Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาในระหว่างการตั้งครรภ์ fgwi9a, นางสาวณิชากร บุญวรรณ…

- - - - การตั้งครรภ์ ร่างกายของหญิงตั้งครรภ์ยังมีการสะสมธาตุเหล็กจากการที่ไม่ได้เสียเลือดจากประจำเดือน เมื่อรวมกับธาตุเหล็กที่ไดรับจากอาหารจึงเพียงพอ
    - - ความต้องการของทารกและการสร้างรกเพิ่มขึ้น
        
        ดังนั้นความต้องการธาตุเหล็กเพิ่มขึ้นประมาณ 400 มิลลิกรัมและทารกต้องการธาตุเหล็กประมาณ 300-400 มิลลิกรัม ดังน้ันสตรีมีครรภ์จะต้องได้รับธาตุเหล็กเพิ่มขึ้นประมาณ 800-1,000 มิลลิกรัมต่อวัน
  - - - ทำให้ตำแหน่งของหัวใจถูกดันให้สูงขึ้นและหมุนไปทางซ้าย
        
        ปริมาณเลือดที่ออกจากหัวใจใน 1 นาที (cardiac output) เพิ่มมากขึ้น
        
        cardiac output เพิ่มขึ้นตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์และเพิ่มสูงสุดประมาณร้อยละ 30-50 ในสัปดาห์ที่ 30-32 ของการตั้งครรภ์
        
        ทำให้มีปริมาณเลือดไหลเวียนมากขึ้นในอวัยวะอื่นๆ ของร่างกาย
  - - - ทำให้มีการสร้างเม็ดเลือดแดงเพิ่มขึ้น
        
        ปริมาณที่เพิ่มขึ้นนของพลาสมามากกว่าเม็ดเลือดแดง
        
        ทำให้มีค่าฮีโมโกลบิน (Hb) ต่ำลงเล็กน้อย เรียกว่าเป็นภาวะโลหิตจางของการต้ังครรภ์(physiological anemia)
  - - - มดลูกกดทับเส้นเลือดในอุ้งเชิงกรานทำให้การไหลกลับของเลือดดำจากขาสู่หัวใจช้าลง
        
        เท้าบวม เกิดเส้นเลือดขอด (varicosities) บริเวณขาได้ง่าย
    - - มดลูกกดทับ inferior vena cava
        
        ทำให้ cardiac output ลดลงและมี arterial hypotension
        
        มีอาการหน้ามืด ซีด เหงื่อออก
- - - - กระดูกสันหลังมีการโค้งงอ(lordosis) หลังจึงแอ่น ศีรษะยื่นมาข้างหน้า ก้นโค้งงอนมากขึ้น
        
        หญิงตั้งครรภ์จะเคลื่อนไหวไม่สะดวก ท่าเดินเป็นแบบเตาะแตะคล้ายเป็ด อาจเดินเซหรือหกล้มได้ง่าย
  - - - ทำให้ pelvic cartilages อ่อนนุ่ม
      - ข้อต่อ sacroiliac และ sacrococcygeal joint มี การเคลื่อนไหวเพิ่มขึ้น
      - กระดูกsymphysis pubis จะแยกออกได้ประมาณ 3-4 มิลลิเมตรเมื่ออายุครรภ์ประมาณ 32 สัปดาห์
        
        ทำให้หญิงตั้งครรภ์รู้สึกเดินลำบาก จนดูคล้ายเดินกระโพลกกระเพลก
      - เมื่อมดลูกมีขนาดโตขึ้นจะดึงรั้ง round ligament ที่ยึดมดลูกกับช่องเชิงกราน
        
        ทำให้หญิงตั้งครรภ์รู้สึกเจ็บแปล๊บเมื่อขยับตัวรวดเร็ว
        
        ทำให้ไปกดเบียดเส้นประสาทและเส้นเลือดที่มาเลี้ยงในอุ้งเชิงกราน รู้สึกปวดถ่วงในอุ้งเชิงกราน การวางท่าทางที่ทำให้เลือดไหลเวียนไม่สะดวกส่งผลให้มีอาการชาและตะคริวที่ขา
- - - - การเพิ่มจำนวนของใยกล้ามเนื้อ(hyperplasia) และ fibrous tissue โดยเฉพาะชั้นนอกของมดลูกซึ่งจะช่วยเพิ่มความแข็งแรงของมดลูกทำให้ผนังมดลูกหนาขึ้น แข็งแรงมากขึ้น
      - การเพิ่มจำนวนของเส้นเลือดที่เลี้ยงมดลูก หลอดเลือดและท่อน้ำเหลืองขยายตัว ทำให้มีเลือดมายังบริเวณอุ้งเชิงกรานมากขึ้น
      - มดลูกมีการเพิ่มขนาด (hypertrophy)
- - - - กระตุ้นให้ต่อมธัยรอยด์โตขึ้นเล็กน้อย
        
        ทำให้มีการเผาผลาญ (basal metabolic rate) สูงขึ้น
        
        ทารกและรกต้องการใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้้น
        
        ทำให้ฮอร์โมน thyroxin สูงขึ้น
        
        ถ้าหากหญิงตั้งครรภ์ได้รับ iodine ไม่เพียงพอก็จะทำให้เกิดคอพอก
  - - - ทำให้การดูดซึมแคลเซียมในลำไส้ดีขึ้น เพื่อให้เพียงพอกับความต้องการของทารกในครรภ์
  - - - จะไปยับยั้ง follicle-stimulating hormone (FSH) และ luteinizing hormone (LH)
        
        ไม่มีการตกไข่ระหว่างตั้งครรภ์
    - - จะหลั่งฮอร์โมน prolactin เพื่อช่วยให้มีการพัฒนาการของเต้านมในระยะต้ังครรภ์เตรียมสำหรับการสร้างน้ำนม
    - - จะหลั่งฮอร์โมน oxytocin และ vasopressin
        
        oxytocin จะกระตุ้นการหด รัดตวัของกลา้มเนื้อมดลูกเมื่อมีการเจ็บครรภค์ลอด และการหลั่งน้ำนม
        
        vasopressin ทำให้เส้นเลือดหดรัดตัวซึ่งจะทำ ให้ความดันโลหิตสูงและมีบทบาทในการปรับสมดุลน้ำในร่างกาย
  - - - ทำให้มีการหลั่ง aldosterone เพิ่มขึ้น
        
        ควบคุมการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตและไขมัน
  - - - insulin จะไปทำให้ลดลง
        
        lactogen ทำหน้าที่เป็น insulin antagonist ทำให้ระดับ น้ำตาลในเลือดสูงขึ้น (hyperglycemia) เพื่อให้การส่งน้ำตาลสู่ทารกได้มากขึ้น