝืนอาการชักเพราะอาจจะทำให้เป็นอันตรายต่อตัวผู้ป่วย
        3) ไม่ควรเอาช้อน หรือไม้กดลิ้นงัดปากผู้ป่วย ในขณะที่กำลังซักอยู่ เพราะอาจทำให้ฟันผู้ป่วยหัก อาจจะหลุดลงไปอุดหลอดลม
        4)อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นบริเวณศีรษะจากการสำลักซึ่งอาจจะอุดกั้นหลอดลม เป็นผลทำให้เกิดภาวะสมองขาดออกซิเจน
      - T (Treatment) ดูแลเรื่องการรักษา
        1) ควรเช็ดตัวเด็กในห้องที่ลมไม่โกรก และไม่เปิดเครื่องทำความเย็น เป็นเวลา 15 นาที
        2) น้ำที่ใช้เช็ดตัวควรเป็นน้ำก๊อกธรรมดา กรณีที่เด็กหนาวสั่นให้ใช้น้ำอุ่นเช็ดตัวแทน
        3) ถอดเสื้อผ้าของเด็กออกให้หมด
        4) ชุบผ้าในน้ำ บิดให้หมาดแล้วเช็ดบริเวณใบหน้า ซอกคอ ลำตัวและหลัง แขนและขาลงมาเป็นลำดับ เช็ดให้แรงพอควรเพื่อให้หลอดเลือดที่ผิวหนังขยายตัว
        5) คอยวัดอุณหภูมิของร่างกายเด็กเป็นระยะทุก 10-15 นาที เช็ดตัวติดต่อกันไปจนกว่าอุณหภูมิลดลง ซึ่งอาจต้องใช้เวลา 25-30 นาทีหรือเป็นชั่วโมง
        6) เช็ดตัวเด็กให้แห้งเมื่อเลิกเช็ดตัวและสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
        
        อาการชักจากไข้สูง การปฐมพยาบาล
        1.คลายเสื้อผ้าออก นอนตะแคง ศีรษะต่ำ
        2.ห้ามใช้วัสดุใดๆเข้าไปในปาก ห้ามให้ยาทางปาก
        3.รีบเช็ดตัวลดไข้ โดยใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำที่อุณหภูมิปกติ
        4.รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - H (Health) การดูแลด้านสุขภาพ ภาวะแทรกซ้อนของภาวะชัก
        1) เกิดภาวะสมองถูกทำลายอย่างถาวร อาทิ โรคหลอดเลือดสมอง
        2) ความบกพร่องในการเรียนรู้ (Learning Disabilities) ในผู้ป่วยที่เป็นเด็ก จากการกระตุ้นของเซลล์สมองมากจนเกิดการทำลายของเซลล์สมอง
        3) เกิดภาวะปอดอักเสบจากการสำลัก (Aspiration Pneumonia) ในขณะที่เกิดอาการชัก
        4) อาการบาดเจ็บของสมองที่รุนแรงขึ้น เนื่องจากศีรษะถูกกระทบกระเทือนซ้ำขณะที่เกิดอาการชัก
        5) อุบัติเหตุที่เกิดจากอาการชัก อาทิ หกล้ม ลื่นล้ม บางรายอาจรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิต
      - O (Out patient)
        1) มาตรวจตามที่แพทย์นัดอย่างสม่ำเสมอ
        2) ไม่ซื้อยารับประทานเอง ควรปรึกษาแพทย์ก่อนการรับประทานยาที่ซื้อมาเองก่อน เนื่องจาก ยาบางชนิดอาจเสริมหรือลดฤทธิ์ของยาที่รับประทานเป็นประจำ
        3) หากพบอาการที่ผิดปกติจากการรับประทานยาดังกล่าว ควรหยุดยาและหากมีอาการมากขึ้นควรรับมาโรงพยาบาลทันที
        4) ไม่ควรรับประทานยาเกินขนาด เนื่องจากอาจทำให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์และเกิดอันตรายต่อผู้ป่วยได้ ควรรับประทานตามขนาดที่แพทย์สั่ง
        5) หากได้รับยาปฏิชีวนะกลับไปรับประทานที่บ้าน ควรรับประทานยาจนหมด เพื่อป้องกันเชื้อดื้อต่อยาปฏิชีวนะ
      - D (Diet) คือการรับประทานอาหารที่เหมาะสมกับผู้ป่วย กรณีผู้ป่วยมีอาการท้องเสียและอาเจียน ควรรับประทานอาหาร
        1) ชั่งน้ำหนักผู้ป่วยด้วยเครื่องชั่งเดียวกันวันละครั้งก่อนอาหารเช้า
        2) แนะนำให้งดนมสุด หรือเจือจางนม (เจือจาง โดยใช้เนื้อนมน้อยลงครึ่งหนึ่ง) หรือใช้นมที่เหมาะกับภาวะท้องเสีย เช่น นมถั่วเหลือง หรือนมที่ไม่มีแล็คโตส เพื่อช่วยให้การย่อยและการดูด
        ซึมนมของลำไส้ในสภาวะที่มีการติดเชื้อในลำไส้นั้นดีขึ้น
        3) แนะนำให้งดน้ำผลไม้ เช่น น้ำส้มสด เพราะอาจทำให้เกิดการถ่ายเหลวได้มากขึ้น ให้รับประทานน้ำข้าว, โจ๊กเปล่า หรือข้าวต้มใส่เกลือ (แต่เพียงพอเค็ม) เพื่อช่วยให้การฟื้นตัวจากภาวะท้องเสียกลับเป็นปกติได้เร็วขึ้น
        4) ดูแลให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอวันละ 500 ซีซี หรือประมาณขวดนม 8 ออนซ์ จำนวน 2 ขวด เพื่อเพิ่มปริมาณที่สูญเสียจากการอาเจียนและท้องเสีย
        5) ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนและลดการใช้พลังงานของร่างกาย
        6) แนะนำเกี่ยวกับสุขภาพอนามัยของช่องปาก โดยบ้วนปากทุกครั้งหลังรับประทานอาหาร
    - - สังเกตอาการและอาการแสดงภาวะชักซ้ำจากไข้สูง
      - ปฏิบัติตามคำแนะนำเกี่ยวกับ การพยาบาลเบื้องต้นเมื่อผู้ป่วยชัก
      - ป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นจากการชัก
      - ดูแลเช็ดตัวลดไข้ผู้ป่วย
      - ดูแลและปฏิบัติตามคำแนะนำเกี่ยวกับสุขภาพอนามัยของผู้ป่วย
    - - 10-12/5/64
        
        ญาติมีสีหน้าวิตกกังวล สอบถามเรื่องโรคซ้ำๆ
        
        ผู้ป่วยรู้เกี่ยวกับโรคและการปฏิบัติเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยได้ครบทุกข้อ
        13-14/5/64
        1.ญาติสีหน้ายิ้มแย้ม สีหน้าสดชื่นไม่มีความวิตกกังวลเรื่องบุตร
        2.ญาติมีความเข้าใจเกี่ยวกับโรคและการปฏิบัติในการดูแลผู้ป่วยได้ครบทุกข้อ