Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Anxiety Related Disorder, ภัทรวดี ใจผัดคำ 6126221 - Coggle Diagram

- - - - E:อาการไม่ได้เป็นมาจากผลของยา สารเสพติด หรือโรคทางกาย
        
        Hyperthyroid
      - D:อาการเหล่านี้ก่อให้เกิดความทุกข์ทรมาน
        อย่างมีนัยสำคัญทางการแพทย์ หรือการ
        ทำหน้าที่ทางสังคม หรือด้านอื่นที่บกพร่อง
      - C:พบความวิตกกังวลร่วมกับอาการนี้ 3อย่างขึ้นไป(เด็กต้องอย่างน้อย1อย่าง)
        
        กระสับกระส่าย
        กระวนกระวายใจ
        
        เหนื่อยล้าง่าย
        
        ขาดสมาธิ
        
        หงุดหงิดง่าย
        
        ปวดเมื่อย
        
        มีปัญหาการนอน
        เช่น นอนไม่หลับ
      - B:รู้สึกว่าควบคุมความกังวลเกินเหตุลำบาก
      - A:มีอาการวิตกกังวลเกินเหตุในหลายด้านของชีวิต เช่นการเรียน การทำงาน การเข้าสังคม เกือบทุกวัน ติดต่อกันนาน 6 เดือนขึ้นไป
    - - เป็นภาวะทางจิตใจที่ส่งผลกระทบเป็นเวลานาน ทำให้ผู้ป่วยมีความวิตกกังวล
        เครียด ส่งผลให้ นอนไม่หลับ ไม่มีสมาธิ
        และอาจกระทบต่อการใช้ชีวิต
    - - การรักษาด้วยยา
        
        Benzodiazepines
        
        Antidepressants
      - จิตสังคม
        
        Cognitive behavior therapy
    - - มีหลายปัจจัย เช่น เผชิญความตึงเครียด
        เป็นประจำความไม่สมดุลของ
        สารเคมีในสมอง พันธุกรรม สภาพแวดล้อม
  - - - A:มีอาการ panic attack (การเกิดความกลังหรือไม่สบายใจอย่างรุนแรง)เกิดขึ้นโดยไม่ได้คาดหมายซ้ำบ่อยๆ โดยมีอาการตั้งแต่ 4 อาการขึ้นไปโดยเกิดขึ้นเร็ว และถึงระดับสูงสุดใน10นาที
        
        เหงื่อแตก
        
        มือสั่น ตัวสั่น
        
        หอบ หายใจไม่อิ่ม หายใจขัด
        
        รู้สึกอึดอัด
        
        เจ็บแน่นหน้าอก
        
        คลื่นไส้
        
        มึนงง ปวดหัว เป็นลม
        
        กลัวคุมตัวเองไม่ได้ กลัวบ้า
        
        กลัวตนเองกำลังจะตาย
        
        ชาตามตัว
        
        หนาวสั่น ร้อนๆหนาวๆ
        
        บุคลิกวิปลาส
        (derealization oe dispersonalization)
        
        ใจสั่น ใจเต้นแรง ใจเต้นเร็ว
      - B:หลังจากเกิดpanic attack แล้วจะต้องมีอาการดังนี้ 1อาการขึ้นไป อย่างน้อย1ครั้ง ภายในระยะเวลา 1เดือน
        
        1)กลัวว่าจะมีอาการ panic attack เกิดขึ้นอีก
        หรือกลัวผลของมัน เช่น กลัวจะเป็นโรคหัวใจ กลัวควบคุมตนเองไม่ได้
        
        2)มีพฤติกรรมไม่เหมาะสมอย่างมีนัยสำคัญ
        หลังเกิดอาการ Panic attack เช่น ตั้งใจเลี่ยง
        สถานการณ์ที่อาจก่อให้เกิดpanic attack ได้
        เช่น ออกกำลังกาย
      - C:อาการ panic attack ไม่ได้เกิดจากโรคจิตเวชอื่นๆ เช่น
        
        Social phobia
        
        Specific phobia
        
        OCD
        
        PTSD
    - - ภาวะตื่นตระหนกต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดนไม่มีเหตุผล จนเกิดอาการหวาดกลัว
        อย่างรุนแรง ทั้งที่ตนไม่ได้เผชิญหน้าหรือตกอยู่ในสถานการณ์นั้นๆ
    - - การใช้ชีวิตตามการผันเปลี่ยนของสังคม ที่ทำให้ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต
    - - การบำบัด cognitive behavior therapy
  - - - การวินิจฉัย
        
        A:มีความกลัวหรือกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสถานการณ์ต่อไปนี้ 2สถานการณ์ขึ้นไป
        
        การใช้บริการขนส่งสาธารณะ
        
        การอยู่ในสถานที่ที่เปิดโล่ง
        
        การอยู่ในสถานที่ปิดล้อม
        
        การยืนต่อแถวหรืออยู่
        ในสถานที่ที่คนพลุกพล่าน
        
        การอยู่นอกบ้านตามลำพัง
        
        B:รู้สึกกลัวหรือพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์ดังกล่าว เนื่องจากคิดว่าหากมีอาการคล้าย Panic attack หรืออาการที่น่าอับอาย ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
        
        C:สถานการณ์ดังกล่าวสามารถกระตุ้น
        ให้เกิดความกลัวหรือวิตกกังวลได้เสมอ
        
        D:ตั้งใจหลีกเลี่ยงสถานการณ์ดังกล่าว หรือต้องการให้
        มีคนอยู่ด้วย หรือถ้าหลีกเลี่ยงสถานการณ์นั้นได้
        ก็จะเกิดความกลัวหรือความกังวลใจอย่างมาก
        
        E:ความกลัวหรือความกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์
        ดังกล่าวมากกว่าที่ควรจะเป็นตามบริบทในสังคม
        
        F:ความกลัว วิตกกังวล หรือหลีกเลี่ยงสถานการณ์นั้นเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ 6เดือนขึ้นไป
        
        G:ความกลัว วิตกกังวล หรือหลีกเลี่ยงสถานการณ์นั้น ก่อให้เกิดความทุกข์ใจอย่างมาก หรือส่งผลต่อการทำหน้าที่ในด้านต่างๆ
        
        H:หากมีโรคทางกายอื่นๆ เช่น Parkinson’s disease โรคลำไส้อักเสบ
        ความวิตกกังวลนั้นต้องไม่สัมพันธ์กับโรคร่วม หรือหากมีความสัมพันธ์
        กับโรคร่วม ก็ควรเป็นความกลัวหรือความกังวลที่ไกลเกินกว่าที่ควรจะเป็น
        
        I:ความวิตกกังวลที่เกิดขึ้นหรือความพยายามเลี่ยงสถานการณ์ดังกล่าว ไม่ได้เกิดจากโรคจิตเวชอื่นๆ โดยเฉพาะโรควิตกกังวลอื่นๆ
    - - การวินิจฉัย
        
        A:มีความรู้สึกกลัวหรือวิตกกังวลเกี่ยวกับวัตถุ สถานที่หรือ
        สถานการณ์หนึ่ง อาการกลัวในเด็ก อาจแสดงออกเป็นร้องไห้ ตัวเกร็ง ติดแม่
        
        B:การเผชิญกับสถานการณ์หรือวัตถุนั้นหรืออดทนเผชิญด้วยความกลัว หรือวิตกกังวลอย่างมากในทันทีและสม่ำเสมอ
        
        C:ผู้ป่วยพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์หรือวัตถุนั้น
        หรืออดทนเผชิญด้วยความกลัวหรือวิตกกังวลอย่างมาก
        
