Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

โรคไข้เลือดออก - Coggle Diagram

- - - - การให้เม็ดเลือดแดงเข้มข้น
        
        เมื่อมีเลือดออกมากกว่า 300 มิลลิลิตรในผู้ใหญ่ หรือ 6 – 8 มิลลิลิตร/น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัมหรือประมาณ 100 ของ Total blood volume ของผู้ป่วย
        
        เมื่อมีภาวะช็อกแต่ค่าความเข้มข้นของเลือดมีปริมาณ
        สูงขึ้นน้อย ไม่ถึงร้อยละ 20 - 30 ของค่าพื้นฐานปกติ
        
        การให้เม็ดเลือดแดงเข้มข้นในผู้ป่วยเด็กให้ PRC ครั้งละ 5 มิลลิลิตร/น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม โดยก่อนและหลังการให้เลือดจะต้องตรวจหาค่าความเข้มข้นของเลือด หลังได้รับเลือดในผู้ป่วยเด็กค่าความเข้มข้นของเลือดควรเพิ่มขึ้น 5% ของค่ามาตรฐานเดิม และการให้เม็ดเลือดแดงเข้มข้นจึงควรให้ภายในเวลา 1 - 2 ชั่วโมง และให้เลือดแบบเร่งด่วนในกรณีที่ผู้ป่วยเกิดภาวะช็อก เนื่องจากผู้ป่วยมีความต้องการออกซิเจนในเม็ดเลือดแดงกว่าปกติ
      - การให้เกล็ดเลือด
        
        ผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกีไม่ควรให้เกล็ดเลือดเพื่อป้องกัน เนื่องจากระดับเกล็ดเลือดจะต่ำลงมากที่สุดในช่วงเวลา 1 - 2 วันหลังจากมีภาวะช็อกหรือหลังผู้ป่วยเข้าสู่ระยะวิกฤติ และระดับเกล็ดเลือดของผู้ป่วยจะเพิ่มสูงขึ้นเองภายในระยะเวลา 3 - 7 วัน
        
        ผู้ป่วยไข้เลือดออกเดงกีที่รับประทานยาแอสไพริน หรือยาละลายลิ่มเลือด แพทย์จะพิจารณาให้เกล็ดเลือด เมื่อค่าเกล็ดเลือด < 10,000 เซลล์/ลบ.มม. โดยผู้ป่วยต้องงดการรับประทานยาเป็นเวลา 3-5 วัน
      - การให้พลาสมาสดแช่แข็ง
        
        ไม่ควรให้พลาสมาแก่ผู้ป่วยไข้เลือดออกในระยะวิกฤต เนื่องจากพลาสมามีคุณสมบัติเหมือนกับพลาสมาของผู้ป่วย
        
        การให้พลาสมาเพื่อแก้ไขค่าการแข็งตัวของเลือด (Coagulogram) ที่ผิดปกติ ต้องให้ในปริมาณมากขนาด 40-50 มิลลิลิตร/น้ำหนักตัว 1 กิโลกรัม จึงจะได้ผล แต่การให้พลาสมาวิธีนี้อาจส่งผลให้ผู้ป่วยเกิดภาวะน้ำ
        เกินได้
    - - Grade I ผู้ป่วยไม่ช็อกและไม่มีภาวะเลือดออก ผลการทดสอบทูนิเกต์ให้ ผลบวก
      - Grade II ผู้ป่วยไม่ช็อก แต่มีภาวะเลือดออก เช่น จุดเลือดออกตามตัวมีเลือดกำเดา เป็นต้น
      - Grade III ผู้ป่วยช็อก (Compensated / Impending) อาการที่พบ ได้แก่ ชีพจรเบาเร็ว ค่าผลต่างระหว่างความดันซิสโตลิคและไดแอสโตลิค (Pulse pressure) แคบ (น้อยกว่าหรือเท่ากับ 20 มิลลิเมตรปรอท)หรือความดันโลหิตต่ำ ตัวเย็น กระสับกระส่าย
      - Grade IV ผู้ป่วยที่มีภาวะช็อกรุนแรง ในระยะนี้ไม่สามารถวัดความดันโลหิตและตรวจวัดชีพได้ โดยพบว่า ผู้ป่วยสามารถมีอาการช็อกได้ตั้งแต่วันที่ 3 ของอาการไข้สูง ถ้าไม่ได้รับการวินิจฉัยและการพยาบาลอย่างถูกต้อง ผู้ป่วยอาจเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว