Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Mowa nienawiści (w dyskursie publicznym) - Coggle Diagram
Mowa nienawiści (w dyskursie publicznym)
Charakterystyczne strategie językowe/retoryczne.
Mowa nienawiści musi stać się spójnym przekazem przede wszystkim po stronie odbiorcy (tekst staje się tym, co czytelnicy mu przypisują)
Musi pośredniczyć między jednoznacznym rasizmem a intelektualistyczną niechęcią do obcych (nie może być zbyt subtelna).
Presupozycja (polega na wprowadzeniu pewnych informacji do wypowiedzi i ma charakter semantyczno-strukturalny, tzn. związany z formą danej wypowiedzi. Np. Czy nie przeszkadza ci na co dzień twoja głupota?)
Implikatury (ma charakter inferencyjno-interakcyjny, polega na wyprowadzeniu jakiegoś sądu z wypowiedzi przez czytelnika. Czyli to czytelnik wypowiada w myślach rasistowski są a nie nadawca).
Ukryta implikatura, np. "tym popisem logiki pan Gebert skutecznie rozbija etniczny stereotyp przypisujący Żydom szczególną inteligencję.)
Posługiwanie się negatywnymi stereotypami obcych grup (pozytywna prezentacja własnej grupy przy jednoczesnym negatywnym opisie obcej grupy).
Emotywizacja
Przypisanie szczególnie negatywnych cech albo uczynków pewnym osobom lub grupom.
Czym jest i jak ją definiować?
Nie zawsze 'mowa nienawiści'
Dyskurs: rasistowski, antysemicki lub antyimigrancki.
Mowa nienawiści zawiera w sobie stereotypy, takie jak nadmierne uogólnienie, fałszywość lub nieadekwatność.
Jaki obraz świata projektują.
Kim są nadawcy i adresaci mowy nienawiści?
Muszą posiadać wspólną pamięć (trzeba uwzględnić jakie treści dominują w pamięci zbiorowej danego społeczeństwa. Np. w Polsce jest to Kościół katolicki)
Nie jest istotna intencja nadawcy
Czym jest dyskurs?
Dyskurs to tekst w kontekście, a zatem nie tylko utrwalony system znaków, ale również społeczny kontekst jego powstania rozpowszechniania i odbioru.
Dyskurs obejmuje: codzienną rozmowę, plotkowanie, sp. komunikacji w urzędach, artykuły prasowe, debaty parlamentarne.
Dyskurs publiczny zawęża się do wypowiedzi publicznych.
Dyskurs zajmuje się również: komiksem, obrazków, audycji radiowych i telewizyjnych.