        D:ความกลัวหรือกังวลนั้นเป็นความกลัวที่ไม่สมเหตุสมผล
        อย่างมากกับสถานการณ์หรือวัตถุนั้นตามบริบทของสังคม
        
        E:ความกลัว วิตกกังวลหรือพยายามหลีกเลี่ยง เกิดขึ้นตั้งแต่ 6เดือนขึ้นไป
        
        F:ความกลัว ความกังวลหรือการหลีกเลี่ยงการเผชิญ ก่อให้เกิดความทุกข์อย่างมาก หรือส่งผลต่อการทำหน้าที่ในด้านต่างๆ
        
        H:อาการดังกล่าวไม่ได้เกิดจากโรคจิตเวชอื่นๆ
    - - ภาวะที่ผู้ป่วยกลัวสถานการณ์หรือบางสิ่งบางอย่างมากจนทำให้เกิดปัญหา
        เมื่อเผชิญความกลัวทำให้มีอาการต่างๆแสดงออกมา
    - - พันธุกรรม
      - สิ่งแวดล้อม
      - การพบเจอหรือรับฟังสถานการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ
      - การทำงานของสมองที่ผิดปกติ
    - - จิตบำบัด
      - การรักษาด้วยยา
      - การบำบัดพฤติกรรม
  - - - A:มีความรู้สึกกังวลหรือกลัวการเข้าสังคมในสถานการณ์ที่ผู้ป่วยอาจถูกสังเกต พินิจพิจารณาจากผู้อื่นอย่างละเอียด เช่นในการสนทนา ตั้งแต่1สถานการณ์ขึ้นไป(ในเด็กต้องพบว่าเด็กมีความกังวลเมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อนวัยเดียวกันด้วย)
      - B:ผู้ป่วยกลัวว่าตนจะแสดงความกังวลออกไปจนถูกประเมินในแง่ลบ
      - C:สถานการณ์ดังกล่าวมักจะกระตุ้นให้เกิดความกลัวหรือกังวลได้เสมอ
        (ในเด็กอาการวิตกกังวลอาจแสดงออกโดยการร้องไห้ ตัวเกร็ง ติดแม่)
      - D:ผู้ป่วยพยายามหลีกเลี่ยงการเข้าสังคม หรืออดทนทำด้วยความกลัวหรือกังวลอย่างมาก
      - E:ความกลัวหรือวิตกกังวลนั้นมากเกินกว่าที่ควรจะเป็น ตามบริบทของสัมคม
      - F:ความกลัว วิตกกังวล หรือหลีกเลี่ยงสถานการณ์เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องมักนานตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป
      - G:ความกลัว. วิตกกังวล หลีกเลี่ยงสถานการณ์นั้น ก่อให้เกิดความทุกข์ใจอย่างมาก
        หรือส่งผลต่อการทำหน้าที่ในด้านต่างๆ เช่น การเรียน การทำงาน การเข้าสังคม
      - H:อาการไม่ได้เป็นจากผลของยา สารเสพติด หรือโรคทางกาย
      - I:อาการดังกล่าวไม่ได้เกิดจากโรคจิตเวชอื่นๆ
      - J:หากมีโรคทางกายอื่นๆ เช่น Parkinson’s disease โรคลำไส้อักเสบความวิตกกังวลนั้นต้องไม่สัมพันธ์กับโรคร่วม
        หรือหากมีความสัมพันธ์กับโรคร่วม ก็ควรเป็นความกลัวหรือความกังวลที่ไกลเกินกว่าที่ควรจะเป็น
    - - การที่ผู้ป่วยมีอาการประหม่า
        อึดอัด กังวลใจ เมื่ออยู่ในสถานการณ์
        ที่ผู้อื่นสังเกตจ้องมองตนเอง
    - - Cognitive behavior therapy
        การปรับเปลี่ยนความคิดของตัวเอง ประเมินตนเองให้น้อยลง
      - ยาระงับโรคซึมเศร้าและยาระงับความวิตกกังวล
- - - - เป็นโรควิตกกังวลที่เกิดขึ้นภายกลังจากที่ผู้ป่วยเผชิญกับ
        เหตุการณ์ที่รุนแรง เช่น สงคราม อุทกภัย ถูกทำร้าย ถูกข่มขืน
    - - การรักษาด้วยยา
        
