Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 3 แนวคิดในการสร้างพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของเด็กปฐมวัย, นางสาวชยานันท์…
บทที่ 3
แนวคิดในการสร้างพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของเด็กปฐมวัย
กรีเซล (Gesell)
การเรียนรู้ของเด็กเกิดจากการ เคลื่อนไหว การใช้ภาษา
พัฒนาการเด็กเป็นไปอย่างมีแบบแผนและเป็นขั้นตอน
การปฏิบัติ
จัดกิจกรรมสร้างสรรค์ฝึกใช้มือและประสาทสัมพันธ์มือกับตา
จัดกิจกรรมให้เด็กได้ฟังได้พูดคำคล้องจอง ร้องเพลง ฟังนิทาน
ให้เด็กได้เล่นกลางแจ้ง
จัดให้เด็กทำกิจกรรมเดี่ยวและกิจกรรมกลุ่ม
จัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะ
อีริคสัน (Erikson)
เด็กอยู่ในแวดล้อมที่ไม่ดี จะมองโลกในแง่ร้าย ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
การปฏิบัติ
จัดบรรยากาศในห้องให้เด็กมีโอกาสสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อสภาพแวดล้อม ครูและเพื่อนๆ
จัดกิจกรรมให้เด็กได้ประสบความสำเร็จ พึงพอใจต่อสภาพแวดล้อม
ถ้าเด็กอยู่ในแวดล้อมที่เด็กพอใจ เด็กจะมองโลกในแง่ดี มีความเชื่อมั่นและไว้วางใจผู้อื่น
แนวทางการเสริมสร้างพฤติกรรมเด็กปฐมวัย
ด้านอารมณ์ - จิตใจ
การสอนให้วิเคราะห์เหตุและผลของพฤติกรรมที่ทำให้เกิดอารมณ์
การเป็นแบบอย่างที่ดี
การตอบสนองความต้องการของเด็กอย่างเหมาะสม
การเสริมแรงบวกเมื่อเด็กมีพฤติกรรมที่เหมาะสม
การจัดสภาพแวดล้อมมีผลต่อพฤติกรรมทางอารมณ์ทางบวก
การปฏิติบัติต่อเด็กด้วยการยอมรับการเป็นตัวตนของเด็ก
ด้านสังคม
การเล่นกับกลุ่มเพื่อน
การปฏิบัติกิจกรรมแบบร่วมมือ การปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น
การให้การเสริมแรง การเลียนแบบจากตัวแบบที่ดี
การจัดสภาพแวดล้อม การอยู่ด้วยกันอย่างราบรื่น
การสอนโดยตรง การฝึกปฏิบัติ
การฝึกให้เด็กคิดอย่างมีเหตุผล
การฟังนิทานหรือเรื่องราวทางสังคมเชิงบวก
ด้านร่างกาย
การเสริมแรง
การชี้แนะแนวทาง การช่วยเหลือ
การปฏิบัติตัวเป็นต้นแบบ
ลงมือปฏิบัติกิจกรรมผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5
การจัดกิจกรรมที่หลากหลาย
ด้านสติปัญญา
การฝึกการเขียนชื่อตนเอง การเขียนตามแบบ
การฝึกสร้างกิจกรรมที่มีกฏกติกา ปัญหา เพื่อให้เด็กแก้ไข
การฝึกการฟังและการสื่อสารเรื่องที่ฟัง
การเล่านิทานให้ฟัง ให้เด็กจับใจความโดยการถาม ใครทำอะไร ที่ใหน อย่างไร
การเรียนรู้ผ่านกิจกรรมการเล่น การแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง
สกินเนอร์ (Skinner)
ถ้าเด็กได้รับการชมเชย ประสบผลสำเร็จในการทำกิจกรรมเด็กสนใจที่จะทำต่อไป
การปฏิบัติ
ให้เสริมแรง เช่น ชมเชย ชื่นชม เมื่อเด็กทำกิจกรรมประสบผลสำเร็จ
ไม่นำเด็กมามาเปรียบเทียบแข่งขันกัน
เด็กแต่ละคนมีความแตกต่างกัน ไม่มีใครเหมือนใคร
ฟรอยด์ (Freud)
ประสบการณ์วัยเด็กส่งผลต่อบุคลิกภาพ
การปฏิบัติ
จัดสิ่งแวดล้อมที่บ้านและโรงเรียนเพื่อส่งเสริมพัฒนาบุคลิกภาพของเด็ก
จัดกิจกรรมเป็นขั้นตอน จากง่ายไปยาก
ครูเป็นแบบอย่างที่ดี ทั้งการแสดงออก ท่าทีวาจา
ดิวอี้ (Dewey)
เด็กเรียนรู้ด้วยการกระทำ
จัดกิจกรรมให้เด็กประสบผลสำเร็จพึงพอใจในตนเอง
จัดบรรยากาศในห้องเรียน สร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อสภาพแวดล้อม
เปตาลอสซี่ (Pestalozzi)
ความรักเป็นพื้นฐานสำคัญและจำเป็นต่อการพัฒนาเด็กทั้งด้านร่างกายและด้านสติปัญญา
เด็กแต่ละคนแตกต่างกัน ทั้งในด้านความสนใจความต้องการ และระดับความสามารถในการเรียน
การปฏิบัติ
จัดกิจกรรมดเตรียมความพร้อม ให้ความรักให้เวลา และให้เด็กเรียนรู้จากประสบการณ์
เด็กไม่ควรถูกบีบบังคับให้เรียนรู้ด้วยการท่องจำ
เฟรอเบล (Froeble)
การเล่นเป็นการทำงานและการเรียนรู้ของเด็ก
ส่งเสริมพัฒนาการให้มีความคิดสร้างสรรค์อย่างเสรี
การปฏิบัติ
จัดกิจกรรมเรียนรู้ผ่านการเล่นอย่างเสรี
เพียเจท์ (Piaget)
ขั้นประสาทสัมผัสและการเคลื่อนไหววัย0-2ปีเด็กเรียนรู้ทุกอย่างด้านประสาทสัมผัสทุกด้าน ขั้นความคิดก่อนปฏิบัติการวัย 2-6ปีเริ่มเรียนภาษาพูด ยึดตนเองเป็นศูนย์กลาง
การปฏิบัติ
จัดให้เด็กฝึกฝนทักษะ การสังเกต การจำแนก การเปรียบเทียบ
จัดกิจกรรมให้เด็กมีโอกาสคิดหาเหตุผล เลือกตัดสินใจด้วยตนเอง
จัดกิจกรรมให้เด็กใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5
จัดให้เด็กเรียนรู้จากสิ่งใกล้ตัวไปสู่เรื่องไกลตัว
พัฒนาการด้านเชาว์ปัญญาของเด็กเกิดจากการที่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมรอบๆตัวเด็ก
นางสาวชยานันท์ สายทอง ปฐมวัย 17