        ยาต้านอาการวิตกกังวลใช้รักษา
        ผู้ที่ผิดปกติด้านวิตกกังวลทุกรูปแบบ
      - การรักษาทางจิตสังคม
        เป็นการรักษาที่ต้นเหตุ
        
        จิตบำบัดโดยทฤษฎีมนุษยนิยม
        
        การบำบัดโดยปรับความคิด
        (cognitive therapy)
        
        การเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น
        (exposure therapy)
        
        การทำจิตวิเคราะห์(Psychoanalysis)
        
        ครอบครัวบำบัด
        (Family therapy)
      - การบำบัดทางเลือก
        (Alternative therapy)
        เพื่อลดความวิตกกังวล
        
        Visual imagery การสร้างจินตภาพ
        
        Change of pace or scenery การเปลี่ยนสถานที่อยู่
        
        Exercise or massage การออกกำลังกาย การนวด
        
        Hypnosis การสะกดจิต
        
        Relaxation exercise ฝึกผ่อนคลายกล้ามเนื้อ
        
        Biofeedback
        ใช้เครื่องไบโอฟีดแบคตรวจสอบ
  - - - มีความทรงจำผุดขึ้นมาซ้ำๆ
      - มีฝันร้ายซ้ำๆ
      - มีdissociative reaction เช่น
        flashback รู้สึกว่ากำลังเกิดขึ้นซ้ำๆ
      - มีความทุกข์ทรมานใจอย่างรุนแรงและ
        ยาวนานเมื่อเจอสิ่งที่กระตุ้นให้นึกถึงเหตุการณ์
      - มีอาการทางกายอย่างชัดเจนเมื่อเจอสิ่งกระตุ้น
    - - หลีกเลี่ยงความทรงจำ ความคิด
        ความรู้สึกที่สัมพันธ์กับเหตุการณ์นั้น
      - หลีกเลี่ยงสิ่งเร้าภายนอกนอกที่ทำให้ระลึกถึง
        หรือรู้สึก เช่น บุคคล สถานที่ กิจกรรมและวัตถุ
    - - จำส่วนสำคัญของเหตุการณ์ไม่ได้
      - คาดหวังหรือมีความเชื่อต่อตนเอง ผู้อื่น
        และโลกภายนอกในทางลบมากเกินไป
      - มีความคิดบิดเบือนอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับ
        สาเหตุหรือผลที่ตามมาจากเหตุการณ์
        จนทำให้โทษตนเองหรือบุคคลอื่น
      - มีอารมณ์ด้านลบที่ยาวนาน
      - มีความสนใจในกิจกรรมที่สำคัญลดลงอย่างชัดเจน
      - รู้สึกแปลกแยกจากบุคคลอื่น
      - ไม่สามารถมีอารมณ์ด้านบวก
    - - หงุดหงิด ระเบิดอารมณ์โกรธ
      - มีพฤติกรรมก้าวร้าว
      - กระสับกระส่าย ทำลายตนเอง
      - ระแวดระวัง
      - สะดุ้งตกใจง่ายเกินเหตุ
      - มีปัญหาสมาธิ
      - มีปัญหาการนอน
- - - - คือความคิด มโนภาพที่เกิดขึ้นซ้ำๆในช่วงเวลาหนึ่งที่ผุดขึ้นมาเอง (intrusive)
    - - คือ พฤติกรรมซ้ำๆ เพื่อป้องกันหรือลดความไม่สบายใจ
        
        ล้างมือบ่อยๆ
        
        ตรวจเช็คของซ้ำๆ